Ενας παππούς... Παπούα

Από το χοντρό, χαρτόδετο εξώφυλλο αρχίζει η ομορφιά του. Χαρά της αφής το βελουδένιο χαρτί του. Χαρά της όρασης η εικαστική καλαισθησίατου εξωφύλλου. Εικόνα τρυφερότητας, με τον παππού... Παπούα που έχει καλιακούτσα τον εγγονούλη του, ίσως, Παπούα. Μικρός ή μεγάλος, όποιος αναγνώστης αντικρίζει τα αθώα μάτια τους, αμέσως διαισθάνεται πόσο ωραίος θα είναι ο περίπατος, στον οποίο τον καλούν, σελίδα τη σελίδα, με εικονογραφημένες "ιστορίες και ποιήματα για μικρούς και μεγάλους". Κι όταν χορτάσει την ομορφιά του εξωφύλλου, ε, τότε, ανοίγει το βιβλίο "Ο παππούς μου ο... Παπούα",που εξέδωσε η "Σύγχρονη Εποχή" και δε... γλιτώνει από τη χάρη και ομορφιά των σελίδων. Μαγεύεται από τις εικόνες και το λόγο. Εικόνες και λόγος, αληθινά δημιουργήματα τέχνης, που απευθύνονται στα παιδιά. Λόγος πολύτροπος μορφολογικά, χυμώδης γλωσσικά, ευφάνταστος θεματικά, ευρηματικά και ευχάριστα διδακτικός για τα παιδιά, γραμμένος από τον Δημήτρη Μανθόπουλο,έμπειρο εκπαιδευτικό και συγγραφέα με πλούσιο έργο. Εικόνες "οργιαστικού" παιγνίου, εικόνες αισθητικής αρτιότητας και ωριμότητας, που επιπλέον, με τη συνειδητή "παιδική αφέλειά" τους, αντανακλούν τη "σοφία" της δημιουργού τους, Εύας Μελά,όσον αφορά στην εικονογράφηση βιβλίων, ιδιαίτερα των παιδικών βιβλίων.

Οπως "ένας παππούς, και μάλιστα "παππούς - παππούς", είναιπράμα δυσεύρετο στις μέρες μας", όπως λέει, αρχίζοντας, η πρώτη ιστορία του Δ. Μανθόπουλου, έτσι κι εμείς λέμε ότι όμορφα βιβλία για παιδιά σαν κι αυτό είναι δυσεύρετα στις μέρες μας. Ακόμα πιο δυσεύρετα είναι τα παιδικά βιβλία που εξοικειώνουν τα παιδιά με την ιδιαιτερότητα του στίχου, της ποίησης. Αρκετοί, πλέον, περί το παιδικό βιβλίο, αναρωτιούνται γιατί δε γράφονται ποιήματα στα παιδικά βιβλία. Κι οι απαντήσεις στο ερώτημα, που δεν είναι της στιγμής, είναι πολλές. Ενα από τα πολλά προσόντα του βιβλίου του Δ. Μανθόπουλου είναι ότι αρκετές από τις μικρές, αλληγορικές αλλά και "οικείες" στα παιδιά ιστορίες του, είναι γραμμένες με στίχο ή με συνδυασμό πεζού και στίχου. Στίχου παιχνιδιάρικου, που και γελά και σοβαρεύεται, σαρκάζοντας τα στραβά κι ανάποδα της ζωής και των ανθρώπων. Παράδειγμα: "Ολα τα στραβά κι ανάποδα. / τα δίποδα, τετράποδα. / Τα "σερπετά" φτεροκοπούν/ και τα "πουλιά" χαμολογούν. / Στα τιποτένια κι άσημα, / παράτες και παράσημα".

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Ενας παππούς... Παπούα

Από το χοντρό, χαρτόδετο εξώφυλλο αρχίζει η ομορφιά του. Χαρά της αφής το βελουδένιο χαρτί του. Χαρά της όρασης η εικαστική καλαισθησίατου εξωφύλλου. Εικόνα τρυφερότητας, με τον παππού... Παπούα που έχει καλιακούτσα τον εγγονούλη του, ίσως, Παπούα. Μικρός ή μεγάλος, όποιος αναγνώστης αντικρίζει τα αθώα μάτια τους, αμέσως διαισθάνεται πόσο ωραίος θα είναι ο περίπατος, στον οποίο τον καλούν, σελίδα τη σελίδα, με εικονογραφημένες "ιστορίες και ποιήματα για μικρούς και μεγάλους". Κι όταν χορτάσει την ομορφιά του εξωφύλλου, ε, τότε, ανοίγει το βιβλίο "Ο παππούς μου ο... Παπούα",που εξέδωσε η "Σύγχρονη Εποχή" και δε... γλιτώνει από τη χάρη και ομορφιά των σελίδων. Μαγεύεται από τις εικόνες και το λόγο. Εικόνες και λόγος, αληθινά δημιουργήματα τέχνης, που απευθύνονται στα παιδιά. Λόγος πολύτροπος μορφολογικά, χυμώδης γλωσσικά, ευφάνταστος θεματικά, ευρηματικά και ευχάριστα διδακτικός για τα παιδιά, γραμμένος από τον Δημήτρη Μανθόπουλο,έμπειρο εκπαιδευτικό και συγγραφέα με πλούσιο έργο. Εικόνες "οργιαστικού" παιγνίου, εικόνες αισθητικής αρτιότητας και ωριμότητας, που επιπλέον, με τη συνειδητή "παιδική αφέλειά" τους, αντανακλούν τη "σοφία" της δημιουργού τους, Εύας Μελά,όσον αφορά στην εικονογράφηση βιβλίων, ιδιαίτερα των παιδικών βιβλίων.

Οπως "ένας παππούς, και μάλιστα "παππούς - παππούς", είναιπράμα δυσεύρετο στις μέρες μας", όπως λέει, αρχίζοντας, η πρώτη ιστορία του Δ. Μανθόπουλου, έτσι κι εμείς λέμε ότι όμορφα βιβλία για παιδιά σαν κι αυτό είναι δυσεύρετα στις μέρες μας. Ακόμα πιο δυσεύρετα είναι τα παιδικά βιβλία που εξοικειώνουν τα παιδιά με την ιδιαιτερότητα του στίχου, της ποίησης. Αρκετοί, πλέον, περί το παιδικό βιβλίο, αναρωτιούνται γιατί δε γράφονται ποιήματα στα παιδικά βιβλία. Κι οι απαντήσεις στο ερώτημα, που δεν είναι της στιγμής, είναι πολλές. Ενα από τα πολλά προσόντα του βιβλίου του Δ. Μανθόπουλου είναι ότι αρκετές από τις μικρές, αλληγορικές αλλά και "οικείες" στα παιδιά ιστορίες του, είναι γραμμένες με στίχο ή με συνδυασμό πεζού και στίχου. Στίχου παιχνιδιάρικου, που και γελά και σοβαρεύεται, σαρκάζοντας τα στραβά κι ανάποδα της ζωής και των ανθρώπων. Παράδειγμα: "Ολα τα στραβά κι ανάποδα. / τα δίποδα, τετράποδα. / Τα "σερπετά" φτεροκοπούν/ και τα "πουλιά" χαμολογούν. / Στα τιποτένια κι άσημα, / παράτες και παράσημα".

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Είπαν ότι το θρυλικό ρολόι του Λονδίνου, το "Μπιγκ Μπεν", σταμάτησε λίγο πριν τα μεσάνυχτα της Παρασκευής για... να υποδεχτεί με την επαναλειτουργία του την "καινούρια εποχή" με τη νίκη του Τ. Μπλερ στις εκλογές. Δε γνωρίζουμε τη μηχανική βλάβη του ρολογιού, πάντως είχε κάθε λόγο να σταματήσει τη ροή του χρόνου, αφού έτσι και αλλιώς προς τα πίσω δεν εφευρέθηκε ακόμα τρόπος για να μετράει... Η επιλογή του λεγόμενου "Νέου Εργατικού" κόμματος του Τ. Μπλερ από την άρχουσα τάξη στη Βρετανία που αποδείχνεται και από τη σχεδόν ομόφωνη υποστήριξη του αστικού Τύπου κατά τη διάρκεια των εκλογών, δεν είναι μάλλον τυχαία, ούτε έγινε επειδή είναι ο καινούριος πρωθυπουργός "νέος και ωραίος", ούτε γιατί έκανε πιο πετυχημένη προπαγάνδα ή γιατί έπρεπε να γίνει "κάποια αλλαγή προσώπων" στην κυβερνητική εξουσία. Σίγουρα η κυρίαρχη τάξη στη Βρετανία πριν ταχθεί πίσω από το "Νέο Εργατικό" κόμμα φρόντισε να το "κόψει στα μέτρα της" και να το μετατρέψει σε άλλο ένα μηχανισμό επιβολής του λεγόμενου "θατσερικού ονείρου", των πιο σκληρών ιδιωτικοποιήσεων, της απομόνωσης των συνδικάτων, της διάλυσης του λεγόμενου κράτους πρόνοιας... Ταυτόχρονα όμως, απ' ό,τι φαίνεται, του ανέθεσαν να διεκπεραιώσει, σαν συλλογικός εκφραστής, τον "καινούριο" ρόλο της ίδιας της κυρίαρχης τάξης στην Ευρώπη, που πέρασε μάλλον την περίοδο της προσαρμογής που εκδηλωνόταν με τα παζάρια τύπου Θάτσερ και άφησε υπολείμματα τους "ευρωσκεπτικιστές". Τώρα μάλλον οραματίζονται - ελπίζουν να παίξουν στο χοντρό παιχνίδι της ευρωπαϊκής μοιρασιάς από τα μέσα...

Π. Α.

Να θολώσει τα νερά επιχειρεί η κυβέρνηση μέσω της "διαδικασιολογίας", σχετικά με τη λειτουργία των επιτροπών εμπειρογνωμόνων, ενώ είναι ολοφάνερο ότι ο διάλογος έχει αρχίσει σε "υψηλό επίπεδο" και το κυριότερο στη βάση που επιθυμούν οι Αμερικανονατοϊκοί.

Το ότι η κυβέρνηση δε λέει την αλήθεια στον ελληνικό λαό και προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα αποκαλύπτεται, συνήθως, από τις δηλώσεις που έρχονται "από τα έξω". Παράδειγμα: Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος πάσχιζε προχτές να πείσει ότι η επιτροπή των εμπειρογνωμόνων θα εργάζεται χωριστά "και αν κάποια στιγμή προκύψει κοινό έδαφος, με σημεία συμφωνίας, τότε θα οριστεί κάποια συνάντηση...". Ομως το επίσημο κείμενο της ολλανδικής προεδρίας για την επιτροπή εμπειρογνωμόνων έχει διαφορετική γνώμη και δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών: "Θα τους ζητηθεί - (σ.σ. των εμπειρογνωμόνων) - να εξετάσουν από κοινού τις θέσεις και τις προτάσεις των δύο κυβερνήσεων. Οι προσωπικότητες θα διαμορφώσουν μια κοινή έκθεση, αν χρειαστεί προσωρινής φύσης, μέχρι τα μέσα Ιουνίου...".

Φαίνεται ότι οι εκσυγχρονιστές κυβερνώντες δεν έχουν καταλάβει ότι δεν μπορούν να κοροϊδεύουν πολλούς για πολύ.

Ανεξάρτητα από την έκβαση της τριμερούς συνάντησης, που θα γίνει αύριο στο υπουργείο Εργασίας για τη "βιαστική" απόφαση της "Χαλυβουργικής" να προχωρήσει στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, επιβάλλοντας τριήμερη και τετραήμερη απασχόληση, η ουσία του ζητήματος παραμένει ατόφια. Η εργοδοσία "αξιοποιεί" το "ευνοϊκό περιβάλλον", που δημιουργούν οι κυβερνητικές επιλογές και εντείνει την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, που έχει δώσει το "πράσινο φως" στους επιχειρηματίες να προχωρήσουν στις ελαστικές μορφές απασχόλησης. Είναι η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, που τους προτρέπει σε μια τέτοια κατεύθυνση. Είναι το ίδιο το κείμενο της κυβέρνησης για τον κοινωνικό διάλογο - απάτη που προδιαγράφει αυτή την πορεία, το οποίο, στο σημείο 11, αναφέρει: "Ρύθμιση και οργάνωση του συνολικού χρόνου εργασίας. Αντιμετώπιση των δυσχερειών, που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις σε περιόδους χαμηλής ζήτησης και σε περιόδους κρίσης".

Μέσα σ' αυτό το θερμοκήπιο της κυβερνητικής πολιτικής, αναπτύσσονται - και θα αναπτυχθούν ακόμα περισσότερες - δεκάδες "Χαλυβουργικές". Αυτό είναι η ρίζα του κακού και στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να στραφεί ο συντονισμένος αγώνας των εργατών.

Δεν μπορούσε να υπάρξει καλύτερος συμβολισμός για τα εγκαίνια του κοινωνικού διαλόγου - απάτης. Η πρώτη συνεδρίαση, στις 14 Μάη, θα γίνει ...στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Προφανώς, θέλουν να "πάρουν τα μέτρα" για ό,τι θα ακολουθήσει τον "κοινωνικό διάλογο" και να μετρήσουν και τα κέρδη στο τέλος. Αυτό το επιτρέπει, εξάλλου, και η σύνθεση των συμμετεχόντων, οι οποίοι φαίνονται πανέτοιμοι να μπουν στο καλούπι που έχει προετοιμάσει η κυβέρνηση.

Δεν πρόκειται, όμως, να τους ακολουθήσει η πλειοψηφία των εργαζομένων, που επιλέγει το δρόμο της αντίστασης και του αγώνα.

Δε θα σχολιάσουμε τα περί μαζικότητας και απομαζικοποίησης του συνδικαλιστικού κινήματος που αναφέρει ο αρθρογράφος της "Καθημερινής" στο προχτεσινό πρωτοσέλιδο. Ούτε θέλουμε να σταθούμε στις γενικότερες ατυχείς και άστοχες - το λιγότερο - κρίσεις του για τις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις.

Απλώς θέλουμε να ρωτήσουμε: Αυτόν και την εφημερίδα του τι τον ενδιαφέρει το συνδικαλιστικό κίνημα και οι ιστορικοί του σταθμοί όπως η Πρωτομαγιά. Η "Καθημερινή" δεν είναι η εφημερίδα - κριτής της εφαρμογής του προγράμματος "σύγκλισης" από τη σκοπιά του κεφαλαίου; Πόσες φορές η συγκεκριμένη εφημερίδα δεν έχει ζητήσει τη λήψη "επώδυνων αλλά αναγκαίων" - αντιλαϊκών δηλαδή - μέτρων, στο όνομα του "ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας"... Και πόσες φορές αλήθεια, με άρθρα της δεν έχει στραφεί... κατά των συντεχνιών και των... παράλογων απαιτήσεων των εργαζομένων. Γιατί λοιπόν παριστάνουν πως τους "κόφτει" η πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος;

Εκτός αν έχουν διαπιστώσει ότι τα εξαπτέρυγα του κυβερνητικού συνδικαλισμού, οι δυνάμεις τροχοπέδησης του εργατικού κινήματος, κινδυνεύουν να πάθουν ό,τι έπαθαν οι αγροτοπατέρες της ΠΑΣΕΓΕΣ και της ΓΕΣΑΣΕ, να μείνουν δηλαδή ηγέτες χωρίς οπαδούς. Και γι' αυτό, τρέχουν ώστε να προλάβουν τα χειρότερα.

Είναι απολύτως φυσιολογικό. Δεκαοχτώ χρόνια είχαν οι άνθρωποι στην αντιπολίτευση. Επρεπε να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων.

Τα παραπάνω αποτελούν την απάντηση του γραμματέα της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σκανδαλίδη, σε ερώτηση δημοσιογράφου, σχετικά με τις λέξεις - συνθήματα που κυριαρχούσαν στην προεκλογική εκστρατεία του Εργατικού Κόμματος στη Μ. Βρετανία. Ποιες ήταν αυτές οι λέξεις; Οι εξής: "νέο", "ανανέωση", "αλλαγή", κλπ. Ακόμη και στον τίτλο του κόμματός τους, κολλούσαν συστηματικά και το "νέο" από κοντά...

Θα συμφωνήσουμε απόλυτα με τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ. Είναι απολύτως φυσιολογικό, κόμματα όπως το Εργατικό της Μ. Βρετανίας, να έχουν κάνει τη διγλωσσία και την υποκρισία καθημερινή τους πρακτική. Αλλωστε, ο Κ. Σκανδαλίδης ξέρει καλά απ' αυτά...

Υπάρχουν

και οι νέοι

του αγώνα,

αυτοί

που στέκουν

με ολόρθο

το κεφάλι,

αυτοί

που μάχονται,

μες το χειμώνα,

το φως και τ' όνειρο

να ξεπροβάλει.

Υπάρχουν

και οι νέοι

που υψώνουν

των ιδεών

τις ολοπόρφυρες

παντιέρες,

κι εγώ τους βλέπω

και πιστεύω

πως σιμώνουν

για το λαό

και για τον τόπο

άλλες μέρες!

Ο οίστρος

Ολο έμπνευση και εφευρετικότητα είναι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, που τον τελευταίο καιρό δίνει τα ρέστα της, στην ενίσχυση της ...αυτοπροστασίας των καταναλωτών.

Αυτή τη φορά, μάλιστα, "έδωσε ρέστα", καλώντας τους πελάτες των καταστημάτων ομαδικής εστίασης (δηλαδή ταβέρνες, εστιατόρια κλπ.) να ...γράφουν και να ταχυδρομούν τα παράπονά τους στις αρμόδιες αρχές, οι οποίες, όταν με το καλό λάβουν τα παράπονα και τις καταγγελίες και αφού τα μελετήσουν, τα πρωτοκολλήσουν, ελέγξουν ποιας υπηρεσίας αρμοδιότητα είναι το καθένα κλπ., κλπ., θα ...επιληφθούν! Διότι υπάρχει και οργάνωση σ' αυτήν τη χώρα. "Φέξε μου και γλίστρησα, δηλαδή"!

Είπαν ότι το θρυλικό ρολόι του Λονδίνου, το "Μπιγκ Μπεν", σταμάτησε λίγο πριν τα μεσάνυχτα της Παρασκευής για... να υποδεχτεί με την επαναλειτουργία του την "καινούρια εποχή" με τη νίκη του Τ. Μπλερ στις εκλογές. Δε γνωρίζουμε τη μηχανική βλάβη του ρολογιού, πάντως είχε κάθε λόγο να σταματήσει τη ροή του χρόνου, αφού έτσι και αλλιώς προς τα πίσω δεν εφευρέθηκε ακόμα τρόπος για να μετράει... Η επιλογή του λεγόμενου "Νέου Εργατικού" κόμματος του Τ. Μπλερ από την άρχουσα τάξη στη Βρετανία που αποδείχνεται και από τη σχεδόν ομόφωνη υποστήριξη του αστικού Τύπου κατά τη διάρκεια των εκλογών, δεν είναι μάλλον τυχαία, ούτε έγινε επειδή είναι ο καινούριος πρωθυπουργός "νέος και ωραίος", ούτε γιατί έκανε πιο πετυχημένη προπαγάνδα ή γιατί έπρεπε να γίνει "κάποια αλλαγή προσώπων" στην κυβερνητική εξουσία. Σίγουρα η κυρίαρχη τάξη στη Βρετανία πριν ταχθεί πίσω από το "Νέο Εργατικό" κόμμα φρόντισε να το "κόψει στα μέτρα της" και να το μετατρέψει σε άλλο ένα μηχανισμό επιβολής του λεγόμενου "θατσερικού ονείρου", των πιο σκληρών ιδιωτικοποιήσεων, της απομόνωσης των συνδικάτων, της διάλυσης του λεγόμενου κράτους πρόνοιας... Ταυτόχρονα όμως, απ' ό,τι φαίνεται, του ανέθεσαν να διεκπεραιώσει, σαν συλλογικός εκφραστής, τον "καινούριο" ρόλο της ίδιας της κυρίαρχης τάξης στην Ευρώπη, που πέρασε μάλλον την περίοδο της προσαρμογής που εκδηλωνόταν με τα παζάρια τύπου Θάτσερ και άφησε υπολείμματα τους "ευρωσκεπτικιστές". Τώρα μάλλον οραματίζονται - ελπίζουν να παίξουν στο χοντρό παιχνίδι της ευρωπαϊκής μοιρασιάς από τα μέσα...

Π. Α.

Να θολώσει τα νερά επιχειρεί η κυβέρνηση μέσω της "διαδικασιολογίας", σχετικά με τη λειτουργία των επιτροπών εμπειρογνωμόνων, ενώ είναι ολοφάνερο ότι ο διάλογος έχει αρχίσει σε "υψηλό επίπεδο" και το κυριότερο στη βάση που επιθυμούν οι Αμερικανονατοϊκοί.

Το ότι η κυβέρνηση δε λέει την αλήθεια στον ελληνικό λαό και προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα αποκαλύπτεται, συνήθως, από τις δηλώσεις που έρχονται "από τα έξω". Παράδειγμα: Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος πάσχιζε προχτές να πείσει ότι η επιτροπή των εμπειρογνωμόνων θα εργάζεται χωριστά "και αν κάποια στιγμή προκύψει κοινό έδαφος, με σημεία συμφωνίας, τότε θα οριστεί κάποια συνάντηση...". Ομως το επίσημο κείμενο της ολλανδικής προεδρίας για την επιτροπή εμπειρογνωμόνων έχει διαφορετική γνώμη και δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών: "Θα τους ζητηθεί - (σ.σ. των εμπειρογνωμόνων) - να εξετάσουν από κοινού τις θέσεις και τις προτάσεις των δύο κυβερνήσεων. Οι προσωπικότητες θα διαμορφώσουν μια κοινή έκθεση, αν χρειαστεί προσωρινής φύσης, μέχρι τα μέσα Ιουνίου...".

Φαίνεται ότι οι εκσυγχρονιστές κυβερνώντες δεν έχουν καταλάβει ότι δεν μπορούν να κοροϊδεύουν πολλούς για πολύ.

Ανεξάρτητα από την έκβαση της τριμερούς συνάντησης, που θα γίνει αύριο στο υπουργείο Εργασίας για τη "βιαστική" απόφαση της "Χαλυβουργικής" να προχωρήσει στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, επιβάλλοντας τριήμερη και τετραήμερη απασχόληση, η ουσία του ζητήματος παραμένει ατόφια. Η εργοδοσία "αξιοποιεί" το "ευνοϊκό περιβάλλον", που δημιουργούν οι κυβερνητικές επιλογές και εντείνει την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, που έχει δώσει το "πράσινο φως" στους επιχειρηματίες να προχωρήσουν στις ελαστικές μορφές απασχόλησης. Είναι η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, που τους προτρέπει σε μια τέτοια κατεύθυνση. Είναι το ίδιο το κείμενο της κυβέρνησης για τον κοινωνικό διάλογο - απάτη που προδιαγράφει αυτή την πορεία, το οποίο, στο σημείο 11, αναφέρει: "Ρύθμιση και οργάνωση του συνολικού χρόνου εργασίας. Αντιμετώπιση των δυσχερειών, που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις σε περιόδους χαμηλής ζήτησης και σε περιόδους κρίσης".

Μέσα σ' αυτό το θερμοκήπιο της κυβερνητικής πολιτικής, αναπτύσσονται - και θα αναπτυχθούν ακόμα περισσότερες - δεκάδες "Χαλυβουργικές". Αυτό είναι η ρίζα του κακού και στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να στραφεί ο συντονισμένος αγώνας των εργατών.

Δεν μπορούσε να υπάρξει καλύτερος συμβολισμός για τα εγκαίνια του κοινωνικού διαλόγου - απάτης. Η πρώτη συνεδρίαση, στις 14 Μάη, θα γίνει ...στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Προφανώς, θέλουν να "πάρουν τα μέτρα" για ό,τι θα ακολουθήσει τον "κοινωνικό διάλογο" και να μετρήσουν και τα κέρδη στο τέλος. Αυτό το επιτρέπει, εξάλλου, και η σύνθεση των συμμετεχόντων, οι οποίοι φαίνονται πανέτοιμοι να μπουν στο καλούπι που έχει προετοιμάσει η κυβέρνηση.

Δεν πρόκειται, όμως, να τους ακολουθήσει η πλειοψηφία των εργαζομένων, που επιλέγει το δρόμο της αντίστασης και του αγώνα.

Δε θα σχολιάσουμε τα περί μαζικότητας και απομαζικοποίησης του συνδικαλιστικού κινήματος που αναφέρει ο αρθρογράφος της "Καθημερινής" στο προχτεσινό πρωτοσέλιδο. Ούτε θέλουμε να σταθούμε στις γενικότερες ατυχείς και άστοχες - το λιγότερο - κρίσεις του για τις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις.

Απλώς θέλουμε να ρωτήσουμε: Αυτόν και την εφημερίδα του τι τον ενδιαφέρει το συνδικαλιστικό κίνημα και οι ιστορικοί του σταθμοί όπως η Πρωτομαγιά. Η "Καθημερινή" δεν είναι η εφημερίδα - κριτής της εφαρμογής του προγράμματος "σύγκλισης" από τη σκοπιά του κεφαλαίου; Πόσες φορές η συγκεκριμένη εφημερίδα δεν έχει ζητήσει τη λήψη "επώδυνων αλλά αναγκαίων" - αντιλαϊκών δηλαδή - μέτρων, στο όνομα του "ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας"... Και πόσες φορές αλήθεια, με άρθρα της δεν έχει στραφεί... κατά των συντεχνιών και των... παράλογων απαιτήσεων των εργαζομένων. Γιατί λοιπόν παριστάνουν πως τους "κόφτει" η πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος;

Εκτός αν έχουν διαπιστώσει ότι τα εξαπτέρυγα του κυβερνητικού συνδικαλισμού, οι δυνάμεις τροχοπέδησης του εργατικού κινήματος, κινδυνεύουν να πάθουν ό,τι έπαθαν οι αγροτοπατέρες της ΠΑΣΕΓΕΣ και της ΓΕΣΑΣΕ, να μείνουν δηλαδή ηγέτες χωρίς οπαδούς. Και γι' αυτό, τρέχουν ώστε να προλάβουν τα χειρότερα.

Είναι απολύτως φυσιολογικό. Δεκαοχτώ χρόνια είχαν οι άνθρωποι στην αντιπολίτευση. Επρεπε να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων.

Τα παραπάνω αποτελούν την απάντηση του γραμματέα της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σκανδαλίδη, σε ερώτηση δημοσιογράφου, σχετικά με τις λέξεις - συνθήματα που κυριαρχούσαν στην προεκλογική εκστρατεία του Εργατικού Κόμματος στη Μ. Βρετανία. Ποιες ήταν αυτές οι λέξεις; Οι εξής: "νέο", "ανανέωση", "αλλαγή", κλπ. Ακόμη και στον τίτλο του κόμματός τους, κολλούσαν συστηματικά και το "νέο" από κοντά...

Θα συμφωνήσουμε απόλυτα με τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ. Είναι απολύτως φυσιολογικό, κόμματα όπως το Εργατικό της Μ. Βρετανίας, να έχουν κάνει τη διγλωσσία και την υποκρισία καθημερινή τους πρακτική. Αλλωστε, ο Κ. Σκανδαλίδης ξέρει καλά απ' αυτά...

Υπάρχουν

και οι νέοι

του αγώνα,

αυτοί

που στέκουν

με ολόρθο

το κεφάλι,

αυτοί

που μάχονται,

μες το χειμώνα,

το φως και τ' όνειρο

να ξεπροβάλει.

Υπάρχουν

και οι νέοι

που υψώνουν

των ιδεών

τις ολοπόρφυρες

παντιέρες,

κι εγώ τους βλέπω

και πιστεύω

πως σιμώνουν

για το λαό

και για τον τόπο

άλλες μέρες!

Ο οίστρος

Ολο έμπνευση και εφευρετικότητα είναι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, που τον τελευταίο καιρό δίνει τα ρέστα της, στην ενίσχυση της ...αυτοπροστασίας των καταναλωτών.

Αυτή τη φορά, μάλιστα, "έδωσε ρέστα", καλώντας τους πελάτες των καταστημάτων ομαδικής εστίασης (δηλαδή ταβέρνες, εστιατόρια κλπ.) να ...γράφουν και να ταχυδρομούν τα παράπονά τους στις αρμόδιες αρχές, οι οποίες, όταν με το καλό λάβουν τα παράπονα και τις καταγγελίες και αφού τα μελετήσουν, τα πρωτοκολλήσουν, ελέγξουν ποιας υπηρεσίας αρμοδιότητα είναι το καθένα κλπ., κλπ., θα ...επιληφθούν! Διότι υπάρχει και οργάνωση σ' αυτήν τη χώρα. "Φέξε μου και γλίστρησα, δηλαδή"!

Αυτό το κακό με την ελεγχόμενη στάθμευση στους διάφορους δήμους της Αττικής έχει παραγίνει. Σαν να μην έφτανε η αυθαιρεσία των δημάρχων, που εγκατέστησαν με το "έτσι θέλω" τα παρκόμετρα, οι υπάλληλοι των ιδιωτικών εταιριών, που έχουν αναλάβει τον έλεγχο των εισιτηρίων, αντικαθιστούν τώρα και ...την Τροχαία, μοιράζοντας κλήσεις και εκτός ζωνών ελεγχόμενης στάθμευσης! Χωρίς, φυσικά, να τους έχει εξουσιοδοτήσει κανείς. Αναρωτιόμαστε, ποιος αρμόδιος θα ενδιαφερθεί...

Την αρμοδιότητα, είπε προχτές ο Δ. Ρέππας, για το διορισμό των συμμετεχόντων στην ελληνοτουρκική επιτροπή, από ελληνικής πλευράς την έχει ο Θ. Πάγκαλος.

Οχ! Λέτε να έχουμε επανάληψη φαινομένων, τύπου "Αγιον Ορος"; Λέτε, να διορίσει τον Ψυχάρη;..

Αυτό το κακό με την ελεγχόμενη στάθμευση στους διάφορους δήμους της Αττικής έχει παραγίνει. Σαν να μην έφτανε η αυθαιρεσία των δημάρχων, που εγκατέστησαν με το "έτσι θέλω" τα παρκόμετρα, οι υπάλληλοι των ιδιωτικών εταιριών, που έχουν αναλάβει τον έλεγχο των εισιτηρίων, αντικαθιστούν τώρα και ...την Τροχαία, μοιράζοντας κλήσεις και εκτός ζωνών ελεγχόμενης στάθμευσης! Χωρίς, φυσικά, να τους έχει εξουσιοδοτήσει κανείς. Αναρωτιόμαστε, ποιος αρμόδιος θα ενδιαφερθεί...

Την αρμοδιότητα, είπε προχτές ο Δ. Ρέππας, για το διορισμό των συμμετεχόντων στην ελληνοτουρκική επιτροπή, από ελληνικής πλευράς την έχει ο Θ. Πάγκαλος.

Οχ! Λέτε να έχουμε επανάληψη φαινομένων, τύπου "Αγιον Ορος"; Λέτε, να διορίσει τον Ψυχάρη;..