Η κυβέρνηση έχει πλήρη συναίσθηση των καταστροφικών συνεπειών για τον λαό από την εγκληματική πρόσδεση της Ελλάδας στο άρμα των ληστρικών επιδιώξεων του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ. Αυτό ακριβώς είναι ένα βασικό στοιχείο που αιτιολογεί απόλυτα το ότι μια ιδιαίτερα σοβαρή συμφωνία αποφασίστηκε «εν κρυπτώ και παραβύστω».

Αναμφισβήτητα, η κυρίαρχη συνέπεια υλοποίησης και αυτής της συμφωνίας είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση, με εντολή του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ, μετατρέπει τη χώρα σε εμπόλεμο, επί της ουσίας, εταίρο της κυβέρνησης Ζελένσκι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον λαό είτε σε οικονομικό επίπεδο είτε σε επίπεδο στρατιωτικής στοχοποίησής του, αν ο πόλεμος - και αυτό δεν είναι καθόλου απίθανο - λάβει ευρύτερες διαστάσεις.

Δεν υπολείπεται όμως σημασίας η ανάλυση των παραμέτρων που επηρεάζονται από την αποστολή σημαντικότατου πολεμικού υλικού από την Ελλάδα προς την Ουκρανία. Σε πρόσφατη δήλωσή του ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, δήλωνε: «Η Ελλάδα, όπως όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, βοηθά την Ουκρανία με αμυντικό υλικό, προκειμένου να αμυνθεί στην επίθεση που δέχεται από τη Ρωσία. Το αμυντικό υλικό χορηγείται από τα αποθέματα που διαθέτει η χώρα και δεν αποδυναμώνει ούτε κατ' ελάχιστο την αμυντική δυνατότητά της. Η Ελλάδα δεν μπορεί να αποτελεί εξαίρεση από τα υπόλοιπα κράτη - μέλη της ΕΕ που πράττουν το ίδιο».

Η κυβέρνηση, προκειμένου να καλύψει την επιλογή της να «ανταποκριθεί» στις απαιτήσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ αλλά και της ΕΕ, παραπλανά συνειδητά και μεθοδευμένα τον ελληνικό λαό, απαξιώνοντας το επιχειρησιακό - και όχι αποθηκευμένο - όπλο, πυρομαχικό ή οπλικό σύστημα που μέχρι χτες κρατούσαν στο χέρι τους στρατευμένοι και στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, με αποστολή... να υπερασπιστούν τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Η θέση αυτή της κυβέρνησης συνιστά προσβολή για όλους αυτούς, αλλά και για τους εργαζόμενους που πληρώνουν πανάκριβα την προμήθεια αυτού και άλλου εξοπλισμού, υποτίθεται για την άμυνα της χώρας, ενώ τελικά αφορούν τη συμμετοχή της σε ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Τα ερωτήματα είναι κρίσιμα και αποκαλυπτικά:

• Ας απαντήσει η κυβέρνηση, ήταν άχρηστες και προερχόμενες από το - σύμφωνα με την ίδια - άχρηστο για την άμυνα της χώρας απόθεμα οι 2.100 ρουκέτες RM-70 που στάλθηκαν στον στρατό του Ζελένσκι, τουλάχιστον μέχρι τις 27 Απρίλη, αδειάζοντας ακόμα και αποθήκες κρίσιμων νησιών του Βόρειου Αιγαίου;
• Ηταν «άχρηστα» τα 3.200.000 φυσίγγια 7,62 χιλιοστών, οι τουλάχιστον 60 δυσεύρετοι και πανάκριβοι αντιαεροπορικοί πύραυλοι «Stiger», τα 17.000 πολύτιμα βλήματα πυροβολικού 155 χιλιοστών, οι 1.100 φορητοί αντιαρματικοί πύραυλοι RPG; Με τον ανατριχιαστικό κατάλογο να συνεχίζεται... Μόνο το κόστος των διατιθέμενων πυρομαχικών προσεγγίζει τα 30.000.000 ευρώ, και είναι όλα, μα όλα, επιχειρησιακά.
• Ας απαντήσει η κυβέρνηση, είναι από το «άχρηστο» απόθεμα τα 100 έως 130 ΤΟΜΑ BMP-1, με το αποτελεσματικότατο πυροβόλο των 73 χιλιοστών, που αποσύρονται από τις ακτές των νησιών του Αιγαίου για να συνδράμουν τα Τάγματα του Αζόφ και τον «Δεξιό Τομέα», πυλώνες του στρατού του Ζελένσκι και δεκανίκια στην υλοποίηση της πολιτικής του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στη διαπάλη τους με τη Ρωσία; 'Η μήπως θα αντικατασταθούν από τα γερμανικά «Marder 1A3/5», με το αδύναμο πυροβόλο των 20 χιλιοστών, που στην κυριολεξία σαπίζουν εδώ και χρόνια, πεταμένα στους γερμανικούς αγρούς;

Προφανώς η γερμανική πολεμική βιομηχανία τρίβει τα χέρια της, γιατί από τα τεθωρακισμένα «σαπάκια» πλέον, προκειμένου να τα επαναφέρουν στην κατάσταση των παραχωρούμενων επιχειρησιακών BMP-1 και να τα παραδώσουν στην Ελλάδα, θα «κονομήσουν» τόσα όσα θα έβγαζαν αν τα πουλούσαν καινούργια, και φυσικά δεν είναι, λόγω τεχνικών χαρακτηριστικών, κατάλληλα για τα νησιά μας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, για τη μεταφορά όλων αυτών στήθηκε από το ΝΑΤΟ μια εναέρια επιχείρηση 21 εναέριων αποστολών, αποτελούμενη από 6 ελληνικά μεταγωγικά αεροσκάφη C-130, 10 καναδέζικα και 5 Νέας Ζηλανδίας.

Για όλα τα παραπάνω η κυβέρνηση σιωπά ένοχα, ύπουλα και παραπλανητικά. Συνειρμικά, κανείς δεν μπορεί να μην τα συνδέει με τις επίκαιρες έννοιες «αποστρατιωτικοποίηση» και «συνδιαχείριση» με την Τουρκία, των πλουτοπαραγωγικών πόρων του Αιγαίου. Οπως και δεν ξεχνά τις αντίστοιχες «λαμπρές» ιστορικές στιγμές του παρελθόντος, π.χ. την απόσυρση, από τη χούντα του 1967, της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο (Δεκέμβρης του 1967), που άφησε το μαρτυρικό νησί στο έλεος της Αγκυρας, αποδεικνύοντας τη σκοπιμότητα και σημαντικότητα εκείνης της εγκληματικής πράξης επτά χρόνια μετά, το 1974.

Ο λαός μας πρέπει να επαγρυπνά και να μη δείχνει καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, στην αστική τάξη και στα κόμματά της. Με πυξίδα τα δικά του συμφέροντα, με όλους τους τρόπους, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, να βρεθεί απέναντι στην πολιτική της εμπλοκής.

Αγωνιώ και ανησυχώ για τον πόλεμο στην Ουκρανία, που μαίνεται κοντά στους τρεις μήνες στη γειτονιά μας, και για τις εξελίξεις που αυξάνουν τον κίνδυνο γενίκευσής του. Η ανησυχία μου μεγαλώνει μέρα με τη μέρα με την ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας μας σ' αυτόν τον πόλεμο. Ιδιαίτερα ανησυχώ για την άμεση εμπλοκή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Γι' αυτό αποφάσισα να γράψω αυτήν την επιστολή, σαν ελάχιστο χρέος στα παιδιά μου και στο εγγόνι μου, και στο δικαίωμά τους να ζήσουν σε έναν κόσμο ειρηνικό, χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, ανασφάλεια, νοικοκύρηδες και αφέντες στον τόπο τους. Οι Ελληνίδες μάνες έχουμε ιστορική πείρα και συλλογική μνήμη για να καταλάβουμε ότι ο πόλεμος αυτός είναι πέρα για πέρα άδικος και βάρβαρος. Γίνεται για τα γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα δύο αντίπαλων στρατοπέδων, των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ από τη μια και της Ρωσίας από την άλλη. Εξυπηρετεί τα συμφέροντα των επιχειρηματικών τους ομίλων, το κυνήγι του κέρδους τους, στις πλάτες των λαών.

Διαλέγουμε να ταχθούμε στο πλευρό των συμφερόντων των παιδιών μας, με το συμφέρον των λαών που δεν έχουν να μοιράσουν τίποτα μεταξύ τους για να μπορούν να ζουν ειρηνικά, με σχέσεις φιλίας και αλληλεγγύης, ικανοποιώντας τις σύγχρονες ανάγκες τους. Υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές δυνατότητες στον 21ο αιώνα που ζούμε.

Δεν ξεχνάμε τη ΝΑΤΟική επέμβαση στη γειτονική Γιουγκοσλαβία, το αιματοκύλισμα του γιουγκοσλαβικού λαού, την οριστική διάλυση της χώρας και τον διαμελισμό της.

Δεν ξεχνάμε τα προσχήματα που αξιοποιήθηκαν τότε από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Είναι τα ίδια με αυτά που χρησιμοποιεί η Ρωσία σήμερα, «προστασία και εθνοκάθαρση» και το «δικαίωμα της αυτοδιάθεσης».

Δεν ξεχνάμε την τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο το '74, με τις πλάτες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, το συνεχιζόμενο έγκλημα σε βάρος του κυπριακού λαού.

100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή, δεν ξεχνάμε ότι ο λαός μας πλήρωσε όλες τις «μεγάλες ιδέες», για λογαριασμό των συμφερόντων των τότε ισχυρών, με καταστροφή, ξεριζωμό και προσφυγιά.

Το σημερινό επιχείρημα της αναβάθμισης της χώρας που μας λιβανίζουν καθημερινά, της μετατροπής της σε ενεργειακό κόμβο όπως λένε, μας θυμίζει ότι οι επιχειρηματικοί και ενεργειακοί σχεδιασμοί πάνε χέρι χέρι. Βάφονται με το αίμα των λαών. Καμία απολύτως σχέση δεν έχουν όλα αυτά τα σχέδια με τις πραγματικές ανάγκες των παιδιών μας. Κανένα αντάλλαγμα δεν μπορεί να ξεπλύνει το αίμα από την κάθε άδικη εμπλοκή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στα πολεμοκάπηλα σχέδια του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών.

Με κάθε συναίσθηση πατριωτικής ευθύνης, με κάθε συναίσθηση χρέους μου προς την ειρήνη, δηλώνω την αντίθεσή μου στο να συμμετέχει το παιδί μου, αλλά και οποιοσδήποτε στρατευμένος, με οποιονδήποτε τρόπο, σε αυτόν τον πόλεμο. Δεν μεγαλώσαμε τα παιδιά μας για να γίνουν κρέας στα κανόνια για τα κέρδη όλων αυτών που μας ξεζουμίζουν και δηλητηριάζουν τη ζωή μας, ούτε για τις βρώμικες «δυτικές αξίες» τους. Οι γονείς και οι οικογένειες των στρατευμένων δεν θα αφήσουμε τα παιδιά μας να γίνουν σφαγείς άλλων λαών, να χύσουν το αίμα τους έξω από την Ελλάδα για συμφέροντα ξένα προς τον λαό μας. Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο ένας στρατιώτης να δώσει τη ζωή του για τέτοιες αποστολές. Η ελληνική κυβέρνηση να μην κάνει το λάθος να δοκιμάσει τις αντοχές μας.

Να ορθώσουμε ανάστημα και να αξιώσουμε να μη βγει στρατός έξω από τα σύνορα.

Να σταματήσουν τώρα να χρησιμοποιούνται ελληνικά εδάφη, πολιτικές και στρατιωτικές υποδομές και μέσα, σαν στρατιωτικά πολεμικά ορμητήρια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ και έτσι να γίνονται στόχοι, μαγνήτες αντιποίνων.

Να σταματήσει εδώ και τώρα οποιαδήποτε συμμετοχή - εμπλοκή της χώρας μας.

Να κλείσουν τώρα οι αμερικανοΝΑΤΟικές στρατιωτικές βάσεις στη χώρα.

Να μη χρησιμοποιηθεί η 120 Πτέρυγα Εκπαίδευσης Αέρος, στην οποία υπηρετεί ο γιος μου, Τζαβάρας - Τσιπιανίτης Κωσταντίνος, στον πόλεμο, με οποιονδήποτε τρόπο. Να μη μετατραπεί σε ΝΑΤΟικό Κέντρο Εκπαίδευσης Πιλότων από ισραηλινή εταιρεία, όπως απαιτήθηκε από τους φιλειρηνιστές στην πορεία διαμαρτυρίας ενάντια στον πόλεμο η οποία οργανώθηκε από τις Επιτροπές Ειρήνης της Πελοποννήσου.