Με την καραμέλα της κομματικοποίησης, του καπελώματος και των ξεπερασμένων συνταγών, επέλεξε να επιτεθεί στην ΚΝΕ, που πρωτοστατεί στις τελευταίες μαθητικές κινητοποιήσεις, η "Αυγή" της "κεντροαριστεράς". Μάλιστα, με πονεμένο ύφος εγκαλεί τους νέους κομμουνιστές, κατηγορώντας τους ότι, δήθεν, επιλέγουν "την οδό της επιβολής και του διχασμού και όχι την ανάδειξη νέων μορφών παρέμβασης, που αναδεικνύουν τη νεανική φαντασία και τη δημοκρατία"!

Δε φτάνει, λοιπόν, ότι οι άνθρωποι είναι "μακριά νυχτωμένοι" από οποιουσδήποτε αγώνες, θέλουν να επιβάλουν και τις φαντασιοπληξίες τους, ως δήθεν εναλλακτική μορφή αγώνα.

Ο στόχος τους είναι φυσικά άλλος. Συκοφαντώντας αυτούς που αγωνίζονται, προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν και να κρύψουν τη δική τους ηττοπάθεια και την τακτική συναίνεσης και συμβιβασμού, που ακολουθούν. Πάει πολύ, λοιπόν, οι βαστάζοι της κυβερνητικής αντιλαϊκής πολιτικής, και στην εκπαίδευση, να προσπαθούν να βγουν και "από πάνω".

Αφού

μ' "απασφαλίζετε"

στ' "αμήν"

κι εγώ θα φτάσω,

"χειροβομβίδα"

απ' την οργή

θα γίνω

και θα "σκάσω"!

Αφού

μ' "απασφαλίζετε",

τίποτε

δε σας σώνει,

είναι

σαν να τραβήξατε

τον κρίκο,

την περόνη!

Αφού

μ' "απασφαλίζετε",

με τους αισχρούς σας

νόμους,

"εκρήξεις"

να προσμένετε

απανωτές

στους δρόμους!

Ο οίστρος

Ομως, ο Κ. Καραμανλής έπνιξε τον καημό και την πίκρα του γι' αυτή τη μεταχείριση από την κυβέρνηση, και στάθηκε ξανά στις επάλξεις και στο ύψος των περιστάσεων. Εξαίροντας, ακόμα μια φορά, την απαράδεκτη απόφαση της Συγκλήτου του ΑΠΘ για την άρση του ασύλου, απευθύνθηκε στον Κ. Σημίτη και του υπέδειξε "να βάλει τον υπουργό του να πάρει νομοθετική πρωτοβουλία" πριν από το φετινό εορτασμό του Πολυτεχνείου. Προφανώς, στην ίδια ή χειρότερη κατεύθυνση με αυτή της Συγκλήτου της Θεσσαλονίκης, δηλαδή, της καταστρατήγησης και άρσης του ασύλου, στο όνομα των "επεισοδίων" που στήνουν οι γνωστοί μηχανισμοί κάθε χρόνο.

Αν ο Κ. Σημίτης δεν επιχειρούσε να δικαιολογήσει την ύπαρξή του με τα "αντιδεξιά σύνδρομα", θα έπρεπε να αναγνωρίζει έμπρακτα την προσφορά του Κ. Καραμανλή, διορίζοντάς τον υπουργό άνευ χαρτοφυλακίου υπεύθυνο για θέματα "αντιπολίτευσης".

Μέχρι το καλοκαίρι του 1999 θα λειτουργεί το εργοστάσιο παραγωγής παγωτού της "Algida" στην Πάτρα, όπως προκύπτει από σχετικές ανακοινώσεις της διεύθυνσης της "Unilever Hellas", που ελέγχει την εταιρία. Γιατί; Μα, έκαναν μελέτη οι άνθρωποι και βρήκαν ότι τους συμφέρει περισσότερο να εισάγουν τα παγωτά τους, παρά να τα παρασκευάζουν στην Ελλάδα.

Βλέπετε, μια σειρά παράγοντες, όπως η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, οι τεχνολογικές εξελίξεις κλπ., τους δίνουν τη δυνατότητα να αυξήσουν ακόμη περισσότερο τα κέρδη τους. Και αφού τους δίνεται αυτή η δυνατότητα, πάει και τέλειωσε. Τους εργαζόμενους, που θα πεταχτούν στο δρόμο, θα σκεφτούν ή, μήπως, την εθνική οικονομία της χώρας... Αστεία πράγματα. Εδώ κάνουν κουμάντο οι νόμοι της αγοράς, ο σκληρός και αδυσώπητος ανταγωνισμός και πάνω απ' όλα η κερδοφορία της "ιδιωτικής πρωτοβουλίας". Κι όσο κάνουν κουμάντο οι παράγοντες αυτοί και οι πολιτικές που τους υπηρετούν, τόσο τα παραδείγματα σαν της "Algida" θα γίνονται περισσότερα.

"Μοναδική εγγύηση για τη χώρα ο Σημίτης"! Μη σπεύσετε να ρωτήσετε ποιος τα λέει αυτά τα πράγματα. Η "Αυριανή" τα είπε και τα έγραφε στη χτεσινή της πρώτη σελίδα. "Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα", θα πείτε. Σωστά. Απλώς σημειώνουμε τη... ροπή της "Αυριανής" προς τον "εκσυγχρονισμό", έτσι για να μην ξεχνιόμαστε και για να υπενθυμιστεί ποιοι παρέχουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.

"Οποιος έχει ένα μαχαίρι ή το μπήγει κάπου ή κάθεται πάνω σ' αυτό". Η δήλωση ανήκει στον βουλευτή Καβάλας του ΠΑΣΟΚ, Η. Παπαδημητρίου και αφορά τους "11".

Και θα παρατηρήσατε, βέβαια, ότι αποκλείει σαφώς την πιθανότητα να βρίσκεται το μαχαίρι στη θήκη του ή κάτι άλλο. Φαίνεται πως στο κυβερνών κόμμα έχουν βγει τα μαχαίρια για τα καλά.