Την επιβολή «έκτακτης εισφοράς» ίσης με το 50% του 14ου μισθού σε όλα τα μηνιαία εισοδήματα άνω του κατώτατου μισθού, ανακοίνωσε η κεντροδεξιά κυβέρνηση της Πορτογαλίας.

Προφανώς η επιβολή της έκτακτης(;) εισφοράς, γίνεται στα πλαίσια της...σκληρής διαπραγμάτευσης που διεξάγει η κυβέρνηση της Πορτογαλίας με την τρόικα.

Τέτοια παραμύθια μας σερβίρει η ΝΔ, που μιλά για επαναδιαπραγμάτευση, για να αποκρύψει από τον ελληνικό λαό την πλήρη συμφωνία της, τόσο με το μνημόνιο, όσο και με τις γενικότερες στρατηγικές επιλογές της άρχουσας τάξης, για την έξοδο της ελληνικής οικονομίας από την κρίση.

Αυτό που επιδιώκει η ηγετική ομάδα της ΝΔ με τέτοια ευφυολογήματα, είναι, αφ' ενός να επανέλθει στην κυβερνητική εξουσία, στα πλαίσια του ανταγωνισμού που υπάρχει ανάμεσα στα δύο κόμματα της ολιγαρχίας, για το ποιο θα έχει την πρωτοκαθεδρία και την εύνοια της άρχουσας τάξης, αφ' ετέρου να αποτρέψει την ριζοσπαστικοποίηση των εργαζομένων, να εγκλωβίσει τις λαϊκές συνειδήσεις στα πλαίσια της...ευρωπαϊκής νομιμότητας.

Οι εργαζόμενοι της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας, όλων των χωρών της Ευρώπης, αλλά και όλης της υφηλίου, θα πρέπει να απαλλαγούν από τις αυταπάτες ότι στα πλαίσια της αστικής διαχείρισης - όποιο κόμμα της αστικής τάξης και αν βρίσκεται στην εξουσία - μπορεί να υπάρξει βελτίωση των όρων της ζωής τους. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι τα διεθνή και τα εθνικά επιτελεία του κεφαλαίου, έχουν ήδη προδιαγράψει και προγράψει το μέλλον τους. Θέλουν να κάνουν κόλαση τη ζωή τους, για να συνεχίσει να υπάρχει η κερδοφορία τους.

Τέρμα στις αυταπάτες, τέρμα στα ψευτοδιλήμματα. Οσο διατηρείται στη ζωή το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου, θα συνεχίζουν να πληρώνουν βαρύτατο φόρο αίματος. Οι συνθήκες είναι ώριμες για την ανατροπή του καπιταλισμού.

Ευκαιρία να «ευλογήσουν τα γένια τους» βρήκαν οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί με την απεργία της ΔΕΗ.

Ο Σύνδεσμος Ανεξάρτητων Παραγωγών και ο Ελληνικός Σύνδεσμος Ηλεκτροπαραγωγών από ΑΠΕ, με κοινή ανακοίνωσή τους, ισχυρίζονται ότι η συνεισφορά τους στη διάρκεια της απεργίας στην κάλυψη της ζήτησης και στον περιορισμό της οικονομικής ζημίας ήταν καθοριστική.

Μιλούν ακόμη και για αποτροπή «μπλακ άουτ», διαφύλαξη των υδάτινων αποθεμάτων, έως και περιορισμό των ακριβών εισαγωγών Ενέργειας.

Δε λένε, όμως, ότι η απεργία είχε σαν αποτέλεσμα την εκτίναξη της χοντρικής (οριακής) τιμής του συστήματος, που περίπου τριπλασιάστηκε, με συνέπεια να πουλήσουν με πολύ συμφέροντες όρους την παραγωγή τους.

«Πιστεύουμε ότι οι τελευταίες εξελίξεις στην εγχώρια αγορά ηλεκτρισμού δικαιώνουν τις πολυετείς και επίπονες προσπάθειές μας να αποκτήσουν οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί σημαντικότερο ρόλο και μεγαλύτερο μερίδιο στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, στηρίζοντας με τον τρόπο αυτό την ουσιαστική απελευθέρωσή της», δηλώνουν οι δύο σύνδεσμοι.

Ωστόσο, το πρόβλημα είναι η ίδια η «απελευθέρωση» της αγοράς. Που τους βάζει στην παραγωγή για να κερδοφορήσουν σε βάρος των εργαζομένων, γιατί δεν τους έπιασε ο πόνος να συμβάλουν στο Ενεργειακό για να καλύψουν λαϊκές ανάγκες.

Αυτό ακριβώς το γεγονός της μεγάλης κερδοφορίας τους στη συγκεκριμένη περίσταση είναι και ο λόγος που επιβάλλει η ηλεκτροπαραγωγή να είναι απολύτως δημόσια, κοινωνική ιδιοκτησία, με αποκλειστικό στόχο το όφελος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, με πραγματικά χαμηλές τιμές - και όχι αυτές που θα προκύψουν, αφού πρώτα τις πάνε στα ύψη - και με επάρκεια.