Καταρχήν, για να το ξεκαθαρίσουμε, οι παραπάνω μισθοί αφορούν σε ελάχιστες και εξαιρετικές περιπτώσεις εργαζομένων με 35 χρόνια υπηρεσία, ενώ δεν περιλαμβάνουν τις περικοπές των μισθών που έχει εφαρμόσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται για χονδροειδές ψέμα, που αναμασούν ευχαρίστως οι διάφοροι «ρεπόρτερ», οι οποίοι δεν μπαίνουν καν στον κόπο να κοιτάξουν τα μισθολόγια των εργαζομένων, για να διαπιστώσουν ότι ο μέσος μισθός δεν ξεπερνά τα 1.200 ευρώ «καθαρά» το μήνα.
Πίσω από τις παραπάνω αθλιότητες κρύβεται η επιδίωξη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να «τσεκουρώσει» άγρια το λαϊκό εισόδημα και μέσω του εισιτηρίου των αστικών μέσων μεταφοράς, που σε πρώτη φάση θα αυξηθεί από 30 έως 50 λεπτά, ενώ στο «βάθος» επέρχεται η είσοδος ιδιωτών για την οριστική «εξυγίανσή» τους.
Ο ρόλος της συμβιβασμένης πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ αλλά και της ΑΔΕΔΥ είναι ρόλος αναχώματος της οργής των εργαζομένων, να τους κρατήσουν υπό έλεγχο δηλαδή ώστε να μην ξεφύγουν από τα πλαίσια του συστήματος. Το παραδέχθηκε ευθέως η παλιά καραβάνα του εργατοπατερισμού ο Γ. Μανώλης, επεξηγώντας ταυτόχρονα τη στάση της συνδικαλιστικής παράταξης του κόμματός του (ΔΑΚΕ) στα συνδικαλιστικά όργανα. «Αν το μαχαίρι μπει πιο βαθιά στο κόκαλο το επόμενο διάστημα, μπορεί να δούμε πράγματα που δεν θα τα θέλαμε και δεν θα τα ευχόμαστε. Δηλαδή να πάμε σε αντιδράσεις που θα είναι πολύ πιο βίαιες και θα είναι έξω από τα θεσμικά όργανα» δήλωσε χθες στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ ο επικεφαλής της γραμματείας συνδικαλιστικών φορέων της ΝΔ, σπεύδοντας να προσδιορίσει το καθήκον των συμβιβασμένων πλειοψηφιών.«Και αυτό πρέπει να το προλάβουμε, είναι ευθύνη όλων μας και αυτό πρέπει να το κάνει κυρίως η ΓΣΕΕ, όπως το κάνει σε ένα βαθμό η ΑΔΕΔΥ», τόνισε, ρίχνοντας για πολλοστή φορά τις μάσκες των εργατοπατέρων στα τριτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα. Τα λένε ανοιχτά γιατί πιστεύουν ότι είναι κυρίαρχοι, αλλά πολύ σύντομα θα δοκιμάσουν δυσάρεστες εκπλήξεις ως αναχώματα της λαϊκής οργής...
«Σαφώς και πρέπει να εξασφαλιστεί ο κατώτατος βιώσιμος μισθός. Ταυτόχρονα όμως οι επιχειρήσεις που διανέμουν κέρδη στους εργαζόμενους πρέπει να τύχουν μιας γενναίας φορολογικής έκπτωσης». Τα παραπάνω αναφέρει ο ΛΑ.Ο.Σ. σε ανακοίνωσή του για τις επιχειρησιακές συμβάσεις. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς έχουν στο μυαλό τους όταν αναφέρονται στον «κατώτατο βιώσιμο μισθό», αλλά η πολιτική που στηρίζουν είναι τέτοια που μας επιτρέπει να συμπεράνουμε ότι ο ΛΑ.Ο.Σ. θέλει μισθούς - φιλοδωρήματα. Και την ίδια στιγμή ζητά για όσους μεγαλοεργοδότες δίνουν κάτι παραπάνω από φιλοδώρημα στους εργαζόμενους, να το εισπράττουν πίσω στο πολλαπλάσιο μέσω «γενναίων φορολογικών εκπτώσεων»... Οχι ότι είχαμε και καμία αμφιβολία για ποιους «δουλεύει» ο ΛΑ.Ο.Σ....
Κάπως έτσι μας τα είπε χτες στη Βουλή, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Ι. Προβόπουλος, υπονοώντας - ούτε λίγο ούτε πολύ - ότι μάλλον πρέπει να τις πριμοδοτήσουμε ακόμη περισσότερο.
Οι τράπεζες - λέει - ήταν μια χαρά. Εδιναν δάνεια και εμείς καταναλώναμε. Μέχρι που συσσωρεύθηκαν τα χρέη του κράτους με τις ανόητες κοινωνικές πολιτικές και οι εργαζόμενοι με τους μισθούς και την ασφάλισή τους και ...τις πήρε η κατηφόρα.
Αν ακολουθήσουμε την άποψη αυτή, μάλλον πρέπει να αρχίσουμε να περνάμε από τα υποκαταστήματα της γειτονιάς μας και να ζητάμε συγγνώμη γιατί ...υπάρχουμε.
Επίσης, αν δίνουμε και από κάτι τις για τη διατήρηση της κεφαλαιακής τους επάρκειας και την ενίσχυση της ρευστότητας ...ακόμη καλύτερα. Θα έχουμε κάνει το πατριωτικό μας χρέος.
ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΙΟΣ ΔΗΛΩΣΕ «αλληλέγγυος» στον ελληνικό λαό; Μα ποιος άλλος από τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζ. Μπαρόζο. Μας καταλαβαίνει ο άνθρωπος και συμπάσχει μαζί μας.
Γι' αυτό θα φροντίσει να υπάρξουν ακόμη σκληρότερες πολιτικές και επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα. Πάνω από όλα έχει στο νου του το μέλλον μας βλέπετε, σε αντίθεση με εμάς τους κοντόφθαλμους.
ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΕΡΙ «ανάδειξης των ελληνικών προϊόντων στις αγορές» που ετοιμάζεται να «πλασάρει» η κυβέρνηση ως «φιλοαγροτική» ή έστω σκέτα ως «αγροτική» πολιτική περιμένουν μήπως να τα πάρουν στα σοβαρά οι αγρότες;
Η μόνη αληθινή λέξη που περιέχεται σε όλα αυτά είναι η λέξη «αγορές», γιατί αυτό έχει μόνο στο μυαλό της η κυβέρνηση. Στο όνομα των αγορών, άλλωστε, έχει εξαφανίσει - και συνεχίζει - τους μικρομεσαίους αγρότες.
Κι αυτή ακριβώς την πολιτική, μαζί με την ενίσχυση των εταιρειών και των μεγαλοαγροτών, πρόκειται να παρουσιάσει περήφανη στις Βρυξέλλες.