ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 8 Γενάρη 1995
Σελ. /48
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Βιβλίο

Διδακτικά "Απομνημονεύματα"

Ο συμβιβασμός των διανοουμένων, των ανθρώπων των Γραμμάτων και Τεχνών με τους διάφορους "μονάρχες" της εξουσίας, ξαναγίνεται στην εποχή μας - και στον τόπο μας - σοβαρό πρόβλημα. Σοβαρό, ο συμβιβασμός τους λειτουργεί προς όφελος των επιδιώξεων της εξουσίας και σε βάρος της κοινωνικής προόδου και των δικαιωμάτων των λαϊκών μαζών. Το πρόβλημα αυτό κάνει εξαιρετικά επίκαιρα(εκτός από την παντοτινή μορφωτική και ιστορική αξία τους) τα "Απομνημονεύματα" του Βολταίρου (εκδόσεις "Ολκός",μετάφραση Παναγιώτας Πανταζή). Πράγματι, αξίζει να τα διαβάσει κανείς, για να διδαχτεί τη ζημία από το συμβιβασμό και το κέρδος από την ελευθερία του πνεύματος. (Το βιβλίο διατίθεται στη "Σύγχρονη Εποχή").

Ο Βολταίρος βίωσε και το συμβιβασμό του με την εξουσία και την ελευθερία του πνεύματός του. Το ευτύχημα για τον ίδιο και την ανθρωπότητα, ήταν ότι τέλειωσε τη ζωή του, όπως την άρχισε."Ελευθεριάζων". ("Ελευθεριάζοντες", ονομαζόταν το κίνημα των διανοουμένων, στο οποίο είχε ενταχθεί στη νιότη του). Πέθανε, πλήρης ανεξαρτησίας κριτικού πνεύματος. Καθαρμένος από το συμβιβασμό του με τις Βερσαλλίες (τον είχαν διώξει πολλές φορές, με αποτέλεσμα την τριαντάχρονη, σχεδόν εξορία) και τον"άσπονδο φίλο" του, τον Φρειδερίκο Β της Πρωσίας, που αφού "σαγήνευσε" το Βολταίρο, για να διευρύνει το κύρος του στην Ευρώπη, τον φυλάκισε, τον ταπείνωσε και έριξε στην πυρά το βιβλίο του "Στηλίτευση του δόκτορα Ακάκιου"(1753).

Γέρος πια ο "Εγκυκλοπαιδιστής" Βολταίρος, το 1758 με τα απομνημονεύματά του αποκαλύπτει το όφελος της εξουσίας από το συμβιβασμό ενός διανοουμένου μαζί της και τον κρυμμένο κυνισμό της. Οταν τον αποκαλεί "φίλε μου", εννοεί "σκλάβε μου". Οταν του υπόσχεται "θα σας κάνω ευτυχισμένο", σημαίνει "θα σας ανεχθώ όσο σας έχω ανάγκη". Το "δειπνήστε μαζί μου", σημαίνει "Απόψε θα γελάσω σε βάρος σας". Ο Βολταίρος το υπέστη αυτό, αλλά είχε και τη δύναμη να το ομολογήσει και να σπάσει τα "δεσμά" που υπέτασσαν το πνεύμα του.

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Η Κλαυθμώνος ξαναζεί!

Μέχρι το 1911, οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν ήταν μόνιμοι και κάθε φορά που ερχόταν νέα κυβέρνηση, τους "ξήλωνε" όλους και τοποθετούσε στις θέσεις τους"ημετέρους". Οι απολυμένοι τότε συγκεντρώνονταν σε ένα οικόπεδο της Σταδίου και θρηνούσαν ομαδικά, με αποτέλεσμα να ονομαστεί, τελικά, αυτός ο χώρος πλατεία Κλαυθμώνος.

Αυτές τις παλιές ιστορίες, λοιπόν... φιλοδοξεί να ξαναζωντανέψει τώρα η κυβέρνηση, όπως αποκαλύπτεται από όσα είπε σε συνέντευξή του ο νέος υπουργός Προεδρίας Ι. Ποττάκης. Απερίφραστα, δηλαδή, ο υπουργός δήλωσε ότι στις προθέσεις του είναι να μελετήσει και το θέμα της μονιμότητας στο δημόσιο. Τέτοια σχέδια, δυστυχώς, έχει στο μυαλό της η κυβέρνηση και ας αρχίσουν οι δημόσιοι υπάλληλοι να συγκεντρώνονται με πλακάτ στην Κάνιγγος ή τη Συντάγματος, αν δε θέλουν να βρεθούν καμιά μέρα συγκεντρωμένοι, με οδυρμούς, στην Κλαυθμώνος!

Πολλαπλώς επικίνδυνα ρουσφέτια

Ανεξάρτητα από το νομότυπο ή μη των διορισμών, τα στοιχεία, όπως προκύπτουν από την κατάθεση σχετικών εγγράφων της κυβέρνησης μετά από αίτηση βουλευτών της ΝΔ, είναι εντυπωσιακά. Με 368 πράξεις του υπουργικού συμβουλίου που αφορούν κατ' εξαίρεση διορισμούς, μέσα σε ένα χρόνο διορίστηκαν στο δημόσιο 150.160 άτομα (!). Από αυτούς 7.137 διορίστηκαν σε θέσεις μόνιμου προσωπικού, 1987 διορίστηκαν με σύμβαση αορίστου χρόνου, 26.739 με σύμβαση ορισμένου χρόνου, 84.442 εποχιακοί και ωρομίσθιοι και 29.855 με ανάθεση έργου.

Τα συμπεράσματα είναι προφανή και κονιορτοποιούν τις κυβερνητικές διακηρύξεις για πάγωμα των προσλήψεων και αξιοκρατία. Επιπλέον:

- Επιβεβαιώνουν τις τεράστιες υπηρεσίες που παρέχει ο κρατικός μηχανισμός στο κυβερνών κόμμα. 150.000 διορισμοί μέσα σε ένα χρόνο (!), είναι ένα ισχυρό όπλο στον εγκλωβισμό ψήφων και συνειδήσεων.

- Κυρίαρχη μορφή των διορισμών στο δημόσιο αποτελούν οι έκτακτοι, οι ωρομίσθιοι, οι "ανάθεση έργου". Πρόκειται για επιβολή στην πράξη της ελαστικής απασχόλησης στο δημόσιο - συνήθως καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες - η οποία θα συνδυαστεί με τη διαφαινόμενη άρση της μονιμότητας...- Αλλη μια φορά οι "αξιοκρατικοί" νόμοι ψηφίζονται για να μην εφαρμόζονται.

... επιτυχία

"Επιτυχία" της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ χαρακτήρισε ο αναπληρωτής υπουργός Βιομηχανίας Χρήστος Ροκόφυλλος την ιδιωτικοποίηση του ναυπηγείου στο Νεώριο της Σύρου. Το ναυπηγείο, δηλαδή, που χαρίστηκε σε μία... λιβεριανή εταιρία, η οποία εδώ και τρεις μήνες, που το παρέλαβε, έχει προσλάβει μόλις 112 από τους 700 απολυμένους και παράλληλα απασχολεί έκτακτους με συμβάσεις... μιας μέρας! Οσο για τις συνθήκες εργασίας, που έχει επιβάλει οι ίδιοι οι εργαζόμενοι τις χαρακτηρίζουν "τύπου Ουγκάντα"! Το χειρότερο, όμως, είναι ότι σύμφωνα με τον αναπληρωτή υπουργό, θεωρείται τόσο "επιτυχημένη" η ιδιωτικοποίηση του Νεωρίου, που θα γίνει... πιλότος για την ιδιωτικοποίηση και άλλων επιχειρήσεων! Αραγε, τι σημαίνει αποτυχία κατά τον κ. Ροκόφυλλο και την κυβέρνησή του;

ΤΟ σκάνδαλο!

Μικρό θεωρούν οι κυβερνώντες, προς το παρόν, το ενδιαφέρον που έχει εκδηλωθεί για την αγορά των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Μάλιστα, έχει αποκαλύψει ο διευθύνων σύμβουλος της διοίκησης του ναυπηγείου, Χρήστος Παπαθανασίου, μέχρι στιγμής μόνο κάποιοι "ευκαιριακοί" επιχειρηματίες έχουν ανταποκριθεί στην πρόσκληση ενδιαφέροντος που δημοσίευσε η ΕΤΒΑ. Αυτό φάινεται είχαν υπόψη τους οι αρμόδιοι και με πειραματική τροπολογία των υπουργών Βιομηχανίας και Οικονομικών προωθούν το σκανδαλώδες και ανευ προηγουμένου ξεπούλημα των ναυπηγίων...

Λύση αυταπάτης

Μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 1995 θα εφαρμοστεί το πρόγραμμα μεθαδόνης για τους ναρκομανείς και στη χώρα μας σύμφωνα με συνέντευξη του υφυπουργού Πρόνοιας Μ. Σκουλάκη στα χτεσινά "Νέα".

"Η μεθαδόνη δεν είναι πανάκεια", ομολογεί ο υφυπουργός. Κι όμως. Πριν εφτά μήνες, όταν έγινε λόγος για την εφαρμογή προγραμμάτων υποκατάστατων στη χώρα μας και ο ίδιος ο υφυπουργός τα είχε παρουσιάσει - ή τουλάχιστον αυτή η εντύπωση δόθηκε με τον τρόπο που προβλήθηκαν οι δηλώσεις του - ως πανάκεια.

Οι ύστερες διαπιστώσεις δεν αποδεικνύουν τίποτε άλλο παρά το ότι τα υποκατάστατα κινούνται στο χώρο της αυταπάτης. Το πρόβλημα των ναρκωτικών είναι αποτέλεσμα των προβλημάτων της νεολαίας. Και η λύση αυτών των προβλημάτων δε γίνεται με κανένα υποκατάστατο, παρά με την προσπάθεια των ίδιων των νέων για λύση.

Οι βαθύτεροι λόγοι

Μπορούσε ο Α. Παπανδρέου να ενεργήσει διαφορετικά στις υποθέσεις των υποκλοπών και σκανδάλων; Μπορούσε δηλαδή, να αφήσει να εξελιχθεί ομαλά και μέχρι το τέλος η διαδικασία των παραπομπών των στελεχών της ΝΔ;

Η απάντηση είναι αρνητική.

Οι λόγοι, όμως, που οδήγησαν τον πρωθυπουργό δεν έχουν να κάνουν ούτε με αυτούς που ο ίδιος επικαλείται ("τέλος διχασμού", "συμφέρον του τόπου") ούτε με αυτούς που προβάλλει η ηγεσία της ΝΔ ("η διαφαινόμενη έκβαση στο δικαστήριο").

Οι πραγματικοί λόγοι άπτονται των ανακατατάξεων στο πολιτικό σκηνικό και τη σταθερότητα του πολιτικού συστήματος:

- Ο Α. Παπανδρέου είναι υποχρεωμένος να κάνει τη δική του κατάθεση και προσφορά στην εμπέδωση του συναινετικού κλίματος και της υπέρβασης του "διχαστικού κλίματος" και των μικροκομματικών αντιπαραθέσεων. Το τελευταίο το ομολόγησε στην προχτεσινή του συνέντευξη.

- Η λειτουργία του Ειδικού Δικαστηρίου φαντάζει ως αταίριαστος αναχρονισμός μπροστά στο γενικότερο κλίμα που κυριαρχεί, αυτό της από κοινού αντιμετώπισης από τις δυνάμεις του δικομματισμού της διαχείρισης της κρίσης.

Αποτελεί ανεπιθύμητο εμπόδιο μπροστά στην προεδρική εκλογή, η οποία όπως ήδη διαφαίνεται θα είναι σταθμός και επισφράγισμα της συναινετικής πορείας.

Τέλος, δεν μπορεί να επιτευχθεί η αυταρχική και αντιδημοκρατική θεσμική θωράκιση του πολιτικού συστήματος (διάβαζε αναθεώρηση του Συντάγματος), με τέτοιες "παραφωνίες".



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ