Διευκρινίσεις με νόημα κάνει η διοίκηση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) στην ανακοίνωση που εξέδωσε αναφορικά με τον επικείμενο διαγωνισμό για την ανάθεση των υπηρεσιών επίγειας εξυπηρέτησης αεροσκαφών («χάντλινγκ») στα 34 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας.

Κατ' αρχήν διευκρινίζει ότι όσοι τελικά επιλεγούν για τις υπηρεσίες αυτές, «θα δραστηριοποιηθούν σε μια αγορά που θα τους αποφέρει έσοδα πάνω από 100.000.000 ευρώ». Το χρόνο εννοείται. Ωστόσο, ξεχωριστή σημασία έχει η διευκρίνιση - επισήμανση που περιέχεται στην ανακοίνωση, ότι «ούτε η ΥΠΑ ούτε το Δημόσιο έχουν οικονομικό όφελος». Δεν ξέρουμε τι να πρωτοϋποθέσουμε με τόσες διευκρινίσεις σε μια ανακοίνωση δημόσιας υπηρεσίας όπως είναι η ΥΠΑ, που μέχρι τώρα απλά γνωστοποιούσε διαγωνισμούς, υποψηφιότητες και αναδόχους. Να υποθέσουμε ότι οι διευκρινίσεις κρίθηκαν αναγκαίες για να κατανοήσει ο ελληνικός λαός ότι τα 100.000.000 ευρώ, που ήταν το ετήσιο όφελος της δημόσιας «Ολυμπιακής», τώρα γίνονται το όφελος της ...ιδιωτικής πρωτοβουλίας; 'Η να υποθέσουμε ότι για τη ...σοσιαλιστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ενοχοποιείται η δημόσια παροχή υπηρεσιών και θεοποιείται η ιδιωτική, καθώς στην ανακοίνωση της ΥΠΑ προεξοφλείται με έμφαση ότι όποιοι και αν επιλεγούν τελικά για το «χάντλινγκ» στα περιφερειακά αεροδρόμια θα προσφέρουν «υψηλού επιπέδου ποιότητα στις παρεχόμενες υπηρεσίες».

Πέρσι τέτοιο καιρό ήταν πλήθος οι αναλύσεις που εξηγούσαν πως τα «νέα κινήματα» δεν έχουν ανάγκη καμία οργάνωση για να υπάρξουν. Αρκεί, έλεγαν, που έχουν στη διάθεσή τους τα «νέα επαναστατικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης» όπως το Facebook, το Τwitter και το ΜySpace. Χτες από τα διεθνή πρακτορεία μεταδόθηκε μια μικρή είδηση: η αμερικανική Υπηρεσία Προηγμένων Ερευνητικών Προγραμμάτων Αμυνας (DΑRΡΑ) έκανε ένα πείραμα: απελευθέρωσε σε 10 περιοχές των ΗΠΑ 10 μεγάλα κόκκινα μετεωρολογικά μπαλόνια, διαμέτρου δυόμισι μέτρων το καθένα και ζήτησε από 4.000 ερευνητικούς φορείς που ήταν «κοινωνικά δικτυωμένοι» να τα εντοπίσουν. Οπως δήλωσε εκπρόσωπος της DΑRΡΑ, «επιδίωξη ήταν να διαπιστωθεί κατά πόσον οι υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook, το Τwitter και το ΜySpace, είναι αξιόπιστες πηγές πληροφοριών, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από τις αρμόδιες αμερικανικές αρχές σε περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης ή εξαφάνισης κάποιου παιδιού». Αφήνουμε στην άκρη το περί εξαφάνισης παιδιού (κερασάκι στην τούρτα) και κρατάμε τη βασική επιδίωξη: Μια στρατιωτική υπηρεσία κινητοποιεί, μέσα από τις συγκεκριμένες υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης, κάμποσες χιλιάδες ανθρώπους για έναν «αγαθό σκοπό», την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Αφήνουμε στην άκρη και τον συμβολισμό με τα κόκκινα μπαλόνια. Κάνουμε απλά μια υπόθεση εργασίας: Αύριο, δεν θα είναι η υπηρεσία, αλλά κάποιος «κοινωνικά δικτυωμένος» («ένας από μας») που θα ζητήσει από τους συν αυτώ «κοινωνικά δικτυωμένους» να βοηθήσουν στον εντοπισμό «10 κόκκινων τρομοκρατικών πυρήνων» και μερικές χιλιάδες άνθρωποι θα βγουν στο κυνήγι;

Είναι προφανές πως ο εφιάλτης δεν είναι για κάποτε. Είναι ήδη οργανωμένος σήμερα. Αν το σημειώνουμε, είναι σαν ένα ακόμα στοιχείο για την αθωότητα και αποθέωση της «κοινωνικής δικτύωσης», όταν αφήνεται στην άκρη η απάντηση στο ερώτημα «ποιος κινεί τα νήματα». Ακόμα καλύτερα, ποιος διαθέτει το δίκτυο και γιατί το έστησε. Κάθε δίκτυο...