Με χίλια ζόρια προσπαθεί η κυβερνητική προπαγάνδα να διαμορφώσει «θετικό κλίμα» στην κοινή γνώμη, καθώς, όπως συνηθίζουν να λένε λογής λογής δημοσιολόγοι, η «οικονομία είναι θέμα ψυχολογίας». Με γνώμονα την αλλαγή της «εικόνας της χώρας», εμφανίζουν ορισμένες συμφωνίες επιχειρηματικών ομίλων που συνάπτονται το τελευταίο διάστημα και εμπλέκουν τη χώρα μας στον έναν ή τον άλλο βαθμό ως στοιχεία «προόδου» της οικονομίας και ενδείξεις ότι έρχονται τα πρώτα σημάδια της «ανάπτυξης» ή του «τέλους της ύφεσης». Υπ' αυτό το πρίσμα επανέρχεται τις τελευταίες μέρες στη δημοσιότητα η συμφωνία που σύναψαν η κινεζική COSCO και η αμερικανική πολυεθνική ΗP για τη μεταφορά των προϊόντων της δεύτερης μέσω του στόλου της πρώτης στο λιμάνι του Πειραιά, απ' όπου θα προωθούνται στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη με τα βαγόνια της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

Εχουμε πει ξανά στο πρόσφατο παρελθόν ότι η συγκεκριμένη συμφωνία μπορεί πράγματι να είναι πολύ συμφέρουσα και για την COSCO και για την HP, εξαιτίας της σημαντικής θέσης του Πειραιά στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, αλλά και των όρων με τους οποίους αυτή θα υλοποιηθεί επί ελληνικών υδάτων και εδάφους καθώς οι ελληνικές κυβερνήσεις παρέχουν αφειδώς προκλητικές διευκολύνσεις στα πολυεθνικά μονοπώλια. Συμφέρουσα, επίσης, θα είναι και για τους μελλοντικούς ιδιοκτήτες της ΤΡΑΙΝΟΣΕ - μιας και οι εθνικές σιδηροδρομικές μεταφορές βρίσκονται στις πρώτες θέσεις της λίστας των αποκρατικοποιήσεων - καθώς θα «αγοράσουν» με ελάχιστο επιχειρηματικό ρίσκο μία εταιρεία με ένα στάνταρ κύκλο εργασιών για τα επόμενα έτη. Τι ακριβώς έχουν όμως να προσδοκούν οι εργαζόμενοι και ευρύτερα τα λαϊκά στρώματα; Επειδή εκεί ακριβώς κατευθύνεται η συστημική προπαγάνδα...

Στην ουσία, τίποτε περισσότερο από κάποια επιπλέον μεροκάματα «Σαγκάης», που ίσως να υπάρξουν εξαιτίας της αύξησης του όγκου των εμπορευμάτων που θα ξεφορτώνει η COSCO στο σταθμό εμπορευματοκιβωτίων. Αμελητέο κλάσμα, συγκρινόμενο με το συνολικό ύψος της ανεργίας, χωρίς να υπολογίσουμε το περιβαλλοντικό κόστος - εξαιτίας της αύξησης της κίνησης στο λιμάνι - αλλά και άλλες «κρυφές» πτυχές της συμφωνίας σχετικά με τη λειτουργία και την κυριότητα της σιδηροδρομικής υποδομής και τις ρήτρες που θα κληθεί να καταβάλλει το ελληνικό Δημόσιο έναντι της όποιας δυσλειτουργίας...

Το κύριο ζήτημα, ωστόσο, είναι αν με τον πολλαπλασιασμό τέτοιων «επενδύσεων», σε συνδυασμό με τις αποκρατικοποιήσεις, μπορεί σε κάποιο χρονικό διάστημα να μειωθεί ουσιαστικά η ανεργία, να υπάρξει «ανάπτυξη» προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων, γιατί αυτό είναι το βασικό μήνυμα της αστικής προπαγάνδας. Ε, και πάλι οφείλουμε να επαναλάβουμε πως δεν μπορεί, διότι σήμερα εν μέσω κρίσης δε γίνεται τίποτε διαφορετικό από αυτό που γινόταν και την περίοδο της «άνθησης». Αποκρατικοποιήσεις και «λεόντειες» συμβάσεις προς όφελος ισχυρών μονοπωλιακών ομίλων είχαμε και κατά τη διάρκεια των δύο περασμένων δεκαετιών, με τα γνωστά καταστροφικά για το λαό αποτελέσματα και η σημερινή κυβέρνηση «πατάει γκάζι» στην ίδια ακριβώς αντιλαϊκή πορεία. Την ίδια ώρα, βέβαια, που οι «γραφίδες» της προσπαθούν να κάνουν το μαύρο άσπρο, στην προσπάθειά τους να κερδίσουν χρόνο. Ο εργαζόμενος λαός πρέπει να κατανοήσει ότι μόνο με τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, που προτείνει και μάχεται το ΚΚΕ, μπορεί να υπάρξει πραγματική ανάπτυξη με γνώμονα τις σύγχρονες ανάγκες του, όπου τα λιμάνια και όλες οι υποδομές θα αποτελούν κοινωνικοποιημένη λαϊκή περιουσία.