Πριν μερικές μέρες έκανε την εμφάνισή της μία «ακομμάτιστη» - όπως αυτοπροσδιορίζεται - «Επιτροπή Σωματείων Συνταξιούχων και εν ενεργεία ναυτεργατών», η οποία την περασμένη Τρίτη 7 του μήνα διοργάνωσε και κινητοποίηση στο ΝΑΤ, για τη σωτηρία του Ταμείου. Επικεφαλής της «ακομμάτιστης» Επιτροπής, που ήταν και ομιλητές της συγκέντρωσης, ήταν οι Α. Νταλακογιώργος πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ, στέλεχος της «Αυτόνομης Παρέμβασης» και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Μελέτης πρώην πρόεδρος της Ενωσης Θαλαμηπόλων, Γ. Ριζεάκος (ΔΑΚΕ) μέλος της διοίκησης της Ενωσης Πλοιάρχων και συνδικαλιστές των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ από συνταξιουχικά ναυτεργατικά σωματεία. Με άλλα λόγια, οι «ακομμάτιστοι» είναι οι δυνάμεις του εργοδοτικού, κυβερνητικού συνδικαλισμού στη διοίκηση της ΠΝΟ και στις διοικήσεις ναυτεργατικών σωματείων. Πρόκειται για τις ίδιες δυνάμεις και συνδικαλιστές που όχι μόνο είναι ανύπαρκτοι στους απεργιακούς αγώνες των ναυτεργατών, αλλά υπονομεύοντας ανοιχτά τα ναυτεργατικά συμφέροντα και διευκολύνοντας το πέρασμα της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής, διέδιδαν όλο το προηγούμενο διάστημα ότι τα νέα αντιλαϊκά μέτρα δεν «πιάνουν» τον κλάδο. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που ενώ τώρα εμφανίζονται τάχα να ανησυχούν για το ΝΑΤ, συμφωνούν με τους εφοπλιστές (βλέπε όμιλο ΛΟΥΗ) για να πετιούνται ναυτεργάτες με συγκροτημένα δικαιώματα από τα καράβια (αιμοδότες του ΝΑΤ) και να αντικατασταθούν από χαμηλόμισθους ανασφάλιστους. Είναι κι αυτό ένα παράδειγμα του ρόλου που αναλαμβάνουν τέτοιοι «ακομμάτιστοι», προωθώντας ακριβώς την ίδια πολιτική με τα κόμματα ενάντια στα οποία μεγαλώνει η λαϊκή αγανάκτηση, και τρέχοντας να τα αθωώσουν...
Για τους περισσότερους από 5,5 εκατομμύρια νέους άνεργους Ευρωπαίους, που «"υποφέρουν" από έλλειψη ευκαιριών μετά το σχολείο και κινδυνεύουν με κοινωνικό αποκλεισμό και φτώχεια», προσπαθεί να δείξει ότι ανησυχεί η ΝΔ. Με χτεσινό δελτίο Τύπου, επισημαίνεται μάλιστα η ανησυχία που εξέφρασε ο ευρωβουλευτής του κόμματος Κ. Πουπάκης στο Ευρωκοινοβούλιο, επειδή οι νέοι «είναι υποχρεωμένοι να αποδέχονται επισφαλείς θέσεις απασχόλησης, με χαμηλούς μισθούς και μειωμένη ασφαλιστική κάλυψη, στοιχεία που επιφέρουν δυσμενείς επιπτώσεις για την υγεία και την ασφάλειά τους στον εργασιακό χώρο».
Διαβάζοντας αυτά, θα μπορούσε να βγάλει κάποιος το συμπέρασμα ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποφάσισε να σταματήσει να στηρίζει μέτρα που καταργούν τη σταθερή εργασία με πλήρη δικαιώματα για όλους. Ομως, η ανακοίνωση φροντίζει να διαλύσει κάθε τέτοια αυταπάτη. Γιατί; Γιατί, στη συζήτηση που έκανε το Ευρωκοινοβούλιο για την «εκπαίδευση και κατάρτιση» ως κεντρικό άξονα «για την καταπολέμηση της ανεργίας και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας», ο ευρωβουλευτής κατέθεσε τροπολογία, μεταξύ άλλων, για την «αποτελεσματική ενίσχυση της πρόσβασης στις δομές της συνεχιζόμενης κατάρτισης των εργαζομένων σε ευέλικτες μορφές απασχόλησης». Δηλαδή, έκανε παρέμβαση, ώστε να εξασφαλίσει η νέα γενιά την πρόσβασή της στη μερική απασχόληση, στους μισθούς 300 και 400 ευρώ, στη δουλειά με ημερομηνία λήξης κ.λπ. Τέτοια είναι η έγνοια τους για τους νέους, που αναγκάζονται να αποδέχονται επισφαλείς συνθήκες και θέσεις εργασίας, που ... φροντίζουν οι ίδιοι να παρεμβαίνουν μην τυχόν και δε γίνουν οι νέοι εντελώς όμηροι της εργασιακής ανασφάλειας και ομηρίας!
Κι όλα αυτά από ...την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, τους υπουργούς της και, γενικώς, τις αντιδράσεις των πρωτοκλασάτων στελεχών του κυβερνώντος κόμματος.
Δεν μας έφτανε, δηλαδή, που είναι ο Αντ. Σαμαράς «αντιμνημονιακός», τώρα θέλουν και τη μισή κυβέρνηση να ...έχει πάρει τα βουνά και να κάνει αντάρτικο στον Γ. Παπανδρέου.
Αν είναι έτσι, κι μεις να μην κουραζόμαστε. Είναι προφανές ότι τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του ελληνικού λαού είναι ...σε καλά χέρια.
Αφήστε που με τόσους υποστηρικτές του λαού είναι απλά θέμα χρόνου το πότε θα έχουμε φιλολαϊκές πολιτικές.
Επειδή, όμως, σε μερικές μέρες όλοι αυτοί θα ψηφίσουν ή θα στηρίξουν τον 6ο γύρο επίθεσης στα λαϊκά εισοδήματα, στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Ασφάλιση, στα εργασιακά δικαιώματα και τη δημόσια περιουσία, να μας επιτρέπετε να έχουμε τις επιφυλάξεις μας.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, πολλά λέγονται και ακούγονται για το πώς θα έρθουν για ψήφιση τόσο το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα όσο και διάφορα νομοσχέδια συμπληρωματικά, εμείς ξέρουμε ότι ...οι αντιλαϊκές πολιτικές αγαπούν το καλοκαίρι.
Ιδίως μάλιστα τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, αφού προσδοκούν να πιάσουν στον ύπνο ή στις παραλίες τους εργαζόμενους και να περάσουν ό,τι πιο αντεργατικό έχει το οπλοστάσιό τους.
Μάλλον, όμως, έχουν υποτιμήσει την πολιτική που ακολουθούν, αν θεωρούν ότι αναφέρονται σε ένα λαό που έχει την πολυτέλεια έστω και για μερικές μέρες διακοπών, ακόμη κι αν είναι στοιχειώδες δικαίωμά του.
Οπότε, όποιους ύπουλους σχεδιασμούς κι αν έχουν - γιατί έχουν - καλύτερα να τους ξεχάσουν.