Την ώρα που η κυβέρνηση περνάει το ένα πίσω απ' το άλλο τα αντιλαϊκά «προαπαιτούμενα» και όλες οι πλευρές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων του κεφαλαίου «δείχνουν» προς την κατεύθυνση της υιοθέτησης μιας «συμβιβαστικής» πρότασης στο επερχόμενο Γιούρογκρουπ της 15ης Ιούνη, αξιωματούχοι του «κουαρτέτου» και φορείς του εγχώριου κεφαλαίου με παρεμβάσεις τους επιβεβαιώνουν ότι τα όποια σενάρια για «ευκολίες πληρωμής» στο χρέος που δημιούργησαν οι καπιταλιστές, περιλαμβάνουν μέτρα στο διηνεκές σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.

Η συμπλήρωση της λίστας με τα προαπαιτούμενα, όπως κατατέθηκαν και με τροπολογίες χτες στη Βουλή, συζητήθηκε στο πλαίσιο της χτεσινής συνεδρίασης της Ομάδας Εργασίας του Γιούρογκρουπ, η οποία βρισκόταν σε εξέλιξη μέχρι αργά χτες το βράδυ. Νωρίτερα, ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Β. Ντομπρόβσκις, δήλωσε ότι «είναι η ώρα να προχωρήσουμε στην εκταμίευση της επόμενης δόσης για την Ελλάδα», προσθέτοντας ότι η αβεβαιότητα έχει ήδη αρνητικά αποτελέσματα στην ελληνική οικονομία.

Με φόντο τους ανταγωνισμούς και τους πρόσκαιρους συμβιβασμούς μεταξύ της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ σχετικά με την υπόθεση της «βιώσιμης» διαχείρισης του ελληνικού κρατικού χρέους, ο επικεφαλής της Ομάδας Εργασίας του Γιούρογκρουπ, Τόμας Βίζερ, αποκάλυψε χτες πτυχές της αντιλαϊκής διαπραγμάτευσης και των προτάσεων που «έπεσαν» στο πλαίσιο προηγούμενων συνεδριάσεων του συμβουλίου Γιούρογκρουπ.

Τα όσα είπε είναι παραπάνω από ενδεικτικά για το πώς σε όλες τις εκδοχές τους, τα παζάρια, τα σενάρια και οι συμβιβασμοί που πέφτουν στο τραπέζι έχουν ως «δεδομένη» την αντιλαϊκή επίθεση... για δεκαετίες! Μιλώντας σε αυστριακές εφημερίδες, ο Τ. Βίζερ, μεταξύ άλλων, αποκάλυψε ότι:

• Το ΔΝΤ έχει ζητήσει τη άρση κάθε αποπληρωμής για τοκοχρεολυτικές δόσεις μέχρι και το 2060. Για τη συνέχεια, το ΔΝΤ έβαλε στο τραπέζι την πρόταση για νέο δάνειο μέχρι και το 2100, έτος στο οποίο το ελληνικό κράτος θα έχει αποπληρώσει το σύνολο των οφειλών στους δανειστές του.
• «Είμαστε στη 2η αξιολόγηση αντί για την 8η» υπογράμμισε χαρακτηριστικά απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τις «καθυστερήσεις» στην αξιολόγηση.
• Για την ώρα, ο ορίζοντας αποπληρωμής των δανείων φτάνει μέχρι το 2059. Η πρόταση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας αφορά σε 15ετή παράταση στις περιόδους των αποπληρωμών σε συνδυασμό και με άλλες παρεμβάσεις διευκόλυνσης.
• Περιγράφοντας τις παραμέτρους για τη «βιώσιμη» διαχείριση, επανέλαβε πως αφορούν τους ρυθμούς ανάκαμψης και το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων για τα επόμενα 45 χρόνια. Οπως είπε, δεν πρόκειται για προγνώσεις, αλλά για υποθέσεις, που όμως και με ελάχιστες αποκλίσεις οδηγούν σε «τεράστιες διαφορές» μεταξύ Ευρωζώνης και ΔΝΤ σε μακροπρόθεσμο επίπεδο.
• Τέλος, όπως είπε στο επόμενο Γιούρογκρουπ (15/6) η πιθανότητα συμφωνίας φτάνει «στο 95%».

Σε καταρχήν συμφωνία (approval in principle) με το ελληνικό κράτος, χωρίς νέα δάνεια, μέχρις ότου και στο βαθμό που καταλήξουν τα παζάρια με την Ευρωζώνη σχετικά με τη βιωσιμότητα του κρατικού χρέους, δείχνει η πλευρά του ΔΝΤ, συγκλίνοντας ουσιαστικά με την πρόταση του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, Β. Σόιμπλε, στο τελευταίο Γιούρογκρουπ.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ, Τζέρι Ράις το «Ταμείο θεωρεί ότι η καταρχήν συμφωνία αποτελεί την δεύτερη καλύτερη επιλογή, καθώς στόχος παραμένει η επίτευξη μίας συνολικής συμφωνίας η οποία θα επιτρέψει την χρηματοδότηση της χώρας από το Ταμείο». Οπως χαρακτηριστικά τόνισε «με δεδομένες τις χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδος τον Ιούλιο και προκειμένου να αποφευχθούν ανεπιθύμητες καταστάσεις, όπως είχε συμβεί και στο παρελθόν, το ΔΝΤ εμφανίζεται έτοιμο να προχωρήσει με μία "καταρχήν συμφωνία" όπως είχε συμβεί και με άλλες χώρες στη δεκαετία του 1980».

Σύμφωνα με τον ίδιο, με αυτό τον τρόπο ανοίγει ο δρόμος για την καταβολή της δόσης από τους Ευρωπαίους δανειστές, επαναλαμβάνοντας πως η συμμετοχή του ΔΝΤ και με νέο δάνειο, προϋποθέτει την επίτευξη συμφωνίας για την «ελάφρυνση» του κρατικού χρέους.

«Η πλεονασματική δημοσιονομική διαχείριση αναδεικνύεται ως μια από τις οικονομικές πολιτικές που θα προδιαγράψουν εν πολλοίς τις εξελίξεις τις επόμενες δεκαετίες». Αυτό επισημαίνει χαρακτηριστικά ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο υπό τον χαρακτηριστικό τίτλο «Πλεονασματική δημοσιονομική διαχείριση: Η νέα κανονικότητα».

Σε αυτό το φόντο και χωρίς περιστροφές, οι εγχώριοι βιομήχανοι ουσιαστικά θέτουν το πλαίσιο των μνημονίων διαρκείας και τονίζουν: «Αυτό σημαίνει προσήλωση στη δημοσιονομική προσαρμογή και αποφυγή άσκησης πολιτικής άσκοπων παροχών, παρά μόνο εξαιρετικά στοχευμένων και επαρκώς τεκμηριωμένων μέτρων στήριξης συγκεκριμένων ομάδων».

Μάλιστα, «προειδοποιούν» πως σε περίπτωση «ενεργοποίησης του εκλογικού κύκλου νωρίτερα από το τέλος της τετραετίας, θα πρέπει να αποφευχθεί κλίμα δημοσιονομικής αποσταθεροποίησης, που μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες για την οικονομία»... Οπως χαρακτηριστικά τονίζουν «με δεδομένη την άσκηση περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής οιονεί σε μόνιμη βάση», δηλαδή με αφετηρία, τα αντιλαϊκά μέτρα μόνιμου χαρακτήρα, «η ανάπτυξη της ιδιωτικής οικονομίας, μέσω προσέλκυσης επενδύσεων σε ένα φιλικό προς την επιχειρηματικότητα περιβάλλον, είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ».

Σε αυτό το πλαίσιο, συνδέουν την ανάγκη τους για την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής με παρεμβάσεις για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών Ομίλων με δυο «συμπληρωματικές μεταξύ τους δράσεις» και συγκεκριμένα:

-- Εκπόνηση ενός προγράμματος μεγάλων έργων υποδομών προς αναζήτηση επενδυτών και ιδιωτικής χρηματοδότησης.

-- «Καλύτερη συστοίχιση της δημόσιας διοίκησης με την ιδιωτική οικονομία», με άξονες όπως τη μείωση του «μη μισθολογικού κόστους» (ασφαλιστικές εισφορές της εργοδοσίας), το ενεργειακό και το χρηματοδοτικό κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων, καθώς και με παρεμβάσεις που διευκολύνουν αδειοδοτικά και χωροταξικά τις ιδιωτικές επενδύσεις.

Σύμφωνα με το ΣΕΒ, τα προνομοθετημένα αντιλαϊκά μέτρα, της περιόδου 2019-2020, συμβάλλουν και στην άρση της επιχειρηματικής αβεβαιότητας, διασφαλίζοντας «πέραν πάσης αμφιβολίας την εδραίωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας» και όπως τονίζουν «τα μέτρα αυτά προστατεύουν το επιθυμητό δημοσιονομικό αποτέλεσμα από τις αβεβαιότητες που προκύπτουν από ένα χαμηλότερο του αναμενόμενου ρυθμό ανάπτυξης και μια μεγαλύτερη της αναμενόμενης αναποτελεσματικότητας των εφαρμοζόμενων μεταρρυθμίσεων».

Καταλήγοντας, οι εγχώριοι βιομήχανοι συμπληρώνουν: «Ακόμη και αν τα μέτρα αυτά αποδειχθεί εκ των υστέρων ότι αποτελούν υπερβολή, η ανάγκη τα επόμενα χρόνια σε πόρους είναι τόσο μεγάλη που είναι καλύτερα να έχουμε περισσότερα παρά λιγότερα»...