ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Γρηγοριάδης Κώστας

Μάνος - Ανδριανόπουλος (ΠΑΣΟΚ): Τώρα ο νόμος Σιούφα θα τρέμει! Εφτασε το τέλος του...

***

Ο ένας κεντροδεξιά, ο άλλος κεντροαριστερά! Κοινός τόπος το Κέντρο! Οπότε ο κάθε (πικραμένος) κεντρώος μπορεί να πηγαίνει και με το ΠΑΣΟΚ και με τη ΝΔ, βέβαιος ότι παραμένει αμετακίνητος.

***

Παπανδρέου: Και ο Μάνος είναι αδογμάτιστος, όπως εσύ!... Οχι δογματικός, όπως το ΚΚΕ...

***

Ανδριανόπουλο: Και σας χωράει το ΠΑΣΟΚ! Ευρύχωρο...

***

Μάνο: Καλά, εσένα δε σε συζητάμε...

***

Κουντουρά: Ποια είναι η Κουντουρά που πάει στη ΝΔ υποψήφια; Κουντουρά, Κουντουρά, Κουντουρά... Κάτι μας θυμίζει, αλλά τι;

***

Γείτονα: Πλάκα έχεις! Για την ευρυχωρία εννοούμε...

***

Παπαθεμελή: Σώσον Κύριε τον λαόν σου...

***

Καραμίχας!!! Ετσι λέγεται ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ. Ο οποίος είπε, ότι το πρόβλημα σήμερα για τον αγρότη είναι να αποκτήσει αυτοπεποίθηση!!!!!

***

Ο μουσιού Καραμίχας! Υπερασπιστής των φτωχών αγροτών! Οπως ο Πολυζωγόπουλος, που είναι των εργατών!...

***

ΣΥΝ: Εσείς ανοίγετε τα χαρτιά σας για το Ασφαλιστικό; Μάαστριχτ...

***

Πάλι αστέρια στης Δρούζα! Αλογοσκούφης, Κουλούρης, Ανουσάκη και μια άλλη! Χασκογελούσαν εγκαρδίως και προεκλογικώς...

***

Θυμάστε την έκκληση του Γ.Α.Π. προς τους 5.500 συνέδρους του ΠΑΣΟΚ την περασμένη βδομάδα για να δώσουν αίμα; Αμέσως, δήλωσαν 4.500 σύνεδροι ότι θα δώσουν αίμα! Τελικά, αίμα έδωσαν μόνο 50... Οι ουρές ήταν μέχρι να φύγουν τα τηλεοπτικά συνεργεία...

Γρηγοριάδης Κώστας

***

Φαίνεται ότι μόνο 50... πρόλαβαν!!!

***

Ακου ευρύχωροι...

85 χρόνια ΚΚΕ

Θα ήθελα, σήμερα κι εγώ, ένας παλιός, σχεδόν ογδοντάχρονος στρατιώτης του, να πω δυο λόγια για το τιμημένο ΚουΚουΕ, που αυτές τις μέρες ολοκληρώθηκαν οι εκδηλώσεις για την 85η επέτειο από την ίδρυσή του.

Θέλω, με τη φωνή του ποιητή, να αφιερώσω λίγους στίχους σ' αυτόν τον 85χρονο αλλά πάντα έφηβο και ακαταμάχητο πολεμιστή, που, αψηφώντας βροντές και αστροπελέκια, προχωράει πάντα μπροστά, αλύγιστος και ανυποχώρητος, κόντρα σε όλες τις φουρτούνες και τις καταιγίδες: «Εγώ, απάγκιες ρεματιές κι απανεμιές και γούπατα / δε διάλεξα να στήσω το τσαντίρι μου / Σε ανεμοδαρμένο τρίκορφο ψηλά πήγα και το /στησα κατάματα σε όλους τους αγέρηδες / σε πάλεμα κι αμάχη ανειρήνευτη / κόντρα σε όλους τους βοριάδες».

Πάντα, και πιο πολύ σήμερα, που η ποιότητα και το επίπεδο φερεγγυότητας και αξιοπιστίας όλων των αστικών πολιτικών κομμάτων έχει φτάσει στο ναδίρ, άνθρωποι, ακόμα και της αντίπαλης ιδεολογίας, «βγάζουν το καπέλο τους» μπροστά στην ακατάβλητη δύναμη και αντοχή που δείχνει αυτό το κόμμα των αγώνων και των θυσιών, έχοντας απέναντί του φαρμακερούς και λυσσαλέους αντιπάλους, που χρησιμοποιούν, μεθοδικά και συντονισμένα, όλα τα ανήθικα και ανέντιμα μέσα, προσπαθώντας να το εξαφανίσουν από την ελληνική πολιτική σκηνή. Για τους αστούς μελετητές και τους απανταχού της Γης «κομμουνιστοφάγους», παραμένει μυστήριο ανεξήγητο το γεγονός, ότι ένα κόμμα «πολιορκημένο από στεριά και θάλασσα» από την παγκόσμια αντεπανάσταση, που το πολεμάει με όλη της την αγριότητα και τη συντριπτική «δύναμη πυρός» που διαθέτει, αυτό στέκεται πάντα όρθιο και ακλόνητο στις επάλξεις του αγώνα, αψηφώντας τον άγριο τυφώνα που το χτυπάει αλύπητα, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, μετά τη «νίκη» της αντεπανάστασης και την καπιταλιστική παλινόρθωση σε ολόκληρο σχεδόν τον πλανήτη μας.

Αλλά, από πού, αλήθεια, αντλεί το ΚΚΕ αυτή την ανεξάντλητη δύναμη; Τι είναι αυτό που το κάνει να παραμένει όρθιο και δυναμικό στους αγώνες, τόσα και τόσα χρόνια, παρά τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες που αντιμετωπίζει στην 85χρονη διαδρομή του; Ο επίτιμος Πρόεδρός του, Χαρίλαος Φλωράκης, σε μια πρόσφατη δήλωσή του, δίνει μια καθαρή και πειστική (ακόμα και για τον πιο κακόπιστο «αντιφρονούντα») απάντηση: «Ηταν και είναι η πίστη των κομμουνιστών και των κομμουνιστριών στο δικαίωμα του λαού να καθορίζει αυτός την τύχη του. Ηταν και είναι η βαθιά πεποίθηση ότι ο καπιταλισμός ό,τι έδωσε, έδωσε, τώρα, μόνο βαρβαρότητα και πόλεμο μπορεί να δώσει. Ο σοσιαλισμός ήταν και παραμένει αναγκαιότητα. Είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον. Το τέλος της ιστορίας δεν ήρθε, ούτε θα έρθει. Ο κόσμος που ζούμε μπορεί να αλλάξει και θα αλλάξει. Είμαστε σίγουροι».

Ας ακούσουμε, λοιπόν, αυτή την καθαρή και τίμια φωνή του ΚουΚουΕ. Στις επερχόμενες εθνικές εκλογές, ας του δώσουμε με την ψήφο μας τη δύναμη, και ας πατήσουμε με εμπιστοσύνη σε αυτό το μοναδικό «γερό σανίδι» που απόμεινε στη σάπια πολιτική σκηνή της χώρας μας. Ας ανοίξουμε, παλεύοντας μαζί του στους δρόμους του αγώνα, ένα παράθυρο ελπίδας και προοπτικής για ετούτο το βασανισμένο τόπο και για τον ακόμα πιο βασανισμένο και καταπροδομένο, από τους κλέφτες και τους αγύρτες, ελληνικό λαό.

Βασίλης ΦΥΤΣΙΛΗΣ