ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Γρηγοριάδης Κώστας

Πάγκαλο (και λοιπούς της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ): Ετσι γίνεται: Ο,τι έχει ο καθένας προσφέρει...

******

Οταν έχεις φόβο και δειλία προσφέρεις ψέμα και λάσπη...

******

Οταν έχεις όλα τα γεγονότα να σε διαψεύδουν, φτιάχνεις άλλα γεγονότα με το μυαλό σου και ελπίζεις στο λέγε-λέγε...

******

Οταν δεν έχεις ανάστημα, γίνεσαι «όσα δεν φτάνει η αλεπού» και πιστεύεις πως δεν σε βλέπει ο κόσμος να χοροπηδάς για να φτάσεις...

******

Καρατζαφέρη: Τα ίδια και ίσως όχι χειρότερα... Ακριβώς τα ίδια...

******

Τηλέπαθοι οπαδοί-ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ: Είναι δυνατόν να ανέχεστε αυτόν τον απρόκλητο χυδαίο αντικομμουνισμό;;;

******

Δεν βλέπετε πως γίνεται για να σας τυφλώσουν, για να μη βλέπετε την πραγματικότητα της πολιτικής τους;;;

******

Να μη βλέπετε - ακούτε για παράδειγμα τα προχτεσινά χαριεντίσματα με τον ΣΕΒ...

******

Να μη βλέπετε - ακούτε τι σας ετοιμάζουν μαζί με το κεφάλαιο...

*******

Να μη θυμόσαστε ποιον ακριβώς υπηρέτησαν στα χρόνια που ήταν στην κυβέρνηση...

********

Στη δήλωση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους διατυπώνεται με σαφήνεια πως πολιτικοί από την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, τα έπαιρναν κανονικά από την Siemens...

******

Λέτε η Βουλή να έκλεισε και γι' αυτό;;;

******

Ποιος ξέρει για ποιο ακριβώς απ' όλα τα σκάνδαλα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που έπρεπε να παραγραφούν, έκλεισε...

******

Τηλέπαθοι εγκαταλείψτε τους...

******

Μόνο ΚΚΕ!!!

Γρηγοριάδης Κώστας

Καπνομάγαζα

Το γράμμα έγραφε: «Την αδελφή μου, την κάλεσαν από το καπνομάγαζο να δουλέψουν δείγμα για δύο μέρες, σήμερα και αύριο. Αυτό είναι ενθαρρυντικό, γιατί δείχνει πως θα την πάρουν και φέτος. Ξέρεις, μόνο με μέσο από υπουργό και πάνω πιάνεις δουλειά στα καπνά. Κι αυτή η αφιλότιμη πήγε πέρυσι μόνη της με θράσος και ζήτησε δουλειά. Ετσι έκανε 70 μεροκάματα. Οποία τύχη! Φέτος τα καπνά είναι ελάχιστα. Είναι ίσως η τελευταία ή η προτελευταία χρονιά που θα δουλέψουν. Μετά θα πέσουν όλοι στην ανεργία. Και είναι πολλοί!».

Αυτό το γράμμα δε στάλθηκε στις αρχές του περασμένου αιώνα. Ούτε από τη Θεσσαλονίκη του '36. Στάλθηκε πριν λίγες μέρες, ανάμεσα σε ευχές για το Πάσχα του 2009 και άλλα καθημερινά νέα. Πιο συγκεκριμένα, στάλθηκε σχεδόν την ίδια ώρα που η ελληνική κυβέρνηση και η αστική βουλή... τιμούσαν τον Μπαρόζο. Λίγα 24ωρα πριν την απεργία της Πρωτομαγιάς.

Δεν έχει σημασία το όνομα του αποστολέα και η περιοχή. Αλλωστε, η δημοσίευσή τους μπορεί να στοιχίσει ακόμη και αυτά τα εν δυνάμει 70 μεροκάματα. Διότι, βλέπεις, αυτό το σύστημα άντε και μπορεί να «αντέξει» το «θράσος» ενός άνεργου να πάει να ζητήσει - και να βρει μάλιστα! - εποχιακή δουλειά χωρίς «μέσον», αλλά σίγουρα είναι πολύ «δύσπεπτο» για να «καταπιεί» και το «θράσος» της καταγγελίας.

Μετά θα πέσουν όλοι στην ανεργία. Και είναι πολλοί!», γράφει ο αποστολέας ίσως την ίδια στιγμή που ο πρωθυπουργός έλεγε - ανερυθρίαστα φυσικά - ότι «πετύχαμε να δημιουργήσουμε, μέσα σε μόλις τριάμισι χρόνια, 200.000 νέες θέσεις εργασίας». Ανάμεσα σ' αυτά τα δύο δε χωρά η λαϊκή ρήση για τον χορτάτο που δεν καταλαβαίνει τον νηστικό. Ο χορτάτος καταλαβαίνει πολύ καλά πως ο μόνος τρόπος για να παραμείνει χορτάτος είναι να εξακολουθεί να παραμένει πεινασμένος ο νηστικός. Ακόμη χειρότερα: Ξέρει πολύ καλά πως μπορούν όλοι οι πεινασμένοι να είναι χορτάτοι, αλλά τότε θα χάλαγε η μοιρασιά που θέλει λίγους πολύ - μέχρι ασφυξίας - χορτάτους και πολλούς - μα πάρα πολλούς - νηστικούς. Θα χαλούσε, πιο απλά, ο καπιταλισμός. Αυτό είναι το πραγματικό «διακύβευμα», για να δανειστούμε και τη γλωσσική μόδα της «μετα-νεωτερικότητας». Και απέναντι σε αυτό δεν έχουν κανένα πρόβλημα να σε βγάλουν ακόμη και ηλίθιο που δεν καταλαβαίνεις τον «παράδεισο» στον οποίο ζεις.

Λαϊκισμός!» κράζει ο εντεταλμένος γραφιάς, διαβάζοντας τα παραπάνω. «Αναδιανομή πλούτου σε περίοδο κρίσης;» «αναρωτιέται» ο «ρεαλιστής αριστερούλης» που κοιμάται με τον Κέινς, ξυπνά με τον Κον Μπετίτ και στο μεσοδιάστημα ρίχνει βελάκια στο πορτρέτο του Στάλιν. Και που να 'ξεραν - ή μάλλον ξέρουν πολύ καλά - πως ο λόγος δε γίνεται για την «αναδιανομή». Αλλά για την επιστροφή του πλούτου σε αυτούς που τον παράγουν, από αυτούς που τον αρπάζουν. Ο λόγος δε γίνεται για πιο «σεμνούς» αστούς, αλλά για την εξαφάνισή τους ως τάξης. Δε γίνεται μόνο για τα «golden boys, αλλά γι' αυτούς που τους ταΐζουν. Και είναι λίγοι αυτοί. Πολύ λίγοι. Και αδύναμοι ακόμη και μπροστά στα καπνομάγαζα...

Γρηγόρης ΤΡΑΓΓΑΝΙΔΑΣ