Οι πέντε πρόεδροι χτες, δικάστηκαν στο Γ' Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για τους Α. Φρατζή, τότε πρόεδρο της Ασπροβάλτας, Β. Ναούμ του Ανω Σταυρού, Αν. Στοϊτσα του Σταυρού, Ν. Μήτσιου της Ολυμπιάδας και Σ. Γκόλτσιο των Βρασνών. Τα μέλη της ΣΕΑ, που για πολλοστή φορά σύρθηκαν χτες στα δικαστήρια, δήλωσαν και ενώπιον του εισαγγελέα ότι καμία κίνηση τρομοκράτησης δε θα κάμψει το αγωνιστικό φρόνημα των κατοίκων. Πως μέσα από το συνεχή αγώνα, θα αποτραπεί τελικά η λειτουργία του Εργοστασίου Χρυσού από την Καναδέζικη Πολυεθνική «TVX GOLD», και η τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή που θα φέρει.

Ο Νίκος Μήτσιου, πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Ολυμπιάδας, μετά το τέλος της ακροαματικής διαδικασίας και την έκδοση της απαλλακτικής απόφασης, δήλωσε πως οι κάτοικοι της περιοχής πιο συσπειρωμένοι από ποτέ, συνεχίζουν να περιφρουρούν την περιοχή από τα άνομα σχέδια της TVX: «Θα συνεχίσουμε ανυποχώρητοι. Τους προειδοποιήσαμε πως θα φύγουν κακήν κακώς. Μόνο πάνω από τα πτώματά μας θα περάσουν για να καταληστεύσουν και να καταστρέψουν τη γη του Αριστοτέλη, τη γη που ζουν και θα μεγαλώσουν τα παιδιά μας. Η τρομοκρατία δε μας φοβίζει».

Στο πλάι των κατηγορουμένων βρέθηκαν για να δηλώσουν τη συμπαράστασή τους εκπρόσωποι του Συνδικάτου Οικοδόμων με επικεφαλής τον πρόεδρο Β. Αχτσή, αντιπροσωπεία της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Γ. Κατσαρό, μέλος της ΚΕ του Κόμματος και αντιπροσωπεία της Οργάνωσης Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ.

Μάτια γελαστά, σκεπτικά, καταδικαστικά. Μάτια φωτιές σε πρόσωπα δροσερά, φρέσκα, σμιλεμένα με την ειλικρίνεια του επαναστάτη.

Μάτια ρομφαίες, δικαστές και τιμωροί μιας δύσμορφης γριάς εξουσίας, που ακόμα δαγκώνει με τα σαπισμένα δόντια της.

Μάτια ξίφη, που αστράφτουν και φλογίζουν τους μελαγχολικούς δρόμους της πόλης, σαν οι ωραίες στρατιές των μαθητών κυλούν αρμονικά με τη δύναμη καταρράχτη στους δρόμους της ιστορίας.

Στρατιές από ωραία μυαλά, από δυνατές ψυχές. Τείχη Μακρά, στεριωμένα στην αλληλεγγύη, τη συντροφικότητα και την αντίσταση, που κλειδώνουν έξω απ' την πόλη τούς βάρβαρους μιας λυσσασμένης τυφλής και θρασύδειλης βίας.

Ανατροπείς και καταλύτες επικίνδυνων χημικών ενώσεων, της αδικίας, της καταστολής, των ταξικών διακρίσεων, της εκμετάλλευσης, της χειραγώγησης, της καταδίκης στην άγνοια.

Προχωρήστε, αγαπημένα μας. Μπροστά. Ανυποχώρητα. Με γνώση. Προσπεράστε αυτούς που θέλουν να σας αλυσοδέσουν στην πορνεία ή την προαγωγεία της εκπορνευμένης κοινωνίας τους. Ξεσκεπάστε αυτούς που θέλουν να σας χαρίσουν στο λήθαργο των ναρκωτικών, στην άγνοια, στην αδιαφορία, στην παράδοση άνευ όρων.

Διεκδικήστε.Αποκαλύψτε το άδειο κουφάρι του πολιτισμού τους, που λιώνει μαζί με τις ρίζες και τις παραφυάδες που τον τρέφουν και τον συγκρατούν, και ξεριζώστε τον.

Σκίστε φύλλο φύλλο, μπροστά στα μάτια τους το «ημερολόγιο του εκσυγχρονισμού», που με χυδαίο κυνισμό συντάσσουν για σας, νομοθετώντας απάνθρωπους νόμους.

Νοέμβρης 1999: Βίαιη καταστολή και συλλήψεις ανηλίκων και νεαρών διαδηλωτών για τις ειρηνικές αντιδράσεις στην επίσκεψη Κλίντον. Επέκταση στα προγράμματα συντήρησης της τοξικοεξάρτησης, με τη χορήγηση της εξαρτησιογόνας ουσίας μεθαδόνης. Εξαγγελίες για χορήγηση ηρωίνης και όλων των ουσιών από τις Υπηρεσίες του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Δεκέμβρης 1999: Καταστολή των μαθητικών κινητοποιήσεων και διεκδικήσεων. Εκδοση της αντισυνταγματικής πράξης νομοθετικού περιεχομένου από το Υπουργικό Συμβούλιο, κατά παράβαση βασικών συνταγματικών διατάξεων και θεμελιωδών δικαιωμάτων, και έφοδος εισαγγελέων και αστυνομικών στα σχολεία.

Ανακατώστε τη γη κι αφήστε όλη τη δυσωδία της σήψης τους, να τους τυλίξει με τις αναθυμιάσεις της, μήπως και καταλάβουν τι συμβαίνει γύρω τους. Μήπως και βγουν απ' τη μακαριότητά τους, οι μεγάλοι. Οι γονείς, οι δάσκαλοι. Οσοι εύκολα καταδικάζουν τους αγώνες σας, αλλά δεν αντιμιλούν στο αφεντικό τους. Οσοι με επικίνδυνη ανοχή δέχονται και τον εισαγγελέα και τον έμπορο ναρκωτικών στα σχολεία σας.

Διδάξτε τους. Σπρώξτε τους μακριά από τη φοβισμένη ρουτίνα τους. Πάρτε τους κοντά σας, στους όμορφους αγώνες που κάνετε. Γίνετε οι παιδαγωγοί τους, οι κηδεμόνες τους, φωτίστε τη σκοτεινή πλευρά του νου τους, εκεί που έχει κουρνιάσει η δειλία, η σύγχυση, η αναποφασιστικότητα, η κουρασμένη σιγουριά του «εφικτού».

Και γίνετε για όλους, φάροι μιας αυριανής μέρας που σε τίποτα δε θα μοιάζει με το χτες και το σήμερα, παρά μόνο στην αρίθμηση των νικηφόρων.