«Η πρόσβαση σε ασφαλές νερό και σε εγκαταστάσεις υγιεινής και αποχέτευσης είναι παγκόσμιες ανάγκες και, στην πραγματικότητα, βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι ουσιαστικά στοιχεία για την ανθρώπινη ανάπτυξη και την ανακούφιση της φτώχειας και αποτελούν ένα αναπόσπαστο τμήμα των βασικών υπηρεσιών υγείας», γράφει η Κάρολ Μπέλαμι - εκτελεστική διευθύντρια της «Γιούνισεφ» - στην εισαγωγή της έκθεσης με τίτλο: «Εκτίμηση 2000 για την Παγκόσμια Παροχή Νερού και Εγκαταστάσεων Υγιεινής», που δημοσιεύεται σήμερα από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) και τη διεθνή οργάνωση.

Οι διαπιστώσεις της έκθεσης - όπως προαναφέρθηκε - είναι τραγικές. Συγκεκριμένα, διαπιστώνεται:

• Περίπου το 1/4 από τα 4,8 δισεκατομμύρια ανθρώπους στον αναπτυσσόμενο κόσμο δεν έχουν πρόσβαση σε βελτιωμένη παροχή νερού, ενώ οι μισοί απ' αυτούς δεν έχουν πρόσβαση σε βελτιωμένες εγκαταστάσεις υγιεινής.
• Από τα 4,9 δισεκατομμύρια σε όλο τον κόσμο που έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες παροχής νερού, μόνο γύρω στα 3 δισ. έχουν την ευκολία της κατ' οίκον παροχής νερού ή κάποιας βρύσης στην αυλή τους!
• Υπάρχουν 4 δισ. κρούσματα διάρροιας στον κόσμο κάθε χρόνο, με 2,2 εκατομμύρια θανάτους (κυρίως μεταξύ παιδιών κάτω των 5 ετών). Το ασφαλές καθαρό νερό και οι ικανοποιητικές συνθήκες υγιεινής μπορούν να μειώσουν τα κρούσματα διάρροιας - μεταξύ του 1/4 και 1/3 αυτών των περιπτώσεων.
• Οι υπηρεσίες υγιεινής στις επαρχιακές περιοχές απέχουν ακόμη πολύ από τις αντίστοιχες αστικές, αλλά η παροχή ανεκτών υπηρεσιών στο γρήγορα αυξανόμενο αριθμό των φτωχών των αστικών περιοχών, παραμένει μια φοβερή πρόκληση.
• Υπάρχουν τεράστιες ανισότητες στα ποσά που επενδύονται για τη βελτίωση των υπηρεσιών στις πιο προνομιούχες περιοχές της αστικής κοινωνίας, σε σύγκριση με τις επενδύσεις που γίνονται για την παροχή βασικών υπηρεσιών στους φτωχούς που δεν εξυπηρετούνται.

Επιπλέον, η έκθεση αναφέρει πως στην Αφρική το 30% των αποθεμάτων νερού επαρχιακών περιοχών δεν είναι διαθέσιμα σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή. Στην Ασία και τη Λατινική Αμερική, τα ποσοστά είναι, αντίστοιχα, 17% και 4%. Πολύ σοβαρά είναι και τα στοιχεία, που δίνονται σχετικά με το ποσοστό του νερού που χάνεται στις μεγαλουπόλεις του αναπτυσσόμενου κόσμου και που φτάνει σχεδόν το 40%! «Το περισσότερο από αυτό το νερό χάνεται πριν φτάσει στον καταναλωτή. Οι συνέπειες είναι ιδιαίτερα σοβαρές για τους φτωχούς που ζουν σε περιθωριοποιημένες περιοχές, όπου το νερό θα χαθεί πριν φτάσει σε αυτούς», αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση.