ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 28 Νοέμβρη 1999
Σελ. /48
ΔΙΕΘΝΗ
ΗΠΑ - Κίνα
«Αναζωπύρωση» της πυρηνικής κούρσας;

 

ΠΕΚΙΝΟ.-

Ο εφιάλτης του Ναγκασάκι είναι πάντα εδώ...

Associated Press

Ο εφιάλτης του Ναγκασάκι είναι πάντα εδώ...
Το να δίνει ένας κορυφαίος Kινέζος αξιωματούχος συνέντευξη σε αμερικανική εφημερίδα δεν είναι συχνό φαινόμενο, και ακόμη λιγότερο συχνό είναι να μιλά για κίνδυνο «αναζωπύρωσης της πυρηνικής κούρσας». Το γεγονός λοιπόν ότι ο Σα Ζουκάνγκ, ο κορυφαίος διαπραγματευτής της Κίνας σε ό,τι αφορά τον έλεγχο των όπλων, μίλησε ακριβώς γι' αυτό στην «Washington Post», πριν από λίγο καιρό, χρειάζεται μάλλον ιδιαίτερης προσοχής.

Ο Σα, διευθυντής του τμήματος ελέγχου εξοπλισμών του υπουργείου Εξωτερικών της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, προειδοποίησε ότι η κίνηση των ΗΠΑ να δημιουργήσουν ένα «προστατευτικό τείχος», όσον αφορά τους βαλλιστικούς πυρηνικούς πυραύλους και να μην κυρώσουν στη Γερουσία τη συνθήκη για την απαγόρευση των πυρηνικών δοκιμών (CTBT) ενδέχεται να προκαλέσει σοβαρές παρενέργειες. Επαπειλείται, είπε, μια «νέα κούρσα εξοπλισμών», και μια «επικίνδυνη αλλαγή της στρατηγικής ισορροπίας στην Ασία και τον υπόλοιπο κόσμο». Η κίνηση της Γερουσίας κάνει χώρες όπως η Κίνα -πολύ δε περισσότερο, το Πακιστάν ή η Ινδία- «διστακτικές» να συμφωνήσουν σε από κοινού έλεγχο των εξοπλισμών με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

«Επειδή είμαι διαπραγματευτής ο ίδιος, ρωτάω τον εαυτό μου, "τι θα έπρεπε να κάνω"», είπε ο Σα. «Πρέπει να ακολουθήσουμε την ίδια πρακτική; Ξέρουμε ότι οι ΗΠΑ είναι μια υπερδύναμη, αλλά αυτό δεν τους δίνει και υπερδικαιώματα», πρόσθεσε.

Οι δηλώσεις του Σα απηχούν ένα γενικότερο κλίμα στο Πεκίνο (και όχι μόνο, αφού και οι Ρώσοι μοιάζουν «παγωμένοι»). Αρκετοί αξιωματούχοι αισθάνονται «άβολα», σημειώνεται στο άρθρο της «Washington Post», με την παρούσα αμερικανική στρατηγική σκέψη, ειδικά με την πίεση που ασκείται για να απεμποληθεί η Συνθήκη για τους Αντι-Βαλλιστικούς Πυραύλους (ABM) του 1972. Η κυβέρνηση Κλίντον επαναφέρει «τμηματικά» και χωρίς να το προσέχει πολύ ο διεθνής Τύπος, το σχέδιο «Πόλεμος των Αστρων» στο προσκήνιο. Οι ΗΠΑ, λέει ο Σα, και την άποψή του συμμερίζονται μερικοί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, επωφελούνται του γεγονότος ότι είναι η ισχυρότερη πυρηνική δύναμη σήμερα, για να μένουν ατιμώρητες για τις «παρασπονδίες» ή τις παρατυπίες ή τις παρανομίες ή την ανακολουθία λόγων και πράξεων της πολιτικής τους ηγεσίας.

Το σχέδιο των Αμερικανών για τη δημιουργία «αντιπυραυλικής ασπίδας» ανησυχεί ειδικά τους Κινέζους, αφού σημαίνει ταχύτατη απαξίωση της δικής τους στρατηγικής σκέψης. Σε συμβατικό επίπεδο ο κινεζικός στρατός υπολείπεται σημαντικά του αμερικανικού, σύμφωνα με στρατιωτικούς αναλυτές. Πάντως γεγονός παραμένει ότι σε πυρηνικό επίπεδο οι δυνατότητές τους είναι από τις κορυφαίες στον κόσμο και μπορούν να συμβάλλουν στην ανάδειξη της χώρας σε παγκόσμια υπερδύναμη, αν αυτό επιδιωχτεί, όπως λέει ένας Δυτικός ειδικός.

Η δημιουργία μιας «αντιπυραυλικής ασπίδας», όμως, δίνει στις ΗΠΑ ένα «ανυπέρβλητο» - με δεδομένη τη σημερινή στρατιωτική τεχνολογία, πλεονέκτημα. Αφαιρεί από τον οποιοδήποτε τη δυνατότητα να «εξισορροπήσει» την αμερικανική απειλή, απαντώντας με δική του πυρηνική απειλή. Η σημερινή ισορροπία δυνάμεων στην Ασία και τον κόσμο θα «πάει περίπατο», οι άλλες χώρες -της Κίνας περιλαμβανομένης- θα νιώσουν παγιδευμένες και ανίσχυρες να αντιταχθούν σε οποιαδήποτε επιδίωξη τούς υπαγορεύουν οι Αμερικανοί, λένε (μη Αμερικανοί) Δυτικοί διπλωμάτες.

«Κάθε τροποποίηση ή η απεμπόληση της συνθήκης (σσ ΑΒΜ) θα οδηγήσει σε καταστρεπτικές συνέπειες», προειδοποιεί χωρίς να μασάει τα λόγια του ο Σα. «Θα σταματήσει τον πυρηνικό αφοπλισμό που προωθείται σήμερα μεταξύ Ρώσων και Αμερικανών, και κάθε μελλοντική ανάλογη πολυμερή προσπάθεια».

Η Ρωσία έχει ήδη προβεί σε έντονα διαβήματα για την προσπάθεια των Αμερικανών να τροποποιήσουν τη συνθήκη ΑΒΜ. Την 3η Νοέμβρη, οι ένοπλες δυνάμεις της Ρωσίας ανακοίνωσαν την επιτυχή δοκιμή ενός πυραύλου εδάφους - αέρος ο οποίος μπορεί να αποτελέσει τη δική της απάντηση στην αντιπυραυλική άμυνα και σε κάθε περίπτωση συνιστά «έμμεση προειδοποίηση» προς την Ουάσιγκτον ότι θα αναπτυχθεί κάτι ανάλογο. Δυτικοί διπλωμάτες προβλέπουν ότι ενδέχεται, αν πράγματι αναπτυχθεί μια νέα αμερικανική αντιπυραυλική αμυντική «ασπίδα», αυτή να οδηγήσει σε ένα σινορωσικό αμυντικό συνασπισμό. Η Ρωσία πουλά ήδη εξοπλισμό και τεχνολογία στην Κίνα, που τιμάται πάνω από 1 δισ. δολάρια ετησίως.

Επίσης, οι ίδιες πηγές εκτιμούν πως μια «σκληρή γραμμή» από την Ουάσιγκτον στην πυραυλική άμυνα μπορεί να εξωθήσει την Κίνα να χαλαρώσει τους ελέγχους της στην πώληση πυραυλικής τεχνολογίας στο εξωτερικό. Πράγμα που σημαίνει ότι το Πακιστάν θα μπορούσε να προωθήσει το δικό του πυρηνικό πρόγραμμα.

Το ζήτημα προσθέτει περισσότερη ένταση στις κινεζικές ανησυχίες. Ουδείς στο Πεκίνο έχει «ξεχάσει» το γεγονός ότι το ΝΑΤΟ βομβάρδισε την 7η Μάη την πρεσβεία της ΛΔ της Κίνας στο Βελιγράδι (εκ προθέσεως, όπως έγινε εσχάτως «γνωστό ανεπισήμως») από τη μια και οι κατηγορίες περί πυρηνικής κατασκοπίας από την Κίνα εις βάρος των ΗΠΑ, από την άλλη, έχουν επιδεινώσει σοβαρά το κλίμα στις σινοαμερικανικές σχέσεις. Το ΚΚ Κίνας συζήτησε το καλοκαίρι, σύμφωνα με πληροφορίες, το ενδεχόμενο να αυξήσει τις δαπάνες για την άμυνα. Ο πρόεδρος Ζιανγκ Ζεμίν συναντήθηκε αυτή τη βδομάδα με στελέχη του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού της Κίνας και τους υποσχέθηκε περισσότερους πόρους. Η τακτική των ΗΠΑ να πωλούν στρατιωτική τεχνολογία στην Ταϊβάν, τη στιγμή που φραστικά διατείνονται ότι διατηρούν την πολιτική της «μιας Κίνας» (Κίσιγκερ / Νίξον) είναι ένα ακόμη «αγκάθι».

Αλλά ο Σα ξεκαθαρίζει ότι το «σημαντικότερο» ζήτημα για τους Κινέζους σήμερα είναι «αυτό της εθνικής άμυνας». Οπως υποστηρίζει, «δεν απορρίπτουμε εντελώς το δόγμα της πυραυλικής άμυνας, όπως σε περιπτώσεις προστασίας των στρατευμάτων. Ομως σε προηγμένα συστήματα, στο διάστημα και αλλού, αυτό είναι το πρόβλημα. Υπάρχει παραβίαση της συνθήκης ΑΒΜ σ' αυτά. Αυτό μπορεί να αναταράξει ή και να καταστρέψει τη στρατηγική ισορροπία».

Η Ουάσιγκτον δικαιολογεί το «συμφέρον» της σε ένα αντιπυραυλικό σύστημα με το επιχείρημα ότι δεν αποσκοπεί σε κάποια από τις παραδοσιακές δυνάμεις, αλλά σε «διεφθαρμένα κράτη» όπως «η Βόρεια Κορέα και το Ιράκ», γράφει η «Post». Ο Σα απαντά ότι κάτι τέτοιο είναι δύσκολο να το αποδεχτεί ο οποιοσδήποτε. Οι ΗΠΑ, θα πει, έχουν πείσει με την πολιτική τους τους πάντες ότι η συνθήκη ΑΒΜ, αν και διμερής, ήταν προϋπόθεση για τον πυρηνικό αφοπλισμό. Τώρα ξαφνικά προσπαθούν να την τροποποιήσουν ή να την αναιρέσουν.

«Θα έπρεπε να συμπεράνουμε ότι οι ΗΠΑ κατέχουν τη μοναδική αλήθεια στον κόσμο;», διερωτάται ο Σα. «Δεν μπορούμε να πιστέψουμε κάτι τέτοιο. Αντίθετα, αυτό μειώνει την αξιοπιστία της Αμερικής».

«Σημαίνει αυτό - συνεχίζει ο Κινέζος αξιωματούχος - ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα διαπραγματεύονται συνθήκες για άλλους, που θα αναμένουν οι άλλοι να τηρούν και να τιμούν, ενώ οι ίδιες θα μπορούν να πράττουν ό,τι θέλουν; Από ψυχολογικής πλευράς, τούτο είναι πολύ άσχημο για οποιαδήποτε διαπραγμάτευση».

Ο Σα είπε ακόμη ότι η κινεζική ηγεσία ανησυχεί ειδικά για τις προθέσεις Αμερικανών ερευνητών που συνεργάζονται με την Ιαπωνία για να αναπτύξουν ένα πυραυλικό σύστημα για την Ιαπωνία και τους συμμάχους των ΗΠΑ στην Ασία. Το πλέγμα των στενών σχέσεων που αναπτύσσουν οι Αμερικανοί με το Τόκιο, αλλά και τη Νότια Κορέα, τις Φιλιππίνες, τη Σιγκαπούρη, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, και πλέον με το Καζαχστάν και ακόμη τη Μογγολία, προκαλεί σε Κινέζους στρατιωτικούς και πολιτικούς την αίσθηση ότι έχουν σχεδιαστεί για να κυκλώσουν την Κίνα.

Ο ίδιος καταδίκασε την απόφαση της Γερουσίας να μην κυρώσει την CTBT, θεωρώντας και τα δύο προβληθέντα επιχειρήματα «διόλου πειστικά». Τα δύο επιχειρήματα αυτά είναι πρώτον, ότι τα μέτρα πιστοποίησης είναι «αδύναμα» και ότι οι ΗΠΑ χρειάζεται να «δοκιμάσουν περαιτέρω» τις πυρηνικές κεφαλές τους. «Οι ΗΠΑ», σημειώνει ο Σα, «έχουν κάνει πάνω από 1.000 δοκιμές, αριθμός που υπερβαίνει κατά πολύ αυτές κάθε άλλης». (Η Κίνα, π.χ., έχει κάνει λιγότερες από 50). «Αν οι Αμερικανοί χρειάζονται κι άλλες δοκιμές, οι άλλες πυρηνικές χώρες θα πρέπει να έχουν πολύ περισσότερους λόγους να κάνουν δοκιμές». Σε ό,τι δε αφορά το επιχείρημα περί «πιστοποίησης», ο Σα άφησε κατά μέρος τη διπλωματική γλώσσα που χρησιμοποίησε σε όλη τη διάρκεια της συνέντευξης. «Ως επικεφαλής της διαπραγμάτευσης (σσ για την CTBT) για την Κίνα, θα έλεγα πως πρόκειται για προσβολή εις βάρος της ευφυΐας και των δυνατοτήτων όλων των διαπραγματευτών που δούλεψαν τόσο αποφασιστικά, μέρα τη μέρα, για τόσο καιρό, για να καταλήξουμε στη συνθήκη. Θα συνιστούσα στους τύπους αυτούς να τη διαβάσουν, ειδικά το κομμάτι για την πιστοποίηση, πριν βγάλουν τα συμπεράσματά τους».

Η Κίνα πάντως, κατέληξε ο Σα, θα τιμήσει τους όρους της συνθήκης. Ηδη προγραμματίζεται η αποστολή της για κύρωση από το Εθνικό Λαϊκό Κογκρέσο...


Μπ. Γ.

Κεντρική - Ανατολική Ευρώπη
Μεγάλα ποσοστά ανεργίας στις γυναίκες

 

Μια ηλικιωμένη ζητιανεύει έξω από το σταθμό του ηλεκτρικού στη Μόσχα

Associated Press

Μια ηλικιωμένη ζητιανεύει έξω από το σταθμό του ηλεκτρικού στη Μόσχα
Οι γυναίκες στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και της πρώην Σοβιετικής Ενωσης αντιμετωπίζουν, κατά πολύ περισσότερο από τους άνδρες, μεγάλα ποσοστά ανεργίας, χαμηλότερους μισθούς και επιδείνωση της υγείας τους μια και οι περισσότερες παροχές που είχαν επί σοσιαλισμού έχουν παρθεί πίσω.

Τα τελευταία δέκα χρόνια, έχουν καταργηθεί 14 εκατομμύρια θέσεις εργασίας γυναικών σε 27 χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και στην Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών. Η σύγκριση είναι απλή: 12 εκατομμύρια θέσεις εργασίας ανδρών έχουν καταργηθεί στην ίδια περιοχή και την ίδια περίοδο. Τα στοιχεία αυτά τα έδωσε στη δημοσιότητα πρόσφατα μια έκθεση του Ταμείου των Παιδιών των Ηνωμένων Εθνών. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι τα περίπου 200 εκατομμύρια γυναικών και κοριτσιών της περιοχής λαμβάνουν χαμηλότερους μισθούς, σε γενικές γραμμές, απ' ό,τι οι συνάδελφοί τους άνδρες. Για παράδειγμα, στη Ρωσία οι γυναίκες λαμβάνουν 24% χαμηλότερους μισθούς, ενώ στην Ουγγαρία το ποσοστό αυτό ανέρχεται σε 15% χαμηλότερο των ανδρών.

Τη στιγμή που οι άνδρες κυριαρχούν στις νέες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, οι γυναίκες βρίσκονται κυρίως σε θέσεις του δημόσιου τομέα, όπου οι ελάχιστοι πόροι που δίνονται έχουν μειώσει κατά πολύ τις θέσεις εργασίας. Η ίδια έκθεση αναφέρει επίσης ότι το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ, η χρήση ναρκωτικών ουσιών και η μη ασφαλής σεξουαλική δραστηριότητα στις γυναίκες αυξάνονται, και κάλεσε τις κυβερνήσεις της περιοχής να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της ανισότητας γυναικών και ανδρών στην εργασία στα πολιτικά τους θέματα.

«Οι γυναίκες αντιμετωπίζουν μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας, μείωση στις παροχές για τη φροντίδα του παιδιού, χειροτέρευση της εκπαίδευσης και των υγειονομικών υπηρεσιών, καθώς και αύξηση της βίας με βάση το φύλο, που συμπεριλαμβάνει βία από το οικογενειακό περιβάλλον μέχρι και βιασμό ως όπλο πολέμου», τόνισε ανώτερος υπάλληλος της Γιούνισεφ.

Φέρνοντας ένα παράδειγμα μπορούμε να επισημάνουμε ότι στη Μόσχα, μια έρευνα έδειξε πως περισσότερο από το ένα τρίτο των χωρισμένων γυναικών έχουν χτυπηθεί άγρια από τους συζύγους τους. Στο Αζερμπαϊτζάν το 26% των γυναικών έχουν υποστεί βία στα χέρια των συντρόφων τους και στην Αρμενία, στη Βουλγαρία και τη Γεωργία, η βία που προέρχεται μέσα από το οικογενειακό περιβάλλον δεν απαγορεύεται από το νόμο. Στη Σλοβενία, η βία στην οικογένεια δε θεωρείται εγκληματική πράξη σε περιπτώσεις «ελαφρών» τραυματισμών - ορισμός που συμπεριλαμβάνει «το σπάσιμο της μύτης, πλευρών, ελαφρούς μώλωπες και βγαλμένα δόντια», τονίζεται από την Γιούνισεφ.

Η αλλαγή του πολιτικο-οικονομικού συστήματος στις χώρες του πρώην σοσιαλισμού έχει φέρει την εξαθλίωση και τη φτώχεια. Ετσι, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις των γυναικών που ψάχνουν για το «εύκολο χρήμα», με αποτέλεσμα να έχει αυξηθεί κατακόρυφα το ποσοστό των γυναικών που φεύγουν από τη χώρα τους για να βρεθούν κάπου στη Δύση, όπου, όταν τελικά φτάνουν, τους αναγκάζουν οι διάφοροι κύκλοι να εκπορνευτούν.

Πάντως, με βάση μια έρευνα που διεξήγαγε η Διεθνής Οργάνωση για τη Μετανάστευση σε 1.189 νεαρές γυναίκες από την Ουκρανία, το 53,4% απάντησε πως αναγκάζονται να φύγουν από τη χώρα τους για να αναζητήσουν καλύτερο μισθό, ενώ το 28,9% απάντησε πως φεύγουν προς αναζήτηση δουλιάς. Μόνο το 6,3% των ερωτηθεισασών απάντησε πως φεύγουν από την πατρίδα τους για να «απολαύσουν» το δυτικό τρόπο ζωής, ενώ ένα 5,3% απάντησε πως φεύγει για να μαζέψει συγκεκριμένο κεφάλαιο.

Τελειώνοντας, θα θέλαμε να αναφέρουμε πως συνολικά στην κοινωνία η θέση των γυναικών των χωρών αυτών έχει αλλάξει από τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες. Αυτό φαίνεται και από το ρόλο που παίζουν οι γυναίκες στην πολιτική ζωή. Πολύ λίγες είναι οι γυναίκες που κατέχουν πολιτικές θέσεις και ελάχιστες είναι αυτές που κατέχουν ανώτατες κυβερνητικές θέσεις. Αξίζει να σημειώσουμε πως στη Σοβιετική Ενωση το 1984, οι γυναίκες κατείχαν το 31% των θέσεων στη Βουλή, ενώ σήμερα ο μέσος όρος του ποσοστού των γυναικών στα Κοινοβούλια των χωρών της Βαλτικής και της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών είναι λιγότερο του 10%, ποσοστό που φτάνει το 1% στην Κιργιζία...


Κ.Χ.

Οι γυναίκες στο Αφγανιστάν

 

Πρόσφυγες προσπαθούν να διαφύγουν όπως όπως από τους Ταλιμπάν

Associated Press

Πρόσφυγες προσπαθούν να διαφύγουν όπως όπως από τους Ταλιμπάν
Η κυβέρνηση του Αφγανιστάν, εκτός των άλλων, έχει κηρύξει πόλεμο στις γυναίκες. Από το 1996, που πήραν την εξουσία οι Ταλιμπάν, η κυβέρνηση έχει εξαναγκάσει τις γυναίκες να φορούν φερετζέ, ενώ δεν είναι και λίγες οι περιπτώσεις που γυναίκες έχουν πετροβοληθεί επειδή δεν ήταν κατάλληλα ντυμένες, ακόμα και αν αυτό σήμαινε πως δεν είχαν συγκεκριμένο πέπλο που να καλύπτει τα μάτια τους.

Μια γυναίκα ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από εξαγριωμένο πλήθος φουνταμενταλιστών επειδή κατά λάθος φάνηκε ένα μέρος του χεριού της καθώς οδηγούσε.

Μια άλλη πετροβολήθηκε μέχρι θανάτου επειδή προσπάθησε να φύγει από τη χώρα με έναν άνδρα που δεν ήταν συγγενής της.

Στις γυναίκες απαγορεύεται να εργάζονται ή ακόμα και να κυκλοφορούν σε κοινόχρηστους χώρους χωρίς τη συνοδεία άνδρα συγγενή τους. Γυναίκες που εργάζονταν ως καθηγήτριες πανεπιστημίου, μεταφράστριες, γιατροί, δικηγόροι, καλλιτέχνες και συγγραφείς έχουν εξαναγκαστεί να φύγουν από τις εργασίες τους και βρέθηκαν κλεισμένες στα σπίτια τους. Η «αλλαγή» αυτή έχει αυξήσει κατά πολύ τις περιπτώσεις γυναικών που πάσχουν από κατάθλιψη, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις των γυναικών που δε βρίσκουν άλλη διέξοδο από την αυτοκτονία.

Τα παράθυρα των σπιτιών όπου κατοικούν γυναίκες έχουν βαφτεί ώστε να μην μπορεί κανένας περαστικός να τις δει. Πρέπει να φορούν ελαφριά παπούτσια ώστε να μην ακούγονται καθώς περπατούν στο σπίτι.

Οι γυναίκες στο Αφγανιστάν ζουν με το φόβο πως ανά πάσα στιγμή μπορούν να χάσουν τη ζωή τους αν κάνουν μια λάθος κίνηση - δηλαδή κάτι που ίσως προσβάλει κάποιον άνδρα. Επειδή δεν μπορούν να δουλέψουν, εκείνες που δεν έχουν άνδρες συγγενείς ή συζύγους είτε πεθαίνουν της πείνας είτε ζητιανεύουν στο δρόμο, ακόμα και αν έχουν πτυχίο ανώτατης σχολής.

Θα πρέπει να επισημάνουμε επίσης πως, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καμιά διαθέσιμη ιατρική κάλυψη για τις γυναίκες.

Σε ένα από τα λιγοστά και σπάνια νοσοκομεία για γυναίκες, ένας δημοσιογράφος βρήκε σχεδόν άψυχα κορμιά γυναικών πάνω σε κρεβάτια, τυλιγμένα με το φερετζέ τους, που δεν είχαν καμιά διάθεση για φαγητό, ούτε να μιλήσουν, ή οτιδήποτε άλλο, περιμένοντας απλώς το θάνατο. Αλλες έχουν τρελαθεί και κάθονταν στις γωνίες του νοσοκομείου, κλαίγοντας.

Ενας γιατρός του συγκεκριμένου νοσοκομείου έχει σκεφτεί πως μόλις τελειώσουν τα ελάχιστα φάρμακα που έχουν απομείνει, ως μια μορφή ειρηνικής διαμαρτυρίας, να αφήσει αυτές τις γυναίκες έξω από το σπίτι του Προέδρου της χώρας.

Φτάνουμε λοιπόν σήμερα στο σημείο όπου ο όρος «καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» σε βάρος των γυναικών δεν αποδίδει πια τις πραγματικές και τρομερές διαστάσεις του ζητήματος.

Οι σύζυγοι έχουν κάθε δικαίωμα πάνω στη ζωή των γυναικών συγγενών τους, και ιδίως πάνω στις γυναίκες τους. Ωστόσο, ακόμα και ένα εξαγριωμένο πλήθος έχει εξίσου το δικαίωμα να πετροβολήσει ή να χτυπήσει μια γυναίκα, ακόμα και μέχρι θανάτου, αν εξέθεσε μέρος του δέρματός της ή τους προσέβαλε με οποιονδήποτε τρόπο.

Θα πρέπει να πούμε πως οι γυναίκες έχαιραν της ελευθερίας να εργάζονται, να ντύνονται γενικά όπως ήθελαν, να οδηγούν και να εμφανίζονται σε κοινόχρηστους χώρους μόνες τους μέχρι το 1996 - στην ουσία δηλαδή, είχαν το δικαίωμα να ζουν. Σίγουρα, σημαντικό ρόλο σ' αυτό έπαιξε και η εθνικο-δημοκρατική επανάσταση της 27ης Απρίλη του 1978, οπότε το Αφγανιστάν ανακηρύχτηκε Λαοκρατική Δημοκρατία και η νέα κυβέρνηση προχώρησε σε μια σειρά νέων κοινωνικο-οικονομικών μεταρρυθμίσεων, στον εκδημοκρατισμό της ζωής της κοινωνίας και σε αγροτικές μεταρρυθμίσεις.

Η ταχύτητα της αλλαγής αυτής της κατάστασης - δηλαδή από μια ελεύθερη χώρα για όλους τους κατοίκους της σε μια χώρα εξαθλιωμένη, ανελεύθερη και αντιδημοκρατική - είναι ο κύριος λόγος για την αύξηση των περιπτώσεων κατάθλιψης και τις αυτοκτονίες των γυναικών. Γυναίκες που κάποτε ήταν γιατροί, εκπαιδευτικοί ή απλώς είχαν συνηθίσει στις βασικές ελευθερίες, τώρα πια καταπιέζονται, ζουν κάτω από το φόβο των ανδρών οι οποίοι συνεχίζουν να τους φέρονται ως κατώτερα όντα, στο όνομα του υπερσυντηρητικού φουνταμενταλιστικού Ισλάμ.


Κλωντίν ΧΕΣΠΕΡ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ