Στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, στα ορυχεία της ΔΕΗ, στις οικοδομές, στα «μεγάλα έργα» τους, όπου το 40% των ατυχημάτων ξεκινάει πριν την κατασκευή τους (!) καθώς ούτε καν στις μελέτες δε λαμβάνεται υπόψη η ασφάλεια των εργατών, στα γκέτο των βιομηχάνων, το μοιρολόι δε σταματάει ποτέ.

Πάνω από 4.000 οι νεκροί εργάτες από τη μεταπολίτευση και δώθε. Αλλά η Ελλάδα της «αλλαγής», της «απαλλαγής», του «εκσυγχρονισμού», της «επανίδρυσης» και της διαρκούς δικομματικής εναλλαγής, κηδεύει τους εργάτες στα μουγκά. Γι' αυτή την τρομοκρατία, κανείς δε μιλά!

Δε θα δείτε ούτε είδατε κανένα ρεπορτάζ των «αντικειμενικών» μας καναλιών για το αίμα που αφήνουν οι εργάτες στα κάτεργα της εργοδοσίας. Δεν είδατε και δε θα δείτε κανένα ρεπορτάζ των «καλών» μας καναλιών για την αυθαιρεσία και τον αυταρχισμό μέσα στα εργοστάσια. Τι σημασία έχει η ζωή του εργάτη όταν ο Καρβέλας και η Βίσση αναρρωννύουν μετά τη μάχη που έδωσαν με τα «τέρατα». Πώς να βρεθεί χρόνος για τη ζωή του εργάτη, όταν ο τηλεοπτικός χρόνος παραχωρείται στην κυρία Δρούζα για να μας ενημερώνει ότι «ο Αντίχριστος γεννήθηκε το 1983»...

*

Στην «ισχυρή» Ελλάδα οι εργάτες συνεχίζουν να πεθαίνουν στα μουγκά. Να «δολοφονούνται» με το νόμο που μεταβαπτίζει τα εγκλήματα σε «ατυχήματα»! Στην Ελλάδα της «σεμνότητας» οι καπιταλιστές συνεχίζουν να θησαυρίζουν πατώντας επί πτωμάτων.

Σε ένα σύστημα που είναι οικοδομημένο πάνω στην αθλιότητα και μετράει τα πάντα με βάση τις «οικονομίες κλίμακας», δεν μπορεί να υπάρχει παρά μόνο μια εξήγηση:

Για να μην παίρνουν τα μέτρα που απαιτούνται ώστε να μη σκοτώνονται οι εργάτες, σημαίνει ότι τους έρχεται φθηνότερα να σκοτώνονται οι εργάτες! Για να μην τα πληρώνουν αυτοί που πρέπει να τα πληρώσουν, ώστε να ληφθούν μέτρα ασφάλειας και να μη σακατεύονται οι εργάτες, σημαίνει ότι τους έρχεται φθηνότερα να σακατεύονται οι εργάτες!

*

Στο κράτος της δικομματικής Ελλάδας, είτε με Παναγιωτόπουλο είτε με Τσιτουρίδη, είτε με Πρωτόπαππα, είτε με Ρέππα, κάθε 15 λεπτά της ώρας συμβαίνει ένα εργατικό «ατύχημα» και κάθε τρεις μέρες ένα (τουλάχιστον) θανατηφόρο «ατύχημα».

Αυτό είναι το περίγραμμα της τρομοκρατίας του μεροκάματου. Που σημαίνει ότι το κοινωνικό τους σύστημα είναι ένα πολύ επικερδές για τους καπιταλιστές νεκροταφείο εργατών. Αλλά αν τέτοιος είναι ο καπιταλισμός, ένα κρεματόριο και νεκροταφείο εργατών, τότε η υπόθεση ανήκει αποκλειστικά στα χέρια των υποψήφιων θυμάτων. Των εργατών!

Αυτή η έκρηξη «συνέπειας» του Γιώργου Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ (σ.σ.: που τώρα μιλάει για «σκάνδαλο») γύρω από το ζήτημα της εξαγοράς της τουρκικής τράπεζας «Finansbank» από την Εθνική», εμάς μας ξέφυγε. Αλλά ευτυχώς την εντόπισε το «Βήμα» και την ανέδειξε χτες στη στήλη του ο Γ. Τριάντης («Ελευθεροτυπία»). Αντιγράφουμε:

Στις 5 Απρίλη, ο κ. Γ. Παπανδρέου, μιλώντας στο συνέδριο του «Economist», είπε:

«Θα ήθελα να χαιρετίσω σε πολιτικό επίπεδο την απόφαση της Εθνικής Τράπεζας να αγοράσει μια τουρκική τράπεζα (...)».

*

Αλλά λίγες μέρες αργότερα, στις 28 Μάη, μιλώντας στην Τρίπολη ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, είπε για το ίδιο θέμα:

«Δεν υπάρχουν μόνο επιχειρηματικοί κίνδυνοι... Στην περίπτωση της Finansbank υπάρχουν και εθνικοί κίνδυνοι... η κυβέρνηση δένουν, φίλες και φίλοι, αυτή είναι η αλήθεια, δένουν την ελληνική οικονομία στο άρμα της Τουρκίας»...

*

Γίνεται τώρα αντιληπτό γιατί χρειάζεται να παρακολουθεί κανείς πολύ... προσεκτικά τις - εν γένει - θέσεις του ΠΑΣΟΚ για τα ελληνοτουρκικά;

Στο άρθρο 15 του Συντάγματος, διαβάζουμε ότι μεταξύ των υποχρεώσεων των ιδιοκτητών καναλιών, των προέδρων των καναλιών, των διευθυντικών στελεχών των καναλιών και των παραγωγών των καναλιών είναι να προστατεύουν τη μετάδοση...

«προϊόντων του λόγου και της τέχνης, την εξασφάλιση της ποιοτικής στάθμης των προγραμμάτων που επιβάλλει η κοινωνική αποστολή της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης και η πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας, καθώς και το σεβασμό της αξίας του ανθρώπου και την προστασία της παιδικής ηλικίας και της νεότητας».

Το συμπέρασμα είναι σαφές. Στο ερώτημα

*

πώς εννοούν ο κ. Κοντομηνάς και ο κ. Χατζηνικολάου τα «προϊόντα του λόγου και της τέχνης», το πώς εννοούν την «ποιοτική στάθμη προγραμμάτων», το πώς εννoούν την «κοινωνική αποστολή» της τηλεόρασης, το πώς εννοούν την «πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας» και το πώς εννoούν - ειδικά αυτό - το «σεβασμό της αξίας του ανθρώπου»

*

η απάντηση έχει δύο σκέλη: Το ένα είναι η εκπομπή του κ. Ψινάκη. Και το άλλο είναι η εκπομπή του κ. Μαστοράκη...

Οι ευθύνες που επωμίζεται η υποψηφία νομάρχης της ΝΔ κ. Φ. Πιπιλή τεράστιες. Δεδομένης δε και της δήλωσης στην οποία με αυτοθυσία και ταπεινότητα προέβη άμα τη ανακηρύξει της υποψηφιότητός της (σ.σ.: «θα υπηρετήσω και θα ανταποκριθώ σε ό,τι περιμένει από μένα ο πολίτης» ή κάτι τέτοιο),

η στήλη θέλει με σαφήνεια να διαχωρίσει τη θέση της από εκείνους που προσθέτουν επιπλέον βάρη στις πλάτες της κ. Πιπιλή και να δηλώσει πως:

Σε ό,τι αφορά την ημετέραν μετριότητα, η κ. Πιπιλή μπορεί να ξαλαφρώσει, τουτέστιν την απαλλάσσουμε από κάθε ευθύνη να ανταποκριθεί σε οτιδήποτε ενώπιόν μας, καθ' ότι στο μέτρο της ιδιότητός μας ως πολίτες, από την κ. Πιπιλή, πολύ απλά, εμείς δεν περιμένουμε τίποτα...