Αυτό θα πει «επανίδρυση του κράτους». Αυτό θα πει «σεμνότητα και ταπεινότητα». Αυτό θα πει «φερεγγυότητα».

Τι είχε υποσχεθεί ο κ. Καραμανλής; «Ούτε ένα ευρώ δε θα χαθεί από τα ταμεία», δήλωσε στη Βουλή για το θέμα των ομολόγων.

Και ιδού! Ανθρωπος των έργων (και ουχί των λόγων!) ο κύριος πρωθυπουργός, έδωσε την εντολή: Τα κλεμμένα - το ανακοίνωσε χτες ο κ. Αντώναρος - θα καλυφθούν από το Δημόσιο!

Μάλιστα. Δηλαδή; Ας γίνουμε (γίνουν) πιο συγκεκριμένοι: Από ποιον θα τα πάρει ο κ. Καραμανλής για να τα επιστρέψει; Μήπως θα τα πάρει από τον ...Αλογοσκούφη; Κι αν υποθέσουμε ότι θα τα ζητήσει από τον Αλογοσκούφη, ο Αλογοσκούφης από ποιον θα τα ζητήσει; Από τον Δούκα; Για την «JP Morgan», ούτε λόγος, το θέμα έληξε, τόκοι «γιοκ». Επομένως, κάποιος πρέπει να πληρώσει τα 2,9 εκατομμύρια. Ποιος;

*

Εδώ είναι που έρχεται να αποδειχτεί ότι η πολιτική που αντικατέστησε τα «κότερα» με τους «κουμπάρους», δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να παίζει τις «κουμπάρες». Εις βάρος της νοημοσύνης των Ελλήνων εργαζομένων: Τα λεφτά - απαντά η κυβέρνηση - θα επιστραφούν μέσω του προϋπολογισμού!

Που, όμως, πάει να πει τι; Η εγγραφή στο συγκεκριμένο κονδύλι του προϋπολογισμού θα προέλθει με λεφτά που θα τα καταβάλει ποιος; Ο Λάτσης, ο Μπόμπολας, ο Βαρδινογιάννης;

Ατυχές το χιούμορ, το ομολογούμε...

*

Η υπόθεση - λέει η κυβέρνηση - έκλεισε! Πώς «έκλεισε»(!); Ετσι: Τα λεφτά θα επιστραφούν, αλλά (φοβερό!) δε θα τα επιστρέψουν οι κλέφτες. Θα τα επιστρέψουν οι ...κλεμμένοι!

Δε θα τα επιστρέψουν οι ληστές! Θα τα επιστρέψουν ...τα θύματα της ληστείας!

Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι βιοπαλαιστές, αυτοί που πληρώνουν δηλαδή τους φόρους, αυτοί που αρμέγονται από τον προϋπολογισμό, αυτοί που πληρώνουν πάντα και για όλα!

Αυτοί θα (ξανα)πληρώσουν! Και για την «JP Morgan». Και για τους Πρινιωτάκηδες. Και για τους Παπαμαρκάκηδες. Και για όλους αυτούς τους ...δομημένους! Μέχρι πότε;..

Ο σύντροφος και φίλος Πρόδρομος Μιχαηλίδης αφιέρωσε στη στήλη μια εξαιρετική περιγραφή - «ακτινογραφία» της σχέσης ...πειρατών - τραπεζιτών. Απολαύστε τη:

*

«Τη Μοργκάνα, μάγισσα της εποχής του Αρθούρου, οι θρύλοι των Κελτών - Ουαλών την ανέδειξαν ως εχθρά της νομιμότητας, την οποία δυναστικά υποστήριζε ο μάγος Μέρλιν, κάπου στα σύνορα μεταξύ Ουαλίας και Αγγλίας.

Η απώθηση των Κελτών, πρώτα από τους Ρωμαίους και αργότερα από τους Δανούς, στην Ουαλία και την Ιρλανδία, διατήρησε τα παράγωγα του λατινογενούς "Μοργκάνα" στις διαλέκτους των κελτικών - παγανιστικών φυλών και με τα ονόματα οικογενειών - γενών και ατόμων με τίτλους ευγενείας. Τέτοιος ήταν και ο Ουαλός πειρατής Morgan (1635 - 1688), που από την Τζαμάικα, ως ιππότης ("σερ", 1674) κυβέρνησε την ευρύτερή της περιοχή, περιλαμβανομένου και του (διαβόητου σήμερα φορολογικού "παραδείσου") νησιού Καϋμάν.

Οι εξεγέρσεις των δούλων ειδικά στην Τζαμάικα (1760, 1823-'24) και ειδικά αυτή του 1831-'32, οδήγησαν το 1838 στην κατάργηση της δουλείας, αλλά και στη μετακίνηση των Morgan στις ΗΠΑ, όπου και επένδυσαν όλα τα κλεμμένα από την κυβερνητική και εμπορική τους δραστηριότητα (ζάχαρα, δούλοι) σε τραπεζικές και άλλες επιχειρήσεις. Μεταξύ αυτών και η JP Morgan που από το 1702-'03 χρηματοδοτεί κράτη στην έκδοση δανείων (με ομόλογα, δομημένα και μη).

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Λένιν στο έργο του (Απαντα, τόμος 27, "Ο ιμπεριαλισμός ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού"), περιγράφει ως προς τις ΗΠΑ το τραπεζικό μονοπώλιο με αναφορές του σε δυο συγκεκριμένους πειρατές της στεριάς: Ροκφέλερ και Morgan...».

Να πώς περιέγραψε ο Λαζόπουλος την τακτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ:

«Η λογική του ΠΑΣΟΚ είναι η εξής: "Μας πιάσατε να κλέβουμε; Οχι δε μας πιάσατε. Αφού δε μας πιάσατε, επομένως δεν κλέψαμε". Η λογική της ΝΔ είναι: "Μας πιάσατε να κλέβουμε. Ναι, αλλά εμείς τα κλεμμένα τα γυρίζουμε πίσω. Επομένως δεν κλέβουμε". Οπως καταλάβατε - κατέληξε ο Λαζόπουλος - και με τον έναν και με τον άλλον, την κλοπή δεν τη γλιτώνουμε!».

*

Απλά μαθήματα περί δικομματισμού. Τόσο απλά που δεν αποκλείεται να κατορθώσει να τα καταλάβει μέχρι και ο Πρετεντέρης.