ΑΓΚΥΡΑ. -

Το ερώτημα που απασχολεί τους Δυτικούς πολιτικούς αναλυτές τον τελευταίο καιρό, όσον αφορά την Τουρκία, είναι αν η αντίθεση του στρατού στους κυβερνώντες ισλαμιστές θα παραμείνει "πόλεμος λέξεων", ή όχι. Οπως μεταδίδει ο ανταποκριτής του Ασοσιέιτεντ Πρες στην Κωνσταντινούπολη, την περασμένη βδομάδα οι αρχές ασφαλείας εξίσωσαν για πρώτη φορά την κουρδική αυτονομιστική απειλή με την απειλή του ισλαμικού φουνταμενταλισμού. Κι αν, πρόσθεσε ο ίδιος, ο στρατός - ο οποίος τα τελευταία 13 χρόνια μάχεται κατά των Κούρδων - στρέψει το μένος του εναντίον των ισλαμιστών, δε θα πρέπει να αποκλείεται ακόμη ένα, (το τέταρτο) πραξικόπημα μέσα σε πενήντα χρόνια.

Ο συγγραφέας Φαϊκ Μπουλούτ εξηγεί: "Τα τρία πρώτα πραξικοπήματα αφορούσαν αυτό που ο στρατός είδε ως "κομμουνιστική" ή "αριστερή" απειλή. Κυριαρχούσε ο ψυχρός πόλεμος. Η Δύση, και πάρα πολλοί Τούρκοι, υποστήριξαν το στρατό". Μόνο που, προσθέτει ο ίδιος, "αυτή τη φορά τα πράγματα δεν είναι άσπρο - μαύρο".

Μια προφανής στρατιωτική επέμβαση στα πολιτικά πράγματα της χώρας θα ματαίωνε οριστικώς την προσπάθεια ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ενωση, κι ίσως την έθετε εκτός ΝΑΤΟ. Ο υποναύαρχος ε. α. Ισίκ Μπιρέν εκτιμά ότι "θα διακύβευε πολλά ο στρατός αν επενέβαινε τώρα". Αλλά, προειδοποιεί, αν οι στρατηγοί αισθανθούν ότι απειλούνται από τον Ερμπακάν, θα επέμβουν ούτως ή άλλως. "Δεν αμφιβάλλω καθόλου γι' αυτό", καταλήγει.

Προ της "ισλαμικής απειλής", προσθέτει ο καθηγητής κοινωνιολογίας Σεντσέρ Αγιάτα, πολλοί από τον επιχειρηματικό κόσμο θα υποστήριζαν ένα πραξικόπημα."Αλλά υπάρχει ένα θέμα", λέει, "κι αυτό είναι ότι στην πραγματικότητα πολύ λίγα άλλαξε το Κόμμα Ευημερίας στις κοινωνικές δομές - μέχρι τώρα". Η Τουρκία δε διατρέχει τον κίνδυνο να γίνει Ιράν. Αρα, το μόνο που θα επεδείκνυε ο στρατός επεμβαίνοντας, θα ήταν ο φόβος, και ίσως η παράνοια".

Αυτό που επιδιώκει λοιπόν ο "τοποτηρητής του κεμαλικού κράτους" στρατός, είναι με τις προειδοποιήσεις του να αποτρέψει οποιαδήποτε σκέψη των ισλαμιστών για μετατροπή των κρατικών και κοινωνικών δομών...

Υπάρχουν και οι "κεμαλικότεροι των κεμαλικών" του στρατού πολιτικοί, ασφαλώς, οι οποίοι προσπαθούν να αποσοβήσουν την - υπαρκτή ή καλλιεργούμενη -"ισλαμική απειλή", με κάθε τρόπο - νομότυπο ή μη. Δε θα πρέπει να ξεχνά κανείς ότι η ίδια η εταίρος του Ερμπακάν στην κυβέρνηση, Τανσού Τσιλέρ, εξέταζε τρόπους να αναλάβει μια άλλη, "κοσμικότερη" κυβέρνηση, χωρίς εκλογές(οι οποίες πιθανότατα θα απέβαιναν υπέρ του Ρεφάχ).

Ούτως ή άλλως, η Τουρκία "δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι ένα κράτος - μπανάνα", λέει ο αρθρογράφος της "Turkish Daily News", Ιλνούρ Τσεβίκ. "Πρέπει", υπονοεί, να υιοθετήσει η Τουρκία δημοκρατικές νόρμες, άλλες κρατικές δομές, να εξυγιάνει την πολιτική της σκηνή. "Οι μη έχοντες" (have - nots), καταλήγει, "αποτελούν την τεράστια πλειοψηφία. (... ) Δεν μπορούμε να πάμε στον 21ο αιώνα ως ημι - Δημοκρατία" (sic).

Οπως φαίνεται, η τουρκική πολιτική σκηνή "οφείλει" να έχει πολιτικούς (ή φορείς πολιτικού λόγου) απόλυτα ακραίους: "ισλαμιστές", "κρατιστές", "ευρωπαϊστές", και πάει λέγοντας. Δεν είναι ν' απορεί λοιπόν κανείς που οι όροι του πολιτικού γίγνεσθαι στη γείτονα, είναι σχεδόν πάντοτε "ζωής ή θανάτου"...

Μπ. Γ.

ΑΓΚΥΡΑ. -

Το ερώτημα που απασχολεί τους Δυτικούς πολιτικούς αναλυτές τον τελευταίο καιρό, όσον αφορά την Τουρκία, είναι αν η αντίθεση του στρατού στους κυβερνώντες ισλαμιστές θα παραμείνει "πόλεμος λέξεων", ή όχι. Οπως μεταδίδει ο ανταποκριτής του Ασοσιέιτεντ Πρες στην Κωνσταντινούπολη, την περασμένη βδομάδα οι αρχές ασφαλείας εξίσωσαν για πρώτη φορά την κουρδική αυτονομιστική απειλή με την απειλή του ισλαμικού φουνταμενταλισμού. Κι αν, πρόσθεσε ο ίδιος, ο στρατός - ο οποίος τα τελευταία 13 χρόνια μάχεται κατά των Κούρδων - στρέψει το μένος του εναντίον των ισλαμιστών, δε θα πρέπει να αποκλείεται ακόμη ένα, (το τέταρτο) πραξικόπημα μέσα σε πενήντα χρόνια.

Ο συγγραφέας Φαϊκ Μπουλούτ εξηγεί: "Τα τρία πρώτα πραξικοπήματα αφορούσαν αυτό που ο στρατός είδε ως "κομμουνιστική" ή "αριστερή" απειλή. Κυριαρχούσε ο ψυχρός πόλεμος. Η Δύση, και πάρα πολλοί Τούρκοι, υποστήριξαν το στρατό". Μόνο που, προσθέτει ο ίδιος, "αυτή τη φορά τα πράγματα δεν είναι άσπρο - μαύρο".

Μια προφανής στρατιωτική επέμβαση στα πολιτικά πράγματα της χώρας θα ματαίωνε οριστικώς την προσπάθεια ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ενωση, κι ίσως την έθετε εκτός ΝΑΤΟ. Ο υποναύαρχος ε. α. Ισίκ Μπιρέν εκτιμά ότι "θα διακύβευε πολλά ο στρατός αν επενέβαινε τώρα". Αλλά, προειδοποιεί, αν οι στρατηγοί αισθανθούν ότι απειλούνται από τον Ερμπακάν, θα επέμβουν ούτως ή άλλως. "Δεν αμφιβάλλω καθόλου γι' αυτό", καταλήγει.

Προ της "ισλαμικής απειλής", προσθέτει ο καθηγητής κοινωνιολογίας Σεντσέρ Αγιάτα, πολλοί από τον επιχειρηματικό κόσμο θα υποστήριζαν ένα πραξικόπημα."Αλλά υπάρχει ένα θέμα", λέει, "κι αυτό είναι ότι στην πραγματικότητα πολύ λίγα άλλαξε το Κόμμα Ευημερίας στις κοινωνικές δομές - μέχρι τώρα". Η Τουρκία δε διατρέχει τον κίνδυνο να γίνει Ιράν. Αρα, το μόνο που θα επεδείκνυε ο στρατός επεμβαίνοντας, θα ήταν ο φόβος, και ίσως η παράνοια".

Αυτό που επιδιώκει λοιπόν ο "τοποτηρητής του κεμαλικού κράτους" στρατός, είναι με τις προειδοποιήσεις του να αποτρέψει οποιαδήποτε σκέψη των ισλαμιστών για μετατροπή των κρατικών και κοινωνικών δομών...

Υπάρχουν και οι "κεμαλικότεροι των κεμαλικών" του στρατού πολιτικοί, ασφαλώς, οι οποίοι προσπαθούν να αποσοβήσουν την - υπαρκτή ή καλλιεργούμενη -"ισλαμική απειλή", με κάθε τρόπο - νομότυπο ή μη. Δε θα πρέπει να ξεχνά κανείς ότι η ίδια η εταίρος του Ερμπακάν στην κυβέρνηση, Τανσού Τσιλέρ, εξέταζε τρόπους να αναλάβει μια άλλη, "κοσμικότερη" κυβέρνηση, χωρίς εκλογές(οι οποίες πιθανότατα θα απέβαιναν υπέρ του Ρεφάχ).

Ούτως ή άλλως, η Τουρκία "δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι ένα κράτος - μπανάνα", λέει ο αρθρογράφος της "Turkish Daily News", Ιλνούρ Τσεβίκ. "Πρέπει", υπονοεί, να υιοθετήσει η Τουρκία δημοκρατικές νόρμες, άλλες κρατικές δομές, να εξυγιάνει την πολιτική της σκηνή. "Οι μη έχοντες" (have - nots), καταλήγει, "αποτελούν την τεράστια πλειοψηφία. (... ) Δεν μπορούμε να πάμε στον 21ο αιώνα ως ημι - Δημοκρατία" (sic).

Οπως φαίνεται, η τουρκική πολιτική σκηνή "οφείλει" να έχει πολιτικούς (ή φορείς πολιτικού λόγου) απόλυτα ακραίους: "ισλαμιστές", "κρατιστές", "ευρωπαϊστές", και πάει λέγοντας. Δεν είναι ν' απορεί λοιπόν κανείς που οι όροι του πολιτικού γίγνεσθαι στη γείτονα, είναι σχεδόν πάντοτε "ζωής ή θανάτου"...

Μπ. Γ.

ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ.-

Φουντώνουν οι φήμες στη σερβική πρωτεύουσα για τη διεξαγωγή ενδεχόμενων πρόωρων εκλογών, με κυρίαρχο "σενάριο" αυτό που φέρει τον Σέρβο ηγέτη, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, να αναλάβει την προεδρία της Νέας Ομοσπονδίας της Γιουγκοσλαβίας, αντικαθιστώντας τον Ζόραν Λίλιτς, του οποίου η τετράχρονη θητεία λήγει βραχυπρόθεσμα.

Αφορμή για την "εκλογολογία" στο Βελιγράδι αποτελούν οι διαβουλεύσεις που διεξάγονται καθημερινά τις τελευταίες τέσσερις μέρες στο προεδρείο της Σερβίας υπό την προεδρία του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και οι αλλεπάλληλες συναντήσεις που έχει ο Σέρβος Πρόεδρος με εκπροσώπους του κυβερνώντος "Σοσιαλιστικού Κόμματος" και της σερβικής κυβέρνησης. Πολιτικοί παρατηρητές εκτιμούν τα παραπάνω γεγονότα ως ενδείξεις ότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα ετοιμάζεται για την έναρξη προεκλογικής εκστρατείας για τις επικείμενες βουλευτικές και προεδρικές εκλογές, που θα πρέπει να διεξαχθούν μέχρι τα τέλη του 1997. Δεν αποκλείεται, όμως, να γίνουν πρόωρα αν ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς αποφασίσει να μεταπηδήσει, τον Ιούνιο, στην προεδρία της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας στη θέση του Ζόραν Λίλιτς, του οποίου λήγει η τετραετής θητεία.

Σύμφωνα με τον ανταποκριτή του ΑΠΕ στο Βελιγράδι, το μοναδικό εμπόδιο για τον Μιλόσεβιτς είναι οι αντιρρήσεις που εκφράζει ο πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου Μίλο Τζουκάνοβιτς και έτσι η ενασχόληση του Μιλόσεβιτς παίρνει δύο κατευθύνσεις: Πρώτον, προς το Μαυροβούνιο από όπου επιθυμεί να εξασφαλίσει την απαραίτητη υποστήριξη για την εκλογή του στο αξίωμα του προέδρου της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας και δεύτερον, προς την εσωτερική σκηνή της Σερβίας, με σκοπό να εξασφαλίσει ο υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόμματος την υποστήριξη για την εκλογή του στο αξίωμα του Προέδρου της Σερβίας.

Μέχρι σήμερα έχουν επισημοποιήσει την υποψηφιότητά τους για το αξίωμα του Προέδρου της Σερβίας, ο Βουκ Ντράσκοβιτς πρόεδρος του Σερβικού Κινήματος Ανανέωσης, ο Βόγισλαβ Σέσελι πρόεδρος του Σερβικού Ριζοσπαστικού Κόμματος, ο Μίλαν Πάνιτς πρώην πρωθυπουργός της Γιουγκοσλαβίας και ο Μπόγκολιουμπ Κάριτς γνωστός μεγαλοεπιχειρηματίας, ο οποίος μέχρι πρόσφατα ήταν στενός φίλος του Μιλόσεβιτς.

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν έχει ανοίξει ακόμη τα χαρτιά του για τον υποψήφιο που θα προτείνει στις προεδρικές εκλογές, αλλά το θέμα αυτό το χειρίζεται ο ίδιος ο Μιλόσεβιτς, διότι συνδέεται άμεσα με τα μελλοντικά του πολιτικά σχέδια. Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Σερβίας, ο Μιλόσεβιτς δεν έχει δικαίωμα να είναι υποψήφιος για το αξίωμα του Προέδρου της Σερβίας για τρίτη θητεία.

ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ.-

Φουντώνουν οι φήμες στη σερβική πρωτεύουσα για τη διεξαγωγή ενδεχόμενων πρόωρων εκλογών, με κυρίαρχο "σενάριο" αυτό που φέρει τον Σέρβο ηγέτη, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, να αναλάβει την προεδρία της Νέας Ομοσπονδίας της Γιουγκοσλαβίας, αντικαθιστώντας τον Ζόραν Λίλιτς, του οποίου η τετράχρονη θητεία λήγει βραχυπρόθεσμα.

Αφορμή για την "εκλογολογία" στο Βελιγράδι αποτελούν οι διαβουλεύσεις που διεξάγονται καθημερινά τις τελευταίες τέσσερις μέρες στο προεδρείο της Σερβίας υπό την προεδρία του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και οι αλλεπάλληλες συναντήσεις που έχει ο Σέρβος Πρόεδρος με εκπροσώπους του κυβερνώντος "Σοσιαλιστικού Κόμματος" και της σερβικής κυβέρνησης. Πολιτικοί παρατηρητές εκτιμούν τα παραπάνω γεγονότα ως ενδείξεις ότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα ετοιμάζεται για την έναρξη προεκλογικής εκστρατείας για τις επικείμενες βουλευτικές και προεδρικές εκλογές, που θα πρέπει να διεξαχθούν μέχρι τα τέλη του 1997. Δεν αποκλείεται, όμως, να γίνουν πρόωρα αν ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς αποφασίσει να μεταπηδήσει, τον Ιούνιο, στην προεδρία της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας στη θέση του Ζόραν Λίλιτς, του οποίου λήγει η τετραετής θητεία.

Σύμφωνα με τον ανταποκριτή του ΑΠΕ στο Βελιγράδι, το μοναδικό εμπόδιο για τον Μιλόσεβιτς είναι οι αντιρρήσεις που εκφράζει ο πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου Μίλο Τζουκάνοβιτς και έτσι η ενασχόληση του Μιλόσεβιτς παίρνει δύο κατευθύνσεις: Πρώτον, προς το Μαυροβούνιο από όπου επιθυμεί να εξασφαλίσει την απαραίτητη υποστήριξη για την εκλογή του στο αξίωμα του προέδρου της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας και δεύτερον, προς την εσωτερική σκηνή της Σερβίας, με σκοπό να εξασφαλίσει ο υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόμματος την υποστήριξη για την εκλογή του στο αξίωμα του Προέδρου της Σερβίας.

Μέχρι σήμερα έχουν επισημοποιήσει την υποψηφιότητά τους για το αξίωμα του Προέδρου της Σερβίας, ο Βουκ Ντράσκοβιτς πρόεδρος του Σερβικού Κινήματος Ανανέωσης, ο Βόγισλαβ Σέσελι πρόεδρος του Σερβικού Ριζοσπαστικού Κόμματος, ο Μίλαν Πάνιτς πρώην πρωθυπουργός της Γιουγκοσλαβίας και ο Μπόγκολιουμπ Κάριτς γνωστός μεγαλοεπιχειρηματίας, ο οποίος μέχρι πρόσφατα ήταν στενός φίλος του Μιλόσεβιτς.

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν έχει ανοίξει ακόμη τα χαρτιά του για τον υποψήφιο που θα προτείνει στις προεδρικές εκλογές, αλλά το θέμα αυτό το χειρίζεται ο ίδιος ο Μιλόσεβιτς, διότι συνδέεται άμεσα με τα μελλοντικά του πολιτικά σχέδια. Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Σερβίας, ο Μιλόσεβιτς δεν έχει δικαίωμα να είναι υποψήφιος για το αξίωμα του Προέδρου της Σερβίας για τρίτη θητεία.

ΤΕΧΕΡΑΝΗ. -

Ισχυρή σεισμική δόνηση, μεγέθουςς 7,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, σημειώθηκε, χτες το μεσημέρι, στο βορειοανατολικό Ιράν. Οπως μετέδωσε το ιρανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο IRNA, ο σεισμός έπληξε περισσότερα από 11 χωριά, που βρίσκονται περίπου 500 χλμ. ανατολικά της πρωτεύουσας. Οι πρώτες συγκεχυμένες πληροφορίες αναφέρουν, τουλάχιστον 200 νεκρούς και τεράστιες υλικές ζημιές. Εκφράζονται, όμως, φόβοι ότι ο αριθμός των θυμάτων είναι πολύ μεγαλύτερος και θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο καθώς η πρόσβαση στην πληγείσα ορεινή περιοχή είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Το Βόρειο Ιράν είναι κατ' εξοχήν σεισμογενής περιοχή και, μόλις πριν από δύο μήνες, στις 28 του Φλεβάρη, μια, αναλόγου μεγέθους, σεισμική δόνηση είχε στοιχίσει τη ζωή σε 965 ανθρώπους, επισήμως, ενώ ανεξάρτητες δημοσιογραφικές πηγές ανεβάζουν τον αριθμό αυτό σε 3.000 άτομα.

ΚΙΕΒΟ. -

Η "Ομάδα των 7 - G7" πλουσιοτέρων καπιταλιστικών χωρών δεσμεύτηκε να χορηγήσει δάνειο ύψους 800.000.000 δολαρίων για να ενισχυθεί η "σαρκοφάγος" του αντιδραστήρα αρ. 4 της πυρηνικής μονάδας του Τσέρνομπιλ, ανακοίνωσε προχτές ο υπουργός Περιβάλλοντος και Πυρηνικής Ασφάλειας της Ουκρανίας, Γιούρι Κοστένκο. Στα τέλη Απρίλη η Ουκρανία και η "G7" συμφώνησαν σ' ένα σχέδιο για τη σταθεροποίηση της σαρκοφάγου. Το σχέδιο αυτό θα διαρκέσει τουλάχιστον μέχρι το έτος 2005. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (BERD), πρότεινε έναν μηχανισμό χρηματοδότησης για τα 800.000.000 δολάρια, που θα συζητηθεί κατά τη διάρκεια της διάσκεψης κορυφής της "G7" στο Ντένβερ των ΗΠΑ τον Ιούνη. Η ανακοίνωση του εν λόγω δανείου γίνεται ενώ η BERD πρόσφατα αμφισβήτησε μια επένδυση ύψους 1,2 δισ. δολαρίων για να τοποθετηθούν στις ουκρανικές πυρηνικές μονάδες του Ρόβνο και Χμελνίτσκι νέοι αντιδραστήρες. "Το κλείσιμο του Τσέρνομπιλ δε θα καταστεί δυνατό πριν από το έτος 2000, ούτε ποτέ άλλοτε, αν η BERD δε χρηματοδοτήσει την κατασκευή των αντιδραστήρων του Ρόβνο και του Χμελνίτσκι", προειδοποίησε ο Κοστένκο.

ΤΕΧΕΡΑΝΗ. -

Ισχυρή σεισμική δόνηση, μεγέθουςς 7,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, σημειώθηκε, χτες το μεσημέρι, στο βορειοανατολικό Ιράν. Οπως μετέδωσε το ιρανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο IRNA, ο σεισμός έπληξε περισσότερα από 11 χωριά, που βρίσκονται περίπου 500 χλμ. ανατολικά της πρωτεύουσας. Οι πρώτες συγκεχυμένες πληροφορίες αναφέρουν, τουλάχιστον 200 νεκρούς και τεράστιες υλικές ζημιές. Εκφράζονται, όμως, φόβοι ότι ο αριθμός των θυμάτων είναι πολύ μεγαλύτερος και θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο καθώς η πρόσβαση στην πληγείσα ορεινή περιοχή είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Το Βόρειο Ιράν είναι κατ' εξοχήν σεισμογενής περιοχή και, μόλις πριν από δύο μήνες, στις 28 του Φλεβάρη, μια, αναλόγου μεγέθους, σεισμική δόνηση είχε στοιχίσει τη ζωή σε 965 ανθρώπους, επισήμως, ενώ ανεξάρτητες δημοσιογραφικές πηγές ανεβάζουν τον αριθμό αυτό σε 3.000 άτομα.

ΚΙΕΒΟ. -

Η "Ομάδα των 7 - G7" πλουσιοτέρων καπιταλιστικών χωρών δεσμεύτηκε να χορηγήσει δάνειο ύψους 800.000.000 δολαρίων για να ενισχυθεί η "σαρκοφάγος" του αντιδραστήρα αρ. 4 της πυρηνικής μονάδας του Τσέρνομπιλ, ανακοίνωσε προχτές ο υπουργός Περιβάλλοντος και Πυρηνικής Ασφάλειας της Ουκρανίας, Γιούρι Κοστένκο. Στα τέλη Απρίλη η Ουκρανία και η "G7" συμφώνησαν σ' ένα σχέδιο για τη σταθεροποίηση της σαρκοφάγου. Το σχέδιο αυτό θα διαρκέσει τουλάχιστον μέχρι το έτος 2005. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (BERD), πρότεινε έναν μηχανισμό χρηματοδότησης για τα 800.000.000 δολάρια, που θα συζητηθεί κατά τη διάρκεια της διάσκεψης κορυφής της "G7" στο Ντένβερ των ΗΠΑ τον Ιούνη. Η ανακοίνωση του εν λόγω δανείου γίνεται ενώ η BERD πρόσφατα αμφισβήτησε μια επένδυση ύψους 1,2 δισ. δολαρίων για να τοποθετηθούν στις ουκρανικές πυρηνικές μονάδες του Ρόβνο και Χμελνίτσκι νέοι αντιδραστήρες. "Το κλείσιμο του Τσέρνομπιλ δε θα καταστεί δυνατό πριν από το έτος 2000, ούτε ποτέ άλλοτε, αν η BERD δε χρηματοδοτήσει την κατασκευή των αντιδραστήρων του Ρόβνο και του Χμελνίτσκι", προειδοποίησε ο Κοστένκο.

Τα δύο μικρά αδέλφια πρόσφυγες, πάνω στο βαγόνι του τρένου, ανήκουν σε εκείνους τους "τυχερούς" που κατόρθωσαν να διαφύγουν από τα πεδία των μαχών και τα στρατόπεδα προς τη Ρουάντα

9 του Μάη

Πενήντα δύο χρόνια μετά...

Ημέρα - σύμβολο της συντριπτικής ήττας του φασισμού, του γνήσιου τέκνου του ιμπεριαλισμού, η 9η Μάη 1945, όταν η χιτλερική Γερμανία παραδόθηκε άνευ όρων και πήρε τέλος ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος. Πενήντα δύο χρόνια μετά, η απότιση φόρου τιμής στην Αντιφασιστική Νίκη, στα, περίπου, 50 εκατομμύρια νεκρών και στην υπεράνθρωπη θυσία, δεν μπορεί να εκφράζεται μόνο με λόγια, οφείλει να παίρνει τη μορφή της διαρκούς αντιιμπεριαλιστικής και φιλειρηνικής πάλης

Σελίδες 44 - 45

Ισπανία

Το "εργασιακό" θερμόμετρο ανεβαίνει Η φετινή Πρωτομαγιά, για τους Ισπανούς εργαζόμενους, δεν ήταν, απλώς, άλλη μία Πρωτομαγιά με μαχητικά συνθήματα και μεγάλες συγκεντρώσεις. Ηταν μία Πρωτομαγιά "θερμή", καθώς η νέα εργασιακή μεταρρύθμιση, εκτός των γνωστών περικοπών στις κοινωνικές παροχές, προβλέπει ακόμα και "φθηνές απολύσεις"

Σελίδες 46 - 47

Ζαϊρ

Οι "πρώτοι (και υπόγειοι) ρόλοι" μιας εμφύλιας διαμάχης Ο εμφύλιος πόλεμος στο Ζαϊρ βαίνει προς το τέλος του, καθώς οι αντάρτες του Λόρεντ Καμπίλα πλησιάζουν ολοένα και περισσότερο στην πρωτεύουσα και μοιάζουν να έχουν κερδίσει το αιματηρό παιχνίδι. Η Ουάσιγκτον, όμως, φαίνεται ότι είναι ο ουσιαστικός νικητής της διαμάχης, εκτοπίζοντας οριστικά τη Γαλλία από τη σκακιέρα της αφρικανικής αυτής χώρας και εδραιώνοντας την κυριαρχία της

Σελίδες 46 - 47

Τα δύο μικρά αδέλφια πρόσφυγες, πάνω στο βαγόνι του τρένου, ανήκουν σε εκείνους τους "τυχερούς" που κατόρθωσαν να διαφύγουν από τα πεδία των μαχών και τα στρατόπεδα προς τη Ρουάντα

9 του Μάη

Πενήντα δύο χρόνια μετά...

Ημέρα - σύμβολο της συντριπτικής ήττας του φασισμού, του γνήσιου τέκνου του ιμπεριαλισμού, η 9η Μάη 1945, όταν η χιτλερική Γερμανία παραδόθηκε άνευ όρων και πήρε τέλος ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος. Πενήντα δύο χρόνια μετά, η απότιση φόρου τιμής στην Αντιφασιστική Νίκη, στα, περίπου, 50 εκατομμύρια νεκρών και στην υπεράνθρωπη θυσία, δεν μπορεί να εκφράζεται μόνο με λόγια, οφείλει να παίρνει τη μορφή της διαρκούς αντιιμπεριαλιστικής και φιλειρηνικής πάλης

Σελίδες 44 - 45

Ισπανία

Το "εργασιακό" θερμόμετρο ανεβαίνει Η φετινή Πρωτομαγιά, για τους Ισπανούς εργαζόμενους, δεν ήταν, απλώς, άλλη μία Πρωτομαγιά με μαχητικά συνθήματα και μεγάλες συγκεντρώσεις. Ηταν μία Πρωτομαγιά "θερμή", καθώς η νέα εργασιακή μεταρρύθμιση, εκτός των γνωστών περικοπών στις κοινωνικές παροχές, προβλέπει ακόμα και "φθηνές απολύσεις"

Σελίδες 46 - 47

Ζαϊρ

Οι "πρώτοι (και υπόγειοι) ρόλοι" μιας εμφύλιας διαμάχης Ο εμφύλιος πόλεμος στο Ζαϊρ βαίνει προς το τέλος του, καθώς οι αντάρτες του Λόρεντ Καμπίλα πλησιάζουν ολοένα και περισσότερο στην πρωτεύουσα και μοιάζουν να έχουν κερδίσει το αιματηρό παιχνίδι. Η Ουάσιγκτον, όμως, φαίνεται ότι είναι ο ουσιαστικός νικητής της διαμάχης, εκτοπίζοντας οριστικά τη Γαλλία από τη σκακιέρα της αφρικανικής αυτής χώρας και εδραιώνοντας την κυριαρχία της

Σελίδες 46 - 47