ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 29 Μάη 1999
Σελ. /48
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΓΕΩΡΓΙΚΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ
Ελλειμμα - ρεκόρ

Εφτασε τα 317,6 δισ. δραχμές το 1998. Ηταν θετικό μέχρι το 1980, αλλά από το 1981, 1η χρονιά της ένταξης στην τότε ΕΟΚ, έγινε αρνητικό και έκτοτε αυξάνεται ιλιγγιωδώς

"Ξεχείλωσε" το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο των αγροτικών προϊόντων, τη χρονιά που πέρασε. Σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΣΥΕ), το έλλειμμα το 1998 έφτασε τα 317,6 δισ. δραχμές και ανέβηκε σε ύψη "ρεκόρ", σε σχέση με όλα τα προηγούμενα χρόνια!Το 1998 το έλλειμμα στο γεωργικό εμπορικό ισοζύγιο αυξήθηκε κατά 13,1% σε σύγκριση με το 1997 και αντίστοιχα με το 1996 κατά 141,8%! Εξετάζοντας κανείς αναλυτικά τα στοιχεία, φαίνεται καθαρά ότι η δραματική επιδείνωση του ελλείμματος οφείλεται στη μεγέθυνση του ανοίγματος του γεωργικού ισοζυγίου με τις χώρες της ΕΕ. Το 1997 το έλλειμμα προς τις χώρες της ΕΕ ήταν 370,2 δισ. δρχ. και στο τέλος του 1998 πήγε στα 430,5 δισ. δρχ.Αντίθετα, το γεωργικό ισοζύγιο με τις τρίτες χώρες παραμένει θετικό και παρουσίασε πλεόνασμα 112,9 δισ. δραχμές. Το πλεόνασμα αυτό ήρθε να μειώσει κάπως το έτσι κι αλλιώς τεράστιο έλλειμμα με τις χώρες της ΕΕ.

Τα παραπάνω στοιχεία δείχνουν το μέγεθος των αρνητικών επιπτώσεων από την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ και μετέπειτα στην ΕΕ, γεγονός που έρχεται να "δέσει" με τα καταστροφικά μέτρα των επιτελείων των Βρυξελλών, σε βάρος των ελληνικών αγροτικών προϊόντων. Πριν την ένταξη, το γεωργικό εμπορικό ισοζύγιο ήταν πλεονασματικό κατά δεκάδες δισ. Για παράδειγμα, το 1980, το πλεόνασμα του ισοζυγίου με τις χώρες της ΕΟΚ ήταν 6 δισ..Το 1981 - πρώτη χρόνια της ένταξης - έγινε ελλειμματικό κατά 10 δισ.,το 1982 κατά 20 δισ.,το 1994 κατά 272,9 δισ.,για να φτάσει το 1998, σε σύγκριση πάλι με τις χώρες της ΕΕ, τα 430,5 δισ. δραχμές.

Η οδυνηρή αυτή πραγματικότητα καταρρίπτει το επιχείρημα των υποστηρικτών της ένταξης και παραμονής της χώρας μας στην ΕΕ και ότι αυτό θα εξασφάλιζε μια μεγάλη και δυναμική αγορά 300 εκατομμυρίων πλούσιων Ευρωπαίων καταναλωτών για τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα. Και αποδείχνει ότι η χώρα μας λειτούργησε ως μια καλή αγορά για τα αγροτικά προϊόντα των χωρών της ΕΕ, κυρίως ζωοκομικά, και στα δικά μας εξασφαλίστηκε η "αγορά" των χωματερών, που συγκαλύφτηκε με τα "αργύρια" των επιδοτήσεων. Επιπλέον, πρέπει να σημειωθεί ότι η εξέλιξη του ελλείμματος του αγροτικού εμπορικού ισοζυγίου της χώρας μας με τις χώρες της ΕΕ δείχνει και την αλλαγή του εμπορικού προσανατολισμού, που προκάλεσε η ένταξη και παραμονή της χώρας μας στην ΕΕ. Γιατί η χώρα μας, στα πλαίσια της κοινοτικής προτίμησης, υποχρεώθηκε να αγοράζει, για παράδειγμα, τα ζωοκομικά προϊόντα (κρέατα, γάλατα κ.ά.) από τις χώρες της ΕΕ σε τιμές πολύ μεγαλύτερες από αυτές που θα μπορούσε να τα αγοράσει από τρίτες χώρες.

Στον κτηνοτροφικό τομέα, το 1998 δαπανήθηκαν ακόμη περισσότερα χρήματα για εισαγωγές από τις χώρες της ΕΕ: Για ζώντα ζώα 11,9 δισ.,για κρέατα 222,4 δισ. και για γάλα - αβγά 160,1 δισ. δρχ. Το έλλειμμα στα προϊόντα αυτά είναι αυξημένο το 1998 και φτάνει τα 19,3,228,7 και 123,8 δισ. αντίστοιχα, ενώ το 1997 ήταν 16,9,201,6 και 120,6 δισ. Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η κτηνοτροφία στη χώρα μας, αντί να ενισχυθεί, οδηγείται στον αφανισμό. Παράλληλα, η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ είχε άμεσες επιπτώσεις σε μια σειρά αγροτικά προϊόντα, όπως τα δημητριακά, στα οποία μετά την αναθεώρηση της ΚΑΠ το 1992 υπήρξαν εμφανείς αρνητικές επιπτώσεις. Οι εξαγωγές σε σιτηρά και καλαμπόκι έδωσαν τη θέση τους στις εισαγωγές, αφού μπήκαν δραστικοί περιορισμοί από την ΕΕ. Ετσι, το 1998 το ισοζύγιο στα δημητριακά εμφανίζεται δραματικά ελλειμματικό και έφτασε τα 58,7 δισ., ενώ το 1997 ήταν 30 δισ. Αυτό σημαίνει μια αύξηση του ελλείμματος κατά 95,3%, ενώ το ελληνικό σιτάρι παραμένει απούλητο στις αποθήκες των παραγωγών!


Ο ποταμός έχει τη δική του ιστορία

Δυο μήνες τώρα παρακολουθώ αυτόν τον άνανδρο βομβαρδισμό που υφίσταται νυχθημερόν η Γιουγκοσλαβία και αγανακτώ. Και δεν τολμώ, εξήντα δύο μέρες τώρα και κάτι, μια αράδα, έστω, να γράψω. Για πρώτη φορά στη ζωή μου είναι αδύνατο να περιγράψω τα απερίγραπτα. Και, προσπαθώ να εξηγήσω με τη λογική όλα τα παράλογα και επιχειρώ να εμποδίσω την οργή μου να μετατραπεί σε μίσος. Το απέφυγα; Οχι βέβαια. Μόλις αντικρίζω στην τηλεόραση ένα από τα λαλίστατα μέλη της διεθνούς συμμορίας και, της πολιτικής αλητείας νιώθω μια τρομερή αποστροφή. Ακόμη και η τηλεοπτική "συναναστροφή" με αυτούς τους διεφθαρμένους με μολύνει. Αμα τη θέα τους μου γεννιέται η επιθυμία να πλυθώ, ν' απολυμανθώ, ν' αποστειρωθώ. Να απομονωθώ για να μην τους βλέπω και να μην τους ακούω.

Δυο μήνες τώρα, άδικα προσπαθώ να φανταστώ τα συναισθήματα των μανάδων τους. Μανάδες, που φιλοξένησαν στη μήτρα τους αυτά τα ανθρωπόμορφα τέρατα. Τέρατα, που δολοφονούν έγκυες γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένους, ασθενείς, δημοσιογράφους, διπλωμάτες, τέρατα της αποκάλυψης που ρημάζουν μια ολόκληρη χώρα, τέρατα σχιζοειδή. Τραβεστί σοσιαλιστές και κομμουνιστές που αναρριχήθηκαν στην εξουσία με συνθήματα αριστερά και, που, μόλις κάθισαν στην πολυπόθητη πολυθρόνα έκλεισαν με νόημα το μάτι στο κατεστημένο των ΗΠΑ. Ούτε καν στο δικό τους! Κι αυτό προσπάθησαν να το παραπλανήσουν, να το παραπληροφορήσουν. Δυο μήνες τώρα, ματαιοπονώ. Επιχειρώ να κατανοήσω τα υλικά με τα οποία είναι φτιαγμένοι αυτοί οι κομψευόμενοι φιλοπόλεμοι, οι άκαμπτοι και άκαπνοι χαρτογιακάδες. Τι έχουν μέσα τους επιτέλους; Στο μυαλό, στην καρδιά; Μα δε διαθέτουν νου, ούτε καρδιά. Αν δεχτώ το απόφθεγμα του Τερέντσιο, πως δηλαδή "τίποτε το ανθρώπινο δε μου είναι ξένο", τότε θα πρέπει να παραδεχτώ πως δεν είμαι τέτοιου είδους άνθρωπος, διότι όλα αυτά μου είναι ξένα.

Δυο μήνες τώρα βλέπω το ηθικό ανάστημα του γιουγκοσλαβικού λαού και της κυβέρνησής του να ψηλώνει καθημερινά. Και, με θαυμασμό παρατηρώ την ανδρεία, την καρτερία, την ψυχραιμία, τη σοβαρότητα και την αξιοπρέπεια με την οποία αντιμετωπίζουν το "αφ' υψηλού" πραξικόπημα. Συνειδητοποιείτε τι σημαίνει να μην τολμάς να κοιτάξεις το δικό σου κομμάτι ουρανού. Ουρανού, που αντί για ανοιξιάτικη βροχή να στέλνει βόμβες στη γη; Βόμβες που σκορπίζουν το θάνατο. Βόμβες, που πέφτουν επί δικαίων επειδή δε συμμορφώθηκαν προς τα υποδείξεις... Ο λαός αντέχει, δε σκύβει το κεφάλι, επαναστατεί με τις αποφάσεις των "αρχόντων του σκότους". Ο Προμηθέας Δεσμώτης δε συνθηκολογεί με τους ασήμαντους αλλά πανίσχυρους θεούς. Γράφει ιστορία. Γνωρίζει ότι αυτός μόνον θα παραμείνει, ενώ οι "θεοί" της παρανοϊκής, ΝΑΤΟικής συμμορίας θα τσακιστούν, θα ξορκιστούν, θα ξεχαστούν. Αλλο πράγμα είναι να είσαι αδύνατος και άλλο ασήμαντος. Αλλο να είσαι μικρός και άλλο δουλικός.

Δυο μήνες τώρα κοιτώ το χάρτη της Ευρώπης, τις λίμνες, τις πεδιάδες, τους ποταμούς της. Βλέπω τα νερά του Τίβερη να κυλούν ταραγμένα και με φρίκη να ανακαλούν την εικόνα του Καλιγούλα, του Ντ' Αλέμα, του... Κοιτώ το Ρήνο και απορώ. Αντέχει, ακόμη ο δυστυχής να αντικρίζει τον "πράσινο" Φίσερ Τι συνειρμούς άραγε κάνει; Ο Τάγος, θλίβεται, δε χορεύει ταγκό και κρύβει την υγρή ντροπή του στη 5η φάλαγγα του Σολάνα, ενώ για το Σηκουάνα η ανάγνωση είναι θεραπευτική. Οι "Αθλιοι", που πλέουν μέσα στα νερά του φέρουν το... γράμμα Υ. Μόνον ο Τάμεσις δε νιώθει τύψεις, ντροπή, οργή. Ηρεμος, βρώμικος και φλεγματικός. Ο Μπλερ, είναι δικό του απόβρασμα, είναι εκείνος που θα καταστρέψει την ΕΕ, την ΟΝΕ, το "ευρωπαϊκό όνειρο" εκ των ένδον. Είναι ο "δούρειος ημίονος", που προσπαθεί να ανακτήσει τη χαμένη τιμή της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Οσο για τον Ιλισό, αυτός προπολλού τσιμέντο έχει γίνει. Τι να γίνει;..

Τιτίνα ΔΑΝΕΛΛΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ