ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 1 Απρίλη 2004
Σελ. /40
Οι ... κεκτημένες αυταπάτες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μπόλικη η φιλολογία των ημερών αυτών σχετικά με το κοινοτικό κεκτημένο, το οποίο αναδείχτηκε σε βασικό επιχείρημα και διαπραγματευτικό ατού της Κύπρου και της Ελλάδας στη Λουκέρνη. Η ελευθερία διακίνησης των ανθρώπων είναι μια θεμελιακή αρχή της πρώην ΕΟΚ και νυν ΕΕ, μας θύμιζαν οι κάθε λογής ευρω-οπαδοί και με τον απαραίτητο στόμφο κατέληγαν στο ...βαρυσήμαντο συμπέρασμα: Η ΕΕ δε θα δεχτεί τα σημεία του «σχεδίου Ανάν» που παραβιάζουν τις αρχές αυτές.

Και σε ό,τι αφορά στο «σχέδιο Ανάν», τέτοια σημεία αφθονούν, σε όλες τις μέχρι σήμερα εκδοχές του, αφού η όλη λογική του είναι διχαστική και θέλει την περιχαράκωση των δυο κοινοτήτων, ώστε να υπάρχει εσαεί πρόσφορο έδαφος στις ιμπεριαλιστικές πολιτικές του «διαίρει και βασίλευε». Σε ό,τι αφορά στην ΕΕ, όμως, η ζωή απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι δε σέβεται ούτε καν τις θεμελιακές αρχές της, αλλά τις μεταχειρίζεται καταπώς ορίζουν κάθε φορά τα συμφέροντα των κυρίαρχων ευρωδυνάμεων. Ο αρμόδιος επίτροπος, κ. Φερχόιγκεν, ενημέρωσε προχτές τους συναδέλφους του στην Κομισιόν και όλοι μαζί κατέληξαν πως το «σχέδιο Ανάν» δεν είναι ασυμβίβαστο με το κοινοτικό κεκτημένο, κάνοντας το μαύρο άσπρο...

Κι έτσι, οι αυταπάτες περί του διαβόητου κοινοτικού κεκτημένου έλαβαν άδοξο τέλος...

Φαρμακερά καπρίτσια...

Δεν έφτασε που η απόφαση για ένα σοβαρό θέμα, όπως η προαιρετική λειτουργία των φαρμακείων τα Σάββατα στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, καθώς και αυτή για την επιμήκυνση των ωραρίων των εφημερευόντων φαρμακείων, πάρθηκε από μια συνέλευση 56 ατόμων (!) -στην οποία ψήφισαν υπέρ οι 29 (!) - ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής, Κ. Λουράντος, επιχειρεί να την υπερασπιστεί, προκαλώντας κι από πάνω. Ετσι, σε δηλώσεις του στην ημερήσια ηλεκτρονική εφημερίδα «Μέντικαλ Ντέι» υποστηρίζει ότι «όλοι οι φαρμακοποιοί δεν έχουν απολύτως κανένα πρόβλημα με την απόφαση του Συλλόγου», η «οποία έγινε δεκτή από όλες τις παρατάξεις στη συνέλευση πλην της προσκείμενης στο ΚΚΕ». Και ο Κ. Λουράντος αποφαίνεται: «Αυτά είναι κομματικά καπρίτσια. Φαίνεται ότι κάποιοι είναι κατά των Ολυμπιακών Αγώνων».

Πέρα από τις διαδικασίες μέσα από τις οποίες πάρθηκε η απόφαση - που αφορά 3.000 φαρμακοποιούς - η «Πανεπιστημονική Κίνηση Φαρμακοποιών» δε διαφώνησε μόνο, αλλά είχε και συγκεκριμένες προτάσεις για την κάλυψη των αυξημένων αναγκών στην περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων, χωρίς να καταστρατηγείται το ωράριο και να ανοίγουν δρόμοι για την «απελευθέρωση» του επαγγέλματος του φαρμακοποιού, όπως κάνει η προαναφερόμενη απόφαση.

Αυτή είναι η οικτρή πραγματικότητα, η οποία εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγάλων αλυσίδων, κι ας κάνει πως δεν καταλαβαίνει ο Κ. Λουράντος, χρησιμοποιώντας αφορισμούς για κομματικά καπρίτσια.

Οι όψιμοι... επαναστάτες της ΠΑΣΚΕ

«Ορατούς και υπαρκτούς» κινδύνους «αποδόμησης του κοινωνικού κράτους», «συρρίκνωσης των κατακτήσεων των εργαζομένων» και «καθιέρωση και εμπέδωση αυταρχικών δομών» βλέπει η ΠΑΣΚ εκπαιδευτικών, σε σχετική ανακοίνωσή της και δηλώνει ότι θα αντιμετωπίσει... αγωνιστικά τη νέα κατάσταση της «νεο-δεξιάς παράταξης». Και γίνεται ακόμη πιο συγκεκριμένη, μιλώντας για το επερχόμενο «ξήλωμα του δημοκρατικού σχολείου», το «καταθλιπτικό εξεταστικό πνεύμα», την «αξιολόγηση - χειραγώγηση - συμμόρφωση του εκπαιδευτικού». Ολα όσα, δηλαδή, προωθούσε και εφάρμοζε τόσα χρόνια τώρα και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, έχοντας βέβαια και τις πλάτες της ΠΑΣΚΕ.

Αναρωτιόμαστε, αν καταλαβαίνουν - έστω και στο ελάχιστο και, βέβαια, χωρίς να το ομολογούν - ότι πάει πολύ να εμφανίζονται τώρα ως όψιμοι... επαναστάτες, όταν μέχρι προχτές στήριζαν την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και της απελθούσας κυβέρνησης, την πολύμορφη επίθεση στο δικαίωμα στη μόρφωση, την επιβολή των εργασιακών σχέσεων λάστιχο στην εκπαίδευση, την εντεινόμενη εμπορευματοποίηση της Παιδείας κλπ., κλπ.

Ετσι κι αλλιώς, πάντως, η πλήρης ταύτιση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στα μεγάλα ζητήματα δεν αφήνει στους εκπαιδευτικούς περιθώρια για αυταπάτες και δείχνει το μονόδρομο της αγωνιστικής διεκδίκησης μιας Παιδείας που θα εξυπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες.

Περί ανιστόρητων

«Η ουσιαστική διαφοροποίηση μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, για το ρόλο του δημόσιου τομέα Υγείας σε σχέση με τον ιδιωτικό, θα αποτελούσε προνομιακό πεδίο για την αποσαφήνιση των οριοθετήσεων στα κοινωνικά θέματα, μεταξύ κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς αντίληψης. Θα αποτελούσε, επίσης, απάντηση στην ιστορική αριστερά, ΚΚΕ και ΣΥΝ, που εντελώς ανιστόρητα επιδίωξαν να ταυτίσουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ».

Αυτά γράφει ο πρόεδρος του Α' Περιφερειακού Συστήματος Υγείας (ΠεΣΥΠ) Αττικής Γ. Τούντας στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία». Και η διαφοροποίηση, κατά το Γ. Τούντα, θα μπορούσε να γίνει πάνω στις προτάσεις της ΝΔ για κατάργηση των ΠεΣΥΠ, την κατάργηση των απογευματινών ιατρείων και την επαναφορά της δυνατότητας των νοσοκομειακών γιατρών να έχουν ιδιωτικό ιατρείο εκτός νοσοκομείου. Με άλλα λόγια, στο πώς θα προχωρήσει παραπέρα η εμπορευματοποίηση της δημόσιας Υγείας, την οποία εφάρμοσε το ΠΑΣΟΚ και υπόσχεται να συνεχίσει η ΝΔ, με την κεντροαριστερή ή την κεντροδεξιά αντίληψη.

Κατά τ' άλλα, η πρόταση του ΚΚΕ, για την κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στον τομέα της Υγείας και η καθιέρωση ενός δημόσιου συστήματος, ικανού να εξασφαλίζει δωρεάν, σύγχρονες και ποιοτικές υπηρεσίες σε όλους τους πολίτες, είναι ανιστόρητη...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Σημαδεμένο χαρτί το «σχέδιο Ανάν»

Ηρθε η ώρα για «το ταμείο», μετά από ένα παιχνίδι, που παιζόταν στις πλάτες του κυπριακού λαού με «σημαδεμένο χαρτί», αλλά παρ' όλα αυτά οι αστικές πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας συμμετείχαν, επιμένοντας ότι μπορεί να προκύψει δίκαιη και βιώσιμη λύση. Το «σημαδεμένο χαρτί» είναι το «σχέδιο Ανάν», από το πρώτο που εμφανίστηκε στις 11 Νοέμβρη του 2002 μέχρι και το τελευταίο, το χτεσινό, της Λουκέρνης.

Πάνω σε αυτό το «χαρτί» αποτυπώνεται όλη η στρατηγική του ιμπεριαλισμού για την Κύπρο. Η αποδιεθνοποίηση του Κυπριακού και ο εγκλωβισμός του στα αμερικανο-ευρωενωσιακά διαβούλια δεν μπορεί παρά να σπρώχνουν σε «λύση» που να εντάσσεται στις γενικότερες διευθετήσεις που προωθούνται στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου.

Οι τελευταίες εξελίξεις δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία» και κάποιοι φέρουν σοβαρές ευθύνες για την κατάληξη του όλου θέματος, για τις αυταπάτες που συνειδητά καλλιέργησαν στο λαό, εγκλωβίζοντας ακόμα πιο βαθιά την υπόθεση του Κυπριακού στο φαύλο κύκλο της ιμπεριαλιστικής πολιτικής. Οταν κοινοποιήθηκε το «σχέδιο Ανάν», η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η τότε αξιωματική αντιπολίτευση της ΝΔ το αγκάλιασαν. «Αφετηρία», «βάση για διαπραγμάτευση» και άλλα ανάλογα έλεγαν, ενώ άρχισαν αμέσως οι πιέσεις προς την κυπριακή πλευρά για ένα κατ' αρχήν «ναι» στο «σχέδιο». Από κοντά και ο ΣΥΝ, που έφθασε στο σημείο να κατηγορήσει το ΚΚΕ για εθνικισμό και απομονωτισμό, γιατί ζητούσε την απόρριψη του «σχεδίου».

Αυτοί έστρωσαν το δρόμο για τη σημερινή τροπή των πραγμάτων. Από την πρώτη στιγμή ήταν περισσότερο από φανερό ότι το «σχέδιο Ανάν» δεν οδηγεί σε λύση και πως δεν πρόκειται να γίνει ουσιαστική διαπραγμάτευση, αλλά θα υπαγορεύονται τελεσίγραφα. Το ΚΚΕ, με κάθε ευκαιρία το έλεγε, επισημαίνοντας αυτό, το οποίο και τώρα λέει, ότι ουσιαστικά προωθείται το δίλημμα, που εκφράζει τον εκβιασμό των Αμερικανών, ότι δηλαδή η επιλογή είναι μεταξύ της «ντε φάκτο» και της «ντε γιούρε» επιβολής των τετελεσμένων της εισβολής.

Οι πολιτικές ευθύνες για τις επιλογές τους, τόσο της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ και της χτεσινής του ΠΑΣΟΚ, όσο και όλων των ελληνικών κυβερνήσεων από το 1974, είναι τεράστιες. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, που το Κυπριακό αντιμετωπίζεται ακόμα πιο έντονα σαν ένα βαρίδι, το οποίο τους εμποδίζει να παίζουν το ρόλο που διεκδικούν για λογαριασμό της άρχουσας τάξης, στα πλαίσια του νέου διεθνούς καταμερισμού που επιβάλλει ο ιμπεριαλισμός στην περιοχή.

Τώρα, λοιπόν, ήρθε η ώρα να δρέψουν τους «καρπούς» αυτής της πολιτικής. Το Κυπριακό περνάει σε νέα φάση, όπου οι πιέσεις και οι εκβιασμοί αναμένεται να ασκηθούν κατευθείαν στον ελληνοκυπριακό λαό. Αλλά ό,τι και αν γίνει, το Κυπριακό ως πρόβλημα θα συνεχίσει να υπάρχει και να οξύνεται, απλώς θα εκδηλώνεται διαφορετικά. Το «σχέδιο Ανάν» θα αποτελεί, από δω και μπρος, τη βάση πάνω στην οποία θα κινείται ο ΟΗΕ και το Συμβούλιο Ασφαλείας, σε αντικατάσταση όλων των μέχρι τώρα ψηφισμάτων και αποφάσεων.

Μόνο ο απεγκλωβισμός του Κυπριακού από τις ιμπεριαλιστικές μανούβρες και η επανατοποθέτησή του ως διεθνούς προβλήματος εισβολής και κατοχής αποτελεί ιστορική ανάγκη.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ