ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ιστορία του ... μπακάλικου η ΝΕΤ

Γρηγοριάδης Κώστας

Ιστορία του μπακάλικου κάνει η ΝΕΤ. Μπορεί βεβαίως με την πολυέξοδη και έτσι κι αλλιώς πολυδιαφημισμένη της σειρά «Η μεγάλη αλλαγή», να είναι στοχοπροσηλωμένη στην παραχάραξη της Ιστορίας και του τόπου και πολύ περισσότερο του ΚΚΕ. Αλλωστε, η παραχάραξη της Ιστορίας πάει να γίνει επιστήμη όσο μπορεί να γίνεται η Ιστορία επιστήμη από τους αστούς. Εστω τεκμηριωμένη με δικά τους ντοκουμέντα που να λένε τη δική τους αλήθεια και όχι την αντικειμενική. Αλλά προχτές παράγινε η επιστημοσύνη τους, αφού την ιστορική έρευνα αντικατέστησαν προσωπικές μαρτυρίες. Γνωστές βεβαίως οι απόψεις των προσώπων, που «κόσμησαν» το μεγάλο πόνημα της ΝΕΤ, αλλά όταν αντί για ντοκουμέντα παρουσιάζεις υποκειμενικές απόψεις για γεγονότα, τουλάχιστο να έχεις την ευθιξία να μην το βαφτίζεις Ιστορία. Πολύ δε περισσότερο όταν πρόκειται για την υπόθεση της δολοφονίας του Μπελογιάννη, γεγονός που από μόνο του αποτελεί κορυφαία στιγμή του μεγαλείου των κομμουνιστών στην ταξική σύγκρουση με την αστική τάξη, νικήτρια και άκρως βίαιη και επιθετική. Δολοφόνο των αντιπάλων της. Προσωπικές μαρτυρίες λοιπόν και όχι ιστορική ντοκουμενταρισμένη έρευνα και για το τι προηγήθηκε της δολοφονίας του κομμουνιστή ηγέτη και για το τι επακολούθησε. Η πολύ σπουδαία δήθεν ιστορική έρευνα ήταν έτσι στημένη που να χάνει ο τηλεθεατής τον μπούσουλα. Και μέσα σ' όλα «μαϊντανός» ο Λ. Κύρκος. Για να ξεπλύνει μήπως τις πομπές αυτών που έβαλαν βέτο να είναι υποψήφιος με την ΕΔΑ στις εκλογές ο Μπελογιάννης ως μια ακόμη ενέργεια αποτροπής της εκτέλεσής του; Γιατί ξέρει αυτός από πρώτο χέρι...

Εχουν τεράστιες ευθύνες

«Δεν υπάρχουν απολύσεις. Θα γίνουν κάποιες αποχωρήσεις εργαζομένων, που είναι γύρω στα 50 και έχουν δεχτεί και έχει κανονιστεί να μπουν σε προγράμματα». Ετσι ερμήνευαν κάποιοι από τους εκπροσώπους των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών δυνάμεων, τα σχέδια του Λαναρά για μαζικές απολύσεις, προχτές, στο Σύνταγμα - όπου συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων του Ομίλου «Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία». Λίγες μέρες πριν, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ αρνούνταν από την Κομοτηνή ότι γνωρίζει το σχέδιο με το οποίο η μεγαλοεργοδοσία ετοιμάζεται να τσεπώσει το ζεστό χρήμα και να πετάξει στην ανεργία τουλάχιστον 250 εργάτες, βάζοντας νέα λουκέτα σε εργοστάσια.

Επιμένουν να προβάλλουν ως λύση για τους εργαζόμενους την επιδότηση του Ομίλου, την ώρα που η εργοδοσία εμφανίζεται τώρα, αποθρασυμένη από την κυρίαρχη πολιτική και όσους τη στηρίζουν, να ζητά κι άλλο ζεστό χρήμα. Κι ενώ, ό,τι έχει μεσολαβήσει από τότε που πήρε τα 20 από τα 35 εκατομμύρια που του έχει τάξει η κυβέρνηση, επιβεβαιώνει τι πρόκειται να ακολουθήσει: Οι εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι για μήνες. Τα εργοστάσια που δε λειτουργούσαν εξακολουθούν να μη λειτουργούν, φέρνοντας τον εφιάλτη της ανεργίας πιο κοντά, για εκατοντάδες εργατικές οικογένειες.

Με βάση αυτά τα δεδομένα, όσοι καλούν τους εργαζόμενους να συνδέσουν την πληρωμή τους και τις θέσεις εργασίας με την αναχρηματοδότηση του Ομίλου, είναι σαν να τους καλούν να βάλουν οι ίδιοι τη θηλιά στο λαιμό τους. Είναι πια ηλίου φαεινότερο, πόσο επικίνδυνη είναι η στάση των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και πόσο επιτακτική γίνεται η ανάγκη οι εργαζόμενοι να τους γυρίσουν μαζικά και αποφασιστικά την πλάτη.

Αγριο δούλεμα...

Πόσο δύσκολο είναι κάποιες φορές να τσακίζεις με την πολιτική σου τα δικαιώματα των εργαζομένων, να βυθίζεις χιλιάδες οικογένειες στην ανασφάλεια, στην ανέχεια και στην υπερεκμετάλλευση, αλλά να προσπαθείς παράλληλα να εμφανιστείς «κοινωνικά ευαίσθητος» και... δίκαιος!

Πήγε ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Ι. Μπούγας, να χαιρετίσει στη συνέλευση των βιομηχάνων της Θεσσαλίας και τι βρήκε να πει; «Οι εργαζόμενοι, που αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανεργίας ή της μείωσης των αποδοχών τους, γνωρίζουν ότι οι επιχειρήσεις, ιδιαίτερα κάποιων κλάδων της βιομηχανίας, είχαν σημαντικά κέρδη τα προηγούμενα χρόνια».

Μέχρι εδώ καλά τα πήγε, μέχρι που να απορεί κανείς, τι έπαθε η κυβέρνηση και παραδέχεται τα αυτονόητα. Ελα όμως που θέλησε να συνεχίσει. Και πρόσθεσε: «Εάν αυτά έχουν αποδεδειγμένα επενδυθεί και έχουν δημιουργηθεί νέες θέσεις εργασίας, εκθέτοντας έτσι τις επιχειρήσεις αυτές σε μεγαλύτερη διακινδύνευση, οι εργαζόμενοι κατανοούν ευχερέστερα την κατάσταση και είναι διατεθειμένοι να συμβάλουν κατά το μέτρο των δυνάμεών τους, στην αντιμετώπισή της».

Για να καταλήξει στο ότι εάν δεν έχουν επενδυθεί τα κέρδη, «ουδείς νομιμοποιείται να ζητά θυσίες ή υποχωρήσεις από αυτούς».

Μωρέ τι μας λες; Επενδύοντας ή μη επενδύοντας, τα κέρδη που βγάζουν είναι κλοπή της δουλειάς και του κόπου των εργατών. Ολα τ' άλλα είναι άγριο δούλεμα για να κλέψουν ακόμη μεγαλύτερο κομμάτι από τους εργαζόμενους. Που δεν έχουν άλλο δρόμο από το να παλέψουν για την ικανοποίηση των δικών τους αναγκών και όχι των αφεντικών και να τιμωρήσουν πολιτικά κυβέρνηση και κόμματα της πλουτοκρατίας.

Γεννητούρια στο «Ρ»

Τελειωμό δεν έχουν τα γεννητούρια στην εφημερίδα. Χτες η Σούλα, η γυναίκα του συναδέλφου μας Γιώργου Φλωράτου, έφερε στον κόσμο έναν παίδαρο, 3 κιλών και 750 γραμμαρίων. Να τους ζήσει και να τους δώσει δύναμη για τον αγώνα που δίνουν για μια καλύτερη ζωή.

Αύριο απεργούμε με το ΠΑΜΕ

Η αυριανή πανελλαδική πανεργατική απεργία πρέπει να αποτελέσει το εφαλτήριο για ένταση και γενίκευση του αγώνα των εργαζομένων ενάντια στην εντεινόμενη επιθετικότητα του κεφαλαίου, των πολιτικών και συνδικαλιστικών του εκπροσώπων. Ενάντια στην καθημερινή προσπάθεια να φορτώσουν τα βάρη της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης στους εργάτες. Σημαντικός δείκτης για την επιτυχία της απεργίας αποτελεί ο βαθμός συμμετοχής των εργαζομένων και, ταυτόχρονα, η μαζική παρουσία τους στις κατά τόπους απεργιακές συγκεντρώσεις του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου.

Η επιθετικότητα του κεφαλαίου συνοδεύεται από μια συστηματική καλλιέργεια του ιδεολογήματος ότι το ξεπέρασμα της κρίσης είναι υπόθεση όλων. Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα γνωρίζουν ήδη από πρώτο χέρι ότι το ξεπέρασμα της κρίσης για το κεφάλαιο σημαίνει ένταση της βαθιά ταξικής πολιτικής του. Στην πράξη μεταφράζεται σε χιλιάδες απολύσεις, διαθεσιμότητες, μείωση των ημερών ή των ωρών εργασίας με αντίστοιχη μείωση των ήδη πενιχρών μισθών, ανεργία. Σημαίνει ένταση της εργοδοτικής τρομοκρατίας και της κρατικής καταστολής. Κατά συνέπεια, έχουν κάθε λόγο να συμμετέχουν μαζικά στην απεργία και στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Για να στείλουν το μήνυμα ότι η απάντησή τους δεν είναι η συναίνεση και η υποταγή. Αλλά ο ανυποχώρητος ταξικός αγώνας.

Ιδια απάντηση, σε ενιαίο ταξικό μέτωπο, πρέπει να δώσουν και οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο Τομέα. Ηδη μετρούν τις πρώτες συνέπειες σε βάρος των δικαιωμάτων τους σε περίοδο κρίσης. Η επιθετικότητα του κεφαλαίου εκφράζεται μέσα από το πάγωμα των μισθών και των συντάξεων. Τις μηδενικές αυξήσεις που ανακοίνωσε ο υπουργός Οικονομίας. Την ίδια στιγμή, η Ευρωπαϊκή Ενωση - με καίριες τις ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ και των προηγούμενων του ΠΑΣΟΚ - μεθόδευσε την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών στο Δημόσιο, από 5 έως και 17 χρόνια. «Βάφτισε» επαγγελματική την Ασφάλιση των δημοσίων υπαλλήλων, το περιεχόμενο της οποίας πλέον θα καθορίζεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και όχι από το ελληνικό κράτος.

Το ίδιο ακριβώς διάστημα, η επίθεση εκδηλώθηκε ακόμα με το χαράτσωμα των δημοσίων υπαλλήλων που καλούνται στο σύνολό τους να πληρώσουν για τα ελλείμματα του Ταμείου Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων. Να πληρώσουν, δηλαδή, για όσα αρπάζουν οι ληστρικές αντιασφαλιστικές πολιτικές των κυβερνήσεων του κεφαλαίου. Στο πλαίσιο αυτό, τους επιβάλλουν αύξηση της εισφοράς τους και παρακράτηση μισού βασικού μισθού.

Οι όποιες αυταπάτες και ψευδαισθήσεις διαλύονται από την ίδια την πραγματικότητα και τις εξελίξεις. Δε μένει καμιά αμφιβολία ότι ο μόνος δρόμος, η μόνη επιλογή για τους εργαζόμενους στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα είναι η οργάνωση και ένταση του ενιαίου ταξικού αγώνα. Η ανυπακοή και απειθαρχία στις εντολές του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και των κομμάτων του. Η καταδίκη των δυνάμεων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού που προβάλλουν ως δήθεν λύση τη συνεννόηση και το «διάλογο». Η σύγκρουση με τις αντεργατικές πολιτικές και τους φορείς με στόχο την ανατροπή τους. Και αυτός ο δρόμος περνά μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ. Περνάει και μέσα από την αυριανή απεργία και τη μαζική συμμετοχή στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ.