ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ανένδοτοι ... αερισμοί

Σε «ανένδοτο αγώνα» για να μη γίνουν απολύσεις και διαθεσιμότητες στο Δημόσιο κάλεσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, προχτές, μετά τη συνάντησή του με αντιπροσωπεία φορέων της Εκπαίδευσης και ...συντάραξε το πανελλήνιο. Φυσικά, η παρότρυνση του προέδρου από το ένα αυτί μπήκε και από το άλλο βγήκε για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αφού «καπάκι» βγήκε βουλευτής του και δήλωσε για το πώς καταλαβαίνει αυτόν τον «ανένδοτο αγώνα»: Οσοι απολύθηκαν απολύθηκαν, είπε, τι να κάνουμε τώρα; Είχαν προηγηθεί φυσικά και άλλοι... Ετσι λοιπόν θα κάνει τον ανένδοτο αγώνα ο ΣΥΡΙΖΑ;

Δεν πάει καλύτερα να μαζέψει τις εκτεταμένες απεργοσπασίες μελών και στελεχών του στις κατά τόπους ΕΛΜΕ αλλά και σε άλλους δημόσιους οργανισμούς, που τον ανένδοτο αγώνα του αρχηγού τους τον καταλαβαίνουν το πολύ μέχρι να δηλώνουν ασθένεια τη μέρα της απεργίας ή να «βαράνε κάρτα» το πρωί και να φεύγουν για το συλλαλητήριο της ΑΔΕΔΥ μετά, μόνο και μόνο για να μη χάσουν το μεροκάματο;

Για τέτοιους «ανένδοτους αγώνες» ο σοφός λαός μας λέει: «Με πορδές δεν βάφονται αυγά...».

Ούτε κεραμίδι

Εγκαταλειμμένο εργοστάσιο του ομίλου «Πακάρ»

Ούτε στο χειρότερο εφιάλτη τους. Τους κομμουνιστές φοβόντουσαν ότι θα τους πάρουνε τα σπίτια, τους τα πήρανε οι καπιταλιστές... Για εφτά εκατομμύρια αμερικανικές οικογένειες ο λόγος.

Η είδηση έγινε γνωστή χτες στα πλαίσια μιας μεγάλης συζήτησης που έχει ανοίξει στα αμερικάνικα μέσα ενημέρωσης συνολικά για το «αμερικάνικο όνειρο». Με αφορμή τη χρεοκοπία της πόλης του Ντιτρόιτ, δηλαδή της πόλης σύμβολο της βιομηχανίας αυτοκινήτου, που κατέρρευσε οικονομικά όταν άρχισαν να κλείνουν η μία μετά την άλλη οι βιομηχανίες, η συζήτηση επεκτάθηκε σε όλα όσα ως πολύ πρόσφατα αποτελούσαν καθημερινή βεβαιότητα για τον πληθυσμό των Ηνωμένων Πολιτειών.

Τα στοιχεία μιλάνε για πτώση του ποσοστού ιδιοκατοίκησης στο 65%, το χαμηλότερο των τελευταίων 18 χρόνων. Με το 2014 να έρχεται χειρότερο και το μέσο όρο να μη λέει όλη την αλήθεια. Στην παραγωγική ηλικία των 35 χρόνων δικό τους σπίτι (δικό τους θεωρείται κι όταν είναι χρεωμένο στην τράπεζα) έχουν μόνο το 37%.

Αυτό που μοιάζει να 'ναι μια δυσάρεστη εξέλιξη για τους ανθρώπους, είναι παράλληλα εντονότατη ανησυχία για τις κατασκευαστικές εταιρείες από τις οποίες ξεκινά και η σχετική συζήτηση καθώς πιέζουν για ένα νέο κύκλο στεγαστικών δανείων.

Κουβέντα, βέβαια, δε γίνεται για το αυτονόητο δικαίωμα του ανθρώπου στη στέγη και για μια σειρά ακόμα αυτονόητα δικαιώματα του ανθρώπου, όπως αυτά στην εργασία, την υγεία, την πρόνοια. Δικαιώματα κατοχυρωμένα απόλυτα στο σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, όχι όμως και σε μια κοινωνία όπου ο κοινωνικός δαρβινισμός πάει παρέα με την υπέρτατη αξία του καπιταλιστικού κέρδους, έτσι που όταν βυθίζονται στην περίοδο της κρίσης τα κέρδη, να χάνονται στα Τάρταρα και όσα συγκροτούν τις ζωές των ανθρώπων.

Η μάχη πρέπει να δοθεί

Θεωρητικά σήμερα στα νοσοκομεία γίνεται στάση εργασίας. Αλλά μόνο θεωρητικά. Τόσο η πλειοψηφία της διοίκησης της Ομοσπονδίας των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία, όσο και μια σειρά συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ σε διοικήσεις σωματείων του χώρου φρόντισαν να υπονομεύσουν την κινητοποίηση είτε δίνοντάς της περιεχόμενο που αφήνει στο απυρόβλητο την αιτία των προβλημάτων, είτε βάζοντας εμπόδια στην ίδια την οργάνωση της κινητοποίησης. Η στάση τους δεν ξαφνιάζει καθώς όλοι αυτοί είναι θιασώτες της θεωρίας περί «βιώσιμων» νοσοκομείων και υπέρ της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία. Εχουν συναινέσει ως τώρα σε κλείσιμο νοσοκομείων, όσο κι αν σήμερα που έφτασε ο κόμπος στο χτένι παριστάνουν τα κοκόρια.

Οι εξελίξεις, όμως, στο χώρο της Υγείας είναι εξαιρετικά δραματικές, με βαριές επιπτώσεις όχι μόνο για τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία, αλλά και για το σύνολο του εργαζόμενου πληθυσμού. Με αυτό το δεδομένο οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στην Υγεία μπήκαν μπροστά καλώντας τους συναδέλφους τους να πάρουν στα χέρια τους την οργάνωση του αγώνα, να ξεπεράσουν τα εμπόδια που βάζουν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, να μην αφήσουν ώρα να πάει χαμένη, να απαντήσουν στην πολιτική που μετράει με τη μεζούρα της «υγιούς επιχειρηματικότητας», δηλαδή με τα κέρδη των καπιταλιστών, πόσα νοσοκομεία χρειάζεται ο τόπος, και να προβάλουν τις λαϊκές ανάγκες. Με αυτές τις ανάγκες σαν μέτρο να απαιτήσουν να μην περάσει καμιά διαθεσιμότητα, να μην κλείσει - συγχωνευτεί κανένα νοσοκομείο. Γιατί, όπως σημειώνουν, «κανένας δεν περισσεύει και κανένα νοσοκομείο και ίδρυμα Πρόνοιας. Αυτό που περισσεύει είναι η επιχειρηματική δράση στην Υγεία, η εκμετάλλευση των ασθενών και του προσωπικού».

Κοινός αγώνας

Η νέα αποκάλυψη του «Ριζοσπάστη» για την απειλή κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων μικρών καταστηματαρχών και φτωχών επαγγελματιών για χρέη προς τον Οργανισμό Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ), τον ασφαλιστικό φορέα χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων, αναδεικνύει για άλλη μια φορά το εξής: Την ανάγκη κοινού αγώνα εργαζομένων - αυτοαπασχολούμενων - φτωχών αγροτών ενάντια στην πολιτική που τσακίζει τη ζωή τους, ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα που τους παίρνει σπίτια, μαγαζιά, χωράφια, αυτοκίνητα και ό,τι άλλο κατάφεραν να αποκτήσουν με πολύ κόπο και ιδρώτα. Στην περίπτωση του εμπόρου που τον απειλούν ότι εάν δεν πληρώσει όσα χρωστάει ως ασφαλιστικές εισφορές στον ΟΑΕΕ, θα ξεκινήσει η διαδικασία αναγκαστικής είσπραξης, που σε τελική ανάλυση οδηγεί σε κατάσχεση καταθέσεων, κινητής και ακίνητης περιουσίας, υπάρχουν μερικές πλευρές που αναδεικνύουν το τραγικό αδιέξοδο των αυτοαπασχολούμενων.

Εάν δεν πληρωθούν οι εισφορές στον ΟΑΕΕ, τότε ο έμπορος, ο αυτοαπασχολούμενος, ο καταστηματάρχης μένει χωρίς καμία ιατροφαρμακευτική κάλυψη, έστω και αυτή την υποτυπώδη που του παρέχεται. Κινδυνεύει να μείνει χωρίς ακόμα κι αυτή τη σύνταξη - ψίχουλα που παίρνει μέχρι σήμερα. Και με δεδομένο ότι στη χώρα μας η πλειοψηφία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι οικογενειακής μορφής, στις οποίες συνήθως εργάζονται όλα τα μέλη της οικογένειας, η μη καταβολή εισφορών για μία τέτοια επιχείρηση αφήνει εκτός συστήματος δημόσιας Υγείας ολόκληρες οικογένειες. Υπολογίζεται ότι πάνω από το 50% των σημερινών ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ βρίσκονται σε αυτήν την τραγική κατάσταση, ποσοστό που σε ορισμένους κλάδους, όπως σε μεταφορές - φορτηγά, ταξί - φτάνει ακόμη και το 70%. Αρκετοί είναι αυτοί που προσπαθούν να μπουν σε κάποιου τύπου ρύθμιση ώστε να μπορούν να πληρώσουν και τα χρέη τους προς τον ΟΑΕΕ, αλλά ούτε κι έτσι μπορούν να αντεπεξέλθουν, γιατί ακριβώς τα χρέη συσσωρεύονται διαρκώς.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ίδιου του ΟΑΕΕ, η μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών αφορά στο 50% των ασφαλισμένων πανελλαδικά. Στην πλειοψηφία τους πρόκειται για επιχειρήσεις μικρών ΕΒΕ και αυτοαπασχολούμενων, που πιέζονται από την ολοένα και μεγαλύτερη μονοπώληση της αγοράς. Εργο των αστικών κυβερνήσεων διαχρονικά είναι και η καταλήστευση των αποθεματικών του Οργανισμού με αλλεπάλληλους νόμους τις τελευταίες δεκαετίες. Ως αποτέλεσμα, ενώ ο ΟΑΕΕ θα έπρεπε να διαθέτει 48,8 δισ. ευρώ αποθεματικά, σύμφωνα με αναλογιστική μελέτη του 2008, τη συγκεκριμένη χρονιά είχε στα ταμεία του μόλις 588 εκατ. ευρώ! Η πορεία της κατάστασης των επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων, των αυτοαπασχολούμενων της χώρας μας είναι προδιαγεγραμμένη, και εξαιτίας της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης που έχει επιταχύνει τις διαδικασίες και έχει οξύνει τα προβλήματα, αλλά κυρίως λόγω της γιγάντωσης των μονοπωλιακών επιχειρήσεων και της πολιτικής όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων. Η πολιτική αυτή οδήγησε σε μεγάλη φοροληστεία ενάντια κυρίως στους μικρούς επαγγελματίες, στις μικρές επιχειρήσεις, στους αυτοαπασχολούμενους.

Αυτά που αντιμετωπίζουν οι αυτοαπασχολούμενοι είναι ακριβώς τα ίδια με τα προβλήματα των εργαζομένων, των φτωχών αγροτών. Απελευθέρωση επαγγελμάτων, φοροληστεία, μειώσεις συντάξεων, ληστεία αποθεματικών των Ταμείων, λουκέτα σε μαγαζιά, ανεργία, φτώχεια. Και ακριβώς επειδή είναι κοινά τα προβλήματα, κοινός είναι και ο εχθρός. Και πρέπει να αντιμετωπιστεί ως τέτοιος...