ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Με την ψήφο και τον αγώνα

Οι επικείμενες εκλογές για την τοπική διοίκηση πρέπει να αξιοποιηθούν απ' την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα ως ευκαιρία έκφρασης στην κάλπη της οργής και της δυσαρέσκειάς τους, της καταδίκης μιας πολιτικής που τους γονατίζει, της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που την εφαρμόζει, της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ. που την στηρίζουν με σθένος. Μια ευκαιρία πολύ σημαντική, όχι όμως η μόνη που διαθέτει ο λαός για να εκφραστεί. Είναι σημαντικό οι κάλπες να ανοίγουν με φόντο το ξεδίπλωμα ισχυρών μαζικών αγώνων και να κλείνουν αποκρυσταλλώνοντας τις θετικές σε ριζοσπαστική κατεύθυνση διεργασίες που αυτοί πυροδότησαν στην εργατική λαϊκή συνείδηση.

Η δράση μέσα απ' τις γραμμές του ταξικού εργατικού λαϊκού κινήματος, η δράση και η συμπόρευση με το ΚΚΕ, είναι όρος αναγκαίος για τη δρομολόγηση φιλολαϊκών εξελίξεων. Η αποτύπωσή τους στο εκάστοτε εκλογικό αποτέλεσμα θα δίνει παραπέρα ώθηση και νέα δυναμική στους αγώνες και στην αποτελεσματικότητά τους. Συμπόρευση στους αγώνες, συνάντηση και στην κάλπη. Στις σημερινές συνθήκες που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη μια πραγματικά βάρβαρη επίθεση σε βάρος του λαού προέχει η οργάνωσή του και η συμμετοχή του στην πάλη. Θα βαρύνει όμως πολύ η επιλογή του την ώρα της κάλπης. Που δε θα πρέπει να ακυρώνει τη δράση του, να είναι αναντίστοιχη της επίθεσης που δέχεται, της οργής και της αγανάκτησης που τον πλημμυρίζει. Παρόλο που το αστικό πολιτικό σύστημα διαθέτει άπειρους τρόπους και μεθόδους για να αποσπά τη λαϊκή ψήφο, ο λαός οφείλει να ορθώσει ανάστημα, να δηλώσει και με την ψήφο του ότι δε συναινεί με αυτή την πολιτική, δεν την εγκρίνει, την αποδοκιμάζει και την καταδικάζει.

Οφείλει να μην τη νομιμοποιήσει. Αντίθετα, αποσύροντας την εμπιστοσύνη του απ' τα κόμματα που την υιοθετούν και την προωθούν προς όφελος της πλουτοκρατίας, καταθέτοντάς την στο ΚΚΕ και στα ψηφοδέλτια που αυτό στηρίζει, να κατακτήσει καλύτερες θέσεις στην πάλη του εναντίον της. Να διαμορφώσει προϋποθέσεις ώστε με καλύτερους όρους την επομένη των εκλογών να την αντιπαλέψει, να αποκρούσει ό,τι μπορεί, να κατακτήσει ό,τι μπορεί, να χαράξει καθαρά ρότα στην κατεύθυνση του άλλου δρόμου ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις ανάγκες του. Να μη διαμηνύσει με την ψήφο του την έλλειψη εμπιστοσύνης στη δύναμή του, να μην τους δώσει τη δυνατότητα την επομένη των εκλογών να κομπάζουν ότι έχουν τη λαϊκή συγκατάθεση να τσακίσουν ό,τι απέμεινε όρθιο από δικαιώματα, ό,τι έχουν εξουσιοδότηση να εφαρμόσουν μια ανάλγητη πολιτική.

Ενα εκλογικό αποτέλεσμα καταδικαστικό του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ. και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές θα αναπτερώσει το ηθικό των ανθρώπων του μόχθου, θα δώσει άλλη πνοή στο εργατικό λαϊκό κίνημα για να αντιπαλεύει αυτούς που και στην κάλπη έχει καταδικάσει και όχι επιβραβεύσει. Με την αποφασιστική ενίσχυση στις εκλογές των συνδυασμών της «Λαϊκής Συπείρωσης» που στηρίζει το ΚΚΕ, σε συνδυασμό με τη συμμετοχή καθημερινά στην οργανωμένη πάλη με το ταξικό κίνημα, ενάντια στις συνέπειες της κρίσης και της αντιλαϊκής πολιτικής στην εργατική-λαϊκή οικογένεια. Αυτή την ευθύνη αναλαμβάνει σήμερα κάθε άνθρωπος του μόχθου, της ενεργοποίησής του μέσα από τις γραμμές του κινήματος και της αντιστοίχησης δράσης και ψήφου, για το δρόμο της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας.

«Οχι» στα ιδεολογήματα της υποταγής

Γρηγοριάδης Κώστας

Εβγαζε μάτι το «όχι» στο χτεσινό πρωτοσέλιδο τίτλο της «Καθημερινής». Αφορούσε όμως το «όχι» της αγοράς σε νέους φόρους. «"Οχι" σε νέες φορολογικές επιβαρύνσεις λέει η αγορά», ήταν ολόκληρος ο τίτλος της εφημερίδας με αφορμή τις δηλώσεις των προέδρων του ΣΕΒ και του ΕΒΕΑ μετά τις επαφές που είχαν προχτές με τους αρμόδιους υπουργούς. Οταν λοιπόν η αγορά και οι φορείς της λένε «όχι», αυτό το «όχι» είναι καθαγιασμένο, δίκαιο και αυτονόητο ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να συμμορφωθεί με αυτό. Αντίθετα, όταν το «όχι» προέρχεται από τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, τότε είναι στάση ανυπακοής και απειθαρχίας, που πρέπει να καταδικαστεί και να παταχθεί πάραυτα. Ειδικά η συγκεκριμένη εφημερίδα έχει διακριθεί για τις «μάχες» που έχει δώσει στην κατεύθυνση αυτή. Είναι φυσιολογικό, σύμφωνα με τη λογική των αστών, να φορτώνονται διαρκώς νέοι φόροι στα συνήθη υποζύγια (τους μισθωτούς και συνταξιούχους), αλλά αδιανόητο να υπάρξουν νέες φορολογικές επιβαρύνσεις στους καπιταλιστές και τα μονοπώλια. Το πρώτο είναι αναγκαία «διαρθρωτική αλλαγή», το δεύτερο «αντιαναπτυξιακό» μέτρο... Οι εργαζόμενοι σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να λένε «όχι» στα φορολογικά βάρη ή τη σφαγή των δικαιωμάτων τους, αντίθετα οι καπιταλιστές δικαιολογούνται απόλυτα να ζητούν νέα μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας... Το ζήτημα όμως είναι οι εργαζόμενοι να απορρίψουν τα ιδεολογήματα της κυρίαρχης προπαγάνδας και να δείξουν στην πράξη και με τους αγώνες τους ότι είναι αποφασισμένοι να μην πληρώσουν την κρίση για την οποία καθόλου δεν ευθύνονται.

Υποκινούμενη αποχή

«Κίνημα αποχής» στις εκλογές τοπικής διοίκησης του Νοέμβρη επιχειρεί να ενθαρρύνει εκ των άνω η κυβέρνηση, ακριβώς για να αποφύγει τη λαϊκή καταδίκη στις κάλπες. Τις μύχιες επιδιώξεις του κυβερνητικού επιτελείου «αποκάλυψε» χτες (στο «Μέγκα») ο Θ. Πάγκαλος, αφήνοντας σαφώς να διαφανεί η επιθυμία της κυβέρνησης να εκτρέψει σε αποχή το κλίμα απογοήτευσης και δυσαρέσκειας που επικρατεί στα λαϊκά στρώματα. «Είναι σαφές ότι είναι πολύ μεγάλη η απογοήτευση του δημοσκοπικού σώματος από την υφιστάμενη κατάσταση. Υποθέτω ότι θα υπάρχει μεγάλη αποχή», είπε χαρακτηριστικά ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Οι πάντες αντιλαμβάνονται γιατί η κυβέρνηση πριμοδοτεί την αποχή και τη βουβή και αδιέξοδη διαμαρτυρία στις κάλπες. Ακριβώς γιατί θέλει να τεθεί στο απυρόβλητο η άγρια αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει αλλά και να βγει το ΠΑΣΟΚ με τις μικρότερες δυνατές απώλειες από τις κάλπες, για να μπορέσει στη συνέχεια να «νομιμοποιήσει» τα νέα μέτρα του επικαιροποιημένου μνημονίου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κυβέρνηση και οι φυσικοί σύμμαχοί της (πλουτοκρατία, ΜΜΕ) θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να πετύχουν αυτό το στόχο. Γι' αυτό ο Θ. Πάγκαλος εκτίμησε ότι οι εκλογές του Νοέμβρη «θα εκφράσουν τοπικά προβλήματα και πραγματικότητες» και ευχήθηκε να μην μετατραπούν σε δημοψήφισμα. Γι' αυτό και υποδαυλίζει διαρκώς την προβοκάτσια περί συνεργασίας ΚΚΕ με ΝΔ... Δε θα τους περάσει όμως, ακριβώς γιατί ωριμάζουν διαρκώς οι συνθήκες στις εκλογές αυτές να υπάρξει αποφασιστική εγκατάλειψη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και αντεπίθεση του λαϊκού κινήματος.

«Γαλάζια» υποκρισία με το μνημόνιο

Η ΝΔ ήταν πανέτοιμη να υπερψηφίσει το μνημόνιο, αν η κυβέρνηση επέλεγε τη διαδικασία επικύρωσής του με 180 ψήφους, όπως απαιτεί το άρθρο 28 παράγραφος 2 του Συντάγματος για την επικύρωση συνθήκης που μεταφέρει αρμοδιότητες σε όργανα διεθνών οργανισμών. Το ομολόγησε ευθέως χτες ο σύμβουλος οικονομικών θεμάτων του προέδρου της ΝΔ και πρόεδρος του ΣΕΛΠΕ Θ. Βάρδας, επιβεβαιώνοντας περίτρανα ότι η διαφωνία της ΝΔ με το μνημόνιο είναι κατ' εξοχήν δημαγωγική και αποσκοπεί στη «διάσωση» του αστικού πολιτικού συστήματος. «Εάν ετίθετο θέμα να ψηφιστεί το μνημόνιο με 181 ψήφους, τότε και η Νέα Δημοκρατία θα αναγκαζόταν να το ψηφίσει, διότι η χώρα, σε μια εβδομάδα, θα πτώχευε», παραδέχτηκε ο σύμβουλος του Α. Σαμαρά (στον «Αθήνα 9,84») και προκειμένου να μην αφήσει καμία αμφιβολία συμπλήρωσε: «Είναι βέβαιο ότι εάν έπρεπε να ψηφίσουν 181, η Νέα Δημοκρατία θα "έβαζε πλάτη" και θα ψήφιζε το μνημόνιο, και θα έπαιρνε και το πολιτικό κόστος»... Μπορεί η κυβέρνηση να επέλεξε τότε τη διαδικασία της ψήφισης του μνημονίου από την κυβερνητική πλειοψηφία με το βλέμμα στο μακροπρόθεσμο συμφέρον του αστικού πολιτικού συστήματος, αλλά η αλήθεια είναι ότι η ΝΔ δεν έχει καμία διαφωνία επί της ουσίας με τα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα του μνημονίου. Αλλωστε στήριξε πολλαπλώς την υλοποίησή τους στην πράξη στη συνέχεια... Είναι κουρελιασμένη λοιπόν η σημαία που σηκώνει κατά του μνημονίου μπροστά στις κάλπες.