ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Πανεργατικός ξεσηκωμός ΤΩΡΑ

Με στόχο τη μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους», αλλά και τη μετατροπή της Ασφάλισης σε ένα ακόμα πεδίο επενδύσεων και πλουτισμού των μονοπωλίων, το κεφάλαιο και οι πολιτικοί - συνδικαλιστικοί του υπηρέτες επισπεύδουν το πλήρες ξεθεμελίωμα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Κανένα περιθώριο για καμιά αυταπάτη δεν άφησε η προχτεσινή συνάντηση των «κοινωνικών εταίρων», που υποδέχτηκαν με ικανοποίηση - όπως ξεκαθάρισαν μετά - τις προτάσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή, τα μέτρα, τα οποία, με «κίνητρα» (όπως βαφτίζουν τη μετατροπή των συντάξεων σε ψίχουλα ή την αύξηση των «ποινών» για όσους έως σήμερα συνταξιοδοτούνταν νωρίτερα, ως ελάχιστο αντιστάθμισμα για τη μεγάλη φθορά της υγείας τους, π.χ. ΒΑΕ), επιβάλλουν στους εργαζόμενους να δουλεύουν μέχρι τα βαθιά γεράματα. Τα οποία επιβάλλουν την εφαρμογή της αρχής «παίρνεις ό,τι και εφόσον πληρώσεις», συνδέοντας τις παροχές με το ύψος των εισφορών καθενός. Τα οποία επισπεύδουν την ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης, διασπείροντας «επαγγελματικά ταμεία», όπου οι εργάτες - σπρωγμένοι από την κοροϊδία της «βασικής σύνταξης» - θα καταθέτουν το υστέρημά τους, χωρίς να ξέρουν, όμως, αν και τι θα πάρουν. Τα οποία «επανακαθορίζουν» τη λίστα των ΒΑΕ και τις αναπηρικές συντάξεις, όχι διευρύνοντας το θεσμό, όπως απαιτούν οι νέες αρνητικές επιπτώσεις του περιβάλλοντος εργασίας, αλλά στοχοποιώντας μερικά από τα πρώτα θύματα των σκληρών συνθηκών εργασίας.

Ο εφιάλτης αποκαλύπτεται πλήρως αν λάβει κανείς υπόψη την ταυτόχρονη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Γιατί η γενίκευση της ευελφάλειας, η κατάργηση ακόμα και της ίδιας της έννοιας της σταθερής εργασίας, όπως αποτυπώνει το νομοσχέδιο για το νέο τρόπο προσλήψεων στο Δημόσιο, όπως αποφάσισαν πρόσφατα Γιούρογκρουπ - ΕΚΟΦΙΝ, όπως ζητούν οι βιομήχανοι - εφοπλιστές - τραπεζίτες - μεγαλέμποροι, όχι απλά στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης, αλλά στοχοπροσηλωμένοι σε ό,τι χρειάζεται η αύξηση της κερδοφορίας τους, πολλαπλασιάζει αυτούς που μένουν εντελώς «στον αέρα». Αυτούς που δε συγκεντρώνουν καν τον ελάχιστο αριθμό ενσήμων για να πάρουν ακόμα και την πενιχρή «βασική σύνταξη». Επειτα, ο οικοδόμος, που κάνει 50 ή 70 μεροκάματα όλο το χρόνο, θα ανεβαίνει στο μαδέρι μέχρι τα 70 του; Η καμαριέρα, που δουλεύει 3 ή 4 μήνες το χρόνο, πώς θα πληρώνει για τα επαγγελματικά ταμεία και τις ασφαλιστικές εταιρείες; Οι χιλιάδες νέοι, που φτάνουν τα 30 και 35 τους χρόνια με μερικές δεκάδες ένσημα, θα πάρουν ποτέ σύνταξη;

Ο κοινωνικός χαρακτήρας της Ασφάλισης καταργείται. Η Ασφάλιση γίνεται, όπως ακριβώς και η Πρόνοια, η Υγεία, η Παιδεία, «ατομική ευθύνη» του κάθε εργάτη. Οι εργάτες να κοιτάξουν κατάματα την αλήθεια: Η επίθεση είναι ολομέτωπη και θα δυναμώνει ολοένα. Η πάλη θα είναι και πρέπει να είναι σκληρή. Ομως, η εργατική τάξη μπορεί, με αποκλειστικό γνώμονα τις δικές της ανάγκες και τα δικά της συμφέροντα και εργαλείο τον πλούτο που η ίδια παράγει, να περάσει στην αντεπίθεση. Πρώτος, άμεσος σταθμός, στην κατεύθυνση αυτή, η απεργία στις 17 Δεκέμβρη. Μέχρι το ξημέρωμα της επόμενης Πέμπτης, να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, ώστε οι απεργιακές φρουρές και κινητοποιήσεις να γίνουν υπόθεση κάθε εργατοϋπάλληλου. Να αναδειχθεί ακόμα καλύτερα πως μόνο στο πεδίο της ταξικής πάλης οι εργάτες «συζητούν». Να αναδειχθεί πως μόνο η γραμμή σύγκρουσης με τα μονοπώλια είναι αυτή που θα οδηγήσει στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Το αληθινό «κυριαρχικό δικαίωμα»

Γρηγοριάδης Κώστας

Κανέναν εργαζόμενο δεν (πρέπει να) συγκινεί ή παραπλανά η θλιβερή προσπάθεια του Γ. Παπανδρέου να προσδώσει πατριωτικά χαρακτηριστικά στη νέα αντιλαϊκή έφοδο που προετοιμάζει η κυβέρνηση μαζί με ΕΕ και το μεγάλο κεφάλαιο. Αντιγράφοντας τις μεθόδους του πατέρα του, ο πρωθυπουργός προσπάθησε χτες να διασφαλίσει την ανοχή του εργαζόμενου λαού στα νέα αντιλαϊκά μέτρα επικαλούμενος το «δημοσιονομικό αδιέξοδο της χώρας», το οποίο όπως είπε «απειλεί την εθνική μας κυριαρχία για πρώτη φορά από το 1974». Στο όνομα λοιπόν της υπεράσπισης των «κυριαρχικών δικαιωμάτων» ο Γ. Παπανδρέου εμφανίστηκε αποφασισμένος «να κάνουμε ό,τι χρειάζεται, για να ελέγξουμε το τεράστιο έλλειμμα και να επαναφέρουμε την δημοσιονομική σταθερότητα»... Κατ' αρχήν, κυριαρχικά δικαιώματα έχουν εκχωρήσει οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στην ΕΕ μέσω της συνθήκης της Λισαβόνας, του Μάαστριχτ, του Συμφώνου Σταθερότητας, κ.ο.κ. Το κυρίαρχο όμως ζήτημα είναι ότι για το δημοσιονομικό αδιέξοδο και έλλειμμα δεν έχει καμία ευθύνη ο εργαζόμενος λαός, ακριβώς γιατί αυτό δημιουργήθηκε απ' όλες τις κυβερνήσεις που ενισχύουν αέναα και ποικιλοτρόπως το μεγάλο κεφάλαιο, για επενδύσεις και κέρδη, επιβάλλοντας διαρκώς λιτότητα στους μισθούς και τις συντάξεις, δημιουργώντας κατ' εξοχήν θέσεις μερικής και ανασφάλιστης εργασίας, περικόπτοντας άγρια τις κοινωνικές δαπάνες, ιδιωτικοποιώντας σχεδόν τα πάντα, κ.ο.κ. Αυξάνονταν διαρκώς ο παραγόμενος εθνικός πλούτος (ΑΕΠ) αλλά οι εργαζόμενοι έμεναν καθηλωμένοι στους μισθούς πείνας. Αντίθετα, οι επιχειρηματικοί όμιλοι γιγαντώθηκαν, αυξάνοντας την κερδοφορία τους σε ιστορικά επίπεδα και αποκομίζοντας αμύθητα ποσά (πάνω από 80 δισ. ευρώ). Το αληθινό νόημα της εθνικής κυριαρχίας, αλλά και το δικαίωμα επιβίωσης των λαϊκών στρωμάτων, επιβάλλουν αυτοί να πληρώσουν τα βάρη της κρίσης.

Χέρι χέρι με τις «αγορές»

Η ιδεολογική τρομοκρατία που ασκούν συστηματικά οι αγορές και τα πάσης φύσεως παπαγαλάκια τους εντός και εκτός της χώρας, πέρα από τα άλλα, συνιστά και επίδειξη πυγμής της δικτατορίας των αγορών, δηλαδή των μονοπωλίων. Ενδεικτικό των προθέσεων είναι το σχόλιο του έγκυρου οργάνου των αγορών, των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» στο χτεσινό φύλλο: «Αν η άνοδος στις αποδόσεις των ομολόγων και το σοκ της υποβάθμισης οδηγήσουν την κυβέρνηση (σ.σ. της Ελλάδας) να μειώσει δραστικά τις δαπάνες, τότε οι αγορές θα έχουν καταφέρει αυτό που δεν έχουν καταφέρει ούτε οι ντόπιοι πολιτικοί ούτε η είσοδος στο ευρώ», αναφέρεται χαρακτηριστικά, αποτυπώνοντας τις μύχιες προθέσεις και επιδιώξεις της διεθνούς χρηματιστικής ολιγαρχίας. Περιττή διευκρίνιση. Η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι απέναντι αλλά απόλυτα ευθυγραμμισμένη με τις αξιώσεις των «διεθνών αγορών» και ήδη έχει σπεύσει να δώσει σαφείς και συγκεκριμένες δεσμεύσεις πως θα κάνει «ό,τι χρειάζεται» για να ικανοποιηθούν οι αγορές, δηλαδή τις ανατροπές που υπαγορεύουν στο ασφαλιστικό, στο φορολογικό, στον προϋπολογισμό, κ.ο.κ.

Εμπαιγμός με τους συμβασιούχους ΟΑ

...Εχετε δίκιο, αλλά πού να το βρείτε. Με αυτό τον τρόπο απαντούν στην ουσία οι συναρμόδιοι υπουργοί Οικονομικών, Εργασίας και Υποδομών στους 1.000 απολυμένους συμβασιούχους εργαζόμενους στον πρώην όμιλο της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» (ΟΑ), οι οποίοι ζητούν να συμπεριληφθούν στο νόμο για τις μετατάξεις στο Δημόσιο και απαιτούν από την κυβέρνηση σαφή απάντηση για το εργασιακό τους μέλλον.

Σημειώνεται ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όπως και η προηγούμενη της ΝΔ, αφήνει στον «αέρα» τους 1.000 απολυμένους, καθώς κατέθεσε στη Βουλή για κύρωση την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που ήταν έτοιμη πριν τις εκλογές και η οποία ρυθμίζει θέματα μετατάξεων και συνταξιοδότησης μόνο για το μόνιμο προσωπικό της παλιάς «Ολυμπιακής».

Οι απολυμένοι, που έχουν προχωρήσει εδώ και 17 μέρες σε κατάληψη των γραφείων της παλιάς ΟΑ στη Λεωφ. Συγγρού, βρίσκονται σε απόγνωση, καθώς παραμένουν στον ...αέρα και απλήρωτοι από τον περασμένο Σεπτέμβρη, αφού ακόμα δεν τους έχει καταβληθεί σημαντικό μέρος των δεδουλευμένων τους (επιδόματα, αργίες, υπερωρίες, κλπ.)...

Σημειώστε ότι πρόκειται για εργαζόμενους οι οποίοι εργάστηκαν ως εποχικοί στον όμιλο ΟΑ επί 10 και 15 χρόνια (ανανεώνοντας κάθε 8 μήνες τις συμβάσεις τους), είχαν προσληφθεί μέσω ΑΣΕΠ και κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του ομίλου.

Ε, δεν πάει πολύ να εμπαίζει η κυβέρνηση αυτούς τους ανθρώπους, αναγνωρίζοντας απλά το δίκιο τους και πέραν αυτού ουδέν...