Εμείς δεν έχουμε αυταπάτες για το ρόλο των αστυνομικών δυνάμεων. Εάν, όμως, όπως λένε, είναι συνδικαλιστές και διεκδικούν τα όποια δικαιώματα και αιτήματα όλων όσοι εργάζονται στην αστυνομία, τότε πρέπει να γνωρίζουν ότι το υπ' αριθμόν ένα δικαίωμα όλων ανεξαιρέτως - μαζί και των συναδέλφων τους - είναι αυτό της συλλογικής διεκδίκησης και του αγώνα. Και, βέβαια, ας σκεφτούν λίγο περισσότερο. Νομίζουν ότι μπορούν να εμφανίζονται τη μια ως συνδικαλιστές που διεκδικούν από τον εργοδότη - κράτος και την άλλη ως απολογητές μιας από τις πλέον στυγνές και αντιδημοκρατικές πλευρές αυτού του κράτους;
Στη βούληση της κυβέρνησης να ελέγξει κομματικά τα συλλογικά όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΤΑ), οι εκλογές για τα οποία αναμένεται να ξεκινήσουν από την 1η Μάρτη, αποδίδει η Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ) την καθυστέρηση από πλευράς υπουργείου Οικονομικών να εφαρμόσει τα επιχειρησιακά προγράμματα που θα διαχειριστούν τα χρήματα του Δ' ΚΠΣ. Με λίγα λόγια, καταγγέλλει η ΚΕΔΚΕ πως η κυβέρνηση αναμένει τα αποτελέσματα των σχετικών εκλογών, και ανάλογα με τα μπλε ή πράσινα χρίσματα που θα δώσουν, θα προσδιορίσει και πώς θα γίνει η διαχείριση του κοινοτικού πακέτου, ώστε προφανώς να ωφεληθούν «κυβερνητικοί» νομοί και δήμοι. Πρακτικά η αξιοποίηση των χρημάτων αυτών σε έργα και υπηρεσίες που έχει πραγματικά ανάγκη ο λαός δεν ενδιαφέρει ούτε την κυβέρνηση ούτε την ΚΕΔΚΕ. Θυμίζουμε ότι τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ, αλλά και οι δήμαρχοι που πρόσκεινται στο δικομματισμό, έχουν συναινέσει καταρχήν στην επιλεξιμότητα των έργων - στην προώθηση δηλαδή αυτών που αποφέρουν κέρδος - και επίσης στη συνδιαχείρισή τους με το ιδιωτικό κεφάλαιο. Τη φιλοσοφία αυτή εξυπηρετεί άλλωστε και η πιο πιθανή μορφή διαχείρισης των χρημάτων των ΚΠΣ, αυτή της Ανώνυμης Εταιρείας που έχει προτείνει η ΚΕΔΚΕ και μελετά σοβαρά το υπουργείο Οικονομικών.
«Εκλαΐκευση» του γνωστού αντιδραστικού ιδεολογήματος της ΕΕ περί «ενιαίας ευρωπαϊκής ταυτότητας» αποτέλεσε η χτεσινή πρωινή συνεδρία του ελληνογερμανικού συμποσίου με θέμα τις «Προοπτικές της Ευρώπης» που διοργανώνει το Ιδρυμα της Βουλής, υπό την αιγίδα των Κοινοβουλίων των δύο χωρών.
Χαρακτηριστική ως προς το παραπάνω, αλλά και ως προς τον πραγματικό ρόλο της αστικής διανόησης στην «επιστράτευσή» της από το κεφάλαιο ήταν η ομιλία του πρώην υπουργού Πολιτισμού της Γερμανίας, καθηγητή, Τζούλιαν Νίντα - Ρόμελιν, ο οποίος ...«ανακάλυψε» τις «πηγές» της «ευρωπαϊκής ταυτότητας» (πού αλλού;) στην «έρμη» κλασική Ελλάδα. Η ιστορία της οποίας «πετσοκόβεται» για να «χωρέσει» στις σημερινές ιδεολογικές «αναζητήσεις» του ευρωενωσιακού ιμπεριαλισμού. Βέβαια, ο καθηγητής «ξεμπέρδεψε» γρήγορα με τους «ρομαντισμούς», ξεκαθαρίζοντας πως πρέπει να «αναζητηθεί» μια «κανονιστική ταυτότητα» στο πλαίσιο της διαδικασίας της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης» και σε βοήθεια της τελευταίας ώστε να «επικρατήσει» ως «νέα» μορφή διακυβέρνησης.
Υπεραμύνθηκε και της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ με το «καταλυτικό» επιχείρημα ότι και οι Βόσνιοι είναι μουσουλμάνοι, λες και ΕΕ και ΗΠΑ θέλουν την ένταξη της Τουρκίας για να «αποδείξουν» την ...«πολιτισμική» «ανοχή» του συστήματος!
Υπέρ της ιμπεριαλιστικής «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης» τάχθηκε και ο αρχιεπίσκοπος Αλβανίας, Αναστάσιος, με διαφορετικό ύφος βέβαια και από ...«χριστιανικής» πλευράς. Ετσι, «κάλεσε» τους χριστιανούς να γίνουν «η πνευματική εμπροσθοφυλακή της Ευρώπης», αφού πρώτα υπογράμμισε πως «το όνειρο της ενωμένης Ευρώπης έχει αρχίσει να γίνεται πραγματικότητα» (σ.σ. «περίεργα» «όνειρα» έχει η εκκλησία για την Ευρώπη: Σένγκεν, Λισαβόνα, «τρομονόμοι» κλπ.). Διά της πλαγίας, όμως, εξέφρασε την - προφανώς θρησκευτικής αφετηρίας - αντίθεσή του στην ένταξη της Τουρκίας στην ευρωένωση, λέγοντας ότι η Ευρώπη «δεν απειλείται από ένα τρομοκρατικό Ισλάμ», αλλά... από τη «μουσουλμανική διείσδυση» σε μια Ευρώπη όπου «η χριστιανική ζωή και συνείδηση είναι διαβρωμένες», άρα το «κενό» θα το καλύψει το Ισλάμ.
Βέβαια, ο αρχιεπίσκοπος Αλβανίας υιοθέτησε στην ομιλία του όλη την αντιδραστική «φιλολογία» περί «σύγκρουσης πολιτισμών» μετά την 11η Σεπτεμβρίου, ενώ «χρέωσε» σε «κύκλους που εξοβελίζουν τη θρησκεία» από την Ευρώπη την υιοθέτηση του ...«σοβιετικού προτύπου περί περιορισμού της θρησκείας».