ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Καμπουράκηδες…

Γρηγοριάδης Κώστας

Αλλο ένα επεισόδιο στην επιχείρηση αποκλεισμού και συκοφάντησης του ΚΚΕ και του εργατικού κινήματος σημειώθηκε χτες το πρωί, στην εκπομπή των Καμπουράκη - Οικονομέα του MEGA στην οποία η Ολ. Κεφαλογιάννη (για πολλοστή φορά αυτήν την εβδομάδα) από τη ΝΔ και ο Γ. Νικητιάδης από το ΠΑΣΟΚ, επί ώρα κατηγορούσαν τους ναυτεργάτες και το ΚΚΕ για ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί. Η Ολ. Κεφαλογιάννη μάλιστα θα μπορούσε να είναι υποψήφια για βραβείο διαστρέβλωσης, αφού έφτασε στο σημείο να ισχυριστεί ότι το ΚΚΕ, αν και παλιότερα έλεγε ότι οι διακοπές είναι κοινωνικό δικαίωμα, δεν αναγνωρίζει σήμερα στους εργαζόμενους το δικαίωμα στις διακοπές! Αν και το γραφείο Τύπου του Κόμματος ζήτησε τηλεφωνική παρέμβαση εκπροσώπου του για να απαντήσει σε όσα ακούγονταν εις βάρος του ΚΚΕ και παρά το γεγονός ότι αρχικά η εκπομπή απάντησε θετικά, με διάφορες προφάσεις και δικαιολογίες τελικά αρνήθηκαν. Αξίζει να σημειωθεί ότι ούτε χτες υπήρχε πρόσκληση για εκπροσώπηση του ΚΚΕ στην εκπομπή, όπως άλλωστε δεν υπάρχει εδώ και μήνες. Καταλαβαίνουμε τους λόγους που δεν θέλουν τα ΜΜΕ των μεγαλοεπιχειρηματιών να ακούγονται οι θέσεις του ΚΚΕ. Ομως για ένα ας είναι σίγουροι. Οσο κι αν το αποκλείουν, η φωνή του θα φτάσει στους εργαζόμενους!

Προαποφασισμένη η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ

«Πρωθυπουργία του αρχηγού του πρώτου κόμματος στη Βουλή». Είτε του ξέφυγε είτε όχι, ο πρόεδρος της ΝΔ ομολόγησε, στην προχτεσινοβραδινή τηλεοπτική συνέντευξή του, ότι η κυβερνητική συνεργασία ΝΔ - ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές είναι προαποφασισμένη και δρομολογημένη. Ο Αντ. Σαμαράς όχι μόνο δεν απέκλεισε τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ αλλά προχώρησε ένα βήμα πιο μπροστά «αποκαλύπτοντας» ότι έχουν ήδη σκεφτεί και επεξεργαστεί τους όρους και τις λεπτομέρειες αυτής της συνεργασίας. Οπως, π.χ. ότι ο ίδιος δεν διαπραγματεύεται την πρωθυπουργία, πράγμα που σημαίνει ότι απορρίπτει το σενάριο κυβέρνησης με «τεχνοκράτη» πρωθυπουργό που θα έχει τη στήριξη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Επιβεβαιώνεται λοιπόν περίτρανα ότι ο μόνος λόγος που η ηγεσία της ΝΔ ξορκίζει μετά πάθους και δήθεν κατηγορηματικά κάθε σκέψη για συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, είναι ότι επιδιώκει να ενισχύσει ψευτοδιλήμματα του τύπου «αυτοδυναμία ή ακυβερνησία», με προφανή στόχο να ανεβάσει όσο μπορεί τα εκλογικά ποσοστά της, ώστε να έχει το πάνω χέρι στην επόμενη συμμαχική κυβέρνηση της πλουτοκρατίας. Τα περί «έλλειψης προγραμματικής σύγκλισης» που ψελλίζουν τα στελέχη της ΝΔ είναι βέβαια φαιδρότητες. Τα προγράμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ συμπίπτουν πλήρως και υπηρετούν με συνέπεια τη στρατηγική της πλουτοκρατίας, γεγονός που αποκρυσταλλώνεται στην από κοινού υπογραφή του μνημονίου διαρκείας και στις έγγραφες δεσμεύσεις των ηγεσιών των δύο κομμάτων για απαρέγκλιτη εφαρμογή των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων. Ο λαός δεν πρέπει να διστάσει ούτε για μια στιγμή. Με τους αγώνες και την ψήφο του πρέπει να δώσει ένα ισχυρό πλήγμα στο αστικό πολιτικό σύστημα. Οσο πιο αδύναμα βγουν από τις κάλπες τα κόμματα που ευθύνονται για τα βάσανά σου, τόσο πιο ισχυρός θα είναι ο ίδιος.

Συστήνει Καμμένο...

Η ίδρυση του κόμματος του Πάνου Καμμένου συνιστά αναμφισβήτητα θετική προσφορά στον αγώνα του ελληνικού λαού για την επιβίωσή του. Δίνει εκλογική διέξοδο στους αντιμνημονιακούς ψηφοφόρους της ΝΔ, οι οποίοι δεν θέλουν να ψηφίσουν κάποιο αριστερό αντιμνημονιακό κόμμα, όπως έχουν δικαίωμα». Ποιος τα λέει τα παραπάνω; Ο Γ. Δελαστίκ, διευθυντής του ΠΡΙΝ, της εφημερίδας του ΝΑΡ. Το απόσπασμα προέρχεται από άρθρο του στα «Επίκαιρα», με τον τίτλο «Αντιμνημονιακή προσφορά»! Τι λέει ο Δελαστίκ; Οτι η ίδρυση του κόμματος του Καμμένου, ο οποίος υπηρέτησε την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ από υπουργικές θέσεις, στήριξε με νύχια και με δόντια τη ΝΔ σαν ψευτοαντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές του 2009 και υιοθέτησε πλήρως το αντιλαϊκό «Ζάππειο 2» του Σαμαρά (από το οποίο τον κατηγορεί ότι απομακρύνθηκε σήμερα!), είναι μια καλή διέξοδος, ανάμεσα σε άλλες, για τις εκλογές. Με άλλα λόγια, για τον Δελαστίκ και το ΝΑΡ, ο Καμμένος δεν έφτιαξε ένα κόμμα με καθαρά ταξικά χαρακτηριστικά υπέρ της πλουτοκρατίας (μια ματιά στο πρόγραμμά του είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς). Ούτε προφανώς θεωρούν το κόμμα Καμμένου ανάχωμα και ρεζέρβα για το σύστημα, που το αξιοποιεί για να εμποδίσει τη ριζοσπαστικοποίηση συνειδήσεων λαϊκών ανθρώπων που εγκαταλείπουν τη ΝΔ και για να υπάρχει μια μετεκλογική «τσόντα» για το σχηματισμό της όποιας συγκυβέρνησης. Αντίθετα, ο Δελαστικ δίνει κατεύθυνση για «αντιμνημονιακή» ψήφο και στον Καμμένο, επιβεβαιώνοντας τη χρησιμότητα της «αντιμνημονιακής» σούπας στο να αποσιωπώνται τα ταξικά κριτήρια για τη στρατηγική του κάθε κόμματος και να θολώνει τα νερά το αστικό σύστημα, για να εκτονώσει τη δίκαιη λαϊκή αγανάκτηση. Τέτοιες υπηρεσίες προσφέρει ο Δελαστίκ, δείχνοντας πόσο «αντικαπιταλιστικός» είναι ο λόγος και η πρόταση του ΝΑΡ.

Ολοι «μια γροθιά»

Ο ενιαίος αγώνας έχει μεγάλη σημασία για τη δυναμική του λαϊκού κινήματος, για την ικανότητά του να ασκεί πίεση, να έχει αντοχή, να μην κυριαρχούν η απογοήτευση και η πολυδιάσπαση. Αντικειμενικά σήμερα δεν υπάρχει κλάδος, τόπος δουλειάς, γειτονιά, λαϊκή οικογένεια, ηλικιακή κατηγορία που να μην υποφέρει από οξυμένα προβλήματα. Η αντίληψη ότι παλεύω για το πρόβλημα «του εργοστασίου μου», ή «της γειτονιάς μου», ή «του επαγγέλματός μου» είναι όχι μόνο αδιέξοδη, αλλά αφοπλίζει τους εργαζόμενους. Απέναντί τους έχουν ενωμένους τους μεγαλοεργοδότες, την ΕΕ, τη συγκυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, τα ΜΜΕ των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό.

Για παράδειγμα, ο αγώνας των ναυτεργατών. Είναι ένας αγώνας για ασφαλείς ακτοπλοϊκές μεταφορές, με επαρκές και έμπειρο προσωπικό, που δε θα εναλλάσσεται ανάλογα με τις ορέξεις των εφοπλιστών. Είναι ένας αγώνας για φθηνά ακτοπλοϊκά εισιτήρια, για να μπορεί ο κόσμος να ταξιδεύει. Είναι αγώνας για συχνά δρομολόγια, για σύνδεση των νησιών με τον Πειραιά και με άλλα λιμάνια. Είναι αγώνας για αξιοπρεπή μεροκάματα και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους. Είναι αγώνας που αγγίζει όλα τα λαϊκά στρώματα, τους κατοίκους των νησιών, τους επιβάτες. Αλλο ενδεικτικό παράδειγμα είναι ο αγώνας των εργαζομένων στα νοσοκομεία, στη δημόσια Υγεία. Ο αγώνας ενάντια στις συγχωνεύσεις είναι αγώνας ενάντια στην κατάργηση κλινικών, τμημάτων και κρεβατιών. Οταν οι εργαζόμενοι στην Υγεία κλείνουν τα ταμεία, είναι αγώνας για να μην πληρώνουν οι ασθενείς το 5ευρω χαράτσι και για εξετάσεις. Η διεκδίκηση αξιοπρεπών μισθών και προσλήψεων ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού σημαίνει αναβαθμισμένες υπηρεσίες Υγείας. Η κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης σε Υγεία - Πρόνοια και Φάρμακο σημαίνει ότι όλες οι κλινικές, όλες οι δομές Υγείας - Πρόνοιας και οι φαρμακοβιομηχανίες θα κοινωνικοποιηθούν και θα είναι λαϊκή περιουσία, όλες οι υπηρεσίες και τα φάρμακα θα παρέχονται δωρεάν και οι εργαζόμενοι θα έχουν μόνιμη και σταθερή δουλειά. Επιπλέον, τα ασφαλιστικά ταμεία δε θα «ταΐζουν» τους επιχειρηματίες.

Η βάση της επίθεσης σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, παντού, είναι κοινή. Είναι η επιδίωξη σωτηρίας του κεφαλαίου από την κρίση που καταστρέφει τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα αν στα καράβια εμφανίζεται με την άρση του καμποτάζ που θα τους στείλει στην ανεργία, ή στα εργοστάσια με τη μείωση των μισθών, την εκ περιτροπής εργασία και τις απολύσεις, όπως στη «Χαλυβουργία». Η επίθεση είναι ενιαία ενάντια στα ασφαλιστικά δικαιώματα και στην Υγεία. Ενιαία πρέπει να είναι και η απάντηση των εργατών και των συμμάχων τους και ταυτόχρονα στην πρώτη γραμμή η ταξική αλληλεγγύη με οργάνωση αγώνα. Αρα για τους ναυτεργάτες, π.χ., χρειάζεται αγωνιστική στάση και μάλιστα με ανεβασμένες μορφές πάλης όλης της εργατικής τάξης, το ίδιο για τους χαλυβουργούς αλλά και για κάθε αγώνα. Το ταξικό σύνθημα «όλοι για έναν και ένας για όλους» είναι το πιο ισχυρό όπλο σήμερα που όλα σαρώνονται. Η ενίσχυση του ενιαίου αγώνα των εργαζομένων όχι μόνο θα δυναμώνει την αντίσταση και την άμυνά τους απέναντι στο τσάκισμα των δικαιωμάτων τους, αλλά θα βοηθά και στη συγκέντρωση δυνάμεων με στόχο την οριστική ανατροπή της πολιτικής που καταδικάζει το λαό στην εξαθλίωση.