ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Να τα ξαναπούμε... »

Γρηγοριάδης Κώστας

«Να μιλήσουμε, λοιπόν, για τα πραγματικά προβλήματα, να παλέψουμε όλοι μαζί ενάντια στην αιτία και στον ένοχο». Απλή και χωρίς μισόλογα η πρόταση-πρόσκληση. Διατυπώθηκε προχτές το βράδυ από τον υποψήφιο δήμαρχο Αθήνας της «Συμπαράταξης», τον Σπύρο Χαλβατζή. Αποδέκτες της πρότασης ήταν συνάδελφοι δημοσιογράφοι του δημοτικού και πολιτικού ρεπορτάζ. Τόπος της συνάντησης ένα μπαράκι στο κέντρο. Δεν ήταν συνέντευξη, αλλά ούτε και επικοινωνιακού τύπου τρικάκι. Μια απλή, ζεστή συνάντηση, που έδωσε την ευκαιρία μιας κουβέντας για πράγματα καθημερινά, για κοινές αγωνίες, προβληματισμούς, για το πώς και προς τα πού μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα.

Η ανταπόκριση στην πρόσκληση ήταν σημαντική και εκφράστηκε πρακτικά με την παρουσία στη συνάντηση αρκετών συναδέλφων που έχουν δείξει στην πράξη, ότι πονάνε γι' αυτή την πόλη και τους ανθρώπους της. Και η κουβέντα τράβηξε μακριά χωρίς κατ' ανάγκη να καταλήγει πάντα και σε συμφωνία. Δεν ήταν αυτό το ζητούμενο εξάλλου. Για μας σημαντικό, και το καταγράφουμε, είναι η δήλωση της διάθεσης από αρκετούς συναδέλφους να καταθέσουν, καθένας με τον τρόπο του, τη συμβολή του σε μια υπόθεση που στο τέλος τέλος αφορά και στην ίδια τη ζωή του. Αργά το βράδυ, όταν φεύγαμε, η ανταπόδοση της πρόσκλησης από τους συναδέλφους πια προς τον Σπύρο «να τα ξαναπούμε, να κουβεντιάσουμε πιο συγκεκριμένα...» έδωσε και το σήμα για τη συνέχεια.

Στον τόπο του εγκλήματος

Στη Γιουγκοσλαβία βρέθηκε προχτές και χτες ο κ. Σημίτης. Και, βέβαια, συναντήθηκε με όλη σχεδόν την ηγεσία που εγκαταστάθηκε στη χώρα, μετά την εισβολή του ΝΑΤΟ. Απ' ό,τι είδαμε, όμως, στο πρόγραμμα των συναντήσεων δεν περιλαμβάνονταν ούτε μια συνάντηση με κατοίκους του Βελιγραδίου ή του Αλέξινατς. 'Η, μια ξενάγηση στις εγκαταστάσεις της «Ζάσταβα» και στο κτίριο της κρατικής τηλεόρασης. Ολες αυτές είναι τοποθεσίες που γνώρισαν τις «ανθρωπιστικές υπηρεσίες» των βομβαρδιστικών του ΝΑΤΟ και ο κ. Σημίτης είχε κάθε λόγο να τις επισκεφθεί. Στο κάτω κάτω της γραφής, πάνω στις βόμβες υπήρχε και η δική του υπογραφή...

Το ίδιο είναι

Και ποια είναι η άποψή σας για την κυρία Μπακογιάννη; «Α! μου αρέσει πάρα πολύ, αν δεν ήταν στη μέση ο κ. Παπουτσής θα την ψήφιζα»!

Η δήλωση είναι της κυρίας Υβέτ, του μοντέλου που χτες ο κ. Παπουτσής την παρουσίασε ως συμμετέχουσα στο ψηφοδέλτιό του. Στην παρουσίαση αυτή, έγινε και η δήλωση της συνεργάτιδας του κ. Παπουτσή ότι θα ψήφιζε την κ. Μπακογιάννη... Πάντως, δεν έχει κι άδικο η κ. Υβέτ. Το ίδιο είναι ουσιαστικά...

Κάτω τα χέρια από την Κούβα!

Η Κούβα αντιστέκεται 43 χρόνια τώρα στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Και όχι μόνον αντιστέκεται, αλλά σημειώνει σοβαρές κατακτήσεις σ' όλους τους τομείς και αποτελεί ένα ζωντανό παράδειγμα για τους λαούς της Λατινικής Αμερικής και όλου του κόσμου. Ενας τομέας, στον οποίο το νησί της Επανάστασης έχει κάνει πραγματικά θαύματα είναι κι αυτός της βιοτεχνολογίας, κυρίως στον χώρο της ιατρικής. Γεγονός, βέβαια, απαράδεκτο και αδιανόητο για την ηγεσία των ΗΠΑ. Ετσι, όχι μόνον δεν επιτρέπουν, για δεκαετίες τώρα, την εξαγωγή και χρήση από τον υπόλοιπο πλανήτη, σοβαρότατων ιατρικών επιτευγμάτων της κουβανικής επιστήμης (εμβόλια, φάρμακα για ειδικές ασθένειες κλπ.), αλλά και κατηγορούν πλέον την Κούβα ότι παράγει και πουλά βιολογικά όπλα σε χώρες που ανήκουν στο διαβόητο «άξονα του κακού». Αρα και η Κούβα υποθάλπει και προωθεί τη διεθνή τρομοκρατία..!

Κανένας δεν πιστεύει τις αυθαίρετες και συκοφαντικές αυτές κατηγορίες των ΗΠΑ, ίσως αντιτείνετε και θα συμφωνήσουμε. Σ' όλο τον κόσμο, κανένας καλόπιστος και λογικός άνθρωπος, τουλάχιστον, δε δίνει την παραμικρή βάση σ' αυτές. Ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει, όμως, πόσο θα δυναμώσει η παγκόσμια συμπαράσταση στο νησί της Επανάστασης.

Στη γιορτή της

Προχτές

εγιόρταζ' η ΕΟΚ

και κοίτα ο γελοίος,

ξέχασα,

ελησμόνησα

την εορτή τελείως

και έτσι

δεν της έστειλα

ούτε και μία κάρτα

με την... παλάμη

ανοιχτή

και την «ευχή»

«να, πάρτα»!

* * *

Προχτές

εγιόρταζ' η ΕΟΚ

και δες, μωρέ,

τι κρίμα

ούτε που τηλεφώνησα

να πω «εδώ το θύμα,

ο μισθωτός

είμαι κυρά,

ο δούλος σου,

ο χαμάλης

και εύχομαι ολόψυχα

το χρόνο

να μη βγάλεις»!

Ο οίστρος

Ενότητα ρήξης ή διαχείρισης;

Οι επερχόμενες νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές γίνονται σε μια περίοδο μεγάλης όξυνσης των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων του ελληνικού λαού. Η άρχουσα τάξη της χώρας μας καλπάζει προς την προσαρμογή στη Νέα Τάξη Πραγμάτων και στην κυριαρχία της αγοράς, φορτώνοντας συνεχώς νέα δυσβάστακτα βάρη στις πλάτες του ελληνικού λαού. Οι δυνάμεις του δικομματισμού και οι συνεταίροι τους διαχειρίζονται ως κυβερνητική εξουσία αυτήν την πολιτική, ή προσφέρονται να τη διαχειριστούν. Και σε ό,τι αφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση (νομαρχίες και δήμους) κάνουν τα πάντα, για να αποξενώσουν πλήρως από τα τελευταία ψήγματα αμεσότητας και λαϊκότητας που έχει διασώσει από παλιότερες εποχές.

Από τη Διευρυμένη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αθήνας - Πειραιά μέχρι τη μικρότερη νομαρχία, στις επερχόμενες εκλογές ο ελληνικός λαός θα έχει να επιλέξει ανάμεσα σε δύο αντικειμενικά αντίθετες πολιτικές: Αυτήν που εκφράζει την κυρίαρχη αντίληψη και διαχειρίζεται την αντιλαϊκή πολιτική και αυτήν που στόχο έχει να ανοίξει καινούριους δρόμους μέσα από τη ρήξη και την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Την πρώτη υπηρετούν πιστά οι συνδυασμοί που στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο ΣΥΝ. Ολη την προηγούμενη τετραετία συνεργάστηκαν αρμονικά για να εφαρμοστεί στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση η κυβερνητική αντιλαϊκή πολιτική, άσχετα αν σήμερα εμφανίζονται δήθεν να συγκρούονται. Τη δεύτερη εκφράζουν οι Νομαρχιακές Αγωνιστικές Συνεργασίες, οι αγωνιστικές συμπαρατάξεις σε όλη τη χώρα. Που αντιστάθηκαν με συνέπεια και χωρίς ταλαντεύσεις χτες και σήμερα αποτελούν την ελπίδα και την προοπτική για το μέλλον.

Προχτές στην Αθήνα, δύο κινήσεις, η Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία και η Δημοκρατική Κοινωνική Κίνηση, παρουσίασαν ενώπιον μεγάλου αριθμού εκπροσώπων μαζικών συνδικαλιστικών και κοινωνικών φορέων την απόφασή τους να συνεργαστούν, ενόψει των εκλογών. Η συμπαράταξη αυτή, που θα δώσει τη μάχη των εκλογών με τον τίτλο της ΝΑΣ, είναι αποτέλεσμα της κοινής δράσης αυτών των Κινήσεων στους αγώνες που αναπτύχτηκαν το προηγούμενο διάστημα, στην Αυτοδιοίκηση, στο συνδικαλιστικό κίνημα, στο κίνημα ειρήνης, στο κίνημα προστασίας των δημοκρατικών ελευθεριών και αλλού. Δεν είναι ούτε ευκαιριακός συνδυασμός, με στόχο τη συνάθροιση ψήφων, ούτε δημιούργημα συμφωνίας κορυφών. Είναι καρπός της συνάντησης των δύο Κινήσεων με τις ζωντανές λαϊκές δυνάμεις οι οποίες συγκρούονται με την αντιλαϊκή πολιτική. Της συναντίληψης ότι οι καιροί απαιτούν να ξεκινήσει μια πορεία οικοδόμησης ενός ευρύτερου λαϊκού μετώπου, που δε θα έχει όριο τις εκλογές, αλλά θα συνεχίσει στην πρώτη γραμμή των κοινωνικών αγώνων. Και στο οποίο έχουν θέση όσοι αρνούνται στην πράξη τη σημερινή πολιτική και επιλέγουν την ενότητα για την ανατροπή της και όχι για τη διαχείρισή της.

Ο λαός της Αθήνας και του Πειραιά έχει κάθε συμφέρον να αγκαλιάσει αυτήν την προσπάθεια. Ιδιαίτερα τα πλατιά λαϊκά στρώματα οφείλουν να συμπαραταχτούν και να συμβάλουν αποφασιστικά σε μια ελπιδοφόρα λαϊκή αντεπίθεση με προοπτική.