ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Να παραλύσει το αστικό σύστημα

Τα μέτρα υπέρ των μονοπωλίων, βάσει του σχεδίου κυβέρνησης - ΕΕ - πλουτοκρατίας, ήταν δεδομένα πριν ακόμα από την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης. Περιγράφονται στις στρατηγικές της ΕΕ και στα προγράμματα των αστικών κομμάτων. Αποσκοπούν στη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και την παροχή περαιτέρω προνομίων στο κεφάλαιο για τη γρήγορη επάνοδό του σε τροχιά κερδοφορίας. Σήμερα, σε περίοδο καπιταλιστικής κρίσης, η πλουτοκρατία και το πολιτικό της προσωπικό επιταχύνουν τους ρυθμούς της επίθεσης. Τα αντιλαϊκά μέτρα είναι μονόδρομος για το το κεφάλαιο, σε συνθήκες οξύτατου ανταγωνισμού. Σε αυτό το πλαίσιο, οι συζητήσεις που φουντώνουν γύρω από την ανάγκη «εθνικής συναίνεσης» και «συνεννόησης» δείχνουν τα αδιέξοδα διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης και την απαίτηση κυβέρνησης - πλουτοκρατίας - τρόικας, να γίνει ακόμα πιο επιθετική η συναίνεση που ήδη υπάρχει στο αστικό πολιτικό σύστημα, προκειμένου να τσακιστεί κυριολεκτικά ο λαός.

Καμία «συνεννόηση» των αστικών πολιτικών κομμάτων δεν πρόκειται να απαλύνει, πολύ περισσότερο να αποσείσει το τεράστιο βάρος που σηκώνουν ήδη στις πλάτες τους οι εργατοϋπάλληλοι και τα λαϊκά στρώματα. Τα αστικά κόμματα είναι στρατηγικά ταγμένα στην υπεράσπιση των συμφερόντων των μονοπωλίων σε βάρος των δικαιωμάτων και των συμφερόντων του λαού. Αυτό το έργο επιτελούν και θα συνεχίσουν να επιτελούν, είτε σε μονοκομματικές κυβερνήσεις, είτε σε κυβερνήσεις συνεργασίας, είτε σε κυβερνήσεις «τεχνοκρατών», είτε από τη θέση της κυβέρνησης, είτε από τα έδρανα της αντιπολίτευσης.

Ο λαός, από την πλευρά του, δεν πρέπει απλά να πει ένα βροντερό «όχι» στα κελεύσματα για συναίνεση στην αντιλαϊκή πολιτική, αλλά με την πάλη του να οξύνει κόμη περισσότερο τα προβλήματα στο αστικό πολιτικό σύστημα, να δημιουργήσει συνθήκες αδυναμίας λειτουργίας του, να το κάνει να περνά τέτοια κρίση που να παραλύσει, να μην μπορεί να περνά αντιλαϊκά μέτρα. Τα λαϊκά νοικοκυριά έχουν χρεοκοπήσει εξαιτίας της κλιμακούμενης επίθεσης των μονοπωλίων στο δικαίωμα στη δουλειά, στο εισόδημα, στα ασφαλιστικά δικαιώματα, στα δικαιώματα στην Υγεία και την Παιδεία κ.ο.κ. Ο λαός, αν πατήσει την μπανανόφλουδα της συναίνεσης, θα βρει μπροστά του ακόμα χειρότερες μέρες, ακόμα χειρότερα μέτρα, ακόμα μεγαλύτερες απώλειες δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Είναι καθήκον του λαού να πιέσει, να οργανώσει την πάλη του, να πυκνώσει τις γραμμές της λαϊκής συμμαχίας με στόχο να δημιουργήσει ρήγματα στο αστικό πολιτικό σύστημα και στην καρδιά του, την εξουσία των μονοπωλίων. Να δημιουργήσει πόλους αντίστασης σε κάθε τόπο δουλειάς, να πολλαπλασιάσει τους αγώνες ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, να δυναμώσει τις γραμμές των ταξικών δυνάμεων και των συσπειρώσεων, να ενισχύσει τον αγώνα στο πλευρό του ΠΑΜΕ.

Να ξεκαθαρίσει με την αγωνιστική του δράση ότι δεν παρέχει καμία συναίνεση στην αντιλαϊκή επίθεση που εξαπολύει η πλουτοκρατία και τα κόμματά της. Με αλλεπάλληλα πολιτικά χτυπήματα στο αστικό σύστημα και τα κόμματά του, να βάλει εμπόδια στην αντιλαϊκή επέλαση και τα σχέδια καρατόμησης των εργατικών δικαιωμάτων. Να ξεκαθαρίσει ότι η λαϊκή αγανάκτηση δεν ησυχάζει από κάλπικες «συνεννοήσεις» αποπροσανατολισμού, ότι όποια φτιασιδώματα κι αν επιχειρήσει το αστικό πολιτικό σύστημα ο λαός δεν ξεγελιέται. Ο δρόμος του λαού είναι εκείνος της παλλαϊκής αντίστασης, άμυνας και αντεπίθεσης. Ο δρόμος της συμπόρευσης με το ΚΚΕ, της ανάπτυξης της ταξικής πάλης για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.

Στυλοβάτες της αντιλαϊκής λαίλαπας

Γρηγοριάδης Κώστας

Το βαθιά υπονομευτικό και προδοτικό ρόλο της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ ήρθε να επιβεβαιώσει, παραμονές της πανεργατικής απεργίας ο Χρ. Παναγόπουλος, που ούτε λίγο ούτε πολύ αναγνώρισε στην κυβέρνηση το «δικαίωμα» να πάρει τα βάρβαρα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα επειδή, όπως ισχυρίστηκε ανερυθρίαστα, έχει την πολιτική νομιμοποίηση! Μιλώντας χτες στο «Βήμα Fm» ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ είπε επί λέξει: «Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στις πολιτικές της κυβέρνησης και γι' αυτό τις καταγγέλλω με κάθε δυνατό τρόπο. Είμαι υποχρεωμένος - και αυτό για λόγους λειτουργίας της δημοκρατίας - να αποδεχθώ ότι υπάρχει μια πολιτική νομιμοποίηση, έστω και αν διαφοροποιήθηκαν και οι προεκλογικές εξαγγελίες με τις μετεκλογικές πράξεις, διότι υπήρχε μία βίαιη αλλαγή δεδομένων και συνθηκών. Αυτό, όμως, επ' ουδενί δεν δικαιολογεί το να αλλάξουν οι ισορροπίες και τα ζύγια»(!). Μα τι διαφορετικό λέει ο πρωθυπουργός όταν υποστηρίζει ότι έχει τη λαική συναίνεση να προχωρήσει τις αντιδραστικές διαρθρωτικές αλλαγές που κατεδαφίζουν τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και τσακίζει τη ζωή των εργαζομένων και του λαού; Τέτοιες τοποθετήσεις δεν είναι συνειδητή στήριξη της αντιλαϊκής λαίλαπας; Η αλήθεια είναι ότι οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ έχουν παράδοση και συνέπεια σε αυτή την πορεία. Δεν ξενίζει λοιπόν που στην ίδια συνέντευξη φρόντισε προκαταβολικά να υπονομεύσει τη σημερινή απεργία, λέγοντας ότι «είναι μια πολιτική απεργία, με ισχυρό πολιτικό συμβολισμό(!)». Η απάντηση είναι μία: Ολοι με το ΠΑΜΕ. Και σήμερα και κάθε μέρα για να ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική.

Ωρα λαϊκής αντεπίθεσης

Οσες φορές και αν επαναλάβει ο πρωθυπουργός, το παραμύθι ότι τάχα «η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού θέλει να συνεχίσουμε τις μεγάλες αλλαγές που χρειάζονται», κανέναν δεν ξεγελά ούτε πολύ περισσότερο πρόκειται να αποσπάσει με τέτοιους φαιδρούς τρόπους τη λαϊκή συναίνεση στα βάρβαρα μέτρα που η κυβέρνηση εφαρμόζει. Ασφαλώς αυτό το γνωρίζει και ο ίδιος, αλλά επιχειρεί να εμφανίσει το κλίμα επιθετικής συναίνεσης που καλλιεργούν σταθερά τα αστικά ΜΜΕ, τα κόμματα του κεφαλαίου και οι κοινωνικοί εταίροι, ως δήθεν λαϊκή απαίτηση, για να προχωρήσουν τα νέα άγρια αντιλαϊκά μέτρα. Συναίνεση όμως «από τα κάτω» δεν υπάρχει ούτε θα μπορούσε να υπάρξει, γιατί απλά ο λαός δεν μπορεί να δεχθεί να τον οδηγήσουν ως πρόβατο επί σφαγή για χάρη των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι είναι αποφασισμένοι να περάσουν τις αναδιαρθρώσεις με «φωτιά και τσεκούρι», αλλά ξέρουν ότι θα έχουν χάσει το παιχνίδι αν στηρίζονται μόνο στην πυγμή και την κρατική βία. Θέλουν μια επίφαση λαϊκής συναίνεσης και χρησιμοποιούν όλες τις μεθόδους, πάνω απ' όλα την ιδεολογική τρομοκρατία, και όλους τους «κοινωνικούς και πολιτικούς συμμάχους» για να την πετύχουν. Η απάντηση του λαού δεν μπορεί παρά να είναι αποστομωτική και έμπρακτη. Και ο καλύτερος τρόπος είναι να δείξει τη δύναμή του, μέσα από την αποφασιστική οργάνωση της πάλης για να εμποδίσει να του λεηλατήσουν τη ζωή και να διεκδικήσει όλα όσα του ανήκουν. Τώρα, λοιπόν, είναι ώρα λαϊκής αντεπίθεσης και αναμέτρησης με την εξουσία του κεφαλαίου.

Να χρεοκοπήσει η πλουτοκρατία

«Βάλτε το πιστόλι στον κρόταφο της Ελλάδας», είναι ο χτεσινός τρομοκρατικός τίτλος του κύριου άρθρου της ναυαρχίδας του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς». Το πιστόλι που προτείνει να χρησιμοποιηθεί η εφημερίδα του διεθνούς κεφαλαίου είναι πιστόλι που θα χρησιμοποιηθεί για να περάσουν τα σαρωτικά αντιλαϊκά μέτρα που προωθούν από κοινού κυβέρνηση και τρόικα. Με άλλα λόγια, η εφημερίδα προτείνει να χρησιμοποιηθεί η δοκιμασμένη μέθοδος της ιδεολογικής τρομοκρατίας, του «σοκ και δέος», όπως είχε γίνει πέρσι, όταν η κυβέρνηση συμφώνησε με τους ξένους συμμάχους της (τρόικα) το μνημόνιο. Από τότε το πιστόλι αυτό βρίσκεται σταθερά στον κρόταφο του λαού για να εφαρμοστούν τα βάρβαρα μέτρα. Μπροστά στην κλιμάκωση της αντιλαϊκής λαίλαπας φροντίζουν να το «κολλήσουν πιο δυνατά» στο κεφάλι του λαού. Είναι ώρα να καταλάβουν ότι ο λαός δεν τους φοβάται και δεν μπορούν να τον κρατάνε σκυμμένο με τέτοια όπλα. Ο ίδιος πρέπει να τους πολεμήσει με τα δικά του όπλα, την οργανωμένη αντιμονοπωλιακή πάλη, διεκδικώντας την κάλυψη των αναγκών του, τη ζωή που του κάνουν κόλαση. Και που θα σταματήσει η κόλαση όταν καταργήσει αυτούς που του στερούν το δικαίωμα να ζει. Ο μόνος δρόμος, λοιπόν, για να σωθεί ο λαός είναι να χρεοκοπήσει η πλουτοκρατία. Και αυτό μόνο η σύνδεση της πάλης για τις ανάγκες του με τον αγώνα για τη λαϊκή εξουσία και την κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής το διασφαλίζει.