ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ας το πάρει απόφαση

Γρηγοριάδης Κώστας

Φαίνεται πως δεν έχει πάρει στα σοβαρά τις αρκετές φορές που έχει γίνει μέχρι σήμερα στόχος λαϊκών διαμαρτυριών και εκδηλώσεων καταδίκης του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Δε φαίνεται, επίσης, να παίρνει σοβαρά τη γνώμη που έχει ο λαός μας, για την πολεμόχαρη πολιτική του Λευκού Οίκου, την οποία και εκπροσωπεί στη χώρα μας. Για τον Αμερικανό πρεσβευτή στην Αθήνα γίνεται ο λόγος, ο οποίος θέλησε να κάνει περιοδεία ινκόγκνιτο, στη διάρκεια του εορταστικού διήμερου, στα μοναστήρια των Μετεώρων, αλλά δεν του... βγήκε. Ενώ βρισκόταν στο τρίτο μοναστήρι της περιοδείας του, βρέθηκε ξαφνικά μπροστά σε δεκάδες νέους που φώναζαν συνθήματα κατά του προετοιμαζόμενου πολέμου στο Ιράκ και της πολιτικής των ΗΠΑ γενικότερα. Υποχρεώθηκε, λοιπόν, να φυγαδευτεί από μια πλαϊνή πόρτα και να ματαιώσει το υπόλοιπο πρόγραμμα της περιοδείας του στην περιοχή.

Ας το πάρει απόφαση, λοιπόν, ότι όπου πηγαίνει τα ίδια ακριβώς θα συναντά μπροστά του.

Κατακραυγή παντού

Ας μην παραπονιέται, όμως, ο κ. Μίλερ. Εδώ, ακόμη και η Κοντολίζα Ράις, η σύμβουλος του Προέδρου Τζ. Μπους και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου των ΗΠΑ, υποχρεώθηκε τις προάλλες, να αποχωρήσει από την πίσω πόρτα ενός μεγάλου αμερικανικού τηλεοπτικού καναλιού, όπου είχε πάει, για να πάρει μέρος σε σχετική εκπομπή, καθώς η κύρια είσοδος ήταν αποκλεισμένη από Αμερικανούς αντιπολεμικούς διαδηλωτές...

Ας είναι σίγουρος, ο κ. Μίλερ, ότι πολύ γρήγορα -έτσι όπως πάνε- θα συναντούν μπροστά τους την αγανάκτηση και καταδίκη των λαών, οπουδήποτε και να εμφανίζονται σε ολόκληρο τον κόσμο.

Εύλογες απορίες

Στην προ δεκαημέρου δήλωση του Τ. Μίλερ, σχετικά με τη «17Ν», επανέρχεται ο Κ. Λαλιώτης, με συνέντευξή του στα χτεσινά «Νέα», η οποία, μάλιστα, καταλαμβάνει μιάμιση ολόκληρη σελίδα και δεν ασχολείται με τίποτε άλλο. «Κορυφώνει την επίθεσή του ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ κατά του Αμερικανού πρέσβη Τόμας Μίλερ», γράφει η εφημερίδα και το ερώτημα είναι γιατί γίνεται αυτό, μια βδομάδα μετά, αφού - εκτός των άλλων - ο Τ. Μίλερ δεν έδωσε συνέχεια στη δήλωσή του, παρ' ότι προκλήθηκε αρκετές φορές από δημοσιογράφους, στη διάρκεια της περασμένης βδομάδας. Οφείλεται αποκλειστικά και μόνο σε μια προσπάθεια του γραμματέα της ΚΕ του κυβερνώντος κόμματος, να φιλοτεχνήσει ένα «αντιαμερικανικό» προφίλ και να προσποριστεί πολιτικά οφέλη, καθώς αυξάνονται καθημερινά οι αντιπολεμικές διαθέσεις του ελληνικού λαού και παίρνει παλλαϊκά χαρακτηριστικά η καταδίκη της πολιτικής του Λευκού Οίκου ή, μήπως, κρύβονται άλλα πράγματα;

Απλώς αναρωτιόμαστε...

Η κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας

Απόλυτο δίκιο έχει ο αναγνώστης μας που διαμαρτύρεται για το γεγονός πως το νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» χρησιμοποιεί τα λεγόμενα γκρίκλις (ελληνικές λέξεις γραμμένες με λατινικούς χαρακτήρες) στις επίσημες, έντυπες εξετάσεις, που παραδίδει στους ασθενείς του. Η πιο πάνω φωτοτυπία αποτελεί την αδιάψευστη απόδειξη του γεγονότος, αλλά και την οπτική κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας, όπως μπορεί να καταλάβει ο καθένας. Εχουμε τη γνώμη πως δεν υπάρχει η παραμικρή δικαιολογία για το φαινόμενο αυτό και οι αρμόδιοι έχουν χρέος να πάρουν τα αναγκαία μέτρα.

Γενικό προσκλητήριο

Ο πόλεμος χτυπάει την πόρτα μας, τη μεγάλη πόρτα όλης της ανθρωπότητας. Ο νέος ιμπεριαλιστικός πόλεμος, αυτός που από μέρα σε μέρα και από ώρα σε ώρα αναμένεται να ξεσπάσει κατά του Ιράκ, δεν είναι απλά μια τοπική υπόθεση, μια περιφερειακή σύγκρουση, αλλά αφορά όλη την ανθρωπότητα, γιατί η έκβασή του και ό,τι αυτός πρόκειται να σηματοδοτήσει θα σημαδέψουν τις παγκόσμιες εξελίξεις για τα επόμενα χρόνια. Στον πόλεμο αυτό, εκείνο που θα κριθεί δεν είναι το ποια πολεμική μηχανή θα υπερισχύσει, αλλά πρώτα και κύρια θα κριθεί αν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στο σύνολό τους, με ηγέτιδα δύναμη αυτή τη στιγμή τις ΗΠΑ, θα περάσουν σε μια νέα, ακόμα πιο επιθετική φάση επιβολής, διά πυρός και σιδήρου, για τη μοιρασιά της λείας και των παγκόσμιων και περιφερειακών αγορών, σε έναν «αγώνα ζωής και θανάτου» για την ιμπεριαλιστική ηγεμονία.

Ταυτόχρονα θα κριθεί αν μπορούν ν' αναδειχτούν στο παγκόσμιο στερέωμα δυνάμεις τέτοιες που θα έχουν τη βούληση και τις προϋποθέσεις να σταθούν αντιμέτωπες στα σχέδια των ιμπεριαλιστών. Μια τέτοια δύναμη ήταν και είναι τα αναπτυσσόμενα αντιπολεμικά κινήματα των λαών, τα οποία καθημερινά εξαπλώνονται ανά τον κόσμο και μαζικοποιούνται όλο και περισσότερο, εκφράζοντας την αγωνία του σύγχρονου ανθρώπου για το παρόν και το μέλλον του, καθώς και τη διάθεσή του να αντισταθεί ενεργά στις πιο σκοτεινές δυνάμεις, τις δυνάμεις του πολέμου και της οπισθοδρόμησης. Ο προσανατολισμός και η αποτελεσματικότητα αυτών των κινημάτων σε μεγάλο βαθμό σήμερα, ακόμα περισσότερο από χτες, έχει να κάνει με την ουσιαστική και δραστήρια παρέμβαση του εργατικού κινήματος και την ανάπτυξη της δράσης του με τους άλλους κοινωνικούς συμμάχους του.

Μεγάλο μερίδιο αυτού του αγώνα πέφτει στις πλάτες μας. Ο ελληνικός λαός καλείται και έχει χρέος να παίξει ενεργό ρόλο σε αυτή την παγκόσμια πανστρατιά ενάντια στον πόλεμο. Η χώρα μας, με ευθύνη της κυβέρνησης, είναι άμεσα συμμέτοχη στην ιμπεριαλιστική εκστρατεία. Με διάφορους τρόπους συμμετέχει στις πολεμικές προετοιμασίες των Αμερικανών είτε με διευκολύνσεις είτε με τμήματα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Από το λιμάνι της Σούδας μόνο μέσα στο Φλεβάρη πέρασαν 86 πολεμικά πλοία, ανάμεσά τους 8 πυρηνοκίνητα αεροπλανοφόρα και υποβρύχια, ενώ την ίδια ώρα στον Περσικό Κόλπο βρίσκεται μια ελληνική φρεγάτα και ελληνικά πληρώματα επανδρώνουν τα αεροσκάφη που κατασκοπεύουν το Ιράκ.

Υπάρχει όμως και η άλλη πρόκληση. Αυτή της Συνόδου των υπουργών Αμυνας της ΕΕ που θα γίνει στη Βουλιαγμένη την Παρασκευή και το Σάββατο. Το ελληνικό αντιπολεμικό -αντιιμπεριαλιστικό κίνημα με αφορμή τη σύνοδο αυτή καλεί το λαό της πρωτεύουσας να στείλει το δικό του μήνυμα της ενεργού αντίστασης στον ιμπεριαλισμό. ΕΕΔΥΕ, ΠΑΜΕ, «ΔΡΑΣΗ: ΘΕΣΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2003», εργατικά συνδικάτα και πλήθος φορέων διοργανώνουν ένα διήμερο κινητοποιήσεων: Την Παρασκευή στις 5 μ.μ. περικύκλωση του υπουργείου Αμυνας και το Σάββατο στις 12 το μεσημέρι συλλαλητήριο στα Προπύλαια και πορεία στην αμερικανική πρεσβεία. Ραντεβού λοιπόν στους δρόμους, εκεί όπου η δύναμη των λαών μπορεί να αποδειχθεί πιο δυνατή από τη δύναμη ακόμα και των πιο ισχυρών όπλων.