ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 12 Μάρτη 2008
Σελ. /32
Η αλήθεια σε κώδικα

Γρηγοριάδης Κώστας

«Η διαπιστωμένη, από όλες τις δημοσκοπήσεις, συρρίκνωση της εκλογικής δύναμης των δύο κομμάτων, που κυβέρνησαν τη χώρα τα τελευταία 34 χρόνια, σε συνδυασμό με τη συνεχή "μετανάστευση" ψηφοφόρων προς τον ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως μετά την εκλογή του κ. Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΝ, είναι υγιές και ελπιδοφόρο πολιτικό φαινόμενο... Σε αυτή τη συγκυρία η προσφορά του Αλέξη Τσίπρα είναι σημαντική. Εγινε "ανάχωμα", ώστε οι απογοητευμένοι από το ΠΑΣΟΚ, κυρίως να βρουν στέγη σε ένα προοδευτικό κόμμα - μόνιμη ή προσωρινή - και να μη λοξοδρομήσουν σε περιθωριακές κινήσεις ή στην πολιτική αδρανοποίηση». Πρόκειται για εκτιμήσεις άρθρου του Γ. Ρωμαίου στο «Βήμα» με τίτλο «το "ανάχωμα" Τσίπρα». Εμείς θα του βάζαμε έναν τίτλο κάπως διαφορετικό του τύπου: «Το ταξικό ένστικτο γράφει την αλήθεια σε κώδικα». Δηλαδή ο τέως υπουργός του ΠΑΣΟΚ και παλιός δημοσιογράφος του Συγκροτήματος, με ανακούφιση που δεν κρύβεται, ομολογεί την προσφορά «αναχώματος του Τσίπρα», που δίνει στέγη στους απογοητευμένους του ΠΑΣΟΚ. Από εκεί και πέρα φυσικά αρχίζει να μιλάει σε «κώδικα», διότι το ανάχωμα δεν μπαίνει για να μη λοξοδρομήσουν σε περιθωριακές ομάδες, ούτε γιατί φοβούνται την πολιτική αδρανοποίηση. Το ανάχωμα μπαίνει για να μη ριζοσπαστικοποιηθεί πραγματικά η δυσαρέσκεια του λαού που έχει συσσωρευτεί από τα χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Για να μη διεκδικήσει ο λαός μαζί με την αμφισβήτηση του δικομματισμού και ουσιαστική, ριζική αλλαγή πολιτικής. Για να παγιδευτεί στην ίδια κατεύθυνση πολιτικής ίσως με καινούριο όνομα ή πρόσωπα. Αυτά ομολογεί με «κώδικα» ο έμπειρος πολιτικός και δημοσιογράφος, μόνο που όταν τα λέμε εμείς χωρίς κώδικα και με τον πιο άμεσο ειλικρινή τρόπο είμαστε «απροσάρμοστοι». Ποτέ δε θα προσαρμοστούμε στα μέτρα τους και τα σχέδιά τους.

Οι καλύτεροι σύμμαχοι της κυβέρνησης

Μεγαλύτερη βοήθεια από αυτή που της πρόσφεραν για να περάσει τα αντιασφαλιστικά μέτρα δεν περίμενε η κυβέρνηση από τους ιδιοκτήτες των καναλιών. Από την πρώτη στιγμή που δημοσιοποιήθηκε το νομοσχέδιο, αφού πέρασαν «στα γρήγορα» τις διατάξεις του που σαρώνουν τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, έστρεψαν τα πυρά τους κατά των απεργών σε ΔΕΗ, ΟΤΑ, Τράπεζα της Ελλάδας, κ.α., αναδεικνύοντας σε πρώτο πλάνο «τα προβλήματα» που προκαλούνται από τις απεργίες, φτάνοντας στο σημείο να τους χρεώσουν και θανάτους λόγω διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος! Εφάρμοσαν στην πράξη τη θεωρία του κοινωνικού αυτοματισμού, φέρνοντας σε αντιπαράθεση με τους απεργούς άλλες «κοινωνικές ομάδες», χρησιμοποιώντας για το σκοπό αυτό γνωστούς «εγκάθετους» της κυβέρνησης στο ΕΒΕΑ και στα εμπορικά επιμελητήρια... Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κυβέρνηση έχει φροντίσει εδώ και χρόνια να «μπουκώσει» τους καναλάρχες με πλήθος χαριστικές διατάξεις, ενώ στηρίζει και τις ευρύτερες επιχειρηματικές επιδιώξεις τους. Οι μεγαλοεκδότες δεν είναι βέβαια «αχάριστοι», αλλά ταυτόχρονα δεν ξεχνούν τα συνολικότερα συμφέροντα της τάξης τους...

Κυβερνητικότερο της κυβέρνησης

«Να μη στρέψουν οι συνδικαλιστές το λαό εναντίον τους» τιτλοφορείται δελτίο Τύπου του ΛΑΟΣ, όπου γράφουν ότι ναι μεν οι αγώνες των εργαζόμενων είναι σεβαστοί, «αλλά είναι ευθύνη των οργάνων τους - και κυρίως των συνδικαλιστών - ιδίως στο χώρο της κοινής ωφέλειας (ΟΤΕ - ΔΕΗ - ΕΥΔΑΠ - Μεταφορές - Υγεία - Καθαριότητα) να βρίσκουν τη "χρυσή τομή" και να ενεργούν έτσι ώστε να μην καταντά η κινητοποίησή τους κατάχρηση που πλήττει τελικά τα ευρύτερα λαϊκά στρωματά».

Και παρακάτω: «Αρρωστοι και ηλικιωμένοι χωρίς ρεύμα και χωρίς νοσοκομεία, μέσα στα σκουπίδια, δεν πρόκειται να αποτελέσουν "πολιορκητικό κριό" εναντίον της κυβέρνησης, όπως ίσως ελπίζουν οι οπαδοί τού "όσο χειρότερα, τόσο καλύτερα...", για να πετύχουν τα αιτήματά τους... Μερικές φορές, και μια συμβολική κινητοποίηση είναι αρκετή, για να μην υποφέρει και στρέφεται εναντίον τους τελικά ο ίδιος ο λαός για τον οποίο διακηρύττουν ότι αγωνίζονται».

Δεν τα καταφέρνει μόνη της η ΝΔ και βγήκε το κόμμα Καρατζαφέρη μπας και συμμαζέψει την κατάσταση, προτείνοντας «χάπενινγκ» αντί αγώνα. Δε ζητά ενιαίο αγώνα όλων αλλά άσφαιρη διαμαρτυρία. Αποκαλύπτοντας ότι είναι κυβερνητικότερο της κυβέρνησης. Γι' αυτό και η ταχτική του, δηλαδή ο λαϊκισμός, είναι επικίνδυνη. Καραμπινάτο κόμμα του συστήματος είναι και ξέρει να το υπηρετεί καλά. Ας μην παραπλανώνται όσοι το νομίζουν ως αντιπολίτευση...

Οι «καταναλωτές»

Τα διαπιστευτήριά της ενόψει της εφαρμογής των κυβερνητικών διακηρύξεων για «ενίσχυση του καταναλωτικού κινήματος» σπεύδει να δώσει η ΕΚΠΟΙΖΩ προς τους κυβερνώντες, αφού με χτεσινή της ανακοίνωση επιχειρεί να βάλει πλάτες στον πόλεμο ενάντια στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη ΔΕΗ. Ετσι, τους καλεί, δήθεν αγανακτισμένα, να «σεβαστούν, επιτέλους, τους καταναλωτές» και καλεί όσους καταστράφηκαν οι συσκευές τους, να κάνουν έγγραφη καταγγελία για τις βλάβες που υπέστησαν έχοντας σύμμαχο την ΕΚΠΟΙΖΩ.

Εδώ κολλάει παραφρασμένη η λαϊκή ρήση: Αν οι εργαζόμενοι έχουν τέτοιους συμμάχους τι τους θέλουν τους εχθρούς! Συγχαρητήρια!

Τέτοιες καταναλωτικές οργανώσεις έχει κατά νου η κυβέρνηση όταν μιλάει για «αναβάθμιση του ρόλου του καταναλωτικού κινήματος». Ετσι για να κάνουν οι κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας καλά τη δουλειά τους κόντρα στα λαϊκά συμφέροντα. Να γιατί τέτοιες οργανώσεις όχι μόνο δεν μπορούν να διεκδικήσουν τις πολιτικές που απαιτούνται και για την αντιμετώπιση της αισχροκέρδειας και της λεηλασίας των εισοδημάτων των εργαζομένων, αλλά υπονομεύουν και τη διεκδικητική πάλη για τα συμφέροντά τους.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Να μη λείψει κανείς

Το νέο αντιασφαλιστικό έκτρωμα της κυβέρνησης της ΝΔ επιβεβαιώνει με τον χειρότερο δυστυχώς τρόπο τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ ότι τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων βρίσκονται στο κέντρο της αντιλαϊκής επίθεσης ως απόρροια των γενικότερων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που προωθούνται με πυρήνα την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η διαχρονικότητα αυτής της επίθεσης, από τη ΝΔ και από το ΠΑΣΟΚ, αρχίζοντας ακόμα από το 1990, αποδεικνύει ότι οι ανατροπές επιβάλλονται γιατί είναι αδήριτη αναγκαιότητα για την αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων.

Ετσι όποιος θέλει πραγματικά να αντιπαλέψει τα αντιασφαλιστικά μέτρα, όποιος πραγματικά νοιάζεται για τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, δεν αρκεί να τα καταδικάζει φραστικά. Το έκανε το ΠΑΣΟΚ για τη ΝΔ, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, το έκανε η ΝΔ για το ΠΑΣΟΚ, όταν και αυτή ήταν στην αντιπολίτευση. Δεν είχαν μάλιστα πρόβλημα ακόμα και να καταψηφίζουν τους σχετικούς νόμους. Και οι δύο όμως από τη στιγμή που έρχονταν στην κυβέρνηση εφάρμοζαν απαρέγκλιτα τους νόμους των προκατόχων τους. Και δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού και οι δύο είναι υπηρέτες της Στρατηγικής της ΟΝΕ, της Λισαβόνας κ.λ.π. Η διαπίστωση αυτή αφορά και στον ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ενώ στα λόγια εμφανίζεται να απορρίπτει τα κάθε φορά νομοθετήματα, την ίδια στιγμή υποκλίνεται στην ΕΕ, αποδέχεται τα ιδεολογήματα περί έλλειψης πόρων του συστήματος και ψάχνει να βρει «λύσεις», χωρίς να λέει το αυτονόητο, ότι δηλαδή οι λύσεις υπέρ των λαϊκών συμφερόντων έρχονται σε κάθετη αντίθεση με τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Λύση υπέρ του λαού που δε θα συγκρούεται με τους μονοπωλιακούς ομίλους, με την εξουσία τους δεν μπορεί να υπάρξει.

Οι τελευταίες εξελίξεις επιβεβαιώνουν ταυτόχρονα και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, από την πρώτη στιγμή προειδοποίησαν, ότι οι ισχυρισμοί των κυβερνώντων, περί «ελλειμμάτων», για τα «ρετιρέ» και τις «αδικίες» του συστήματος, ήταν μόνο προπέτασμα καπνού. Το ΠΑΜΕ, έγκαιρα, από την προηγούμενη δεκαετία προειδοποίησε για την τακτική της «σαλαμοποίησης» που έντεχνα ακολούθησαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Και τότε και τώρα, με όλη τη δύναμη της φωνής του έλεγε ότι τα μέτρα κανέναν δεν αφήνουν στο απυρόβλητο. Και όσους δεν πιάνουν τα συγκεκριμένα μέτρα, θα τους χτυπήσει το επόμενο νομοθέτημα.

Στον αντίποδα ήταν η τακτική της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, η οποία ενταγμένη στο δικομματικό παιχνίδι καθόριζε τη στάση της ανάλογα με το ποιος ήταν στην κυβέρνηση. Και δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και σήμερα η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ υπερασπίζεται τον νόμο Ρέππα, που εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ.

Να γιατί οι εργαζόμενοι δεν μπορούν παρά να στηρίζονται μόνο στις ταξικές δυνάμεις. Στη δύναμη εκείνη που δεν ξεχωρίζει τους εργαζόμενους σε «νέους» και «παλιούς», σε «ρετιρέ» και «προνομιούχους». Μόνο η ενιαία πάλη της εργατικής τάξης, η κοινή δράση με τ' άλλα λαϊκά στρώματα, με πλαίσιο που να ικανοποιεί όλες τους τις ανάγκες μπορεί να έχει αποτέλεσμα. Ολοι στη δράση με το ΠΑΜΕ για την επιτυχία των κινητοποιήσεων. Να βουλιάξει ο τόπος από τη λαϊκή συμμετοχή, στη στάση εργασίας σήμερα, στα συλλαλητήρια αύριο, στην απεργία στις 19 του Μάρτη.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ