ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μια αποκαλυπτική σύμπτωση

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η σύμπτωση είναι, περίπου, «σατανική». Η κυβέρνηση μιλά για την «τουριστική βιομηχανία» της χώρας ως βασικό μοχλό ανάπτυξης και στον Πειραιά διεξάγεται το «Τουριστικό Πανόραμα», μια μεγάλη τουριστική έκθεση. Περιφέρειες, νομαρχίες και δήμοι συμμετέχουν και προβάλλουν με αλλεπάλληλες συνεντεύξεις το τουριστικό τους «προϊόν», ευελπιστώντας σε καλύτερες μέρες μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Την ίδια ώρα, η μεγάλη ελληνική τουριστική επιχείρηση ΠΛΟΤΙΝ εμφανίζεται ουσιαστικά χρεοκοπημένη και εκατοντάδες εργαζόμενοι βρίσκονται σε δεινή θέση. Μια εξέλιξη που φανερώνει πόσο ευάλωτος είναι ο τομέας του τουρισμού στο πλαίσιο των σημερινών συνθηκών, ιδίως όταν εξαρτάται από τα συμφέροντα και τα σχέδια των μεγαθηρίων του χώρου. Και, ταυτόχρονα, τον βαθιά ταξικό χαρακτήρα και περιεχόμενο της τουριστικής πολιτικής όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων. Η συνεχώς και μεγαλύτερη στήριξη των επιχειρηματικών συμφερόντων, οι σχετικές χρηματοδοτήσεις και διαφημιστικές δαπάνες, κλπ., δεν εξασφαλίζουν ούτε καν τη δουλιά των εργαζομένων στον κλάδο και, πολύ περισσότερο, τις ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και αμοιβής τους ή το δικαίωμα των λαϊκών στρωμάτων στην αναψυχή.

Σε επιφυλακή

Πήρε το μήνυμα η εργοδοσία στη «Sex Form». Δυο μόλις μέρες μετά τη μαζική Γενική Συνέλευση που πραγματοποίησαν οι εργαζόμενες με πρωτοβουλία του σωματείου τους και του Συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργίας Ιματισμού και Δέρματος Αθήνας, η διοίκηση της επιχείρησης έσπευσε την περασμένη βδομάδα να πληρώσει το μηνιάτικο που παρακρατούσε από τις εργάτριες, επικαλούμενη οικονομικές δυσκολίες. Η καταβολή των δεδουλευμένων, μάλιστα, έγινε λίγες ώρες πριν συνεδριάσει η διοίκηση του Συνδικάτου και ενώ οι εργάτριες είχαν εξαγγείλει 24ωρη απεργία αν δεν εξοφλούνταν άμεσα. Η αποφασιστικότητά τους να διεκδικήσουν την πληρωμή του ιδρώτα τους και η συσπείρωσή τους στο ταξικό Συνδικάτο, έφερε αποτέλεσμα. Ο «συναγερμός» ωστόσο δεν έληξε, αφού η πρωτόγνωρη καθυστέρηση στις πληρωμές, για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, μάλλον, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για εξελίξεις στο άμεσο μέλλον. Αυτό, που επιβάλλεται τώρα, είναι να διατηρήσουν οι εργαζόμενες σαν κόρη οφθαλμού την ενότητα και την ταξική τους συσπείρωση, γιατί τα δύσκολα είναι μάλλον μπροστά...

Ανατροπή των απολογισμών

Στις 29.3.2005 η ηγεσία του υπουργείου Υγείας έκανε περήφανη τον θετικό απολογισμό της απ' την τρίμηνη εφαρμογή του πιλοτικού προγράμματος του νέου συστήματος εφημεριών στα νοσοκομεία της Αθήνας. Χτες όμως ο Ευαγγελισμός έκλεισε τη μεγάλη εφημερία με περισσότερα από 35 ράντζα. Το περασμένο Σάββατο, επίσης, είχαν εμφανιστεί και πάλι ράντζα στο «Αγία Ολγα».

Η πραγματικότητα δηλαδή ανατρέπει τους απολογισμούς της κυβέρνησης και καταδείχνει ότι αν δεν αντιμετωπιστούν οι γενεσιουργές αιτίες του προβλήματος, δεν πρόκειται να εκλείψουν και τα ράντζα, παρά τις «ραντζομαχίες» του υπουργείου Υγείας. Και μια απ' τις βασικές αιτίες για το απαράδεκτο φαινόμενο των ράντζων, είναι η έλλειψη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, για την οποία η κυβέρνηση απλώς δίνει υποσχέσεις...

Εισαγγελέας για τον Πηνειό

Με συχνά ρεπορτάζ στην εφημερίδα μας - και με αρκετά σχόλια από τούτη τη στήλη - έχουμε επισημάνει το τεράστιο πρόβλημα ρύπανσης των ποταμών της χώρας μας, ενώ ιδιαίτερα έχουμε αναφερθεί στον Πηνειό, που είναι ο πιο μολυσμένος στην Ελλάδα και δεύτερος πιο μολυσμένος ποταμός στην Ευρώπη, μετά τον Πάδο της Ιταλίας. Η ρύπανσή του προέρχεται από λύματα που ρίχνουν στα νερά του βιομηχανίες της περιοχής, αλλά και δήμοι! Επίσης, το ΚΚΕ, με Ερωτήσεις βουλευτών του στη Βουλή, ζήτησε από τους αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες ν' ασχοληθούν με αυτό το σοβαρό πρόβλημα και να πάρουν τα αναγκαία μέτρα.

Ομως, τόσο οι προηγούμενες όσο και η τωρινή κυβέρνηση «αγρόν ηγόραζον» και, μάλιστα, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς, απάντησε στη Βουλή ότι ο ίδιος δεν είδε να υπάρχει ρύπανση στον Πηνειό.

Τώρα, όμως, που για το θέμα επενέβη ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Λάρισας, παραγγέλλοντας στους προϊσταμένους των Εισαγγελιών Πρωτοδικών Λάρισας, Τρικάλων και Καρδίτσας τη διεξαγωγή επείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης για το πρόβλημα της μόλυνσης του Πηνειού, τι έχει να πει ο Θεσσαλός Γ. Σουφλιάς; Οτι δεν είδε καλά - ξέρουμε ότι δεν ακούει καλά - ή ότι γνώριζε αλλά αδιαφόρησε; Περιμένουμε...

Μακριά από την ουσία

Το θέμα του ονόματος της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας ήρθε και πάλι στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας με μια αξιοπρόσεκτη σπουδή εκ μέρους του «διεθνούς παράγοντα». Το γεγονός ότι έχουν δρομολογηθεί ανησυχητικές εξελίξεις στα Βαλκάνια, με επίκεντρο στο Κοσσυφοπέδιο και την πιθανολογούμενη ανεξαρτητοποίησή του, δίνει μια εξήγηση στη σπουδή αυτή.

Μόνο υπό το πρίσμα μιας συνολικής θεώρησης της κατάστασης στα Βαλκάνια, σε συνδυασμό με τις επιδιώξεις του ιμπεριαλιστικού παράγοντα, μπορούμε να δούμε και το πρόβλημα με την ΠΓΔΜ στις πραγματικές του διαστάσεις.

Η ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου, προς την οποία πιέζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και ένας μεγάλος αριθμός χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μοιραία θα προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις σε μια ούτως, ή άλλως, αποσταθεροποιημένη περιοχή. Η επαναχάραξη των συνόρων μπορεί να τροφοδοτήσει για τα καλά το χορό των αλυτρωτικών διεκδικήσεων, στον οποίο θα μπουν χώρες της Βαλκανικής.

Ως βασική επιδίωξη του «ευρωατλαντικού» παράγοντα διαφαίνεται η δημιουργία ενός νέου καθεστώτος στην περιοχή, όπου μικρά αδύναμα κράτη θα είναι υποχρεωμένα να επιλέγουν σε ποιο ιμπεριαλιστικό κράτος θα «ακουμπούν» για την επιβίωσή τους. Και τα οποία θα χρησιμοποιούνται ως προτεκτοράτα προώθησης των ευρωατλαντικών συμφερόντων. Και βέβαια δεν είναι μόνο το Κόσσοβο που θα παίξει ένα τέτοιο ρόλο. Προς την ίδια κατεύθυνση κινούνται οι εξελίξεις στο Μαυροβούνιο, με δεδομένες τις αποσχιστικές τάσεις, στις οποίες εξωθούν οι ιμπεριαλιστές αλλά και στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Οπως προκύπτει, το μείζον αυτή τη στιγμή για τους λαούς των Βαλκανίων, είναι ο αποσταθεροποιητικός παράγοντας. Οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι συνεταίροι τους, από το 1990 μέχρι σήμερα, είτε με τη μορφή των στρατιωτικών επεμβάσεων, είτε με την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» έχουν μετατρέψει την περιοχή σε ένα ηφαίστειο εν ενεργεία το οποίο ανά πάσα στιγμή μπορεί να εκραγεί συμπαρασύροντας σε ένα νέο γύρο αίματος και καταστροφής.

Σ' αυτό το περιβάλλον και με αυτά τα δεδομένα, το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ είναι δευτερεύον. Ωστόσο τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι δύσκολα θα μπορέσουν να απεγκλωβιστούν από την αδιέξοδη πολιτική της «ονοματολογίας». Αλλωστε αυτές οι δυνάμεις από κοινού με τον ΣΥΝ έθεσαν το ζήτημα της ονοματολογίας το 1992. Και τώρα επιμένουν στην ίδια λογική, συγκαλύπτοντας την ουσία, ότι ο ιμπεριαλιστικός παράγοντας ωθεί στην αλλαγή συνόρων, θέτοντας το ζήτημα ότι αυτό δεν είναι ταμπού! Και ας γίνεται φιτίλι ανάφλεξης. Αλλα το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η διείσδυση του κεφαλαίου στην περιοχή, με κάθε τίμημα.

Ακόμη και με τη διάθεση «ρεαλιστικού συμβιβασμού», οι συνεταίροι του δικομματισμού, δείχνουν να αγνοούν το γενικότερο πρόβλημα. Αντίθετα, δείχνουν την πρόθεσή τους να εντάξουν το θέμα σε μια συναλλαγή με τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ενωση όπου μια «συμβιβαστική» ονομασία για την ΠΓΔΜ θα μπορούσε να είναι το αντάλλαγμα για μια θετική συμβολή της Ελλάδας στην αλλαγή του χάρτη της Βαλκανικής, την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου και το νέο αιματοκύλισμα των λαών.