ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 12 Σεπτέμβρη 2001
Σελ. /32
Απερίφραστη καταδίκη...

Γρηγοριάδης Κώστας

Κατηγορηματική και απερίφραστη είναι η καταδίκη των αλλεπάλληλων χτεσινών χτυπημάτων στις ΗΠΑ, που στοίχισαν - εκτός των άλλων - και τη ζωή χιλιάδων, ίσως και δεκάδων χιλιάδων, αθώων εργαζομένων. Η αυτονόητη αυτή καταδίκη, όμως, δεν μπορεί να επισκιάσει ορισμένα κρίσιμα και εύλογα ερωτήματα:

Είναι, πράγματι, τυφλές οι «τρομοκρατικές» αυτές επιθέσεις και βρίσκονται, πράγματι, από πίσω τους οργανώσεις, που οι κυρίαρχοι κύκλοι των ΗΠΑ ονομάζουν συνήθως τρομοκρατικές; Εχουν οι όποιες αυτές οργανώσεις το απαιτούμενο επίπεδο οργάνωσης, μέσων, κλπ., για να σχεδιάσουν και να εκτελέσουν μια τόσο μεγάλη και σύνθετη επιχείρηση, ξεπερνώντας ή πιάνοντας στον ύπνο τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, τις υπηρεσίες ασφαλείας αεροδρομίων, συνόρων, κτιρίων (όπως του αμερικανικού Πενταγώνου), κλπ., κλπ.; Και, τέλος πάντων, ακόμη κι αν κάποιος απαντά ναι στα ερωτήματα αυτά, πώς τις απέκτησαν; Μήπως, με την ανάλογη «βοήθεια» των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, μια και οι πάντες γνωρίζουν τις «ιδιαίτερες» σχέσεις των υπηρεσιών αυτών, με πολλούς απ' όσους οι ίδιοι καταγγέλλουν ως «τρομοκράτες»;

... και εύλογα ερωτήματα

Και πέρα από τα ερωτήματα αυτά, υπάρχουν κι άλλα. Οπως, ποιοι πραγματικά ωφελούνται από τα όσα φρικτά και απάνθρωπα συνέβησαν χτες στις ΗΠΑ; Χρειάζονταν ή όχι τα χτεσινά γεγονότα για να αποκτήσουν υπόσταση τα όσα μέχρι σήμερα έλεγε η ηγεσία των ΗΠΑ, περί διεθνούς τρομοκρατίας, ως τον υπ' αριθμόν ένα κίνδυνο του πλανήτη; Γιατί να μην ισχύει και στη συγκεκριμένη περίπτωση ο αστυνομικός, αλλά και λογικός, κανόνας, που θέλει τον ένοχο ανάμεσα σ' αυτούς που κερδίζουν από το όποιο έγκλημα; Και, τέλος πάντων, ανεξάρτητα τι απαντήσεις δίνει ο καθένας στα προαναφερόμενα ερωτήματα, υπάρχει και ποια είναι η σχέση ανάμεσα στην τρομοκρατική και εγκληματική πολιτική των ΗΠΑ, σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης και όσων έγιναν χτες; Μήπως το ένα χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο μαζί το αποκρουστικό και απάνθρωπο πρόσωπο της «νέας τάξης» και του σύγχρονου ιμπεριαλισμού;

Δεν έχουμε απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα. Τα θεωρούμε, όμως, απολύτως εύλογα και ελπίζουμε ότι η παραπέρα πορεία των εξελίξεων θα δώσει απαντήσεις. Ετσι ή αλλιώς, πάντως, οι λαοί πρέπει να εντείνουν στο έπακρο την επαγρύπνησή τους, τη συσπείρωση και την ενότητά τους και να αποτρέψουν την υλοποίηση των όποιων αντιλαϊκών σχεδίων θα εκδηλωθούν με αφορμή τα χτεσινά συγκλονιστικά γεγονότα στις ΗΠΑ.

Τα... κατορθώματα του Τ. Μπλερ

Μπορεί η κυβέρνηση Μπλερ να παρουσίασε πρόσφατα τη δική της «Λευκή Βίβλο» για την εκπαίδευση, θέλοντας να προβάλει στη βρετανική κοινή γνώμη την... ευαισθησία και... φροντίδα της για τον νευραλγικό αυτό τομέα, αλλά η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική. Σύμφωνα, λοιπόν, με μελέτη του «London School of Economics», η κυβέρνηση των Εργατικών περιόρισε τις εκπαιδευτικές δαπάνες στο 4,5% του ΑΕΠ, για τα έτη 1998 και 1999, παρά τις τότε υποσχέσεις της και τις σχετικές δηλώσεις του Τ. Μπλερ ότι θα «συγκεντρώσει την προσοχή του στην εκπαίδευση, την εκπαίδευση και πάλι την εκπαίδευση». Ακόμη κι αν δοθούν τα επιπλέον κεφάλαια, τα οποία υπόσχεται τώρα η κυβέρνηση Μπλερ για τα έτη 2003-2004, θα επαναφέρουν τις εκπαιδευτικές δαπάνες στο επίπεδο των αρχών της δεκαετίας του 1990, σημειώνει ο καθηγητής και υπεύθυνος για τη μελέτη Χάουαρντ Γκλένερστερ.

Φανταστείτε, δηλαδή και... να μη συγκέντρωνε την προσοχή του ο Μπλερ, πού θα έφτανε το ποσοστό δαπανών για την εκπαίδευση...

Απορίες για μια ιστοσελίδα

Πολλά είναι τα ερωτηματικά που εγείρονται από τον τρόπο που το υπουργείο Οικονομικών επέλεξε να οικοδομήσει την ιστοσελίδα του στο INTERNET. Μια σελίδα την οποία οι κυβερνώντες προπαγανδίζουν για τον πρωτοποριακό της χαρακτήρα, χάρη στη διαφήμισή της παραχωρούν στη Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου ειδικό περίπτερο στη ΔΕΘ κ.ο.κ.

Κι όμως! Μόλις μπαίνεις στη σελίδα της Γραμματείας, υπάρχει διαφήμιση - παραπομπή σε ιστοσελίδα ιδιωτικής εταιρίας, η οποία μάλιστα αξιοποιεί τα δεδομένα του υπουργείου και των εφοριών για να δίνει... πληροφορίες στους ενδιαφερόμενους. Για παράδειγμα, οι φορολογούμενοι μπορούν να δουν αν εκκαθαρίστηκε η φορολογική τους δήλωση, πέρα από τη σελίδα του υπουργείου και από την αντίστοιχη παραπομπή στην ιστοσελίδα της ιδιωτικής εταιρίας.

Τι ακριβώς συμβαίνει στο υπουργείο και την κυβέρνηση; Παραδίνουν από τώρα το έργο των εφοριών σε ιδιώτες; `Η μήπως στα πλαίσια κάποιων άγνωστων διασυνδέσεων αποφάσισαν την προκλητική προβολή - διαφήμιση της, συγκεκριμένης στην προκειμένη περίπτωση, ιδιωτικής εταιρίας, στην οποία στέλνουν πελάτες, με το αζημίωτο φυσικά;

Τι φαντάζονται ο Γ. Παπαντωνίου και ο ΓΓ Π. Γεωργιάδης; Θα ήταν επιτρεπτό η ιστοσελίδα του υπουργείου Γεωργίας, ας πούμε, να διαφημίζει με τέτοιο προκλητικό τρόπο κάποια εταιρία που πουλάει σπόρους και λιπάσματα;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Λαϊκή υπόθεση η Παιδεία

Μέρα έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς η χτεσινή και περίσσεψαν και πάλι οι υποσχέσεις και τα «θα» από την πλευρά της κυβέρνησης, σε μια προσπάθεια να αποκρύψει τη βαθιά ταξική πολιτική της που βιώνουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Ο κεντρικός πυρήνας αυτής της πολιτικής είναι ο ίδιος ο χαρακτήρας και η αποστολή της εκπαίδευσης που προσδίδεται από την κυβέρνηση, που τη θέτει στην υπηρεσία της αναπαραγωγής του καπιταλιστικού συστήματος. Από το δημοτικό μέχρι το πανεπιστήμιο αυτό που τη συνδέει ως «κόκκινη κλωστή» δεν είναι οι πραγματικές λαϊκές ανάγκες, αλλά αυτό που χρειάζεται η κυρίαρχη τάξη, το κεφάλαιο.

Ετσι το «μενού» από την πλευρά των κυβερνητικών στελεχών περιείχε εξαγγελίες για την προώθηση της νέας τεχνολογίας στα σχολεία - λες και στον 21ο αιώνα αυτό είναι κάτι παράξενο - εξάλειψη της διπλοβάρδιας, «ποιοτική αναβάθμιση». Την ίδια στιγμή υπολογίζεται ότι η χρονιά ξεκινάει με έλλειμμα 13.000 εκπαιδευτικών και χιλιάδων σχολικών αιθουσών και με ελλείψεις σε βιβλία και υλικό, με χαράτσι δισεκατομμυρίων που πληρώνουν οι λαϊκές οικογένειες για τη δήθεν δωρεάν παιδεία, με εκκαθάριση των λυκείων και στροφή προς την ψευτοκατάρτιση των υποβαθμισμένων ΤΕΕ. Το κύριο όμως είναι ότι τα προγράμματα σπουδών, η δομή του εκπαιδευτικού συστήματος σε όλες τις βαθμίδες προετοιμάζουν τους νέους, μαθητές και φοιτητές, για μια υποτακτική στάση ζωής. Η πολιτική που εφαρμόζεται, πάγια από όλες τις κυβερνήσεις που στηρίζει η κυρίαρχη τάξη, έρχεται να συμπληρώσει την κεντρική αυτή λογική.

Και πράγματι, ιδιαίτερα στα χρόνια της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, η κυβέρνηση παίρνει άριστα στην απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης, στην απλόχερη στήριξη της παραπαιδείας και των κάθε είδους «εμπόρων της γνώσης». Η επίθεση μετά τη δευτεροβάθμια και στην ανώτατη εκπαίδευση που είναι στα σκαριά, η προώθηση σχεδίων που, με πρόσχημα την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού και του εκπαιδευτικού έργου, σκοπεύουν πρώτα και κύρια στη δημιουργία ακόμα πιο υποταγμένων λειτουργών της παιδείας. Η απάντηση στην επίθεση που εντείνεται διευρύνοντας τους ταξικούς φραγμούς, πρέπει να συνειδητοποιηθεί ότι δεν αφορά μόνο την εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά είναι υπόθεση όλων των εργαζομένων.

Οι εξελίξεις στην παιδεία είναι η απόρροια των εξελίξεων στην οικονομία, των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, του χτυπήματος κοινωνικών, δημοκρατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων στην κοινωνική ασφάλιση, την υγεία, την κοινωνική πρόνοια. Το ιδεολόγημα που μεταχειρίστηκε και χτες ο υπουργός Παιδείας ότι η «Ελλάδα δε βλέπει πια τον κόσμο από κάτω, ούτε από μακριά», κάνοντας τη σύγκριση με τις άλλες χώρες της ΕΕ, είναι έωλο. Γιατί στις άλλες καπιταλιστικές χώρες έχουν ήδη πραγματοποιηθεί αντιδραστικές αλλαγές, ταξικό ξεκαθάρισμα από τις πρώτες βαθμίδες της εκπαίδευσης και πλήρης προσαρμογή της στις ανάγκες του κεφαλαίου. Οι ανάγκες όμως των εργαζόμενων δεν είναι σε αυτή την κατεύθυνση.

Απαιτούν σχολείο που θα διαμορφώνει ολοκληρωμένες προσωπικότητες, καθιέρωση ενιαίου δημόσιου δωρεάν 12χρονου σχολείου, αναβάθμιση δηλαδή της βασικής υποχρεωτικής εκπαίδευσης, σύστημα δημόσιας επαγγελματικής εκπαίδευσης μετά τη βασική και ενιαία ανώτατη εκπαίδευση, που θα δίνει πραγματικούς επιστήμονες που θα προσφέρουν στην κοινωνία. Αυτές οι αναγκαίες ριζικές αλλαγές που αναδεικνύονται και φέτος, προϋποθέτουν ότι οι λαϊκές δυνάμεις πιο ενεργητικά θα βγουν στο προσκήνιο της λαϊκής πάλης, στην προοπτική της διεκδίκησης της δικής τους λαϊκής εξουσίας. Και αυτή τη χρονιά οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες καλούνται να πρωτοστατήσουν στο άνοιγμα μιας τέτοιας προοπτικής.

Ντροπή!

Στον εργάτη

ούτε μία,

λέει πως άδεια

έχει ταμεία

κι αν ποτέ

το χέρι ανοίξει,

έτσι στάχτη,

για να ρίξει,

δυο δεκάρες

δίνει μόνο

και τις κλαίει

ένα χρόνο...

*

Μα, σαν είναι

για τους άλλους,

τους αφέντες

τους μεγάλους

το σφιχτό του

ανοίγει χέρι

και τα πάντα

τους προσφέρει,

δίνει ακόμη

- άι στην ευκή του -

όπως λεν

και το βρακί του,

να, η αισχρή

πολιτική του!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ