Είναι, πράγματι, τυφλές οι «τρομοκρατικές» αυτές επιθέσεις και βρίσκονται, πράγματι, από πίσω τους οργανώσεις, που οι κυρίαρχοι κύκλοι των ΗΠΑ ονομάζουν συνήθως τρομοκρατικές; Εχουν οι όποιες αυτές οργανώσεις το απαιτούμενο επίπεδο οργάνωσης, μέσων, κλπ., για να σχεδιάσουν και να εκτελέσουν μια τόσο μεγάλη και σύνθετη επιχείρηση, ξεπερνώντας ή πιάνοντας στον ύπνο τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, τις υπηρεσίες ασφαλείας αεροδρομίων, συνόρων, κτιρίων (όπως του αμερικανικού Πενταγώνου), κλπ., κλπ.; Και, τέλος πάντων, ακόμη κι αν κάποιος απαντά ναι στα ερωτήματα αυτά, πώς τις απέκτησαν; Μήπως, με την ανάλογη «βοήθεια» των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, μια και οι πάντες γνωρίζουν τις «ιδιαίτερες» σχέσεις των υπηρεσιών αυτών, με πολλούς απ' όσους οι ίδιοι καταγγέλλουν ως «τρομοκράτες»;
Και πέρα από τα ερωτήματα αυτά, υπάρχουν κι άλλα. Οπως, ποιοι πραγματικά ωφελούνται από τα όσα φρικτά και απάνθρωπα συνέβησαν χτες στις ΗΠΑ; Χρειάζονταν ή όχι τα χτεσινά γεγονότα για να αποκτήσουν υπόσταση τα όσα μέχρι σήμερα έλεγε η ηγεσία των ΗΠΑ, περί διεθνούς τρομοκρατίας, ως τον υπ' αριθμόν ένα κίνδυνο του πλανήτη; Γιατί να μην ισχύει και στη συγκεκριμένη περίπτωση ο αστυνομικός, αλλά και λογικός, κανόνας, που θέλει τον ένοχο ανάμεσα σ' αυτούς που κερδίζουν από το όποιο έγκλημα; Και, τέλος πάντων, ανεξάρτητα τι απαντήσεις δίνει ο καθένας στα προαναφερόμενα ερωτήματα, υπάρχει και ποια είναι η σχέση ανάμεσα στην τρομοκρατική και εγκληματική πολιτική των ΗΠΑ, σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης και όσων έγιναν χτες; Μήπως το ένα χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο μαζί το αποκρουστικό και απάνθρωπο πρόσωπο της «νέας τάξης» και του σύγχρονου ιμπεριαλισμού;
Δεν έχουμε απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα. Τα θεωρούμε, όμως, απολύτως εύλογα και ελπίζουμε ότι η παραπέρα πορεία των εξελίξεων θα δώσει απαντήσεις. Ετσι ή αλλιώς, πάντως, οι λαοί πρέπει να εντείνουν στο έπακρο την επαγρύπνησή τους, τη συσπείρωση και την ενότητά τους και να αποτρέψουν την υλοποίηση των όποιων αντιλαϊκών σχεδίων θα εκδηλωθούν με αφορμή τα χτεσινά συγκλονιστικά γεγονότα στις ΗΠΑ.
Μπορεί η κυβέρνηση Μπλερ να παρουσίασε πρόσφατα τη δική της «Λευκή Βίβλο» για την εκπαίδευση, θέλοντας να προβάλει στη βρετανική κοινή γνώμη την... ευαισθησία και... φροντίδα της για τον νευραλγικό αυτό τομέα, αλλά η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική. Σύμφωνα, λοιπόν, με μελέτη του «London School of Economics», η κυβέρνηση των Εργατικών περιόρισε τις εκπαιδευτικές δαπάνες στο 4,5% του ΑΕΠ, για τα έτη 1998 και 1999, παρά τις τότε υποσχέσεις της και τις σχετικές δηλώσεις του Τ. Μπλερ ότι θα «συγκεντρώσει την προσοχή του στην εκπαίδευση, την εκπαίδευση και πάλι την εκπαίδευση». Ακόμη κι αν δοθούν τα επιπλέον κεφάλαια, τα οποία υπόσχεται τώρα η κυβέρνηση Μπλερ για τα έτη 2003-2004, θα επαναφέρουν τις εκπαιδευτικές δαπάνες στο επίπεδο των αρχών της δεκαετίας του 1990, σημειώνει ο καθηγητής και υπεύθυνος για τη μελέτη Χάουαρντ Γκλένερστερ.
Φανταστείτε, δηλαδή και... να μη συγκέντρωνε την προσοχή του ο Μπλερ, πού θα έφτανε το ποσοστό δαπανών για την εκπαίδευση...
Πολλά είναι τα ερωτηματικά που εγείρονται από τον τρόπο που το υπουργείο Οικονομικών επέλεξε να οικοδομήσει την ιστοσελίδα του στο INTERNET. Μια σελίδα την οποία οι κυβερνώντες προπαγανδίζουν για τον πρωτοποριακό της χαρακτήρα, χάρη στη διαφήμισή της παραχωρούν στη Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου ειδικό περίπτερο στη ΔΕΘ κ.ο.κ.
Κι όμως! Μόλις μπαίνεις στη σελίδα της Γραμματείας, υπάρχει διαφήμιση - παραπομπή σε ιστοσελίδα ιδιωτικής εταιρίας, η οποία μάλιστα αξιοποιεί τα δεδομένα του υπουργείου και των εφοριών για να δίνει... πληροφορίες στους ενδιαφερόμενους. Για παράδειγμα, οι φορολογούμενοι μπορούν να δουν αν εκκαθαρίστηκε η φορολογική τους δήλωση, πέρα από τη σελίδα του υπουργείου και από την αντίστοιχη παραπομπή στην ιστοσελίδα της ιδιωτικής εταιρίας.
Τι ακριβώς συμβαίνει στο υπουργείο και την κυβέρνηση; Παραδίνουν από τώρα το έργο των εφοριών σε ιδιώτες; `Η μήπως στα πλαίσια κάποιων άγνωστων διασυνδέσεων αποφάσισαν την προκλητική προβολή - διαφήμιση της, συγκεκριμένης στην προκειμένη περίπτωση, ιδιωτικής εταιρίας, στην οποία στέλνουν πελάτες, με το αζημίωτο φυσικά;
Τι φαντάζονται ο Γ. Παπαντωνίου και ο ΓΓ Π. Γεωργιάδης; Θα ήταν επιτρεπτό η ιστοσελίδα του υπουργείου Γεωργίας, ας πούμε, να διαφημίζει με τέτοιο προκλητικό τρόπο κάποια εταιρία που πουλάει σπόρους και λιπάσματα;
Στον εργάτη
ούτε μία,
λέει πως άδεια
έχει ταμεία
κι αν ποτέ
το χέρι ανοίξει,
έτσι στάχτη,
για να ρίξει,
δυο δεκάρες
δίνει μόνο
και τις κλαίει
ένα χρόνο...
*
Μα, σαν είναι
για τους άλλους,
τους αφέντες
τους μεγάλους
το σφιχτό του
ανοίγει χέρι
και τα πάντα
τους προσφέρει,
δίνει ακόμη
- άι στην ευκή του -
όπως λεν
και το βρακί του,
να, η αισχρή
πολιτική του!