- Οι εργαζόμενοι βιώνουν αυτό το διάστημα μια εφ' όλης της ύλης επίθεση σ' όλο το εργασιακό και ασφαλιστικό πλέγμα. Σε ποιες αλλαγές σκοπεύει αυτή η επίθεση και από ποιους γίνεται;

- Την επίθεση αυτή την έχουν επεξεργαστεί οι εγκέφαλοι των μονοπωλιακών και πολυεθνικών συμφερόντων στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του Μάαστριχτ. Είναι αλήθεια πως η ένταση αυτής της επίθεσης έχει ιδιαίτερη οξύτητα μετά την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Δυο είναι οι βασικές επιδιώξεις: Η αύξηση των κερδών και των υπερκερδών και η ένταση της εκμετάλλευσης σε βάρος της εργατικής τάξης.Τα πολυεθνικά και μονοπωλιακά συμφέροντα και οι πολιτικοί τους εκφραστές αναζητούν με ποιο τρόπο, μέσα από την "κρίση", θα βγουν ακόμα πιο ωφελημένα αυτά τα συμφέροντα. Γιατί είναι γνωστό ότι από αυτή την "κρίση" δε χάνουν όλοι. Για κάποιους είναι χρυσή ευκαιρία για κέρδη και για άλλους σημαίνει λιτότητα, σημαίνει καινούρια βάρη.

- Πώς παίρνει "σάρκα και οστά" αυτή η επίθεση, ποια δικαιώματα σφυροκοπούνται;

- Σφυροκοπούνται, από αυτή την αντιδραστική κλίκα, τα εργασιακά, ασφαλιστικά, κοινωνικά και μισθολογικά δικαιώματα των εργαζομένων. Οταν λέμε επίθεση σε εργασιακά δικαιώματα, εννοούμε το 8ωρο, την πλήρη απασχόληση, τον ολόκληρο μισθό, την ολόκληρη σύνταξη, το επίδομα της άδειας, την άδεια και μια σειρά άλλα δικαιώματα.Θέλουν να τα κάνουν όλα αυτά "μερικά", στην προσπάθεια να αντιμετωπίσουν δήθεν την ανεργία. Η ανεργία δεν αντιμετωπίζεται με τέτοιες πολιτικές. Θέλουν μια θέση εργασίας να τη μοιράζονται τέσσερις - πέντε υποαπασχολούμενοι. Δηλαδή, μερική δουλιά, μερική ζωή. Να, γιατί λέμε για οπισθοδρόμηση, για μεσαίωνα και είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι σε τέτοιες πολιτικές. Στον ασφαλιστικό τομέα ουσιαστικά σκοπεύουν στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, στην αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για τους εργαζόμενους, στη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για τους εργοδότες. Στην κατάργηση του θεσμού των βαρέων και ανθυγιεινών.

- Ποια είναι η θέση της ΕΣΑΚ για τις αλλαγές αυτές και τη μέθοδο υλοποίησής τους;

- Χρειάζονται σημαντικές αλλαγές, όμως σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που κυβέρνηση, εργοδοσία και Ευρωπαϊκή Ενωση έχουν ως στόχο.Χρειάζονται αλλαγές, γιατί από την είσοδο της τεχνολογίας στην παραγωγική διαδικασία επιβάλλεται να ωφεληθεί ο εργάτης. Επιβάλλεται να γίνει πιο άνετη η δουλιά του, να γίνει καλύτερος ο μισθός του, να γίνει περισσότερος ο ελεύθερος χρόνος του, να γίνει πιο σίγουρη η απασχόλησή του. Αλλαγές χρειάζονται και στις εργασιακές σχέσεις, που θα μειώνουν τις ώρες απασχόλησης και θα αυξάνουν ταυτόχρονα τις αποδοχές. Χρειάζονται αλλαγές και μπορούν να γίνουν στο ασφαλιστικό, στην κατεύθυνση να σταματήσει η λεηλασία σε βάρος της κοινωνικής ασφάλισης, να σταματήσει η εισφοροδιαφυγή, να μπει σε εφαρμογή η τριμερής χρηματοδότηση, να μειωθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, να βελτιωθεί το σύνολο των παρεχόμενων υπηρεσιών από τους οργανισμούς κοινωνικής πολιτικής. Στο θέμα των μισθών μπορεί να γίνει και επιβάλλεται να ακολουθηθεί μια εντελώς διαφορετική τροχιά. Γι' αυτό παλεύει το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, γι' αυτό αγωνίζεται η ΕΣΑΚ μέσα από την υπογραφή ουσιαστικών συλλογικών συμβάσεων.

- Ποια είναι η θέση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ απέναντι σ' αυτά τα πολύ σοβαρά ζητήματα;

- Στο συνδικαλιστικό κίνημα αντιπαρατίθενται δυο γραμμές. Η μία είναι της ταξικής πάλης, της ενότητας και της αντεπίθεσης που υποστηρίζει και προωθεί η ΕΣΑΚ. Η άλλη, που ακολουθούν οι ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝ, που υιοθετείται και από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, είναι η γραμμή της συναίνεσης, της υποταγής. Οι ευθύνες αυτών των ηγεσιών είναι πελώριες. Είναι συνένοχοι και συνυπεύθυνοι για ό,τι πληρώνει και ό,τι επωμίζεται σήμερα η εργατική τάξη.Βοηθούν με τη στάση τους να αυξάνεται η ανεργία, να εντείνεται η λιτότητα και να αυξάνονται τα κέρδη των βιομηχάνων, βοηθούν να ιδιωτικοποιούνται επιχειρήσεις, να κλείνουν εργοστάσια. Πιστεύουμε ότι η κατάσταση στη βάση είναι διαφορετική. Εκεί εργάτες και υπάλληλοι, ανεξάρτητα από ιδεολογικές και παραταξιακές προτιμήσεις απαιτούν να ενισχυθούν τα ταξικά χαρακτηριστικά, να ενισχυθεί το ταξικό ρεύμα στο συνδικαλιστικό κίνημα.

- Πώς εκφράζεται πρακτικά η στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ;

- Είχαμε το μεγαλειώδη αγώνα των ναυτεργατών, το σημαντικό αγώνα των εκπαιδευτικών, των αγροτών, των εργαζομένων στο εμπόριο, των συνταξιούχων και άλλων κλάδων. Είχαμε σημαντικές και αξιόλογες προσπάθειες από εργοστασιακούς εργάτες. Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ προσπάθησε, με κάθε τρόπο, να υπονομεύσει αυτούς τους αγώνες. Εδειξε ότι τρέμει τους αγώνες και όταν από τα πράγματα αναγκάζεται να εξαγγείλει κάποια κινητοποίηση, το κάνει περισσότερο για το θεαθήναι. Η γραμμή της ταξικής πάλης και οι δυνάμεις που υπηρετούν αυτή τη γραμμή, αγωνίζονται για την όξυνση της ταξικής πάλης και έχουν υιοθετήσει τη σωστή επιλογή του μονόδρομου αυτής της πορείας.

- Εισήλθαμε και επισήμως στον "κοινωνικό διάλογο". Πώς τον αντιμετωπίζει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και ποια είναι η θέση της ΕΣΑΚ;

- Οι βιομήχανοι, η κυβέρνηση και η πλειοψηφία της διοίκησης ΓΣΕΕ, βλέπουν σαν "μάννα εξ ουρανού" τον "κοινωνικό διάλογο". Το θεωρούν μεγάλη δημοκρατική κατάκτηση, ενώ η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Η κυβέρνηση - όπως το βλέπουμε εμείς και πιστεύουμε η πλειοψηφία των εργαζομένων έχει αντιληφθεί - διαμορφώνει ένα στημένο παιχνίδι, στο οποίο ψάχνει να βρει "γλάστρες" και αυτό το ρόλο έχει εναποθέσει στην πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ, η οποία θα νομιμοποιήσει με την παρουσία της την απάτη της κυβέρνησης. Εμείς έχουμε υποστηρίξει και στα όργανα της Συνομοσπονδίας ότι δεν πρέπει η ΓΣΕΕ να προσέλθει στο τραπέζι αυτού του "κοινωνικού διαλόγου", γιατί τίποτα θετικό δεν μπορεί να προσδοκά η εργατική τάξη μέσα από αυτό το διάλογο.Η κυβέρνηση έχει ειλημμένες αποφάσεις, έχει έτοιμα τα σχέδια, όπως τα έχουν επεξεργαστεί οι τεχνοκράτες των βιομηχάνων, των μονοπωλίων και των πολυεθνικών και θέλει τώρα να τα εμφανίσει σαν δικές της προτάσεις και πάνω σε αυτές τις προτάσεις να κάτσουμε δήθεν να κουβεντιάσουμε. Το πώς εννοεί η κυβέρνηση το διάλογο, το έχει δείξει και στους αγώνες των ναυτεργατών, των αγροτών, των εκπαιδευτικών. Εχει δείξει, επίσης, ότι, ενώ υπόσχεται διάλογο, προσπαθεί και κάνει ρυθμίσεις σημαντικές όπως αυτή που έκανε για τα αποθεματικά των ταμείων. Εμείς είμαστε υπέρ ενός άλλου διαλόγου, του αγωνιστικού διαλόγου. Πήγαμε και συζητήσαμε και στα υπουργεία μαζί με τους εργάτες της ΧΑΡΤΕΛΛΑΣ και με τους συνταξιούχους που βρίσκονταν στους δρόμους, πήγαμε και με τους οικοδόμους, πήγαμε με όλους τους κλάδους και τα εργοστάσια που μέσα από αγωνιστικές διαθέσεις απαιτούσαν λύσεις για τα αιτήματά τους. Δε θα πάρουμε μέρος σ' αυτό το στημένο παιχνίδι και θα αποκαλύψουμε στην εργατική τάξη, όσο πιο πλατιά μπορούμε, τις ευθύνες αυτών που θα αναλάβουν να νομιμοποιήσουν το διάλογο και να βοηθήσουν την κυβέρνηση. Το διάλογο η κυβέρνηση θα τον έχει από την πλευρά μας με την ένταση των αγώνων και της ταξικής πάλης.

- Φέτος θα γίνουν δυο πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις στην Αθήνα, γιατί γίνεται αυτό, τι σηματοδοτεί, ποιο είναι το ζητούμενο;

- Εμείς καταθέσαμε στην Εκτελεστική και την ολομέλεια της διοίκησης της

ΓΣΕΕ ένα αγωνιστικό πλαίσιο, που έπαιρνε υπόψη του τα καινούρια δεδομένα, που διαμορφώθηκαν από την πολιτική της κυβέρνησης, από την ένταση των αγώνων που είχαμε το προηγούμενο διάστημα, από την ομιλία του πρωθυπουργού στα συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ από τη μεθόδευση με το λεγόμενο "κοινωνικό διάλογο". Αυτές οι κοινωνικοπολιτικές και συνδικαλιστικές εξελίξεις της τελευταίας χρονιάς εκφράζονταν μέσα στο πλαίσιο που καταθέσαμε στη διοίκηση της ΓΣΕΕ και έβαζε το βασικό ζήτημα τι ΓΣΕΕ χρειάζονται οι εργαζόμενοι. Το πλαίσιο αυτό, που ανταποκρίνεται στις ανάγκες των εργαζομένων, απορρίφθηκε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο από όλες τις άλλες συνδικαλιστικές παρατάξεις και αντιπρότειναν ένα πλαίσιο, το οποίο δεν αποτελούσε καν βάση για συζήτηση.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις, σωματεία της Αθήνας, ομοσπονδίες και συνδικαλιστικά στελέχη πήραν την απόφαση και οργανώνουν το γιορτασμό της Πρωτομαγιάς σε εργοστάσια, σε συνοικίες και Δήμους και την κεντρική Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στο Σύνταγμα.

Με βάση αυτά, η πραγματική Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση, είναι αυτή που κάνουν τα σωματεία. Εκεί που θα ακουστούν τα πραγματικά προβλήματα, εκεί που θα κατονομαστούν οι υπεύθυνοι, οι αιτίες που τα γεννούν και τα αναπαράγουν, εκεί που θα ειπωθούν οι λύσεις και οι διέξοδοι απέναντι σε αυτά τα προβλήματα.

Τι θέλουμε να δείξουμε με αυτή μας την κίνηση στην Αθήνα. Πρώτα απ' όλα θέλουμε να αναδείξουμε ότι "έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι" με τον κυβερνητικό συνδικαλισμό και τους συμμάχους του στις κορυφαίες τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Την τακτική αυτών των ηγεσιών την πληρώνουν κάθε μέρα οι εργάτες. Θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση. Οτι η λύση και η διέξοδος βρίσκεται στο συντονισμό από τα κάτω του κινήματος και στην κοινή δράση των εργατών πάνω στα κοινά προβλήματα, ανεξάρτητα από όποιες διαφορές.

Η Πρωτομαγιά που οργανώνουν τα σωματεία της Αθήνας είναι η ενωτική Πρωτομαγιά, βασισμένη στην ενότητα του αγώνα, στην ενότητα της διεκδίκησης, στην ενότητα της προώθησης των εργατικών αιτημάτων, στην ενότητα της υπεράσπισης των κατακτήσεων, στην ενότητα της πάλης, ενώ η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ καλούν σε μια ενότητα ψεύτικη, εικονική. Μας καλούν σε ενότητα, για να βοηθήσουμε να υλοποιηθούν οι στόχοι του Μάαστριχτ, της "Λευκής Βίβλου", για να αναλάβουμε εργολαβικά την προώθηση των "τοπικών συμφώνων απασχόλησης", που είναι κίνδυνος - θάνατος για τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Για την αναθεώρηση της Συνθήκης του Μάαστριχτ, ενώ ξέρουν και οι ίδιοι ότι μόνο η ανατροπή της συνθήκης μπορεί να φέρει ελπίδα. Εμείς υποστηρίζουμε, υιοθετούμε και αναδείχνουμε την αγωνιστική ενότητα και σ' αυτή την κατεύθυνση θα κινούνται οι Πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις και η κεντρική συγκέντρωση.

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ

Η Πρωτομαγιά που οργανώνουν τα σωματεία της Αθήνας είναι η ενωτική Πρωτομαγιά, βασισμένη στην ενότητα του αγώνα, στην ενότητα της διεκδίκησης, στην ενότητα της προώθησης των εργατικών αιτημάτων, στην ενότητα της υπεράσπισης των κατακτήσεων

Οταν ο Κ. Σημίτης "έκλεινε πονηρά το μάτι" στους μεγαλοεπιχειρηματίες, που αποτελούσαν το εκλεκτό ακροατήριό του στην ομιλία του στο "Εκόνομιστ", λέγοντας ότι "το επίκεντρο της κυβερνητικής στρατηγικής μετατοπίζεται όλο και περισσότερο στην παραγωγική αναδιάρθρωση και την ενίσχυση της αναπτυξιακής δυναμικής" προφανώς ήξερε ότι το μήνυμα θα εκτιμηθεί δεόντως.Η κυβέρνηση ξεκινά την επιχείρηση κατεδάφισης των κοινωνικών κατακτήσεων και φρόντισε πρώτα απ' όλα να ενημερώσει τους φυσικούς συμμάχους της και να ζητήσει την ενεργό συμβολή τους στην επιβολή των αντιλαϊκών μέτρων.

Πίσω από το τρίπτυχο "ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, απασχόληση", η κυβέρνηση ξεκινά μια πολυμέτωπη επίθεση και βάζει στο στόχαστρο ό,τι έχει κατακτήσει η εργατική τάξη τον τελευταίο αιώνα με πολύχρονους και αιματηρούς αγώνες (8ωρο, μισθοί, συλλογικές συμβάσεις, απολύσεις, κ.ο.κ.). Στην πραγματικότητα, τίποτα δε μένει όρθιο. Τυχόν επιβολή των νέων αντιλαϊκών μέτρων, όπως αυτά, με αρκετή σαφήνεια, προσδιορίστηκαν την περασμένη Πέμπτη στη Χαρ. Τρικούπη, θα οδηγήσουν μεγάλα τμήματα των κοινωνικών στρωμάτων στο περιθώριο, στη φτώχεια και την εξαθλίωση, ενώ ταυτόχρονα θα ενταθεί η υπερεκμετάλλευση των υπόλοιπων - "τυχερών".

Δυστυχώς, δεν πρόκειται για αντιπολιτευτική υπερβολή. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στις προηγμένες καπιταλιστικές χώρες της Δύσης (κυρίως ΗΠΑ, Αγγλία), όπου η εφαρμογή παρόμοιων μέτρων δεν έχει απλά διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες, αλλά, στην κυριολεξία, έχει δημιουργήσει εκατομμύρια άνεργους, άστεγους, εξαθλιωμένους, ενώ παράλληλα τα κέρδη των πολυεθνικών σημειώνουν πρωτοφανή άνοδο. Η υπερεκμετάλλευση αυξάνεται στο έπακρο. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις ΗΠΑ, μεταξύ 1977 και 1992, η παραγωγικότητα των Αμερικανών εργατών αυξήθηκε πάνω από 30%, ενώ ο "μέσος" πραγματικός μισθός έπεσε κατά 13% (!). Η τάση αυτή έχει επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια.

Η κυβέρνηση Σημίτη αδίστακτα, παρά τις φραστικές διαφοροποιήσεις και τους τακτικούς ελιγμούς, επιχειρεί να οδηγήσει την κοινωνία σε αυτή την εφιαλτική πορεία, αδιαφορώντας επιδεικτικά για τη μετατροπή της χώρας σε μια τεράστια ζώνη φτώχειας και ανεργίας. Εκεί, ακριβώς, οδηγούν οι "αλλαγές" στην αγορά εργασίας, αφήνοντας τον εργαζόμενο στο έλεος της βουλιμίας της εργοδοσίας, χωρίς τη στοιχειώδη προστασία.

Αρκεί η απλή απαρίθμηση των μέτρων, που επιχειρεί να επιβάλει η κυβέρνηση, για του λόγου το αληθές:

- Εθνική Συλλογική Σύμβαση: Οπως είπε ο Κ. Σημίτης, "θα εμπλουτιστεί με νέους στόχους και ρυθμίσεις", οι οποίες, αν και δεν ανακοινώθηκαν, είναι ολοφάνερο ότι θα οδηγήσουν σε νέες "παραχωρήσεις" από την πλευρά των εργαζομένων, πάντα βέβαια με "συναίνεση", τόσο στο βασικό μισθό, όσο και στην "ευελιξία της αγοράς εργασίας".

- Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης: Πρόκειται για την άμεση και έμπρακτη υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων, αφού κατοχυρώνουν τους εργοδότες να "αγοράζουν" όση εργασία θέλουν, όποτε τη θέλουν και, βέβαια, να πληρώνουν κάτω από το βασικό μισθό.

- Νέα ρύθμιση για το συνολικό χρόνο εργασίας,ο οποίος δε θα υπολογίζεται πλέον σε εβδομαδιαία ή μηνιαία βάση, αλλά σε 6μηνη ή ετήσια. Στη διάρκεια αυτού του διαστήματος, ο εργοδότης μπορεί να χρησιμοποιεί τον εργαζόμενο κατά βούληση, όποτε έχει "ανάγκη" και, ταυτόχρονα, να τον έχει "δεμένο", δίκην δούλου, δίνοντάς του ένα "ξεροκόμματο".

- Αντί για 8ωρο, ελαστικό ωράριο: Ο εργοδότης δεν εγγυάται καμία ώρα εργασίας στον εργαζόμενο και, αντίθετα, τον υποχρεώνει να περιμένει στο σπίτι του, μήπως και τον καλέσει όταν έχει ανάγκη.

- Κατάργηση των ορίων στις απολύσεις: Είτε μέσω της κατάργησης των ορίων (2%) που υπάρχει σήμερα είτε μέσω της δυνατότητας που θα τους παρέχει να χαρακτηρίζονται "μη βιώσιμες", στην πραγματικότητα, θα καταργηθεί κάθε φραγμός στο "ιερό δικαίωμα" των εργοδοτών να απολύουν.

- Επέκταση της μερικής απασχόλησης: Ουσιαστικά, η μορφή της μερικής απασχόλησης, η πιο άθλια μορφή εκμετάλλευσης του εργαζόμενου, θα γίνει κυρίαρχη, ενώ η πλήρης απασχόληση σταδιακά θα μετατραπεί σε περιθωριακή μορφή απασχόλησης. Ο μερικώς απασχολούμενος είναι ο "απασχολήσιμος" του Κ. Σημίτη, ο νέος τύπος εργαζόμενου που ονειρεύονται.

- Επέκταση της μερικής απασχόλησης και στο δημόσιο τομέα: Είναι ολοφάνερο ότι δεν ισχύει πλέον η αρχή πως οι πάγιες ανάγκες στο δημόσιο τομέα θα καλύπτονται με μόνιμες θέσεις απασχόλησης, αλλά θα καλύπτονται με "ωρομίσθιους". Εννοείται ότι το ρουσφέτι θα οργιάζει. Ούτε οι εργαζόμενοι στο δημόσιο μπορούν, πλέον, να αισθάνονται "ασφαλείς".

- Αδειες με μειωμένες αποδοχές: Η κατάκτηση των αδειών, ουσιαστικά, θα υπονομευτεί και καταργηθεί.

- Μείωση του μη μισθολογικού κόστους στους νεοπροσλαμβανόμενους - και όχι μόνο - που σημαίνει, απλά, διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων, δημιουργία"αυτοασφαλισμένων" κ.ο.κ.

Γενικότερα, η κατηγορία των "νεοπροσλαμβανόμενων" δε θα έχει στην πραγματικότητα δικαιώματα. Θα πληρώνεται κάτω από το βασικό μισθό, δε θα ασφαλίζεται κ.ο.κ. Η λίστα της αντιλαϊκής επέλασης δεν έχει τέλος.

Παράλληλα, η κυβέρνηση θα προχωρήσει στις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα των πάντων στο όνομα της "ανάπτυξης", θα δώσει νέα κίνητρα στους μεγαλοεπιχειρηματίες και με το νέο "αναπτυξιακό" νόμο κ.ο.κ.

Η κυβέρνηση και τα μεγάλα αφεντικά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα εκμεταλλευτούν την αλματωδώς αυξανόμενη ανεργία, για να επιβάλουν την ελαστικότητα του χρόνου εργασίας, τη μείωση των αμοιβών, κ.ο.κ.

Παράλληλα, βέβαια, θα εμφανίσει στα χαρτιά ότι κατεβάζει το ποσοστό των ανέργων. Φυσικά, πρόκειται για απάτη. Απλά, θα έχει μοιράσει τις θέσεις εργασίας σε περισσότερους, οι οποίοι θα αμείβονται χειρότερα και θα είναι θύματα υπερεκμετάλλευσης.

Η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να εκβιάσει και υφαρπάξει τη "συναίνεση" των εργαζομένων, αξιοποιώντας και τους συσχετισμούς στις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις. Για το σκοπό αυτό, προσπαθεί με κάθε τρόπο να εξασφαλίσει τη συμμετοχή των συνδικάτων στον κοινωνικό διάλογο - παγίδα. Ομως, οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να γίνουν συνένοχοι στο μεγαλύτερο έγκλημα που επιχειρείται σε βάρος των συμφερόντων τους, να υποθηκεύσουν το μέλλον των παιδιών τους.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Με τον "κοινωνικό διάλογο" ασχολείται η εκπομπή "Δεύτερη Εκδοση" της ΕΤ-2, που μεταδίδεται αύριο στις 10 μ.μ. Στην εκπομπή συμμετέχουν το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ Γ. Μαυρίκος,ο βουλευτής Επικρατείας Στ. Μανίκας και το στέλεχος της ΝΔ Ν. Τζαβέλα.

Αναχώρησε για την Τρίπολη της Λιβύης ο Ηλίας Λέγγερης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, όπου θα εκπροσωπήσει το Κόμμα στη Συνάντηση για την Ειρήνη και τη Φιλία των λαών της περιοχής της Μεσογείου, που διοργανώνει η Γραμματεία του Γενικού Λαϊκού Συνεδρίου της Μεγάλης Τζαμαχιρίας.

Η Κομματική Επιτροπή Αρκάδων Αθήνας του ΚΚΕ σάς προσκαλεί να συμμετάσχετε στην εκδήλωση που θα γίνει προς τιμήν των 50 χρόνων του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στην Αρκαδία, αύριο Δευτέρα 14 Απρίλη,ώρα 6.30 μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων του ξενοδοχείου ΤΙΤΑΝΙΑ (Πανεπιστημίου 52 - δίπλα από το REX).

• Η Επιτροπή Λακώνων Αττικής,που στηρίζει το ΚΚΕ, καλεί τα μέλη, τους φίλους και οπαδούς, σε Γενική Συνέλευση που θα γίνει την Τρίτη 15 Απρίλη στις 7 μ.μ. στα γραφεία της ΚΟΑ (Βερανζέρου και Κοτοπούλη), με θέματα:

1. Πολιτικές εξελίξεις. 2. Απολογισμός απερχόμενης Επιτροπής. 3. Εκλογή νέας Επιτροπής.

• Συγκέντρωση διοργανώνουν οι ετεροδημότες Αττικής των Νομών Καρδίτσας, Τρικάλων, Λάρισας, Μαγνησίας και Νήσων (Σκιάθος, Σκόπελος, Αλόννησος) στα γραφεία της ΚΟΑ (Κοτοπούλη και Βερανζέρου) την Τετάρτη 16 Απρίλη στις 6.30 μμ με θέματα: πολιτικές εξελίξεις, Ευρωπαϊκή Ενωση, Μάαστριχτ.
• Η Επιτροπή Ετεροδημοτών Μακεδονίας - Θράκης στήριξης του ΚΚΕ,καλεί τα μέλη, τους φίλους και οπαδούς της σε συγκέντρωση που θα γίνει την Πέμπτη 17 Απρίλη και ώρα 7 μμ στα γραφεία της ΚΟΑ (Βερανζέρου και Κοτοπούλη) με θέμα: "Οι τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις και η κατάσταση στα Βαλκάνια".

Το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ καλεί, αύριο Δευτέρα στις 11 π.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων, τους συνταξιούχους δημοσιογράφους προκειμένου να ενημερωθούν για τις εξελίξεις σχετικά με το θέμα της αύξησης που δικαιούνται. Η συγκέντρωση αυτή οργανώνεται από το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, μετά την αρνητική στάση του υπουργού Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου στο δίκαιο αίτημα της αύξησης και τη στάση εργασίας της 10ης Απρίλη, για να ενημερώσει τους συνταξιούχους δημοσιογράφους για τις περαιτέρω ενέργειες.