ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 13 Ιούνη 2000
Σελ. /36
Τι θα περιλαμβάνει;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οπως διαβάσαμε σε χτεσινή απογευματινή εφημερίδα, ομάδα αξιωματικών της ελληνικής Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας θα μεταβεί στο Λονδίνο, ώστε να εκπαιδευτεί από ειδικούς στην εξάρθρωση της τρομοκρατίας αξιωματικούς της Σκότλαντ Γιαρντ. Θα περιλαμβάνει, άραγε, η εκπαίδευση και τις «ειδικές» μεθόδους, που χρησιμοποίησε η τότε βρετανική κυβέρνηση στην αντιμετώπιση του IRA, με την ψήφιση και του διαβόητου «αντιτρομοκρατικού νόμου»;

Απλώς, αναρωτιόμαστε...

Εις το όνομα της ... τρομοκρατίας

Και μια και μιλάμε, για την εγγλέζικη εκπαίδευση των Ελλήνων αξιωματικών, πρέπει να σημειώσουμε πως αποδείχτηκε εξαιρετικά επίκαιρη η ταινία «Εις το όνομα του πατρός» που (ξανα)είδαμε, από την τηλεόραση αυτή τη φορά, την Παρασκευή το βράδυ.

Εκεί να δείτε, πώς αποσπούνται οι «ομολογίες» (δηλαδή οι υπογραφές αποσπώνται και οι «ομολογίες» προστίθενται εκ των υστέρων), πώς ανυποψίαστοι άνθρωποι ρίχνονται οικογενειακώς στις φυλακές υψίστης ασφαλείας σαν «τρομοκράτες του ΙRΑ», πώς ακόμα και η μητέρα Τερέζα - όπως λέει με σκωπτική διάθεση ο νεαρός πρωταγωνιστής στην ταινία - μπορεί να φτιάχνει και να τοποθετεί βόμβες... εις το όνομα της «πάταξης της τρομοκρατίας»!

Οριστικά...

Το είχαμε μεριά, το κάναμε φόρτωμα... Που σημαίνει, πρώτα είχαμε μόνο την ΟΝΕ, τώρα έχουμε και την παγκοσμιοποίηση... Η τελευταία, λοιπόν, «μας καλεί να απλουστεύσουμε τις ρυθμίσεις στην αγορά της εργασίας», να «απελευθερώσουμε τις αγορές τηλεπικοινωνιών, ενέργειας και μεταφορών», να «προωθήσουμε τις μετοχοποιήσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις» και επίσης, «μέσα από τον κοινωνικό διάλογο, να δώσουμε οριστική λύση στο πρόβλημα του ασφαλιστικού συστήματος»...

Αυτά γράφει, μεταξύ άλλων, ο πρωθυπουργός αυτοπροσώπως σε άρθρο του στα χτεσινά «Νέα» και επειδή όλα είναι εντελώς ολοφάνερα τι σημαίνουν για τους εργαζόμενους της χώρας, θα σημειώσουμε απλώς εκείνο το «οριστική», που χρησιμοποιεί ο πρωθυπουργός στη «λύση» του ασφαλιστικού, όπου επίσης δεν επαναλαμβάνεται καν εκείνο το χαριτωμένο «χωρίς να θιγούν ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα»...

Στην αρχή ακόμη...

Σε όλους όσοι είχε διαμορφωθεί η αυταπάτη ότι με την ένταξη της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ, τελειώνει και ο Γολγοθάς των μακρόχρονων πολιτικών μονόπλευρης λιτότητας, κλπ., κλπ., αφιερώνουμε το παρακάτω απόσπασμα από το ίδιο άρθρο του Κ. Σημίτη, στα χτεσινά «Νέα»: «Η συμμετοχή στη ζώνη του ευρώ δεν είναι η άφιξη στην Ιθάκη, είναι η αρχή μιας αισιόδοξης και ελπιδοφόρας πορείας για τη χώρα, την κοινωνία και τους πολίτες».

Οπως καταλαβαίνετε, πάντως, δε θα συνεχιστούν μόνο - και θα ενταθούν - οι αντιλαϊκές πολιτικές, αλλά και το ανέξοδο μοίρασμα ψεύτικων ελπίδων και υποσχέσεων. Μόνο το φως, στο τέλος του τούνελ, δεν πρόκειται ποτέ να δούμε όσο συνεχίζονται οι πολιτικές του «ευρω-μονόδρομου». Αλλωστε, όπως λέει και ο πρωθυπουργός, βρισκόμαστε στην αρχή ακόμη...

Οταν οι πολυεθνικές αποφασίζουν...

Η λέσχη των 45 μεγάλων ευρωπαϊκών πολυεθνικών, που συνέταξαν τη διαβόητη «λευκή βίβλο» για τις εργασιακές σχέσεις, η οποία υιοθετήθηκε από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ και αποτελεί έκτοτε το «ευαγγέλιο» των εθνικών κυβερνήσεων, διατάσσει τώρα τη διάλυση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση. Το νέο «ευαγγέλιο» που δημοσίευσε, κατ' αποκλειστικότητα, ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης», είναι εντελώς αποκαλυπτικό τόσο για το ύφος του, όσο κυρίως για τις προθέσεις του. Αποδελτιώνουμε: «Αυξήστε το κανονικό όριο συνταξιοδότησης... Σταματήστε να αυξάνετε το κόστος συνταξιοδότησης... Υποκινήστε μεγαλύτερο ανταγωνισμό μεταξύ αυτών που παρέχουν ιδιωτικές συντάξεις... Ενθαρρύνετε τα μεμονωμένα άτομα να αναλάβουν μόνα τους την ευθύνη για αποταμίευση για τη συνταξιοδότησή τους... Απομακρύνετε τα οικονομικά εμπόδια από τις επενδύσεις ιδιωτικών συντάξεων...».

Μ' άλλα λόγια, «αποφασίζομεν και διατάσσομεν το τέλος της κοινωνικής ασφάλισης»!

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ο εφιάλτης της φτώχειας

Μπορεί στην Ελλάδα των παραμονών της ένταξης στην ΟΝΕ η εξαθλίωση και η φτώχεια να έχουν εξοστρακιστεί από το λεξιλόγιο των κρατούντων, αυτό όμως κάθε άλλο παρά σημαίνει πως δεν υπάρχει. Οσο κι αν επιδιώκουν, μέσω των συστημάτων διαμόρφωσης της κοινής γνώμης που διαθέτουν, να προβάλουν μόνο ό,τι λαμπυρίζει και είναι φανταχτερό, εκατομμύρια συμπολίτες μας ζουν στο οικονομικό περιθώριο και στο σκοτάδι της καθημερινής ανέχειας. Η κατάσταση, μάλιστα, είναι τόσο σοβαρή, που ακόμα και μελέτες δημόσιων οργανισμών, όπως είναι το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών, δεν μπορούν να παραβλέψουν την τραγική πραγματικότητα, που βιώνει ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας.

Τα στοιχεία, όπως και να διαβαστούν, είναι αποκαλυπτικά. Τουλάχιστον ένας στους τέσσερις Ελληνες δεν είναι σήμερα σε θέση, με βάση το εισόδημα που διαθέτει, να καλύψει τις πλέον στοιχειώδεις ανάγκες διαβίωσης. Σύμφωνα με τη μέθοδο της «Γιούροστατ», στην κατηγορία των σύγχρονων πενήτων συγκαταλέγεται το 24% των Ελλήνων. Σύμφωνα με μια άλλη, που στηρίζεται στην απεικόνιση της φτώχειας, με βάση την αγοραστική δύναμη σε δραχμές, το ποσοστό αυτό είναι πάνω από 27%. Η κυβέρνηση και οι θιασώτες των...«μονοδρόμων», ας διαλέξουν ποιο ποσοστό ισχύει. Εμείς υποστηρίζουμε ότι στην πραγματικότητα, και με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, το ποσοστό αυτό είναι αισθητά μεγαλύτερο.

Αρκεί μόνο να παρατηρήσει κανείς τους δείκτες, βάσει των οποίων ο πολίτης θεωρείται «φτωχός» ή ξεφεύγει από την κατηγορία αυτή. Τους εργένηδες, λοιπόν, η στατιστική τούς συμπεριλαμβάνει στους φτωχούς, αν έχουν μηνιαίο εισόδημα μέχρι 91.000 δραχμές, τα ζευγάρια μέχρι 136.000 δραχμές, τις οικογένειες με ένα παιδί μέχρι 176.000 κ.ο.κ.

Το πώς είναι δυνατόν να θεωρείται ότι όσοι στην Ελλάδα του 2000 έχουν εισόδημα μερικά χιλιάρικα πάνω από τα παραπάνω όρια, έχουν ξεφύγει από τα όρια της εξαθλίωσης, είναι ένα ερώτημα στο οποίο, πέρα από τη Στατιστική, μόνο το θράσος των κυβερνώντων και των εκπροσώπων της άρχουσας τάξης μπορεί να δώσει απάντηση. Αυτοί, δηλαδή, που ως κυβέρνηση εκπονούν προγράμματα και εφαρμόζουν πολιτικές, ώστε οι μεγαλοεπιχειρηματίες να έχουν εξασφαλισμένο «εισόδημα» εκατοντάδων δισεκατομμυρίων και τρισεκατομμυρίων.

Αυτή είναι η εικόνα του σύγχρονου κόσμου και της κεφαλαιοκρατικής κοινωνίας. Μια εικόνα, όπου αυξάνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς ο πλούτος των ολίγων, με κεφάλαια και εισοδήματα που αποσπώνται από όλο και μεγαλύτερα τμήματα των λαών. Η ανεργία, η φτώχεια, η ανέχεια και η υποκατανάλωση των πολλών, η λεηλασία των εισοδημάτων τους, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την εντεινόμενη υπερσυσσώρευση των κεφαλαιοκρατών. Η μεγαλύτερη εκμετάλλευση και οικονομική αφαίμαξη του συνόλου των εργαζομένων αποτελούν το μέσο και το εργαλείο για την ακόμα μεγαλύτερη συγκέντρωση κεφαλαίων και κερδών. Αυτή ακριβώς την τάση προσπαθεί να ενισχύσει η χρηματιστηριακή και οικονομική ολιγαρχία με την «παγκοσμιοποίηση» και ό,τι αυτή συνεπάγεται για το μέλλον των λαών και τις προοπτικές νέων συνθηκών κερδοφορίας για το κεφάλαιο.

Τρόμος ενόψει

Τους νόμους

θα αλλάξουνε

κι όποιος

ζητάει κάτι,

να φύγουν

οι «προστάτες» μας,

ας πούμε,

απ' την πλάτη

θα θεωρείται

...έγκλημα

φριχτό

πως διαπράττει!

* * *

Τους νόμους

θα αλλάξουνε

κι όποιος

στα... άκρα φτάνει

«Κάτω το ΝΑΤΟ»,

λέγοντας

και «Εξω

οι Αμερικάνοι»,

ως «τρομοκράτης»

πάραυτα

θα στέλνεται

στην κάννη!

* * *

Τους νόμους

θα αλλάξουνε,

όχι

δεν θα περάσει,

ο... τρομοκράτης

ο λαός

θα αναλάβει

δράση!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ