Σε αυτή τη συνάντηση, οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, της ΔΗΜΑΡ και του ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκονται στην ηγεσία της ΚΕΔΕ ανάμεσα στα άλλα είπαν ότι «μπορούν να διαδραματίσουν ρόλο για την έξοδο από την κρίση, την τοπική ανάπτυξη και την αντιμετώπιση της ανεργίας, καθώς και στην εξασφάλιση της αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής». Αυτά τα έγραψαν και σε σχετικό κείμενο που κατέθεσαν στον πρωθυπουργό.
Είναι φανερό ότι οι δήμοι ως κομμάτι του αστικού κράτους επιδιώκουν να εκτονώσουν την οργή του κόσμου από την άγρια αντιλαϊκή πολιτική. Αυτό που λένε για αντιμετώπιση της ανεργίας είναι τα προγράμματα αυτεπιστασίας με 500 ευρώ το μήνα και η κοινωφελής εργασία με 625 ευρώ το μήνα για 5 μήνες το χρόνο. Προγράμματα που στην ουσία καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις και οδηγούν τους εργαζόμενους να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί. Αυτό εννοούν αλληλεγγύη, αυτό εννοούν κοινωνική συνοχή. Και θέλουν να εκτονώσουν τη λαϊκή οργή στο όνομα της λεγόμενης κοινωνικής συνοχής, δηλαδή της διαιώνισης της άγριας εκμετάλλευσης των καπιταλιστών.
Δεν σταμάτησαν όμως μόνο σε αυτό. Σύμφωνα με το δελτίο Τύπου της Ενωσης: «Η ΚΕΔΕ ζήτησε ακόμη από τον πρωθυπουργό καταργήσεις ή συγχωνεύσεις δημοσίων υπηρεσιών και φορέων να μην ανακοινώνονται, αλλά, εφόσον τίθενται, να γίνονται πάντα σε συνεννόηση με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους εκπροσώπους των κοινωνικών εταίρων, επειδή ήδη δημιουργούνται τεράστια προβλήματα εξυπηρέτησης των πολιτών και επιχειρήσεων χωρίς λόγο». Το θέμα, λοιπόν, για ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΔΗΜΑΡ και ΣΥΡΙΖΑ στην ΚΕΔΕ δεν είναι ότι εκατοντάδες εργαζόμενοι απολύονται και βρίσκονται στο δρόμο από την κατάργηση και συγχώνευση υπηρεσιών, δεν είναι το τσάκισμα και αυτών των άθλιων κοινωνικών παροχών, αλλά η ταλαιπωρία που δημιουργείται όταν αυτό γίνεται χωρίς συνεννόηση με τους δήμους... Τέτοιο αίσχος, δηλαδή.
Με διαδικασίες - εξπρές σκοπεύει η κυβέρνηση να προχωρήσει στο ξεπούλημα της δημόσιας ακίνητης περιουσίας και χωρίς κανένα δημόσιο έλεγχο, όπως αποδεικνύεται και από το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών για τις ρυθμίσεις που αφορούν την εφαρμογή του «μεσοπρόθεσμου», που κατατέθηκε προχτές στη Βουλή.
Συγκεκριμένα, στο νομοσχέδιο προβλέπεται, μεταξύ άλλων, ότι τα ακίνητα αυτά θα αξιοποιούνται μέσω του νόμου 2730/1999 που αφορούσε την εκτέλεση των ολυμπιακών έργων και προέβλεπε, μεταξύ άλλων, ταχύτερες διαδικασίες για την έκδοση οικοδομικών αδειών, αναγκαστικές απαλλοτριώσεις κ.ά.
Με τον τρόπο αυτό αναμένεται να βγουν «στο σφυρί» 35 γνωστά αστικά ακίνητα που είχαν επιλεγεί στην αρχή και έχουν ήδη περιέλθει στη διαχείριση του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ). Παράλληλα, οι σύμβουλοι της κυβέρνησης, σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάζουν αυτή τη στιγμή μία δεύτερη λίστα 30 περίπου δημόσιων ακινήτων. Πρόκειται κυρίως για εκτάσεις - «φιλέτα» που θα παραχωρηθούν στο μεγάλο κεφάλαιο για τουριστική αξιοποίηση. Και, φυσικά, έπεται και συνέχεια...
Ολα αυτά τα δημόσια ακίνητα προβλέπεται να παραχωρηθούν σε μεγάλες ξένες και ντόπιες επιχειρήσεις προκειμένου να αναπτύξουν τις χρυσοφόρες μπίζνες τους. Δηλαδή, ολόκληρες γενιές Ελλήνων εργαζομένων δε θα έχουν το δικαίωμα ούτε να προσεγγίσουν τις εκτάσεις αυτές που αποτελούν δημόσια ιδιοκτησία, αν δεν πληρώσουν πανάκριβο αντίτιμο στους διάφορους επιχειρηματίες. Οι δε εργαζόμενοι σε τέτοιες επιχειρήσεις θα είναι με μισθούς πείνας και ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, άλλωστε και γι' αυτά φροντίζει η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. για τη γρήγορη και μεγάλη κερδοφορία του κεφαλαίου σε βάρος του λαού.
Με εργαζόμενους με μισθούς πείνας και με ημερομηνία λήξης θα λειτουργούν μια σειρά υπηρεσίες των δήμων, με σοβαρές συνέπειες και στο έργο που παράγεται από αυτές τις κοινωνικού κυρίως χαρακτήρα υπηρεσίες. Την ώρα που εργαζόμενοι χάνουν ή ήδη έχασαν τη δουλειά τους, καθώς λήγουν ή έληξαν οι συμβάσεις τους και το προσωπικό των δήμων έχει μειωθεί σημαντικά, η κυβέρνηση επαίρεται για την πρόσληψη 1.509 συμβασιούχων, οι οποίοι με τη σειρά τους θα βρεθούν σε λίγο καιρό στο δρόμο.
Το υπουργείο Εσωτερικών γνωστοποίησε τους δήμους στους οποίους θα απασχοληθούν 1.509 συμβασιούχοι. Συγκεκριμένα, πρόκειται για 1.348 συμβάσεις μίσθωσης έργου και ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου σε ανταποδοτικού χαρακτήρα υπηρεσίες των δήμων, όπως μουσικοί για τα ωδεία, κοινωνικοί λειτουργοί και προσωπικό παιδικών σταθμών, καθώς και 161 συμβάσεις που αφορούν ευρωπαϊκά συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα. Πρόκειται για μια στρατηγική επιλογή που εξυπηρετεί, από τη μια, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, στο όνομα δήθεν της αντιμετώπισης της ανεργίας και, από την άλλη, την υποβάθμιση των υπηρεσιών κοινωνικού χαρακτήρα με ένα περιορισμένο πακέτο που θα απευθύνεται στα απόλυτα εξαθλιωμένα τμήματα του πληθυσμού. Τη λογική αυτή συμμερίζεται και η ηγεσία της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας, η οποία θέλει τους δήμους να αναλαμβάνουν ρόλο στην κατεύθυνση της «διασφάλισης της κοινωνικής συνοχής», δηλαδή χειραγώγηση των εξαθλιωμένων από την όποια δυνατότητα αγωνιστικής διεκδίκησης για κάλυψη των πραγματικών αναγκών τους προσφέροντας υποτυπώδεις υπηρεσίες στους πολύ φτωχούς, με φτηνό εργατικό κόστος που έχουν οι συμβασιούχοι, και καλώντας όσους στοιχειωδώς μπορούν να πληρώσουν.