ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Καψώνι

Γρηγοριάδης Κώστας

Εντάξει, η παιδαγωγική είναι κάτι το άγνωστο για πολλούς από τους καθηγητές της μέσης εκπαίδευσης και η πρώτη ευθύνη δε βρίσκεται στους ίδιους. Από εκεί όμως, μέχρι να καταφεύγουν στο καψώνι σε βάρος μαθητών «για να τους βάλουν μυαλό» υπάρχει μεγάλη απόσταση. Συνέβη προχτές το πρωί στο ΤΕΕ Νέας Ιωνίας: Στο κάλεσμα της διεύθυνσης να πει κάποιος μαθητής την περίφημη προσευχή, δε βρέθηκε μαθητής πρόθυμος για κάτι τέτοιο. Ε, ποιος είδε το «θεό» και δε φοβήθηκε. Αρχικά απαγορεύτηκε στους μαθητές να μπουν στις αίθουσες για μάθημα την πρώτη ώρα. Στη συνέχεια έγινε νέο προσκλητήριο κι όταν διαπιστώθηκε ότι εξακολουθεί να μην υπάρχει πρόθυμος μαθητής να πει την προσευχή, απαγορεύτηκε και πάλι η είσοδος όλων στις αίθουσες. Η απαγόρευση συνοδεύτηκε με απειλές ότι θα μπουν κανονικά απουσίες! Οι απειλές δεν έπιασαν τόπο και τελικά οι μαθητές επέλεξαν να φύγουν από το σχολείο, καθώς μάθημα δεν επρόκειτο να κάνουν. Χτες διαπίστωσαν ότι είχαν πάρει όλοι απουσίες.

Ενας εκ των καθηγητών έσπευσε να ενημερώσει δημοσιογράφο του «Ρ» που πήγε χτες στο σχολείο, ότι το πρόβλημα δεν είναι η προσευχή αλλά ότι οι μαθητές πάνε ό,τι ώρα θέλουν για μάθημα. Να το δεχτούμε ως αυτοκριτική για το προχθεσινό καψώνι; Οπως και να 'χει, νομίζουμε ότι καλό είναι ο δάσκαλος να θυμάται πάντα ότι πριν από υπάλληλος είναι και παιδαγωγός. Και το καψώνι δεν ταιριάζει στα σχολεία.

Οι... ριζικές αλλαγές

«Θα τα αλλάξω όλα όταν γίνουμε κυβέρνηση» δήλωσε τις προάλλες ο Γ. Παπανδρέου και, βέβαια, η δήλωσή του βρήκε ανάλογη προβολή στους τίτλους των φιλικών στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εφημερίδων, που προσπαθούν με νύχια και δόντια να επιβάλουν στην κοινή γνώμη την ψεύτικη εικόνα ενός ΠΑΣΟΚ ριζικά διαφορετικού από την κυβέρνηση της ΝΔ. Οποιος διάβαζε τα σχετικά ρεπορτάζ, όμως, θα έβλεπε ότι οι «ριζικές αλλαγές», που οραματίζεται ο Γ. Παπανδρέου, είναι του τύπου «Οι υπουργοί της επόμενης κυβέρνησης δε θα οριστούν με βασικό κριτήριο τις ώρες εμφάνισής τους στα τηλεοπτικά κανάλια»...

Προφανώς, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πιστεύει ότι η εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής του ευρωμονόδρομου και των αντιδραστικών καπιταλιστικών μεταρρυθμίσεων είναι... λιγότερο επώδυνη για τα λαϊκά στρώματα, όταν εφαρμόζεται από υπουργούς που δεν ξοδεύουν τις ώρες τους στα τηλεοπτικά παράθυρα. ΄Η στέλνει μηνύματα στους «έχοντες και κατέχοντες» ότι η δική του κυβέρνηση θα είναι πολύ περισσότερο εργατική και αποτελεσματική στην προώθηση των αντιλαϊκών μέτρων. Διαλέγετε και παίρνετε...

Ο πόθος...

Φιλότιμες οι προσπάθειες της «Ελευθεροτυπίας» τις τελευταίες μέρες να στηρίξει τον εκλεκτό του Αλ. Αλαβάνου για το Δήμο Αθηναίων απέναντι στις γκρίνιες του «πολυτασικού» αχταρμά της Κουμουνδούρου. Αλλά αυτά είναι του οίκου τους και δε μας πολυαφορούν. Αρκεί να σέβονται, έστω και λίγο, την πραγματικότητα. Να μην «παρασύρονται», όπως ο Γρηγόρης Ρουμπάνης στο χτεσινό φύλλο, και να υποστηρίζουν ότι ο προηγούμενος υποψήφιος του ΣΥΝ «έπιασε το 6% υποσκελίζοντας και τον υποψήφιο του ΚΚΕ (Σπύρος Χαλβατζής)». Φυσικά ούτε αυτό το ποσοστό πέτυχαν, ούτε το ΚΚΕ υποσκέλισαν, αν τουλάχιστον δεχτούμε τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών και δεν αρχίσουμε να παραποιούμε την πραγματικότητα καταπώς μας συμφέρει. Μεγάλος ο πόθος ορισμένων να υποσκελίσουν το ΚΚΕ, αλλά αυτό δε γίνεται, ούτε στα ψέματα...

ΥΓ: Για την ιστορία, σημειώνουμε τα επίσημα αποτελέσματα, όπως αναγράφονται και στην ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών: Σπύρος Χαλβατζής - Αγωνιστική Αριστερή Οικολογική Συμπαράταξη για την Αθήνα, 20.305 ψήφοι, 6%. Κουβέλης Φώτιος - Η Αλλη Αθήνα, 19.996 ψήφοι, 5,9%.

Στο επίκεντρο

Μπορεί η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ να «τσακώνονται» για το αν και πόσο η πρώτη κατάφερε να κάνει την Ελλάδα «στρατηγικό εταίρο» των ΗΠΑ, με αφορμή την τελευταία πρόταση του Μ. Νίμιτς, σχετικά με την ονομασία της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ), αλλά η πραγματικότητα βρίσκεται πολύ μακριά από τις δικομματικές «κοκορομαχίες». Οι ΗΠΑ συνεχίζουν την επικίνδυνη επεμβατική πολιτική του «διαίρει και βασίλευε». Και γίνεται φανερό, ότι αυτή αφορά, τόσο στο θέμα της ονομασίας, όσο και στα υπόλοιπα «ανοιχτά ζητήματα» στα Βαλκάνια, αφού, στους επόμενους μήνες και, πάντως, μέσα στο 2006 πρέπει να προχωρήσει η «τακτοποίηση» του Κοσσυφοπεδίου, η ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και ο καθορισμός ημερομηνίας έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων στην Ε.Ε., καθώς και η ενταξιακή διαδικασία της Κροατίας στην ευρωένωση. Για να μην αναφερθούμε, στο «κουβάρι» των ενταξιακών διαπραγματεύσεων Τουρκίας - ΕΕ, του Κυπριακού και των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Αλλωστε, ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα ήταν σαφής σε πρόσφατη συνέντευξή του. «Τα Βαλκάνια είναι η προτεραιότητα του Προέδρου Μπους για το 2006» σημείωσε.

Με άλλα λόγια, τόσο η χώρα μας, όσο και η ευρύτερη περιοχή, θα βρεθούν το επόμενο διάστημα στο επίκεντρο της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ, αλλά και των αμερικανο-ευρωενωσιακών αντιθέσεων και ανταγωνισμών.

Ευθύνη κι επαγρύπνηση

Ακόμα και στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, που η επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού εντείνεται και η απάντηση του λαϊκού κινήματος παραμένει αναντίστοιχη, οι αγώνες μπορούν να έχουν αποτελέσματα. Αυτό διδάσκει η απόσυρση, τελικά, του κατάπτυστου κειμένου που διαβιβάστηκε στα Τμήματα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και απαιτούσε τη «στρατολόγηση φοιτητών»(!) σε έρευνα του ΝΑΤΟ για πολεμικούς σκοπούς. Μετά την αποκάλυψη του θέματος από το «Ρ», φοιτητές και εργαζόμενοι στο ίδρυμα αντέδρασαν, απαιτώντας: «ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ». Το αποτέλεσμα ήταν οι πρυτανικές αρχές να αποσύρουν άμεσα το έγγραφο, μνημονεύοντας παλιότερη απόφαση της Συγκλήτου (που παραμένει σε ισχύ) ότι το ίδρυμα δε συμμετέχει σε ερευνητικά ή άλλα προγράμματα που συνδέονται με πολεμικούς σκοπούς.

Δεν είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται η διασύνδεση ιμπεριαλιστικών οργανισμών με πανεπιστήμια. Πέρσι είχε αποκαλυφθεί πως αξιωματούχος του ΝΑΤΟ (με αυτή την ιδιότητα) συμμετείχε ως οργανωτής σε συμπόσιο του Γεωπονικού Πανεπιστημίου. Και μπορεί οι πρυτανικές αρχές του Πολυτεχνείου να αντέδρασαν άμεσα, αποσύροντας το έγγραφο, δε συνέβη το ίδιο όμως με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, ο πρώην πρύτανης του οποίου (και νυν γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας) δήλωσε ανερυθρίαστα ότι η πάσης φύσεως αρωγή προς το ΝΑΤΟ και τους σκοπούς του εντάσσεται στις συμβατικές υποχρεώσεις της χώρας μας ως μέλος του!

Αναδεικνύεται λοιπόν, ο ρόλος και η ευθύνη των πανεπιστημιακών δασκάλων, απέναντι στους φοιτητές τους, στη νέα γενιά, την κοινωνία γενικότερα. Ο πανεπιστημιακός, ο ερευνητής, δεν μπορεί να είναι κήρυκας της υποταγής, δεν μπορεί να θέτει αδιαμαρτύρητα τις γνώσεις και την έρευνά του στην υπηρεσία των μακελάρηδων των λαών και πολύ περισσότερο, δεν μπορεί να καλεί και τους νέους σ' αυτόν τον κατήφορο, διαπαιδαγωγώντας επιστήμονες και ανθρώπους που σήμερα θα είναι «ανεκτικοί» απέναντι στο έγκλημα και αύριο θα είναι συνένοχοι, θα οπλίζουν οι ίδιοι το χέρι του ΝΑΤΟ απέναντι σε ολόκληρους λαούς.

Αναδεικνύεται αντίστοιχα ο ρόλος και η ευθύνη των εργαζομένων στα ιδρύματα. Γιατί δε νομιμοποιούνται να διαβιβάζουν ως ένα καθημερινό έγγραφο... ρουτίνας, το κάλεσμα των μακελάρηδων για στρατολόγηση φοιτητών στα εγκληματικά τους σχέδια, ακόμα κι αν αυτά έχουν τη μορφή της έρευνας. Γιατί και η δική τους αντίσταση έχει σημασία, γιατί αύριο θα καλέσουν και τα δικά τους παιδιά στη λεγεώνα του θανάτου. Οπως αντίστοιχα, αναδεικνύεται και η ευθύνη του κάθε εργαζόμενου που δεν μπορεί να προσπερνά αδιάφορα μια τέτοια είδηση θεωρώντας ότι δεν τον αφορά.

Η απόσυρση του εγγράφου του ΝΑΤΟ από το Πολυτεχνείο, δείχνει λοιπόν, όχι μόνο ότι ο αγώνας μπορεί να έχει αποτελέσματα, αλλά ότι αυτός ο αγώνας οφείλει να γίνει υπόθεση ολόκληρης της πανεπιστημιακής κοινότητας, καθηγητών, φοιτητών και εργαζομένων και, πάνω απ' όλα, αγώνας συνολικότερα του εργατικού κινήματος, όλου του λαού. Αραγε οι προαναφερόμενες είναι οι μοναδικές περιπτώσεις, που το ΝΑΤΟ προσπάθησε να «βάλει πόδι» σε ελληνικά πανεπιστήμια; Προφανώς όχι. Γι' αυτό πρέπει να αυξηθεί η επαγρύπνηση για τέτοια φαινόμενα.