ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Σχολείο αμορφωσιάς

Μια εκπαιδευτική αναδιάρθρωση προς το συμφέρον των παιδιών του λαού θα έπρεπε να ξεκινάει από το ερώτημα: Η ανάπτυξη της γνώσης και της παραγωγής δίνει σήμερα τη δυνατότητα να μορφώνονται ολοκληρωμένα σε ένα σχολείο όλα τα παιδιά του λαού και στη συνέχεια να εκπαιδεύονται επαγγελματικά ανάλογα με τις ανάγκες της χώρας ώστε να αναπτύσσονται πλήρως όλες οι παραγωγικές δυνατότητες που υπάρχουν; Η απάντηση που δίνουν σ' αυτό, σε θεωρητικό επίπεδο, ακόμα και οι αστοί αναλυτές είναι καταφατική. Ομως οι αναδιαρθρώσεις στην Εκπαίδευση δεν εξυπηρετούν αυτό το σκοπό και το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για το Λύκειο είναι άκρως αποκαλυπτικό: Το Λύκειο (είτε Γενικό, είτε ΕΠΑΛ) χάνει ακόμα περισσότερο το χαρακτήρα του ως σχολείο και μετατρέπεται σε προγυμναστήριο είτε για τις πανελλαδικές εξετάσεις, είτε για την πρόσκαιρη δουλειά χωρίς δικαιώματα.

Στο άρθρο για το Γενικό Λύκειο μπαίνουν εισαγωγικά λίγες αράδες για το χαρακτήρα του κι από 'κει και πέρα, ο κύριος όγκος του απασχολείται με το πώς θα αξιολογείται, πώς θα δίνει εξετάσεις ο μαθητής σε κάθε τάξη. Κι αυτές οι εξετάσεις μετατρέπονται σε διαγωνισμούς με - κατά το ήμισυ - τυποποιημένα θέματα, για τα οποία οι μαθητές θα προετοιμάζονται όλη τη χρονιά και τα φροντιστήρια θα κάνουν λαμπρές δουλειές. Η έννοια της διαπαιδαγώγησης, της διάπλασης των μαθητών και αντίστοιχα, του ρόλου των δασκάλων να τους καθοδηγήσουν ώστε να γνωρίσουν τις αλήθειες της φύσης και της κοινωνίας και να ανακαλύψουν τις κλίσεις και τα ταλέντα τους... απουσιάζει παντελώς από το Λύκειο που φέρνει η κυβέρνηση. Ολα υποτάσσονται στις τυποποιημένες εξετάσεις - κονσέρβα, στους διαγωνισμούς του ανταγωνισμού από την Α' Λυκείου με το βλέμμα στραμμένο στις πανελλαδικές. Το πνεύμα αυτού του νέου σχολείου θα οδηγεί γονείς και μαθητές να κρίνουν τους εκπαιδευτικούς τους με βάση όχι το τι τους μαθαίνουν, αλλά το πώς τους προετοιμάζουν για τις εξετάσεις - διαγωνισμούς. Να λοιπόν γιατί δεν αποσυνδέεται το Λύκειο από το σύστημα πρόσβασης (ακόμα κι αν οι πανελλαδικές μετατίθενται μετά την αποφοίτηση) αλλά προσδένεται ακόμα περισσότερο στην πρόσβαση.

Αντίστοιχη απώλεια του γενικού μορφωτικού χαρακτήρα σημειώνεται και στο ΕΠΑΛ. Οι μαθητές που θα τελειώνουν τον τριετή κύκλο θα παίρνουν ένα πτυχίο ειδικότητας σχεδόν χωρίς αντίκρισμα. Με το 4ο έτος της μαθητείας, που θα είναι σκαλοπάτι για την πιστοποίηση και την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, επιχειρείται να δελεαστούν οι μαθητές να στραφούν προς τα ΕΠΑΛ. Σε κάθε περίπτωση πάντως, τη στέρεα βασική γενική μόρφωση, πάνω στην οποία θα πρέπει να πατάει η όποια επαγγελματική εκπαίδευση, θα την έχουν εγκαταλείψει πρόωρα, από τα 15 τους χρόνια. Ενώ ταυτόχρονα, ο ένας χρόνος μαθητείας, δηλαδή τσάμπα εργασίας για τους εργοδότες, σε τίποτα δεν αποτελεί και εισιτήριο για δουλειά στο μέλλον, όπως εξάλλου συμβαίνει και σήμερα με τους αποφοίτους των σχολών όπου ισχύει ήδη η μαθητεία.

Κόντρα στις τυποποιημένες, κονσερβοποιημένες δεξιότητες και την τσάμπα εργασία στα ΕΠΑΛ και την κατάρτιση, η νέα γενιά μαζί με τους γονείς, με τους καθηγητές και κυρίως με όλους τους εργαζόμενους που αγωνιούν για το μέλλον των παιδιών τους, έχουν χρέος να αντιτάξουν τον αγώνα για ένα σχολείο που θα μορφώνει όλα τα παιδιά μέχρι τα 18 τους χρόνια. Αυτή είναι η σύγχρονη απαίτηση και ανάγκη σήμερα.

Γνωστή ιστορία...

Τον «έλεγχο των δηλώσεων "Πόθεν έσχες" όλων των διοικητών και υποδιοικητών, οι οποίοι υπηρέτησαν το Εθνικό Σύστημα Υγείας, από το 2000 έως και σήμερα» ζήτησε από τον υπουργό Οικονομικών ο υπουργός Υγείας, Αδωνις Γεωργιάδης, ξεθάβοντας το παλιό γνωστό επικοινωνιακό τρικ της διαφθοράς που συνοδεύει πάντα τις περικοπές. Το κάνει αυτό, είπε, επειδή «πρέπει να μπορώ να κοιτάξω την κοινωνία στα μάτια»...

Φυσικά, διαφθορά και σπατάλη υπάρχει. Ομως, δε μας εξήγησε ο υπουργός Υγείας: Πώς γίνεται κάθε φορά η «καταπολέμηση της διαφθοράς» στην Υγεία και την Πρόνοια -δηλαδή η «εξοικονόμηση»- αντί να διευρύνει τις παροχές και τις υπηρεσίες, τις συρρικνώνει; Τι όφελος έχει ο ασθενής, ο ανάπηρος, ο ασφαλισμένος -εκτός από την «ηθική ικανοποίηση»- ότι κάποιοι «πιάστηκαν στα πράσα»; Χασούρα έχει πάντα. Διότι η κάθε εκστρατεία κατά της διαφθοράς και της κατασπατάλησης γίνεται κυρίως για να πέσει στάχτη στα μάτια του λαού, ότι οι περικοπές γίνονται επειδή κάποιοι «έκαναν πάρτι» σε βάρος του. Είπε π.χ. ο υπουργός για τα πλαστά πιστοποιητικά αναπηρίας πως «οι γιατροί που έχουν εμπλακεί σε αυτές τις ιστορίες θα βρεθούν εκτός ΕΣΥ». Δεν είπε όμως ότι θα προσληφθούν άλλοι στη θέση τους για να καλύψουν τα κενά. Ούτε πως τα χρήματα από τις συντάξεις - «μαϊμού» θα πάνε για στήριξη στους ανάπηρους και τις οικογένειές τους.

«Η φαρμακευτική δαπάνη πριν το μνημόνιο είχε φτάσει τα 7 δισ. Φέτος θα κλείσουμε με 2,3 δισ. Μιλάμε για περίπου 5 δισ. παραπάνω το χρόνο. Αντιλαμβάνεστε το νούμερο;», είπε ακόμη περιγράφοντας το «πάρτι στο χώρο της Υγείας». Μα η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης του ΕΟΠΥΥ σημαίνει αύξηση της συμμετοχής από τις τσέπες των ασφαλισμένων. Επιπλέον, έχει να κάνει με την αλματώδη αύξηση της ανεργίας, δηλαδή με λιγότερους ασφαλισμένους που δικαιούνται κάποιες παροχές σε φάρμακα κ.λπ. Για ποιο λόγο να πανηγυρίζουν όλοι αυτοί; «Είδαν» έστω και ένα ευρώ από τα 5 δισ.;

Απαγορεύουν στους μετανάστες να κυκλοφορούν!

G4PHOTOS

Δεν πάει μήνας που γράφαμε για τη γερμανική πόλη Γκμουντ, όπου πρόσφυγες που υποβάλλουν αίτηση χορήγησης ασύλου αναγκάζονται να δουλεύουν ως αχθοφόροι στο σιδηροδρομικό σταθμό, έναντι εξευτελιστικής αμοιβής, και φέροντες ειδική ...σήμανση, φορώντας δηλαδή υποχρεωτικά κόκκινες μπλούζες που τους διακρίνουν απ' τους υπόλοιπους.

Τα νεότερα της αθλιότητας έρχονται από λίγο νοτιότερα, απ' το «θησαυροφυλάκιο» των καπιταλιστών, την Ελβετία. Εκεί, λοιπόν, ορισμένες τοπικές αρχές απαγορεύουν σε όσους έχουν ζητήσει άσυλο και η αίτησή τους ακόμη εκκρεμεί, να επισκέπτονται δημόσιους χώρους, όπως πάρκα, προαύλια σχολείων και δημόσιες βιβλιοθήκες. Απαγορεύεται ακόμα να «χαζεύουν» σε παιδικές χαρές, σχολεία, δημόσιες πισίνες, αλλά και σε εκκλησίες. Κέντρα υποδοχής απαγορεύουν μετακινήσεις μετά τις 5 το απόγευμα. Ενώ σε μία μόνο πόλη έχουν καταρτιστεί 32 «ζώνες αποκλεισμού». Με γνώμονα τη βεβαιότητα ότι οι άνθρωποι αυτοί θα τελέσουν κάποια αξιόποινη πράξη, είναι δηλαδή εκ προοιμίου ένοχοι! Είναι μετανάστες, σκουρόχρωμοι, δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, συνεπώς εν δυνάμει εγκληματίες, φαίνεται να σκέφτονται οι ελβετικές αρχές.

Το δηλητήριο φαίνεται να έχει διαχυθεί καθώς τον περασμένο Ιούνη οι Ελβετοί υπερψήφισαν σε δημοψήφισμα την αύξηση των περιοριστικών μέτρων απέναντι στους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Τόσο περιοριστικά που ουσιαστικά καταργείται το δικαίωμα του ασύλου, καθώς υποχρεώνονται όσοι το ζητούν να κινηθούν μέσω της πρεσβείας της χώρας προέλευσής τους στην Ελβετία! Γεγονός που υψώνει τείχη απροσπέλαστα, ιδίως σε πολιτικούς πρόσφυγες, οι οποίοι φυσικά δεν μπορούν να ελπίζουν στην υποστήριξη των αρχών των κρατών απ' τα οποία διέφυγαν.

Αυτές είναι οι «υποδειγματικές» κι «αξιοσέβαστες» αστικές δημοκρατίες που για τα κέρδη των καπιταλιστών διαλύουν χώρες, αιματοκυλούν λαούς, τους εξωθούν στην προσφυγιά αλλά κι εκεί ακόμα συνεχίζουν να τους κυνηγούν, να τους εκμεταλλεύονται, να τους αντιμετωπίζουν σαν μιάσματα. Η μήτρα που γεννάει φτώχεια και δυστυχία για τους λαούς, ρατσισμό, μισαλλοδοξία, φασισμό, πρέπει να συντριβεί. Κι αυτό το καθήκον βαραίνει κάθε άνθρωπο του μόχθου πέρα κι έξω από καταγωγή, χρώμα, θρησκεία. Καθένας που δεν ξέρει σε ποια άκρη του κόσμου θα τον φέρει αύριο η ανάγκη και που για να πάψει να κυνηγά τις ανάγκες του, και να κυνηγιέται απ' αυτούς που δεν επιτρέπουν την ικανοποίησή τους, πρέπει να αποφασίσει να ξεμπερδεύει μαζί τους.