Η συνδιάσκεψη για την υγεία, που οργάνωσε το ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλονίκη, απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι το κυβερνών κόμμα πήρε προ πολλού διαζύγιο από κάθε έννοια του λεγόμενου κράτους πρόνοιας και κοινωνικής πολιτικής, όπως την εξέφραζε κάποτε η σοσιαλδημοκρατία.

Παρά τις πομπώδεις διαβεβαιώσεις για την ΠΑΣΟΚική πατρότητα του ΕΣΥ, ήρθε ο γραμματέας του κυβερνώντος κόμματος, Κ. Σκανδαλίδης, που με μια ασυνήθιστη ωμότητα διακήρυξε: Η προσφορά κοινωνικών υπηρεσιών, για την υγεία, την πρόνοια, την ασφάλιση, την ασφάλεια της εργασίας, δεν είναι μόνο κοινωνικό αγαθό.

Αλλά κι ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης ήταν αποκαλυπτικός: «Χρειαζόμαστε, είπε, ένα νέο σύστημα κοινωνικής προστασίας: αποτελεσματικό, δικαιότερο, ευφυέστερο».

Οποία ευφυία λοιπόν. Αυτής της... ευφυίας που αποτελεί «νεοφιλελεύθερη λαίλαπα» με φάρο το «αμερικανικό μοντέλο», το οποίο θέλει την «ιδιωτικοποίηση όλων των παροχών με τη λογική της ανταποδοτικότητας και της κερδοφορίας», όπως είπε ο Κ. Σκανδαλίδης.

Και το «καινούριο στοιχείο», που «πρέπει να παράγει ανταγωνιστικές υπηρεσίες, σε σχέση με το ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον», ποιο φάρο έχει, κύριοι της κυβέρνησης;

Μήπως τον κατά το «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ «σοσιαλιστικό μετασχηματισμό» της κοινωνίας; `Η μήπως την «αριστερή κριτική» του Ακη, που τελικά συμφώνησε με το σχέδιο της επικίνδυνης μεταρρύθμισης;

Και τα δυο μαζί θίγουν άμεσα τους λειτουργούς και τους χρήστες των υπηρεσιών υγείας.

Οι εργαζόμενοι στις μονάδες υγείας θα μείνουν μετέωροι και στο έλεος του κάθε «περιφερειάρχη» του συστήματος υγείας - του ΠεΣΥ, όπως αναφέρεται στο σχέδιο.

Οι χρήστες των υπηρεσιών υγείας θα έχουν την τύχη εκείνου του σλόγκαν απ' την παλιά διαφήμιση που έλεγε «παφ και τάλιρο». Ετσι τώρα κάθε «κιχ» θα σημαίνει και μια πληρωμή είτε απ' τον χρήστη είτε απ' το ασφαλιστικό του ταμείο.

Και τις «ανισότητες στην υγεία» - που με στόμφο τις εξόρκισαν οι πάσης φύσεως «εκσυγχρονιστές» - θα τις προσπερνά εκείνος που θα έχει να πληρώσει. Εκείνος, δηλαδή, που θα έχει και ιδιωτική ασφάλιση υγείας. Για τους άλλους θα υπάρχουν κλειστές πόρτες και σε αυτά ακόμα τα πτωχοκομεία - όπως θα καταντήσουν τα νοσοκομεία - όπου για να μπει κανείς θα χρειάζονται τα παρακάλια...

Πρόκειται για μια έφοδο του ΠΑΣΟΚικού θατσερισμού σε ό,τι απόμεινε από το δημόσιο σύστημα υγείας.

Είναι μια επίθεση που προσβάλλει τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου, καθώς στην ώρα της ανάγκης - αντί να έχει τις στοιχειώδεις υπηρεσίες - το κράτος τον αντιμετωπίζει ως οφειλέτη, παρότι έχει προπληρώσει - και μάλιστα πολύ άγρια - γι' αυτές τις υπηρεσίες.

Πρόκειται για μια επιλογή που θα πλήξει όλους τους κατοίκους της χώρας - γηγενείς και μετανάστες - και ιδιαίτερα τις αδύναμες κατηγορίες του πληθυσμού.

Η μόνη γραμμή άμυνας, που έχει διατυπωθεί με αγωνιστικά χαρακτηριστικά, είναι οι θέσεις και οι κινητοποιήσεις της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) καθώς και ορισμένων τοπικών ενώσεων των νοσοκομειακών γιατρών. Επίσης, σε αγωνιστική απόρριψη προχώρησαν οι φοιτητές των Ιατρικών Σχολών.

Ομως, αυτή η γραμμή άμυνας χρειάζεται ενίσχυση. Χρειάζεται τη «στράτευση» με κάθε μέσο και τρόπο όλων όσοι θίγονται και πρώτ' απ' όλα της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων.

Κι όλα αυτά πρέπει να γίνουν τώρα. Πριν είναι αργά...