ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 16 Μάρτη 2010
Σελ. /40
Κρίση υπέρ ... των κροίσων

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η περιβόητη και πολυδιαφημισμένη λίστα δισεκατομμυριούχων που εκδίδει κάθε χρόνο το αμερικανικό περιοδικό «Forbes» αποτελεί μία επιπλέον τρανή απόδειξη ότι η κρίση «θρέφει» τους μεγαλοκαπιταλιστές και ξεχειλίζει τα θησαυροφυλάκιά τους. Σύμφωνα, λοιπόν, με την εν λόγω λίστα η προσωπική περιουσία των 1.000 κροίσων του πλανήτη, που ξεπερνά κατά πολύ το ΑΕΠ ολόκληρων κρατών, αυξήθηκε σημαντικά το 2009, χρονιά που ο καπιταλισμός, κυρίως σε ΗΠΑ και Ευρώπη, βρισκόταν σε κρίση. Το 2010 οι δισεκατομμυριούχοι παγκοσμίως ανέρχονται σε 1.011 από 793 πέρυσι τέτοιον καιρό. Από αυτούς οι 611 αύξησαν σημαντικά την περιουσία τους σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, ενώ μόλις 62 περιουσίες μειώθηκαν αλλά παραμένουν δισεκατομμυριούχοι. Για πρώτη φορά μπαίνουν στη λίστα 97 δισεκατομμυριούχοι, ενώ οι «κομμένοι» σε σχέση με την περυσινή λίστα είναι μόλις 30. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις ΗΠΑ του Μπ. Ομπάμα, όπου την τελευταία διετία χάθηκαν περισσότερες από 7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας και κατασχέθηκαν 1,5 εκατομμύρια κατοικίες, εμφανίστηκαν 44 νέοι δισεκατομμυριούχοι. Η συνολική «προσωπική» περιουσία των 403 κροίσων στις ΗΠΑ ξεπερνά τα 1,3 τρισ. δολάρια, δηλαδή 200 δισ. δολάρια παραπάνω από πέρυσι. Αντίστοιχα στην Ευρώπη καταγράφονται 248 δισεκατομμυριούχοι, με συνολική περιουσία 1 τρισ. δολαρίων. Δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο ότι πέρυσι οι Ευρωπαίοι κροίσοι ήταν 196 με συνολικό πλούτο 665 δισ. δολαρίων. Η κρίση δηλαδή ήταν μια «καλή ευκαιρία» για να γίνουν ακόμα πιο πλούσιοι...

Σκανδαλώδης αντιλαϊκή πρόκληση

Νέα βάναυση πρόκληση σε βάρος του εργαζόμενου λαού από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Τη στιγμή που σφάζει τα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού, τη στιγμή που περικόβει άγρια τους μισθούς και τις συντάξεις, κ.ο.κ., την ίδια στιγμή παρακαλάει τις τράπεζες να πάρουν 16 δισ. ευρώ! Πρόκειται για το «υπόλοιπο» του πακέτου των 28 δισ., από το οποίο οι τράπεζες μέχρι τώρα έχουν αντλήσει περί τα 11,3 δισ. ευρώ. Ασύλληπτης προκλητικότητας η δήλωση του υφυπουργού Οικονομικών, Φ. Σαχινίδη, με την οποία επιχειρεί να δικαιολογήσει την ...ανάγκη νέας ενίσχυσης των τραπεζών: «Η δημοσιονομική κρίση έχει αγγίξει και το τραπεζικό σύστημα με πιέσεις στον δανεισμό τους», υποστηρίζει ανερυθρίαστα στα χτεσινά «Νέα» ο υφυπουργός Οικονομικών, ο οποίος είπε ότι προωθεί στη Βουλή διάταξη νόμου με την οποία θα επεκτείνεται η ισχύς του πακέτου των 28 δισ. ευρώ έως τις 30 του Ιούνη 2010, που έχει λήξει στις 31.12.2009. Μιλώντας ως εκπρόσωπος των τραπεζών ο υφυπουργός επικαλείται επίσης την «οριακή κατάσταση» που έχει δημιουργηθεί τις τελευταίες βδομάδες επειδή, τάχα, «το κόστος δανεισμού τους είναι απαγορευτικό». Φυσικά ο υφυπουργός και η κυβέρνηση δεν εξετάζουν το γεγονός ότι το πακέτο των 28 δισ. ποτέ δε χρησιμοποιήθηκε για την ενίσχυση της ρευστότητας, των μικρομάγαζων και των αυτοαπασχολούμενων. Ούτε βέβαια ότι η κερδοφορία των τραπεζών συνεχίστηκε και εν μέσω της κρίσης, φτάνοντας το 2009 περίπου στα 2 δισ. ευρώ... Ας είναι σίγουροι όμως ότι όλα αυτά τα «εξετάζει» ο εργαζόμενος λαός.

«Ρεπορτάζ» στα μέτρα τους

Μας έχει συνηθίσει ο αστικός Τύπος να στήνει κατά καιρούς «ρεπορτάζ» για το ΚΚΕ, με «στοιχεία» βγαλμένα «από την κοιλιά» του συντάκτη, κομμένα και ραμμένα έτσι ώστε να παρουσιάσουν ότι το ΚΚΕ δε διαφέρει από τα αστικά κόμματα.

Ετσι, στην κυριακάτικη εφημερίδα «VETO», εμφανίζεται «ρεπορτάζ» για το ΚΚΕ με τον τίτλο «οι τέσσερις κομισάριοι της Αλέκας», στο οποίο ονοματίζονται τέσσερα στελέχη του Κόμματος ως «ομάδα στελεχών του ΚΚΕ, όχι απαραίτητα ομοιογενής, που βρίσκονται πλησιέστερα στην κυρία Παπαρήγα»... Στη συνέχεια μιλάει για τα συγκεκριμένα στελέχη με τη συνεχή επίκληση «λέγεται ότι», «κάποιοι λένε ότι», «πολλοί υποστηρίζουν»... και στήνει ένα θέμα για δήθεν «ηγετική ομάδα» στο ΚΚΕ. Καταντάει μονότονο πια, αλλά ο αστικός Τύπος δε δείχνει να βαριέται τις αβάσιμες επαναλήψεις προκειμένου να δημιουργήσει εντυπώσεις.

Η σχέση του «ρεπορτάζ» με την αλήθεια είναι εκείνη του ...φάντη με το ρετσινόλαδο, πράγμα που φαίνεται μέχρι και στη λεζάντα της κεντρικής φωτογραφίας, όπου μπερδεύει τις θέσεις του ΚΚΕ και ισχυρίζεται: «Η ίδια η κυρία Παπαρήγα έχει κατηγορήσει τον πρωθυπουργό για αθέτηση των προεκλογικών του δεσμεύσεων αναφορικά με το πακέτο μέτρων»... Στοιχειώδης παρακολούθηση των θέσεων του ΚΚΕ δε θα οδηγούσε σε τέτοιο ατόπημα, ή μήπως δεν είναι ατόπημα αλλά σκόπιμη παραμόρφωση των θέσεων του ΚΚΕ;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Μιλάνε τη γλώσσα της πλουτοκρατίας

Οσο μεγαλώνει η λαϊκή αντίδραση στα ταξικά υπέρ του κεφαλαίου μέτρα, όσο δυναμώνει το ριζοσπαστικό μέτωπο που με ταξικούς όρους αντιπαλεύει την κυρίαρχη πολιτική, όσο ξεφτίζει η κυβερνητική προπαγάνδα περί «δίκαιων» και «αναγκαίων» μέτρων, τόσο τα κάθε λογής επιτελεία της αστικής τάξης αναζητούν νέα τρομοκρατικά ψευτοδιλήμματα για να εγκλωβίσουν τις λαϊκές συνειδήσεις. Χαρακτηριστική είναι η αρθρογραφία στα αστικά φύλλα του περασμένου Σαββατοκύριακου, λίγες μόνο ώρες μετά τη μεγάλη απεργία στις 11 του Μάρτη και με δεδομένη την κλιμακούμενη μαζικότητα των απεργιακών συγκεντρώσεων, με διακριτή την ισχυροποίηση του ΠΑΜΕ και τη διεύρυνση της απήχησής του.

Οι γραφίδες των αστών ανησυχούν για τους «πολεμικούς τόνους» που υιοθετεί το ΚΚΕ. Διαβλέπουν κινδύνους για το αστικό πολιτικό σύστημα από την πολιτικοποίηση των εργατικών λαϊκών αγώνων, για την οποία παλεύει το ΚΚΕ και προσπαθούν να χρεώσουν στο Κόμμα ιδιοτελείς πολιτικές επιδιώξεις, παραποιώντας και συκοφαντώντας τις θέσεις του. Σκυλιάζουν για το γεγονός ότι η καπιταλιστική ευρωένωση απαξιώνεται ολοένα και περισσότερο στα μάτια χιλιάδων εργαζόμενων σαν μια διακρατική ένωση που καμιά σχέση δεν έχει με τα λαϊκά συμφέροντα και κινδυνολογούν για τις συνέπειες που θα έχει το ενδεχόμενο να αποδεσμευτεί η Ελλάδα από τη λυκοσυμμαχία. Γι' αυτό καταλογίζουν στο ΚΚΕ προσπάθεια «να εκμεταλλευτεί τη δυσαρέσκεια του κόσμου για να ανεβάσει τα ποσοστά του».

Πού καταλήγουν όλα τα παραπάνω; Στην ευθεία απειλή προς τους εργαζόμενους και το λαό πως αν ακολουθήσουν το δρόμο που τους δείχνει το ΚΚΕ, τότε η καταστροφή είναι δεδομένη και μάλιστα για όλους. Η Ελλάδα, λένε, δεν μπορεί να αγνοήσει τις αγορές και να πει όχι σε μέτρα λιτότητας. Και πως η έξοδος από το ευρώ είναι συνταγή καταστροφής. Οπως καταστροφικές είναι και οι απεργίες και οι άλλες εργατικές κινητοποιήσεις, τις οποίες ο αστικός Τύπος επιχειρεί να τσουβαλιάσει κάτω από τον βολικό, αλλά ξεφτισμένο τίτλο «υπεράσπιση συντεχνιακών προνομίων». Στην κατακλείδα του εκβιασμού, λένε πως η επιτυχία της κυβέρνησης θα είναι επιτυχία όλων, γιατί αν αποτύχει, θα οδηγηθούμε πολλά χρόνια πίσω.

Μιλάνε όλοι τους τη γλώσσα της πλουτοκρατίας. Γιατί μόνο αυτή θα βγει κερδισμένη αν πετύχει η κυβέρνηση και πιάσει τόπο ο εκβιασμός και η τρομοκρατία του λαού. Κομμάτι αυτής της πλουτοκρατίας είναι οι αγορές, το ευρώ και η ΕΕ, τα οποία οι αρθρογράφοι της αστικής τάξης λένε πως δεν μπορούμε να αγνοήσουμε. Οταν ευημερεί το κεφάλαιο και οι διακρατικές του ενώσεις, ο λαός είναι χαμένος. Οταν κερδίζει η πλουτοκρατία, πτωχεύει ο λαός. Αυτό κρίνεται και σήμερα. Ποιος θα πτωχεύσει, η πλουτοκρατία ή ο λαός. Και σ' αυτό το θεμελιώδες ερώτημα, ο καθένας απαντάει από τη σκοπιά των συμφερόντων που υπηρετεί. Το ΚΚΕ δε βάζει νερό στο κρασί του. Δε λέει μισόλογα στο λαό, βάζει ολοκληρωμένα στην καθημερινή πάλη την ανάγκη του άλλου δρόμου ανάπτυξης. Το γεγονός ότι η αναγκαιότητα του άλλου δρόμου ωριμάζει σε ολοένα και περισσότερες συνειδήσεις, είναι λόγος ικανός για να πολεμούν με ψευτοδιλήμματα και αυξανόμενη ένταση κάθε φιλολαϊκή διέξοδο από την καπιταλιστική κρίση.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ