Οπως αποκαλύπτει ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στο πολυκατάστημα «Αττικα» στην Αθήνα απασχολείται με 4ωρες και 6ωρες συμβάσεις και με μισθούς πείνας. Πριν από λίγες μέρες, εργαζόμενη με 6ωρη απασχόληση και μισθό 435 ευρώ, κατήγγειλε στο σωματείο ότι κλήθηκε να πληρώσει ταμειακό έλλειμμα της τάξεως των 200 ευρώ! Μετά από παρέμβαση του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, διαπιστώθηκε ότι τα «ελλείμματα» των εργαζομένων είναι ιδιαίτερα συχνό φαινόμενο και μάλιστα χωρίς να μπορεί να ελεγχθεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους πώς αυτά προκύπτουν. Και σα να μη φτάνει αυτό, από τις εξοφλητικές αποδείξεις πληρωμής προκύπτει ότι τα ελλείμματα αναγράφονται ως προκαταβολές μισθού, αντί να δίνονται αποδείξεις με την αιτιολογία. Δηλαδή, οι εργαζόμενοι φορολογούνται για χρήματα που δεν εισπράττουν και η εργοδοσία εισπράττει χρήματα που δε φαίνονται κάπου! Εκεί που τους χρωστάει δηλαδή, ζητάει από τους εργαζόμενους και το βόδι...

«Η ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος διακατέχεται από το σύνδρομο της Παλαιστίνης, καθώς διασπά το μέτωπο υποστήριξης των αρχών και των ιδανικών, για τα οποία μάχεται η Αριστερά, κάνοντας το καλύτερο δώρο προς την κυβέρνηση της ΝΔ». Αυτά είπε ο Αλ. Αλαβάνος στη διάρκεια προχτεσινής περιοδείας του στην Καβάλα.

Για το πόσο άστοχος είναι ο συνειρμός του θα υπενθυμίσουμε στον εν λόγω πρόεδρο, αυτό που γνωρίζει όλη η ελληνική κοινωνία, εκτός ίσως από κάποιους πρώην, πως εδώ δεν υπάρχει κανένας «εμφύλιος». Αυτός ο «εμφύλιος» έληξε εδώ και χρόνια οριστικά όταν κάποιοι ανέλαβαν να διασπάσουν «αρχές και ιδανικά της αριστεράς» την ώρα που σχεδίασαν και έδρασαν για τη διάλυση του Κομμουνιστικού Κόμματος. Εδώ και περίπου 17 χρόνια, αυτοί ανήκουν σε άλλο κόμμα και όπως λέει στην τελευταία του φράση περί «καλύτερου δώρου...», ταυτίζεται ουσιαστικά με όλους εκείνους που τον τελευταίο καιρό έχουν βαλθεί να ρίχνουν τόνους λάσπη στο ΚΚΕ επειδή δεν πρόκειται να τους κάνει το χατίρι να επιλέξει ανάμεσα στους διαχειριστές των στόχων της πλουτοκρατίας.

Ομως ο συνειρμός ήταν άστοχος και για άλλο λόγο. Τις μέρες που ο πραγματικός αριστερός αγωνιά για την τύχη της Παλαιστίνης, τη μέρα μάλιστα που η μισή μας καρδιά βρίσκεται στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, τη μέρα που η μόνη δήλωση που θα έπρεπε να περιέχει τη λέξη Παλαιστίνη είναι αυτή της αλληλεγγύης με τον αγωνιζόμενο δεκαετίες λαό της για να έχει μια πατρίδα, παριστάνει πως δεν καταλαβαίνει; Τίποτα δεν έχει ακούσει ο πρόεδρος του ΣΥΝ για τον ιμπεριαλιστικό αποκλεισμό (από ΗΠΑ και ΕΕ) του λαού της Παλαιστίνης που τους σπρώχνει στην απελπισία και στην αλληλοφαγωμάρα; Τίποτα δεν άκουσε για τις ισραηλινές επεμβάσεις των προηγούμενων ημερών και για τα βρέφη που σταμάτησαν τις σφαίρες; Τίποτα δεν του είπαν για το «τείχος»; Απ' όλα αυτά, το συμπέρασμά του ήταν μια αριστοκρατική ματιά του τύπου απλά «τρώγονται μεταξύ τους» ή υπερίσχυσε όλων το να βγει ...πετυχημένη μια ακόμα ατάκα για τις τηλεοπτικές ανάγκες;