ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Με ποια λογική;

Γρηγοριάδης Κώστας

Μπορεί τα μέτωπα των εργασιακών σχέσεων και της υγείας να έχουν μόλις ανοίξει, αλλά η κυβέρνηση φαίνεται πως βιάζεται και όπως όλα δείχνουν άρχισε την προετοιμασία του ανοίγματος και νέου μετώπου, του ασφαλιστικού.

Την καμπάνα των δήθεν κινδύνων, που απειλούν το ασφαλιστικό σύστημα, έκρουσε προχτές ο υπουργός Εργασίας και ανταποκρίθηκαν αμέσως ορισμένα ΜΜΕ. «SOS για τις συντάξεις - Το σύστημα γκρεμίζεται από το 2 προς 1». Αυτός ήταν ο πρωτοσέλιδος τίτλος του χτεσινού «Βήματος» και ο πλαγιότιτλος σημείωνε: «Στην Ελλάδα ένας συνταξιούχος αντιστοιχεί μόλις σε δύο ασφαλισμένους, όταν, σύμφωνα με τους ειδικούς, η υγιής (οικονομικώς) σχέση είναι ένας προς τέσσερις». Στην ίδια ρότα και η χτεσινή «Καθημερινή» έλεγε από την πρώτη της σελίδα: «Δραματική αναντιστοιχία εργαζομένων-συνταξιούχων - Υπό κατάρρευση η ασφάλιση».

Η προσπάθεια καλλιέργειας ανησυχιών, έως και πανικού, ώστε να προετοιμαστεί η κοινή γνώμη για τα επερχόμενα κυβερνητικά μέτρα, είναι ολοφάνερη. Πέρα, όμως, απ' αυτό, με ποια λογική, ένα ασφαλιστικό σύστημα θεωρείται οικονομικά υγιές, μόνον όταν η αναλογία ασφαλισμένων και συνταξιούχων είναι 4 προς 1; Μήπως, με τη λογική της χρέωσης στους εργαζομένους όλων των σχετικών βαρών; Το σημειώνουμε, γιατί - εκτός των άλλων - ένα ασφαλιστικό σύστημα θα μπορούσε να είναι οικονομικά υγιές, εάν σήκωναν το σύνολο των ασφαλιστικών βαρών οι εργοδότες και το κράτος, ανεξάρτητα από την όποια σχέση υπήρχε μεταξύ ασφαλισμένων και συνταξιούχων.

Γι' αυτό τι λένε οι... πανικοβληθέντες;

Χρειάζεται άλλη πολιτική

Ας δούμε, όμως, κι αλλιώς τα πράγματα. Ας δεχτούμε τις κινδυνολογικές αυτές εκτιμήσεις και συμπεράσματα. Αλλωστε, θετική εξέλιξη αποτελεί η όποια βελτίωση της σχέσης ασφαλισμένων και συνταξιούχων. Τι πρέπει, λοιπόν, να γίνει για να βελτιωθεί αποφασιστικά η σχέση αυτή; Τα μέτρα που επεξεργάζονται τον καιρό αυτό τα κυβερνητικά επιτελεία; Οχι, βέβαια...

Αναφέρουμε, για παράδειγμα, ότι οι ασφαλισμένοι μπορούν να σημειώσουν σοβαρότατη αύξηση, εάν ασφαλιστούν όλοι οι μετανάστες εργαζόμενοι στη χώρα μας και χτυπηθεί αποφασιστικά και ουσιαστικά η ανασφάλιστη εργασία γενικότερα, όπως και οι μάστιγες της πολύμορφης εισφοροδιαφυγής και εισφοροκλοπής.

Πέρα απ' αυτά, όμως, είναι ολοφάνερο πως χρειάζονται πολιτικές φιλολαϊκής ανάπτυξης, που θα χτυπήσουν αποφασιστικά την ανεργία, θα αυξήσουν σημαντικά τους εργαζομένους - ασφαλισμένους και θα ανατρέψουν τις σημερινές ισχύουσες τάσεις της γενικότερης γήρανσης του πληθυσμού.

Ετσι ή αλλιώς, πάντως, τα όποια σκληρά ή σκληρότερα μέτρα περικοπής και συρρίκνωσης των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, που ετοιμάζει η κυβέρνηση, δεν προσφέρουν την παραμικρή λύση, σ' αυτά που και οι ίδιοι παρουσιάζουν ως αιτίες του προβλήματος.

Τι πρέπει να γίνει ακόμη;

Δε γνωρίζουμε τι απάντηση έδωσε ο Κ. Ανάν στην επιστολή του Εθνικού Συμβουλίου της Κύπρου, όπου του ζητούν διευκρινίσεις, για την πρόσφατη δήλωσή του. Ετσι ή αλλιώς, όμως, η ουσία παραμένει και δεν αφήνει το παραμικρό περιθώριο αυταπατών. Και δεν είναι μόνον η δήλωση του Κ. Ανάν, περί του ότι «κάθε πλευρά θα εκπροσωπεί τον εαυτό της - και κανέναν άλλον - ως πολιτικά ισότιμη με την άλλη πλευρά...», που κάνει ολοφάνερη αυτήν την ουσία. Είναι η στάση της τουρκικής κυβέρνησης και της τουρκοκυπριακής ηγεσίας. Είναι, πρώτα και κύρια, η στάση και η πρακτική της αμερικανικής ηγεσίας, η στάση των κυβερνήσεων των χωρών - μελών της ΕΕ, οι σχετικές αποφάσεις του G-8, η πολύμορφη προώθηση μιας «λύσης» συνομοσπονδίας, ως «φύλλου συκής» της επίσημης διχοτόμησης της Κύπρου και της μετατροπής της σε αβύθιστο αεροπλανοφόρο και προγεφύρωμα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι το γεγονός, επίσης, πως όλον αυτόν τον καιρό, οι παλιότερες αποφάσεις του ΟΗΕ και του Συμβουλίου Ασφαλείας - οι μόνες που μπορούν να εξασφαλίσουν δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού - μπαίνουν ολοένα και περισσότερο στο περιθώριο, υπονομεύονται και καταστρατηγούνται.

Αραγε, τι πρέπει να γίνει ακόμη, ώστε να «καταλάβουν» και οι κυβερνώντες, πού οδηγούνται τα πράγματα; `Η, μήπως, δε θέλουν να καταλάβουν;..

Γιαπί τα δικαστήρια

Μπορεί η εταιρία να αντλεί την επωνυμία της από τη θεά της δικαιοσύνης, αλλά η συμπεριφορά της απέναντι στους σύγχρονους δικαστικούς λειτουργούς κάθε άλλο παρά «δίκαιη» είναι. Τη Δευτέρα, αρχίζει το νέο δικαστικό έτος και δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη, στα περισσότερα κτίρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων, η αποκατάσταση των ζημιών από τον περσινό καταστροφικό σεισμό της 7ης του Σεπτέμβρη. Οσοι θα κατευθυνθούν τη Δευτέρα στο χώρο των δικαστηρίων θα βρεθούν μπροστά σε γιαπιά. Οσο για τους δικαστικούς υπαλλήλους, τους δικαστικούς λειτουργούς και τους δικηγόρους, αυτοί καθημερινά ταλαιπωρούνται στα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων, αφού η «ΘΕΜΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ», αν και πέρασε ένας χρόνος από τους σεισμούς, δεν υλοποίησε το επισκευαστικό έργο.

Λαική επαγρύπνηση για το Κυπριακό

Οταν το ΚΚΕ, αρκετά έγκαιρα, είχε κάνει λόγο για «ενταφιασμό του Κυπριακού», σε ορισμένους είχε φανεί υπερβολική η διατύπωση. Φυσικά, οι κυβερνώντες δεν τόλμησαν να αντικρούσουν αυτή την υπεύθυνη και τεκμηριωμένη εκτίμηση - πρόβλεψη, ακριβώς γιατί γνώριζαν την πραγματικότητα και βέβαια ήξεραν ότι με βάση την πολιτική τους και τις αποφάσεις που είχαν δρομολογήσει, το ΚΚΕ, ακόμα μια φορά, θα δικαιωνόταν. Και βέβαια το ζήτημα δεν είναι η δικαίωση του Κόμματος, αλλά η επισημοποίηση της διχοτόμησης της Κύπρου, η οποία δημιουργεί εξαιρετικά αρνητικά «τετελεσμένα» τόσο για την ίδια την Κύπρο όσο και για την ευρύτερη περιοχή.

Ο τελευταίος γύρος των συνομιλιών στη Νέα Υόρκη, ο οποίος ξεκίνησε με τις δηλώσεις του γγ του ΟΗΕ, Κ. Ανάν, περί πολιτικής ισοτιμίας των δύο πλευρών και διεξαγωγής διαπραγματεύσεων χωρίς προϋποθέσεις, δείχνει ξεκάθαρα ότι το Κυπριακό επιχειρείται να «λυθεί» πάνω στη βάση που έχει υποδείξει η κυβέρνηση των ΗΠΑ, δηλαδή, στη βάση της αναγνώρισης του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους και της συνομοσπονδίας. Η δρομολογούμενη «λύση» στο Κυπριακό ήταν αναπόφευκτη, από τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση αποδέχτηκε να πάψουν να αποτελούν βάση των συνομιλιών για λύση του Κυπριακού τα ψηφίσματα του ΣΑ του ΟΗΕ και οι Συμφωνίες Κορυφής του 1977 και 1979 και, στο όνομα να βρεθεί «μια λύση», ανέθεσε ουσιαστικά την επίλυση του προβλήματος στις «πρωτοβουλίες» των ΗΠΑ. Συνέπεια αυτής της πολιτικής ήταν η αποδοχή της απόφασης της «G-8» τον περσινό Ιούνη στην Κολωνία και των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στο Ελσίνκι.

Δεν μπορεί, πλέον, να υπάρχει καμία αυταπάτη για το πού οδηγούνται τα πράγματα, από τη στιγμή που είναι ολοφάνερο ότι η κυβέρνηση Σημίτη κινείται στη λογική της «τακτοποίησης» και διευθέτησης των «εκκρεμοτήτων» (Ευπριακό, ελληνοτουρκικές σχέσεις), στο πλαίσιο του δίκιου της νέας τάξης, δηλαδή, με βάση τα συμφέροντα των ΗΠΑ και της ΕΕ. Το γεγονός ότι οι συνομιλίες για το Κυπριακό διεξάγονται «στο πλαίσιο του ΟΗΕ», αποτελεί το απαραίτητο «φύλλο συκής», αφού είναι γνωστό τοις πάσι ότι ο ΟΗΕ έχει καταντήσει όργανο νομιμοποίησης των αποφάσεων των ΗΠΑ και των ηγετικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων του κόσμου.

Παράλληλα, δεν μπορεί να μην επισημανθεί ότι βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη ο καθοδηγούμενος από τις ΗΠΑ, διάλογος της κυβέρνησης με την Τουρκία, η οποία, έχει καταστήσει σαφές (βλέπε πρόσφατες δηλώσεις Ετσεβίτ) ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν θετικές εξελίξεις αν δε λυθεί το «πρόβλημα του Αιγαίου»! Το καθεστώς της Αγκυρας δε μιλάει στον αέρα. Εχει υπόψη του την πολιτική των ΗΠΑ στην περιοχή, η οποία αξιώνει λύσεις -«πακέτο» για το Κυπριακό και το Αιγαίο, κατά τρόπο που να διασφαλίζουν τα συμφέροντά τους και αυτά της νέας τάξης. Στα πλαίσια αυτά, εξάλλου, διαπραγματεύεται στην πραγματικότητα, εδώ και καιρό, η κυβέρνηση Σημίτη με την Τουρκία και αυτή είναι η βάση του διαλόγου Γ.Παπανδρέου -Ι. Τζεμ.

Αδιαμφισβήτητα η κυβέρνηση Σημίτη επωμίζεται εγκληματικές ευθύνες για την πολιτική που έχει μέχρι σήμερα εφαρμόσει με ολέθριες συνέπειες. Εστω και την τελευταία στιγμή, είναι επιτακτική ανάγκη να «απεγκλωβιστεί» από τη δρομολογούμενη διχοτομική λύση για το Κυπριακό και να διακηρύξει ξεκάθαρα ότι δε θα στηρίξει τις σχετικές διαδικασίες. Επειδή, όμως, η στάση της δεν αφήνει περιθώρια για ψευδαισθήσεις, ο λαός πρέπει να βρίσκεται σε επαγρύπνηση και να πάρει την υπόθεση στα χέρια του.

Σίδνεϊ

Για κοίταξε

στο Σίδνεϊ

ομάδα που 'χουν

στείλει,

το Δήμα, λέει,

τον... άπειρο

και... κάποιον

Καχιασβίλι,

πάει, στην άρση

των βαρών

θα γίνουμε