Η ερώτηση προς τον υπουργό Ανάπτυξης, Δ. Σιούφα, μετά την προχτεσινή Κυβερνητική Επιτροπή αφορούσε τη μη πτώση της τιμής της βενζίνης, παρά την πτώση της τιμής του πετρελαίου. Η απάντηση ήταν ότι η κάθοδος των τιμών έχει αρχίσει, απλώς δεν αποτυπώθηκε στα στοιχεία του υπουργείου για τη μέση τιμή την Παρασκευή, καθώς πρόκειται για μέσο όρο κάποιων ημερών κλπ... Κι αφού θεώρησε δεδομένη την προσεχή μείωση της τιμής της αμόλυβδης, ο υπουργός κατέληξε: «Να ευχηθούμε όλοι μαζί, αυτό να έχει συνέχεια και σε βάθος χρόνου»....

Με άλλα λόγια, ο υπουργός αποκάλυψε, άθελά του, την πεμπτουσία της «νέας διακυβέρνησης», που δεν είναι τίποτα άλλο από τα... ευχολόγια! Το επόμενο βήμα ποιο θα είναι, οι δεήσεις για τη μείωση των διεθνών τιμών του πετρελαίου; Απ' όσα γνωρίζουμε, πάντως, το διεθνές χρηματιστηριακό όργιο κερδοσκοπίας και το κυνηγητό της μεγιστοποίησης των κερδών από τις εγχώριες εταιρίες διύλισης και εμπορίας πετρελαίου δεν επηρεάζονται στο παραμικρό από τις ...θρησκευτικές εκδηλώσεις.

Το γεγονός, πως η «πορτοκαλί επανάσταση» στην Ουκρανία δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια αλλαγή στην «πολιτική φρουρά» των εκπροσώπων του κεφαλαίου, αυτό ήταν σαφές για τους κομμουνιστές από την αρχή. Η επιβεβαίωση ήρθε και με την πρόσφατη πολιτική «κρίση» της κυβέρνησης Γιούσενκο. Ωστόσο, ειδήσεις όπως η παρακάτω («αλιευμένη» από πρακτορεία ειδήσεων) είναι, μερικές φορές, περισσότερο αποκαλυπτικές από μια ανάλυση.

Σύμφωνα με την είδηση, λοιπόν, ο Ουκρανός υπουργός Μεταφορών, Εβχέν Τσερβονένκο, ισχυρίστηκε ότι ο Αμερικανός πολυεκατομμυριούχος Ντόναλντ Τραμπ «προτίθεται να προβεί σε επενδύσεις στην πρώην σοβιετική αυτή δημοκρατία ύψους μισού δισεκατομμυρίου δολαρίων». Ο Τραμπ θα φτιάξει πολυτελές ξενοδοχείο και κλαμπ για γιοτ στη Μαύρη θάλασσα και συγκεκριμένα στην περιοχή της Γιάλτας. Πρόσθεσε ότι ο Τραμπ είχε για το θέμα αυτό «διαπραγματεύσεις με την ουκρανική κυβέρνηση τον περασμένο μήνα». Ανέφερε επίσης ότι πρόκειται «για τη μεγαλύτερη ξένη επένδυση στη χώρα του στον τομέα της τουριστικής βιομηχανίας, όπου οι μη Ουκρανοί επενδυτές αντιμετώπιζαν έως τώρα πολλές δυσκολίες, λόγω των διεφθαρμένων κυβερνητικών αξιωματούχων».

Ο Γιούσενκο λοιπόν ήρθε να καταστήσει τον καπιταλισμό στη χώρα του περισσότερο «φιλικό» και για το ξένο κεφάλαιο. Αυτός άλλωστε δεν είναι και ο «δρόμος» που έδειξε και η Κοντολίζα Ράις προσφάτως στην «αντιπολίτευση» της Λευκορωσίας;

Εξι χρόνια συμπληρώθηκαν τις μέρες αυτές από το σεισμό της Πάρνηθας, που κόστισε 143 ανθρώπινες ζωές και μεγάλες υλικές καταστροφές. Κι όπως όλοι γνωρίζουν, πλέον, πολύ περισσότερο οι ειδικοί και ακόμη περισσότερο οι αρμόδιοι, με πρώτους τους κυβερνώντες, ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης του υπαρκτού πάντοτε κινδύνου ενός νέου μεγάλου σεισμού είναι η πολύμορφη και αποτελεσματική αντισεισμική θωράκιση της χώρας.

Το ΚΚΕ έχει επανειλημμένα θέσει το σοβαρό και κρίσιμο αυτό θέμα, τόσο στη Βουλή όσο και έξω απ' αυτή κι έχει κάνει συγκεκριμένες προτάσεις. Η τόσο αναγκαία αντισεισμική θωράκιση της χώρας, όμως, παραμένει ακόμη ζητούμενο. Τόσο οι προηγούμενοι κυβερνώντες, όσο και οι νυν, δεν προχωρούν στην ουσιαστική αποδοχή και υλοποίηση των προτάσεων του ΚΚΕ, παρότι ποτέ δε διαφώνησαν με αυτές. Προφανώς, οι προτάσεις αυτές δε χωράνε στο πλαίσιο της φιλομονοπωλιακής πολιτικής κι έρχονται σε σύγκρουση με τις γενικότερες αντιλήψεις των κυρίαρχων δυνάμεων. Ετσι ή αλλιώς, πάντως, είναι ξεκάθαρο, ότι κανείς αρμόδιος, με πρώτους τους κυβερνώντες, δεν έχει πλέον την παραμικρή δικαιολογία...