Βεβαίως, η ευθύνη δε βαρύνει μόνο όσους διαχειρίζονται στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο και στις εφημερίδες την επιχείρηση επικοινωνιακού αφανισμού των άλλων κομμάτων. Βαρύνει, κυρίως και πρωτίστως, τα μεγάλα αφεντικά των ΜΜΕ που, σε συνεργασία με τις πολιτικές ηγεσίες του δικομματισμού και με άλλους παράγοντες, εντός και εκτός της Ελλάδας, σχεδίασαν και οργάνωσαν αυτή την επιχείρηση.
Αντιλαμβανόμενοι τη δυσφορία και τις αντιδράσεις που προκαλεί η τακτική τους σ' ένα σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων και φοβούμενα ότι, αν συνεχιστεί χωρίς κανένα πρόσχημα, μπορεί να εξελιχτεί μπούμερανγκ σε βάρος των ίδιων και των εκλεκτών τους, τ' αφεντικά των ΜΜΕ κάνουν, τις τελευταίες μέρες, «σκόντο», παρουσιάζοντας, για πολύ λίγο, εκπροσώπους και άλλων κομμάτων. Βεβαίως, επιλέγουν με προσοχή ποιους κι από ποια από τα άλλα κόμματα θα καλέσουν και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σπανίως προσκαλούνται εκπρόσωποι του ΚΚΕ....
Αποψη για τα προβλήματα των ελαιοπαραγωγών εξέφρασε και ο νομαρχιακός συνδυασμός που υποστηρίχτηκε από το ΣΥΝ, «Αρκάδων Κοινόν», ο οποίος εντόπισε το πρόβλημα στην... παρανομία και στις ψευδείς δηλώσεις ορισμένων ελαιοπαραγωγών, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά σε ανακοίνωσή του. Δεν υπάρχει λέξη για την αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης, που οδηγεί σε εξοβελισμό από τα χωράφια της τη μικρομεσαία αγροτιά και το διακηρυγμένο στόχο της ΕΕ για μείωση του αγροτικού πληθυσμού στο 8%.
Προφανώς, τα παραπάνω είναι ψιλά γράμματα, για τους «αριστερούς» οπαδούς του «ευρω-μονόδρομου». Αλλωστε, είναι ώρα τώρα να τα βάλουμε με την ΕΕ; Τώρα, που προσπαθεί να ορθώσει ανάστημα και να γίνει το... αντίπαλο δέος των ΗΠΑ; Α πα πα...
Καλές οι δημοσκοπήσεις, «οι πρώτες με κάλπη» κλπ., αλλά ο ελληνικός λαός έσπευσε να κάνει τη δική του, ανεπίσημη, αυθόρμητη και άτυπη «δημοσκόπηση», λίγες μέρες νωρίτερα. Αυτή η πρώιμη «δημοσκόπηση» έγινε όταν μερικά εκατομμύρια Ελληνες στήθηκαν την περασμένη βδομάδα στην ουρά για να ρίξουν το «ψηφοδέλτιό» τους στις ηλεκτρονικές «κάλπες» των απανταχού ανά την Ελλάδα πρακτορείων ΠΡΟ-ΠΟ!
Και ήταν τέτοια η προσέλευση, καθώς αυτή η διαδικασία δεν έχει αναποφάσιστους και η αποχή είναι πολύ μικρή, που μπλόκαραν τα μηχανάκια, προς δόξα του κρατικού τζόγου και της κατάντιας στην οποία έχουν οδηγηθεί οι εργαζόμενοι, που έτρεξαν να παίξουν το τζόκερ - «γίγαντα», μήπως και κατορθώσουν να γλιτώσουν από τη μιζέρια.
Γνωρίζουν όλοι πολύ καλά ότι οι περισσότεροι -αν όχι όλοι- απ' αυτούς τους κυνηγούς της τύχης δεν είναι οι λεγόμενοι «έχοντες και κατέχοντες». Στην ουσία, οι άνθρωποι αυτοί, αντιμέτωποι με λιγότερα ή περισσότερα αδιέξοδα, αποκάλυψαν την πραγματική τους άποψη για τους όποιους πρώην και τους όποιους επόμενους, τον «Γιωργάκη» και τον «Κωστάκη», το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Κι αυτό που δήλωσαν είναι ότι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα καλό από το δικομματισμό, ανεξάρτητα από τις όποιες εξαρτήσεις, αλλοτριώσεις και χειραγωγήσεις υφίστανται...
«Εμείς σε αυτές τις ασχήμιες δε συμμετέχουμε» είπε μεταξύ άλλων ο βουλευτής Αρκαδίας της ΝΔ Πέτρος Τατούλης, αναφερόμενος στις τελευταίες κινητοποιήσεις των μικρομεσαίων αγροτών, όταν ρωτήθηκε από αγρότες της Κυνουρίας στα Δολιανά προχτές το βράδυ, γιατί η ΝΔ και ο ίδιος προσωπικά δεν αναλαμβάνουν αγωνιστική δράση για την επίλυση των προβλημάτων τους. Ασχήμιες λοιπόν είναι τα μπλόκα του αγώνα και όχι η αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ που στηρίζει η ΝΔ και οδηγούν στο ξεκλήρισμα τη μικρομεσαία αγροτιά, σύμφωνα με το νεοδημοκράτη βουλευτή. Γι' αυτό και επιδίδεται κατά κόρον στους γάμους, στα βαφτίσια και τις λοιπές κοινωνικές εκδηλώσεις, για να αλιεύει ψηφαλάκια...
Πώς γίνεται και δίνετε,
ρωτώ, συγχωροχάρτι
σ' αυτούς που σας αργάζουνε
αλύπητα την πλάτη;
Πώς γίνεται και παίρνετε
στις εκλογές σφουγγάρι
και σβήνετε τις τράκες τους
τη «ζώνη» και τα βάρη;
***
Πώς λησμονείτε μονομιάς
τα πάθη σας τα χίλια,
εσείς δε ρίχνατε σ' αυτούς
μέχρι προχτές καντήλια;
Πώς γίνεται και παίρνετε
στις εκλογές σβηστήρι
κι άφεση δίνετε σ' αυτούς
που είναι γι' «άι σιχτίρι»;
Είναι ίσως η πρώτη φορά που στελέχη πρώτης γραμμής του δικομματισμού, παράλληλα με τη γενική γραμμή των δημαγωγικών και ψηφοθηρικών συνθημάτων, διαγκωνίζονται στην προβολή ακραίων αντιλαϊκών διακηρύξεων. Στο παρελθόν, στις εκλογές του 2000, του 1996 ή του 1993, είχαμε μια προεκλογική πλειοδοσία «φιλολαϊκών διακηρύξεων» από τα επιτελεία των κομμάτων του δικομματισμού, τα οποία, στην προσπάθειά τους να αποσπάσουν τη λαϊκή ψήφο, έσπειραν σύγχυση στην κοινή γνώμη για το χαρακτήρα της επόμενης μέρας. Και από την άλλη ήταν το ΚΚΕ που προειδοποιούσε τα λαϊκά στρώματα ότι έρχονται οι παγετώνες του πολέμου, της φτώχειας, έρχονται οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, η υπονόμευση και ανατροπή της σταθερής εργασίας, η ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης, της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας... Οτι η «νέα εποχή», που διαφήμιζαν πως χάραζε, θα είναι εφιαλτική για το μισθοσυντήρητο, το μικρό βιοτέχνη, το μικρό αγρότη, τον άνεργο που προσδοκά το μεροκάματο.