Είναι πραγματικά «συγκινητική» η προσπάθεια που καταβάλλουν σχεδόν στο σύνολό τους τα αστικά ΜΜΕ για να προστατεύσουν το ...«κύρος» και την «εικόνα» του Στρος Καν, ακόμα και μετά την άσκηση δίωξης για απόπειρα βιασμού, σεξουαλική επίθεση και ομηρία. Η απουσία του από τη διεύθυνση του ΔΝΤ εμφανίζεται από τα εγχώρια ΜΜΕ ως «δυσμενής» για τα ελληνικά συμφέροντα, γιατί ο επικεφαλής του ΔΝΤ ήταν τάχα φίλος και βοηθούσε στη διάσωσή της! Ιδού ορισμένοι τίτλοι για του λόγου το αληθές: «Η καμαριέρα μπλοκάρει την Ελλάδα - Σκληρότερη γραμμή προς τη χώρα προεξοφλεί το ΔΝΤ», «Πλήγμα για την ευρωζώνη και την Ελλάδα», «Φόβοι για εμπλοκή στο σχέδιο διάσωσης», «Φόβος για δεξιά στροφή στο ΔΝΤ» και άλλα παρόμοια. Είναι ολοφάνερο ότι αυτό που επιδιώκουν, προστατεύοντας το κύρος και την αξιοπιστία του διευθυντή του ΔΝΤ, είναι να υπερασπίσουν την ίδια τη βάρβαρη πολιτική που εφαρμόζει ως όργανο του παγκόσμιου καπιταλισμού. Θέλουν να «νομιμοποιήσουν» τη συμμαχία που έκανε η κυβέρνηση με το ΔΝΤ και την ΕΕ για να βάλει το πιστόλι στον κρόταφο του ελληνικού λαού και να περάσουν τα πλέον βάρβαρα μέτρα. Επιχειρούν επίσης να αποτρέψουν το ενδεχόμενο η ταπεινωτική και αηδιαστική αποχώρηση του Στρος Καν να προκαλέσει κάποια «ρωγμή» που μπορεί να αποτελέσει την απαρχή για μια αμφισβήτηση και ρήξη συνολικά με την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική και τον καπιταλισμό που σαπίζει σε όλο του το «σώμα».

«Πού τις είδαν τις παροχές;», αναρωτιέται με νόημα ο Α. Σαμαράς (στη συνέντευξή του στα «Νέα»), απαντώντας στην κριτική περί «επιστροφής στην παροχολογία του παρελθόντος», που δέχθηκε από την κυβέρνηση. Και, προκειμένου να μην αφήσει περιθώρια παρερμηνειών, συμπληρώνει απολογητικά: «Ουσιαστικά μόνο ένα είπαμε ότι πρέπει να γίνει άμεσα: η αποκατάσταση των πολύ χαμηλών συντάξεων και των επιδομάτων για τους πολύτεκνους». Δίκιο βουνό έχει ο πρόεδρος της ΝΔ. Αυτή είναι η μόνη παροχή - κοροϊδία που «τόλμησε» να συμπεριλάβει στο επικαιροποιημένο πρόγραμμά του και αυτή δεν ξεπερνά το 1-1,5 δισ. ευρώ, δηλαδή 0,50% του ΑΕΠ. Η ουσία όμως βρίσκεται αλλού. Οτι οι λεγόμενες παροχές προς τους «οικονομικά ασθενέστερους» θεωρούνται πλέον έγκλημα καθοσιώσεως και δεν συγχωρείται ακόμα και η εξαγγελία τους για ψηφοθηρικούς λόγους. Ο μόνος διαγκωνισμός που επιτρέπεται και ενθαρρύνεται είναι ποιος θα δώσει περισσότερα προνόμια και γενναιόδωρες παροχές στο μεγάλο κεφάλαιο. Και πράγματι σε αυτή την πλειοδοσία επιδίδονται καθημερινά δίνοντας στους επιχειρηματικούς ομίλους κυριολεκτικά τα πάντα, προπαγανδίζοντας ταυτόχρονα αυτήν τη στρατηγική της ενίσχυσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου ως μονόδρομο για την «έξοδο από την κρίση». Είναι καιρός ο λαός να τελειώνει με τις ψευδαισθήσεις. Το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου δεν αλλάζουν. Πρέπει να τα εγκαταλείψει αποφασιστικά, να χειραφετηθεί από την πολιτική τους και να συστρατευτεί με το ΚΚΕ για την ανατροπή της.