ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η διάλυση της Αγροτικής Τράπεζας

Η παραχώρηση της Αγροτικής Τράπεζας (ΑΤΕ) στο ιδιωτικό τραπεζικό κεφάλαιο και το ξεπούλημα των κρατικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων που έλεγχε η συγκεκριμένη τράπεζα, μόνο αρνητικές επιπτώσεις θα έχουν για τους εργαζομένους τους, τους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους και το λαό συνολικότερα. Η κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ προχωρά με ταχύτατες διαδικασίες την αποκρατικοποίηση διαλύοντας στην ουσία την Αγροτική Τράπεζα. Οπως ανακοινώθηκε, τα υγιή στοιχεία της παραδίδονται στην Τράπεζα Πειραιώς και τα μη υγιή μένουν στο Δημόσιο. Υγιή στοιχεία αποτελούν τα δάνεια που εξυπηρετούνται, όλα τα περιουσιακά στοιχεία, το ενεργητικό της Αγροτικής Τράπεζας, τα καταστήματα, οι υποδομές της, η γη που είναι υποθηκευμένη, τμήματα εργασιών που είναι κερδοφόρα (Ασφαλιστική, Leasing και άλλα). Μη υγιή στοιχεία χαρακτηρίστηκαν τα δάνεια που δεν εξυπηρετούνται (αυτά που οι δανειζόμενοι αδυνατούν να αποπληρώσουν) και οι μεταποιητικές βιομηχανίες ΔΩΔΩΝΗ, Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης και ΣΕΚΑΠ.

Η πολιτική σπασίματος - διαχωρισμού της ΑΤΕ σε καλό και κακό κομμάτι και η πώληση του υγιούς τμήματος σε ιδιώτες θα έχουν μια σειρά αρνητικών επιπτώσεων. Απολύσεις και νέες χειρότερες εργασιακές σχέσεις τόσο για τους εργαζόμενους της ΑΤΕ όσο και για τα κρατικοσυνεταιριστικά εργοστάσια. Εάν πουληθούν οι μεταποιητικές αγροτικές επιχειρήσεις αυτό θα έχει βαριές επιπτώσεις όχι μόνο στους εργαζόμενους και τους μικρομεσαίους αγρότες αλλά και στην ίδια τη χώρα. Παραδείγματος χάριν, η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης θα στερήσει την Ελλάδα, τους αγρότες, όλους τους κλάδους που εμπλέκονται, από μία παραγωγική δραστηριότητα. Η ανεργία στις περιοχές όπου δραστηριοποιείται θα αυξηθεί. Επίσης, η πώληση της ΔΩΔΩΝΗΣ θα σημάνει πτώση των τιμών στο γάλα και περαιτέρω συρρίκνωση της κτηνοτροφίας. Από την άλλη, εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες θα κινδυνεύσουν άμεσα και μαζικά να χάσουν τις υποθηκευμένες περιουσίες τους στην ΑΤΕ, από τις μαζικές κατασχέσεις. Οι διαδικασίες αυτές θα επιφέρουν τη γρηγορότερη καταστροφή των μικρομεσαίων αγροτών προκειμένου να συγκεντρωθούν η παραγωγή και η γη στα χέρια λίγων.

Η πολιτική διάλυσης και παράδοσης της ΑΤΕ στο τραπεζικό κεφάλαιο σημαίνει την περαιτέρω ενίσχυση των μονοπωλίων. Στην προκειμένη περίπτωση τη μονοπώληση του τραπεζικού τομέα από ελάχιστους τραπεζικούς ομίλους. Αυτό επιτάσσει η στρατηγική της ΕΕ «Ευρώπη 2020» για κάθε τομέα της οικονομίας που θέλει την οικονομική γιγάντωση. Η πολιτική αυτή τώρα με το μνημόνιο πηγαίνει με ταχύτερους ρυθμούς γι' αυτό και είναι βίαιος ο τρόπος υλοποίησης. Αφήνει πίσω της συντρίμμια και στους εργαζόμενους και στη μικρομεσαία αγροτιά. Παράλληλα, το ξεπούλημα της ΑΤΕ έρχεται να δείξει το μέγεθος της ληστρικής πολιτικής που ακολουθήθηκε μέχρι τώρα σε βάρος των μικρομεσαίων αγροτών. Τα δάνεια της ΑΤΕ είναι 1,8 δισ. ευρώ, ενώ οι υποθήκες είναι 20 δισ. ευρώ!

Οι τραπεζοϋπάλληλοι, οι εργαζόμενοι στις κρατικοσυνεταιριστικές επιχειρήσεις και οι μικρομεσαίοι αγρότες καλούνται να δώσουν συντονισμένα τον αγώνα τους για να ανατρέψουν αυτή την πολιτική. Καλούνται να παλέψουν και να διεκδικήσουν: Να μην πουληθούν η Αγροτική Τράπεζα και οι κρατικοσυνεταιριστικές επιχειρήσεις. Να διατηρηθεί ο δημόσιος χαρακτήρας των αγροτικών μεταποιητικών επιχειρήσεων (ΕΒΖ, ΔΩΔΩΝΗ, ΣΕΚΑΠ κ.ά.). Πάγωμα κάθε πλειστηριασμού και κατάσχεσης μικρομεσαίων εκμεταλλεύσεων με αντικειμενική αξία μέχρι 300.000 ευρώ. Επαρκή χαμηλότοκη (1%) χρηματοδότηση για τους μικρομεσαίους αγρότες. Ομως, η οριστική λύση βρίσκεται στην πάλη για κατάργηση μνημονίων και δανειακών συμβάσεων, μονομερή διαγραφή του χρέους, αποδέσμευση από την ΕΕ, με εργατική - λαϊκή εξουσία και το λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει.

Βρήκαν τον «Πρόεδρο του λαού»..;

Γρηγοριάδης Κώστας

«Ως γνωστόν, οι συμβολισμοί στην πολιτική έχουν μεγαλύτερη αξία ακόμα κι απ' την ίδια την ουσία... Σ' αντίθεση λοιπόν με το ίματζ του Μιτ Ρόμνεϊ (σ.σ. προεδρικός υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων), του χλιδάτου εκατομμυριούχου που πάει στο γραφείο του με ελικόπτερο και κόβει βόλτες με τη θαλαμηγό του στο Μαϊάμι, ο Ομπάμα περνάει τον προεκλογικό χρόνο του με τους απλούς, καθημερινούς ανθρώπους στα πανηγύρια και τις καντίνες, θέλοντας να τους υπενθυμίσει πως δεν έπαψε ποτέ να είναι ένα "παιδί του λαού"... Χθες ο Αμερικανός Πρόεδρος πήγε στο καλοκαιρινό πανηγύρι του Ντε Μουάν... ανακατεύτηκε με τον κόσμο, έφαγε παγωτό, ήπιε μπύρες...».

Το να φιλοξενεί ένα τέτοιο σχόλιο μία οποιαδήποτε άλλη εφημερίδα θα μπορούσε, ίσως, να περάσει απαρατήρητο. Είναι συνηθισμένο τα αστικά ΜΜΕ να προσπαθούν να πείσουν τους εργαζόμενους αναγνώστες ότι πρέπει να αξιολογούν τους πολιτικούς όχι από το ταξικό περιεχόμενο της πολιτικής τους αλλά από το αν... κυκλοφορούν και διασκεδάζουν ανάμεσά τους.

Ομως, το ότι το παραπάνω σχόλιο φιλοξενείται στην «Αυγή», πριν δυο μέρες, με τον τίτλο «Ο Πρόεδρος του λαού...» χρειάζεται να σημειωθεί. Δε θα μιλήσουμε περί... συμπάθειας προς Ομπάμα γιατί αυτή έχει αποδειχτεί με πιο σοβαρές παρεμβάσεις του ΣΥΡΙΖΑ (βλ. όταν παίνευε τη στήριξη που πρόσφερε η αμερικανική κυβέρνηση στις τράπεζες των ΗΠΑ). Η αλήθεια είναι, πάντως, πως δεν έχει όρια η αφοσίωση με την οποία «Αυγή» και ΣΥΡΙΖΑ πασχίζουν να εξαφανίσουν κάθε ταξική προσέγγιση της πραγματικότητας, να φιλοτεχνήσουν το... «καθημερινό» και «ανθρώπινο» προφίλ εκμεταλλευτών και ιμπεριαλιστών, να κάνουν τελικά ό,τι περνά από το χέρι τους ώστε να μεγαλώνουν τη σύγχυση των εργαζομένων κρύβοντας τη ρίζα (άρα και τη λύση) των προβλημάτων τους...

Ψάχνουν τη συνταγή της εξαπάτησης...

Πυκνώνουν μέρα με τη μέρα τα σενάρια για το πώς θα διαμορφωθεί τελικά το νέο αντιασφαλιστικό πακέτο που ετοιμάζεται να σερβίρει η συγκυβέρνηση στο λαό. Κοινός παρονομαστής όλων είναι οι εκβιασμοί και τα ψευτοδιλήμματα που επιστρατεύουν για να δεχτεί η εργατική τάξη να υποστεί τη νέα ληστεία. Αστοί πολιτικοί, δημοσιογράφοι, αναλυτές, όλοι τους πλέον γράφουν και μιλούν σα να είναι αυτονόητο και... φυσιολογικό να λεηλατηθεί ξανά η ζωή εκατοντάδων χιλιάδων που για χρόνια δουλεύουν σκληρά με την ελπίδα ότι (τουλάχιστον) θα έχουν αξιοπρεπή γηρατειά. Κι ας είναι οι εργαζόμενοι οι μόνοι που συστηματικά πληρώνουν τις εισφορές τους στα Ταμεία, την ώρα που κράτος και μεγαλοεργοδότες τα έχουν βουλιάξει στα χρέη. Κι ας κινδυνεύουν με τη σχεδιαζόμενη αύξηση ορίων ηλικίας ή / και ενσήμων ακόμα και να χάσουν οριστικά τη δυνατότητα να πάρουν σύνταξη αφού η ανεργία, η υποαπασχόληση και τα «λουκέτα» γεννούν καθημερινά σε χιλιάδες τον εφιάλτη της «αιώνιας απασχόλησης» στα σύγχρονα γκέτο για 3 ή 4 ένσημα το μήνα...

... για να θάψουν την Ασφάλιση

Η επίθεση στις συνειδήσεις των εργαζομένων θα ενταθεί με κάθε αγριότητα αλλά και μαεστρία, έτσι ώστε να πείθεται η εργατική τάξη με κάθε τρόπο ότι είναι μοιραίο και αναπόφευκτο να χειροτερεύει η ζωή της. Να παραπλανάται από διάφορα «εναλλακτικά» σενάρια που της παρουσιάζουν και να μη βλέπει ότι ... «εναλλαγές» υπάρχουν μόνο για το πώς ή το πότε θα υποστεί τα βάσανα και τις στερήσεις που γι' αυτή συνεπάγεται η έξοδος από την κρίση προς όφελος του κεφαλαίου. Είναι χαρακτηριστικό - για παράδειγμα - πως στα «εναλλακτικά» σενάρια που πλέον προωθούνται είναι η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 ή η κατάργηση κάθε δυνατότητας πρόωρης συνταξιοδότησης. Ομως τέτοιες «επιλογές» αποσκοπούν στο να μαθαίνει η εργατική τάξη να διαλέγει πάντα μεταξύ «λύσεων» εξίσου οδυνηρών για την ίδια. «Λύσεων» που θα της επιβάλλουν περισσότερα χρόνια δουλειάς σε συνθήκες που τη σακατεύουν, που εξοντώνουν τη σωματική και ψυχική της υγεία. Να μην πέσουν οι εργάτες στην παγίδα της εξαπάτησης. Να μη δεχτούν να μπει ταφόπλακα στην Κοινωνική Ασφάλιση. Να οργανωθούν και να υπερασπιστούν με κάθε τρόπο τις κατακτήσεις και το δίκιο τους.