Φοιτητικοί σύλλογοι της Αθήνας, εργατικά σωματεία, η ΕΕΔΥΕ και άλλοι φορείς συμμετείχαν στην αντιιμπεριαλιστική πορεία
«Του Πολυτεχνείου ο αγώνας ζει, μας δείχνει τον δρόμο για την ανατροπή», «Στο Πολυτεχνείο μίλησε ο λαός, ανίκητος δεν είναι ο ιμπεριαλισμός», τα συνθήματα που επαναλαμβάνονταν δίνοντας το αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο εκείνου του αγώνα και μια ελπιδοφόρα υπόσχεση συνέχισής του.
Στην πρώτη γραμμή, στην κεφαλή της πορείας, φοιτήτριες με σημαίες της Παλαιστίνης, στέλνοντας το μήνυμα της αλληλεγγύης που οι φοιτητικοί σύλλογοι έχουν εκφράσει αγωνιστικά, πολύμορφα, δηλώνοντας στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, «με την Παλαιστίνη ως τη λευτεριά!», με τους λαούς όλου του κόσμου που υψώνουν τη φωνή ενάντια στο νέο έγκλημα, ενάντια στην εμπλοκή της χώρας μας στο αιματοκύλισμα.
Ανάμεσα στα μπλοκ των συλλόγων ξεχώριζαν πικέτες με εικόνες που αποτύπωναν τη φρίκη της σφαγής στη Γάζα. «Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά, έξω από τα σύνορα δεν έχουνε δουλειά», «Οι ιμπεριαλιστές τη Γη ξαναμοιράζουν, με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν», «Ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών», «Λευτεριά στην Παλαιστίνη», τα συνθήματα που επαναλαμβάνονταν διαρκώς από τη στιγμή που οι φοιτητικοί σύλλογοι συγκεντρώθηκαν στα Προπύλαια και σε όλη τη διαδρομή προς την αμερικάνικη πρεσβεία. Συνθήματα που σε κάποιες στιγμές εναλλάσσονταν με τραγούδια της φωτιάς και του αγώνα. Μαζί τους τα μπλοκ της Προοδευτικής Κίνησης Κυπρίων Φοιτητών.
Οπως είπε, το δημιούργησε «εμπνεόμενος από τα συνθήματα που πρωτακούστηκαν 50 χρόνια πριν και σημάδεψαν τη γενιά μου, αλλά και τις επόμενες γενιές».
Το έργο είναι χαρακτικό σε όρθιο ξύλο, σε μέγεθος 8,5χ8 εκατ. και είναι τυπωμένο σε χειροποίητο γιαπωνέζικο χαρτί.