ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 18 Δεκέμβρη 2008
Σελ. /40
Εξετάσεις στο κεφάλαιο

Γρηγοριάδης Κώστας

«Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δε φτάνει μια κυβέρνηση διαφορετική. Το μήνυμα που παίρνουμε από την κοινωνική εξέγερση είναι ότι χρειάζεται σύστημα διαφορετικό, όπου και ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων δε θα παίζει το ρόλο που παίζει σήμερα»!

Οχι δεν πρόκειται για ευχή κάποιου συνεπαρμένου απ' το πνεύμα των Χριστουγέννων. Πρόκειται για πολιτικό σχολιασμό των δηλώσεων του προέδρου του ΣΕΒ. Τον οποίο έκανε χτες ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος. Ισως θέλουν να κατοχυρώσουν πρώτα την ...ευρεσιτεχνία για να μας εξηγήσουν μετά τι ακριβώς θα είναι αυτό το σύστημα όπου θα υπάρχουν βιομήχανοι οι οποίοι θα παίζουν όμως έναν άλλο ρόλο απ' αυτό που παίζουν ως σήμερα. Και ποιος θα είναι αυτός ο άλλος ρόλος; Απότομα θα τους έρθει «κεραμίδα» των βιομηχάνων και θα πάψουν να κυνηγούν το κέρδος; Και από πού θα βγαίνει αυτό το κέρδος αν όχι από την πιο στυγνή εκμετάλλευση των εργαζομένων; Οποιοδήποτε άλλο ρόλο και να πάνε να παίξουν, θα πρέπει να μην είναι βιομήχανοι. Να είναι κάτι άλλο...

Πέρα απ' τα αστεία, αυτό που λέει εμμέσως πλην σαφώς ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ διά του Αλ. Αλαβάνου είναι απλό. Απευθύνεται στην εργατική τάξη και στο λαό προσπαθώντας να τους πείσει πως υπάρχει τρόπος να ζήσουν αρμονικά με τους εκμεταλλευτές τους, ευημερώντας όλοι ταυτόχρονα. Τέτοιος τρόπος δεν υπάρχει και ο πρόεδρος του ΣΥΝ\ΣΥΡΙΖΑ το ξέρει πολύ καλά. Ελα όμως που ταυτόχρονα περνάει τις εξετάσεις του στην αστική τάξη ότι δεν πρόκειται να θίξει τα συμφέροντά τους και ταυτόχρονα τους στέλνει μήνυμα ότι μπορεί να σπείρει αυταπάτες στους εργαζόμενους, μπορεί με λίγα λόγια να χειριστεί τουλάχιστον μια μερίδα απ' αυτούς. Να τους κάνει να πιστέψουν πως είναι δυνατόν να «εξανθρωπιστεί» το κεφάλαιο και να μην παλεύουν για την κατάργησή του. Το μήνυμα ελήφθη...

Νόμιζαν ότι λείπει μια εικόνα...

Μια εικόνα που να στηρίζει ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι «κόμμα της νεολαίας» έψαχναν να βρουν και έτσι παρουσίασαν μια συνάντηση της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ με μέλη 15μελών συμβουλίων για να «ακούσουν» τη φωνή και τα αιτήματα των μαθητών. Για να στηθεί μια ωραία εικόνα με τα στελέχη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ανάμεσα σε μαθητές, χτες σε σχετική εκδήλωση στη Βουλή...

Ο Αλ. Αλαβάνος βρήκε την ευκαιρία να επαναλάβει τα περί «εξέγερσης» και πόσο κοντά στη νεολαία είναι δήθεν το κόμμα του, ο Αλ. Τσίπρας βρήκε την ευκαιρία να πει ότι τάχα η αγωνία των μαθητών συμπυκνώνεται στο αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ για ελεύθερη πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση, ενώ ο Γρ. Ψαριανός βρήκε την ευκαιρία να πει ότι δεν είναι κατά των ιδιωτικών πανεπιστημίων, σχολείων, νοσοκομείων και πως θα υπερασπιστεί τη δημόσια Παιδεία «μέχρι θανάτου» αλλά δεν μπορεί να πει όχι στο «φούφουτος γιουνιβέρσιτι»! Η «εξέγερση» «εξέγερση» και η ελεύθερη αγορά ελεύθερη αγορά...

... αλλά τους λείπουν τα ερείσματα

Και παρόλο που τα στελέχη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν, και το επανέλαβαν και χτες, να μετατρέψουν το παραπλανητικό σύνθημα για «ελεύθερη πρόσβαση» σε σημαία των αιτημάτων των μαθητών, ούτε οι ίδιοι οι μαθητές που χτες συμμετείχαν στην εκδήλωση δε φαίνεται να πείθονται. Χαρακτηριστική η τοποθέτηση μαθήτριας που εξέφρασε τη δυσπιστία της για το κατά πόσο μπορεί ένα τέτοιο σύστημα να είναι δίκαιο και αξιοκρατικό...

Ο Αλ. Αλαβάνος, πάντως, κινήθηκε στη λογική των προηγούμενων ημερών, σημειώνοντας ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ καταδικάζει τη βία, αλλά παρά την πίεση που δέχτηκε δεν καταδικάζει τις κινητοποιήσεις. Για να πείσει δηλαδή ότι δήθεν είναι το μόνο κόμμα που στηρίζει τις κινητοποιήσεις, αντιστρέφει την πραγματικότητα και παριστάνει ότι δήθεν όσοι καταδίκασαν ανοιχτά τα τυφλά χτυπήματα, καταδίκασαν τους μαθητές που ήταν στο δρόμο! Λαθροχειρία ακόμα μια φορά στις πλάτες του μαθητικού κινήματος, τη στιγμή που για τους κουκουλοφόρους οι ίδιοι οι μαθητές χτες σημείωναν ότι «ορισμένοι από αυτούς αφού πετάγανε μια πέτρα μετά πετάγανε και το κασκόλ και συντάσσονταν με δυνάμεις των ΜΑΤ» και ότι μπορεί να είναι και μαθητές, στους οποίους «πρέπει να μιλήσουμε», αλλά «υπάρχουν και κάποιες άλλες ομάδες. Οταν βλέπαμε 60άρηδες (...) να καίνε, να βανδαλίζουν, δηλαδή εκεί πέρα λες τι κάνουν; (...) μας προβοκάρουν και το νιώθουμε»...

Περί υποκλοπών

Τι εννοούσε ο υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος όταν είπε χτες πως η ΕΥΠ δεν παρακολουθεί τηλέφωνα; Μήπως εννοούσε πως αυτό το καθήκον έχει ανατεθεί σε άλλη υπηρεσία; Γιατί υποκλοπές γίνονταν και γίνονται όπως πάρα πολύ καλά το ξέρει ο υπουργός. Αλλωστε και η κυβέρνησή του κατάγγειλε υποκλοπές και ποτέ δε μάθαμε ποιος τελικά τις έκανε. Φυσικά εμείς από τότε είχαμε υποστηρίξει πως ποτέ δε θα διαλευκανθεί η υπόθεση γιατί γνωρίζουμε καλά πώς κουκουλώνονται τέτοιες υποθέσεις έτσι που σε σύντομο χρονικό διάστημα αρμόδιοι υπουργοί να ισχυρίζονται πως... δεν τρέχει τίποτα. Αλλά ας μην παρουσιάζει ως αθώα περιστερά μια υπηρεσία, όπως κάθε κρατική κατασταλτική υπηρεσία, ιδιαίτερα αυτήν, που είναι ένας από τους κατ' εξοχήν μηχανισμούς υπεράσπισης του κράτους, επομένως εξ αντικειμένου ενάντια στο λαϊκό κίνημα...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Να σταματήσουμε την απεργοσπασία

To στήσιμο απεργοσπαστικού μηχανισμού από την Ελλάδα για να χτυπηθεί η απεργία των εργαζομένων στο διεθνές αεροδρόμιο της Βουδαπέστης στην Ουγγαρία, που αποκάλυψε χτες ο «Ρ», δεν είναι ένα απλό ζήτημα που μπορεί να περάσει στα ψιλά. Οδηγεί τη σκέψη σε γενικότερους προβληματισμούς για την ίδια τη λειτουργία του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος. Επιβεβαιώνει ότι το κεφάλαιο με κάθε μέσο επιδιώκει να συντρίψει τους εργαζόμενους και τα δίκαια αιτήματά τους για αξιοπρεπή ζωή, χρησιμοποιώντας και την απεργοσπασία και μάλιστα σε διακρατικό επίπεδο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η γερμανική εταιρεία «Χόχτιφ», που είναι ο ιδιοκτήτης του αεροδρομίου της Αθήνας - ελέω της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - είναι και μεγαλομέτοχος του αεροδρομίου της Βουδαπέστης, όπου έχουν μεταφερθεί οι απεργοσπάστες.

Οι αντιδραστικές κυβερνήσεις του κεφαλαίου μαζί με το αντιλαϊκό οικοδόμημα της ΕΕ, που ακριβώς εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου, είναι η βάση πάνω στην οποία στηρίζεται η επίθεση στις τωρινές συνθήκες, στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ, αυτό το ιδρυτικό ντοκουμέντο που στοιχειοθέτησε τα συμφέροντα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου με τις περίφημες «4 ελευθερίες: κεφαλαίου, υπηρεσιών, εργαζομένων και εμπορευμάτων» είναι βάση για τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που εντείνουν την εκμετάλλευση και φέρνουν δεινά που βιώνουν σήμερα οι εργαζόμενοι σε όλη την ΕΕ. Τη συνθήκη αυτή, θυμίζουμε, ψήφισαν στη χώρα μας η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ, ενώ στηρίζει ο ΛΑ.Ο.Σ. και άλλοι οπαδοί του λεγόμενου ευρωμονόδρομου.

Πάνω εκεί «πάτησε» η πλουτοκρατία των χωρών της ΕΕ, οι πολιτικοί εκφραστές της για να κλιμακωθεί η επίθεση σε βάρος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Ακολούθησαν και άλλες συνθήκες, διακηρύξεις και οδηγίες, σε όλους τους τομείς (από τις Εργασιακές Σχέσεις και την Κοινωνική Ασφάλιση μέχρι την Παιδεία, την Υγεία και την Κοινωνική Πρόνοια κ.α.), για να φτάσουμε στη Συνθήκη της Λισαβόνας που θέλει να υποτάξει τους εργαζόμενους στη λογική της «ανταγωνιστικότητας της οικονομίας», δηλαδή της διασφάλισης της κερδοφορίας των μονοπωλίων.

Στο οπλοστάσιο του κεφαλαίου για το χτύπημα των κατακτήσεων των εργαζομένων, βρίσκεται και η λεγόμενη οδηγία Μπολκεστάιν, που δίνει τη δυνατότητα στους κεφαλαιοκράτες της ΕΕ, να εκμεταλλεύονται εργάτες σε μια χώρα πληρώνοντας μεροκάματα χαμηλότερα, με βάση τη χώρα προέλευσης. Είναι και αυτός ένας τρόπος για να χτυπηθούν δικαιώματα των εργαζομένων, για να περάσει η λογική του «διαίρει και βασίλευε».

Το παράδειγμα της Ουγγαρίας και του μηχανισμού απεργοσπασίας από τη χώρα μας κάνει ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη η εργατική τάξη, το ταξικό αγωνιστικό συνδικαλιστικό κίνημα να συμβάλλει καθοριστικά ώστε να δυναμώσει η εργατική αλληλεγγύη σε άλλους εργαζόμενους στη χώρα μας, αλλά και στο εξωτερικό. Να κατακτηθεί, κανείς εργάτης να μη δέχεται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να γίνεται ο μοχλός για να σπάει ο αγώνας άλλων εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι και της Ουγγαρίας όπως κάθε λαού της Ευρώπης και του κόσμου έχουν ανάγκη από την ταξική διεθνιστική αλληλεγγύη των Ελλήνων εργατών. Οι εργάτες όπου Γης είναι ταξικά αδέλφια. Και πρέπει να έχουν ένα στόχο: Την ανατροπή της εξουσίας των κεφαλαιοκρατών, την πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Και αυτό δεν αλλάζει σε οποιεσδήποτε συνθήκες.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ