ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Νέα πακέτα πίσω από τον κουρνιαχτό

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο κουρνιαχτός που σηκώνεται, σκόπιμα εν πολλοίς, γύρω από τα ατέλειωτα παζάρια με την ΕΕ και τα «τελεσίγραφα» προς τους «κακούς» Γερμανούς, θέλει να κρύψει από τα μάτια του εργαζόμενου λαού το βασικό: ότι αυτός θα πληρώσει το λογαριασμό και μάλιστα πανάκριβα. Κάθε φορά που υποχωρεί ο κουρνιαχτός αυτό που μένει είναι ένα νέο πακέτο βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων. Το τελευταίο πακέτο ύψους 4,8 δισ. ευρώ «προέκυψε» μετά την σκληρή μάχη που έδινε για βδομάδες ο Γ. Παπανδρέου για να πείσει τους «εταίρους» να βοηθήσουν την κυβέρνηση να περάσει τα «απαραίτητα μέτρα». Ηδη είναι έτοιμο το νέο πακέτο, που θα εμφανιστεί αμέσως μετά τη νέα «μάχη» που δίνει ο Γ. Παπανδρέου στις Βρυξέλλες και αφορά το ασφαλιστικό και το εργασιακό. Δηλαδή, το σάρωμα των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Αυτή την «αλληλεγγύη» ζητά πάνω απ' όλα η κυβέρνηση από τους εταίρους και το είπε με σαφήνεια ο Γ. Παπανδρέου: «Οχι δε χρειαζόμαστε χρήματα. Χρειαζόμαστε στήριξη για να υλοποιήσουμε το Πρόγραμμά μας, με το βέλτιστο δυνατό τρόπο», είπε μιλώντας προχτές στο πανεπιστήμιο της Βουδαπέστης. Η μόνη «διευκόλυνση» που ζητά είναι «να μας επιτραπεί να δανειστούμε με επιτόκια αντίστοιχα με αυτά των υπολοίπων χωρών της Ευρωζώνης ή της ΕΕ»... Το ζητούμενο όμως για το λαό δεν είναι αν και με ποιους όρους θα δανειστεί η κυβέρνηση, αλλά να μην τον οδηγήσουν στη χρεοκοπία προκειμένου να διασφαλίσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Στο χέρι του είναι να αντιπαλέψει αυτή την πολιτική ώσπου να την ανατρέψει.

Θέλουν κι άλλο αίμα...

Τώρα που «το πλήθος των εργαζομένων υποβάλλεται σε εισοδηματικές θυσίες, εξαιρέσεις δεν χωρούν» και «ειδικά στη φορολογία, η οποία υποτίθεται ότι αποκαθιστά το αίσθημα της δίκαιης κατανομής των βαρών».

Αυτά λέει το χτεσινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ» και ενώ με την πρώτη ματιά μπορεί να φανταστεί κανείς ότι τα λέει σωστά, το σωστό είναι ότι οι άνθρωποι γνωρίζουν πολύ καλά την τέχνη της προπαγάνδας. Ξέρουν πώς να στηρίζουν μια καθόλα αντιλαϊκή και ληστρική πολιτική σε βάρος των εργαζομένων και ταυτόχρονα να εμφανίζονται, φορώντας το μανδύα του ενδιαφέροντος για τη «δίκαιη κατανομή των βαρών»...

Ναι, είναι αλήθεια ότι οι εργαζόμενοι πληρώνουν πολύ ακριβά την κυβέρνηση που υποστηρίζει η συγκεκριμένη εφημερίδα. Την πληρώνουν και με την ονομαστική μείωση του μισθού τους και με τις υπέρογκες αυξήσεις στους έμμεσους φόρους και με τις συνεχείς ανατιμήσεις στην αγορά, την πληρώνουν όμως και με το αναφερόμενο φορολογικό νομοσχέδιο. Και πληρώνουν οι εργαζόμενοι τις κυβερνητικές επιλογές, προκειμένου να εξασφαλιστούν οι πόροι που χρειάζονται για τη στήριξη των εκπροσώπων του κεφαλαίου.

... για να ενισχυθεί το κεφάλαιο

Βέβαια, «ΤΟ ΒΗΜΑ» όταν λέει ότι δεν πρέπει να υπάρξουν εξαιρέσεις «ειδικά στη φορολογία», εννοεί και πάλι τα λαϊκά στρώματα. Εχει υπόψη του τους εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους, τους οποίους έχουν στήσει στον τοίχο, καταγγέλλοντάς τους για φοροδιαφυγή, επειδή δεν έκοψαν απόδειξη για ένα πουκάμισο, ή επειδή εκβιαζόμενοι από τους μεγαλοεπιχειρηματίες - προμηθευτές, δέχονται τα παραστατικά που εκείνοι τους σερβίρουν. Εχει υπόψη του τους αγρότες και τους πωλητές των λαϊκών αγορών, που τους διασύρουν για φοροδιαφυγή, επειδή δεν έχουν τάχα ταμειακές μηχανές στους πάγκους τους, προκαλώντας χασούρα στο Δημόσιο. Εχει υπόψη του, τους διάφορους ψιλικατζήδες και τους πλανόδιους πωλητές που δουλεύουν 12 και 14 ώρες τη μέρα για ένα νέτο - σκέτο μεροκάματο. Και μας λέει ότι μόνο αν βογγήξουν κι αυτοί από τη φορολογία, θα υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη.

Είναι ολοφάνερο. Ετσι συμφέρει τη συγκεκριμένη εφημερίδα (και τις άλλες της παρέας), αυτό λένε. Για όλους αυτούς «δίκαιη κατανομή των βαρών» είναι μαζί με τους μισθοσυντήρητους να στεγνώσουν και τα άλλα λαϊκά στρώματα της κοινωνίας. Κι αυτό επειδή μόνο έτσι θα μπορούν να διαιωνίζονται οι φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο, να φορολογούνται τα κέρδη των επιχειρήσεων με συντελεστή μόλις 24%, να εξασφαλίζονται κίνητρα και προνόμια για τις επιχειρήσεις, να ενισχύεται η εξουσία τους, η εξουσία του κεφαλαίου, συνολικά.

Μέτωπο για δωρεάν Υγεία

Το εφημεριακό «κραχ» στα δημόσια νοσοκομεία είναι μια μόνο πλευρά της εκρηκτικής κατάστασης που σώρευσαν αθροιστικά οι πολιτικές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων στην ώρα της ανάγκης. Είναι μέρος της αντιλαϊκής επίθεσης που εξαπολύεται ενάντια στο σύνολο των δικαιωμάτων των εργαζομένων, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία. Και αυτή η κατάσταση χρησιμεύει ως εφαλτήριο για παραπέρα περικοπές στις παροχές με στόχο την εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών υγείας προς δόξαν της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της Υγείας.

Οι άγριες περικοπές στις εφημερίες, που ξεσηκώνουν τώρα τους νοσοκομειακούς γιατρούς, είναι έκφραση του ίδιου οικονομικού στραγγαλισμού και της απαξίωσης των δημόσιων νοσοκομείων. Η κρατική χρηματοδότηση έχει ελαχιστοποιηθεί και η χρηματοδότησή τους μετατέθηκε στα ασφαλιστικά ταμεία. Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας έμεινε γυμνή και ετοιμάζονται νέες εκχωρήσεις στους δήμους, στις περιφέρειες και στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις μέσω του σχεδίου «Καλλικράτης». Τα χρέη και τα ελλείμματα, η έλλειψη προσωπικού, ο ανεπαρκής ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός στα δημόσια νοσοκομεία προϋπήρχαν και επιδεινώνονται. Η κυβέρνηση χρηματοδότησε τη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας με 8 φορές μικρότερο ποσό από το αντίστοιχο του 2009. Θα αρκούσε το 1/45 από τη χρηματοδότηση των 28 δισ. ευρώ στους τραπεζίτες, για να προσληφθούν οι τουλάχιστον 25.000 νοσηλευτές και 4.500 γιατροί που λείπουν και να καλυφθούν οι στοιχειώδεις ανάγκες για τις εφημερίες των νοσοκομείων.

Κι όμως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αδίστακτα βάζει τη ζωή του αρρώστου στην ώρα της ανάγκης στη ζυγαριά των Βρυξελλών και «κόβει» τις δυνατότητες να έχει ο άρρωστος το γιατρό και το νοσηλευτή στην αντιμετώπιση της αρρώστιας. Μαζί με την ασφάλεια του ασθενούς καρατομούνται οι αποδοχές και σαλαμοποιούνται οι εργασιακές σχέσεις, με τα stage, τους επικουρικούς - γιατρούς και νοσηλευτές - και τις συμβάσεις έργου. Οι κυβερνήσεις του δικομματισμού - με την πλάτη των δυνάμεων του ευρωμονόδρομου - πριμοδότησαν προκλητικά τους επιχειρηματίες της Υγείας. Οι τζίροι των επιχειρήσεων Υγείας εκτινάχτηκαν από 574 εκατ. ευρώ το 1998, σε 1.985 εκατ. ευρώ το 2008 διασφαλίζοντας απίστευτα περιθώρια κέρδους. Μόνο οι ιδιωτικές κλινικές την τελευταία πενταετία εξασφάλισαν μεικτό περιθώριο κέρδους 20,6%. Και την ίδια ώρα τα λαϊκά στρώματα πληρώνουν αιματηρά χαράτσια για την πρόσβασή τους στις υπηρεσίες υγείας. Το 39,7% των συνολικών δαπανών υγείας βγαίνει από την τσέπη του ασθενούς ανεβάζοντας την Ελλάδα στην πέμπτη θέση των ιδιωτικών δαπανών υγείας παγκοσμίως. Είναι ένα κεφαλικό χαράτσι 722 ευρώ το χρόνο. Δεν είναι λοιπόν ουδέτερη αυτή η κυβερνητική επίθεση. Ενισχύει την κερδοφορία του κεφαλαίου, οδηγεί στην εξαθλίωση όλων των λαϊκών στρωμάτων.

Γι' αυτό και η πάλη για αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν και αντίστοιχες των σύγχρονων αναγκών υπηρεσίες υγείας για όλους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης πρέπει να γίνει υπόθεση όλου του λαού σε συμπαράταξη και με τους εργαζόμενους στην Υγεία. Είναι ένα κρίσιμο μέτωπο που εντάσσεται στην πορεία ανασύνταξης και αντεπίθεσης του λαϊκού κινήματος για την ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου και την εγκαθίδρυση της Λαϊκής Εξουσίας και Οικονομίας.