Στα δάχτυλα την παίζουν τη λαθροχειρία τα στελέχη του ΣΥΝ. Πρώτος και καλύτερος ο πρόεδρός του Αλ. Τσίπρας, ο οποίος προσπάθησε χτες - σε συνέντευξη Τύπου στην Καλαμάτα - να εμφανίσει διάσταση ανάμεσα στους «αγωνιστές του ΚΚΕ», εννοώντας μέλη και φίλους του, και στην ηγεσία του Κόμματος, που οι μεν θέλουν τη συνεργασία με τον ΣΥΝ αλλά σκοντάφτουν στην άρνηση των δε! Την οποία άρνηση απέδωσε σε κάποιου είδους... ψυχοπάθεια αφού, όπως είπε, η ηγεσία του Κόμματος κατατρύχεται από σύνδρομα καταδίωξης και συγκεκριμένα «η ηγεσία του ΚΚΕ που βρίσκεται σε μια κατάσταση ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης, βλέπει παντού εχθρούς»! Ο ιμπεριαλισμός προφανώς είναι δύσκολος αντίπαλος. Και όποιος ούτε μπορεί ούτε θέλει να τον αντιμετωπίσει, διακωμωδεί για να καλύψει την αδυναμία του ή πιο σωστά την άρνηση της πάλης για την ανατροπή και κατάργησή του. Αλλά σε ό,τι αφορά στις εκτιμήσεις του κ. Τσίπρα για το ΚΚΕ και τα στελέχη του, δεν περιμέναμε τίποτα καλύτερο από κάποιον που πιστεύει ότι αποτελεί προνόμιο «η δυνατότητα να χρησιμοποιήσει (σ.σ. αναφέρεται στη νεολαία) περισσότερα από ένα εργαλεία (μαρξισμός), στην αποτίμηση που κάνει, όπως για παράδειγμα η ψυχανάλυση» (Μάης 2008, «Ελευθεροτυπία»)! Φαίνεται πως ο οπορτουνισμός όταν αποκαλύπτεται χάνει την ψυχραιμία του, καταρρέουν τα πολιτικά του επιχειρήματα στήριξης της γραμμής του και το ρίχνει στα αλλότρια της «ψυχανάλυσης» που χρειάζεται το ΚΚΕ, όπως είπε στην ομιλία του σε συγκέντρωση στην Καλαμάτα, προκειμένου να δώσει και έτσι, διαπιστευτήρια στο σύστημα.