ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 19 Αυγούστου 2001
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΛΓΕΡΙ - 15ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Οι νέοι αποφασιστικά στην αντιιμπεριαλιστική πάλη

Κάλεσμα για κινητοποιήσεις σε κάθε γωνιά του πλανήτη διατυπώνεται στην Τελική Διακήρυξη του Φεστιβάλ

Της απεσταλμένης μας: Χριστίνας ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ.-

«Ο νέος αιώνας θα οδηγήσει σε νέες νίκες» «Εμείς οι αντιπρόσωποι του 15ου Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών που ήρθαμε από 143 χώρες εκπροσωπώντας εκατομμύρια νεολαίων και φοιτητών βρεθήκαμε στην Αλγερία με σύνθημα: "Ας παγκοσμιοποιήσουμε τον αγώνα για ειρήνη, αλληλεγγύη, ανάπτυξη ενάντια στον ιμπεριαλισμό" τέσσερα χρόνια μετά την εξαιρετικά επιτυχημένη διοργάνωση του 14ου Φεστιβάλ στην Κούβα και στο πρώτο φεστιβάλ αυτού του νέου αιώνα, που μάλιστα λαμβάνει χώρα για πρώτη φορά στην Αφρική και ειδικότερα στον αραβικό κόσμο».

Με τα λόγια αυτά αρχίζει η Τελική Διακήρυξη του 15ου Φεστιβάλ, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα το βράδυ της Πέμπτης κατά τη διάρκεια της επίσημης τελετής λήξης των εργασιών του πολιτικού και πολιτιστικού προγράμματος του Φεστιβάλ, που πια έχει περάσει και αυτό στην ιστορία, για να κριθεί σε ποιο βαθμό και πόσο βοήθησε στη συνοχή και το συντονισμό του κινήματος της νεολαίας και κυρίως στην ανάπτυξη του κινήματος του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα. Οι εμπειρίες που απέκτησαν οι εκατοντάδες οργανώσεις που βρέθηκαν αυτό το δεκαήμερο στην Αλγερία, είναι αρκετές, θετικές και αρνητικές, αλλά θα πρέπει από μόνες τους, να αντλήσουν τα συμπεράσματά τους και κυρίως να αναζητήσουν τον τρόπο, με τον οποίο θα αξιοποιήσουν την πείρα για τη διεύρυνση του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα. Ισως είναι πολύ νωρίς ακόμη για βίαια και πρωτόλεια συμπεράσματα, αλλά είναι σίγουρο ότι άμα τη αναχωρήσει τους οι αντιπροσωπείες, εκτός της εμπειρίας της συμμετοχής και της ανταλλαγής απόψεων, θα έχουν στις αποσκευές τους και το τελικό κείμενο της Διακήρυξης, όπου τονίζει πως «είναι γεγονός ότι σήμερα η παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια καθώς και η ειρηνική διαβίωση των ανθρώπων σε όλη την οικουμένη απειλείται από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, οι οποίες είτε διά της πολιτικής της επέμβασης και της κατοχής είτε με τη συνεχώς αυξανόμενη κούρσα των εξοπλισμών, είτε διά της τρομοκρατίας, των στρατιωτικών συγκρούσεων της βίας, του θρησκευτικού εξτρεμισμού και των εθνικών συγκρούσεων και κυρίως διά της οικονομικής παγκοσμιοποίησης που διατάσσουν οι πολυεθνικές, επιβάλλοντας μια οικονομική νεοαποικιοκρατία προς όφελος των αναπτυγμένων χωρών, αυξάνοντας και εντείνοντας την εκμετάλλευση, διευρύνοντας το χάσμα των φτωχών και των πλουσίων, επιδεινώνοντας την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των εργαζομένων σε όλα τα μέρη του κόσμου. Επίσης, τα δικαιώματα των ανθρώπων για τη λήψη των αποφάσεων εξακολουθούν να ληστεύονται και να καταπιέζονται διά της βίας που ασκούν οι πολυεθνικές και τα μονοπώλια σχεδόν σε όλες τις κοινωνίες. Οι διακρίσεις που υφίστανται οι γυναίκες παραμένει μέχρι τις ημέρες ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Τα δικαιώματα των εργαζομένων, των εθνικών μειονοτήτων, των οικονομικών μεταναστών, των πολιτικών προσφύγων, των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες καθώς και πλείστων άλλων κοινωνικών ομάδων εξακολουθούν να απορρίπτονται σε πολλά σημεία της υφηλίου. Οτι ακόμη και η ίδια η φυσική υπόσταση του ανθρώπινου είδους βρίσκεται υπό απειλή σήμερα, υπό την απειλή μιας νέας κούρσας εξοπλισμών και κυρίως πυρηνικών όπλων καθώς και από όλων των ειδών τις περιβαλλοντικές καταστροφές που προέρχονται από την πολιτική και την εφαρμογή της», μια πολιτική που υπαγορεύουν οι πολυεθνικές με μοναδικό σκοπό, εννοείται, το κέρδος.

Στην Τελική Διακήρυξη, οι αντιπρόσωποι των χωρών, καλούν όλες τις νεολαίες και τις φοιτητικές οργανώσεις να συντονίσουν το αγώνα τους, ούτως ώστε να διευρύνουν και να ισχυροποιήσουν την ενότητα και την αλληλεγγύη του παγκόσμιου αγώνα. Οι αντιπρόσωποι κάνουν, επίσης, έκκληση «για κινητοποιήσεις και αγώνα κατά των επεμβάσεων, των επιθέσεων, της κατοχής που πραγματοποιούνται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ, κατά του προγράμματος του «Εθνικού Αντιπυραυλικού Συστήματος των ΗΠΑ», καθώς και οποιουδήποτε άλλου είδους ιμπεριαλιστικής παρέμβασης σε κάθε σημείο του πλανήτη. Απαιτούμε τη διάλυση όλων των ιμπεριαλιστικών στρατιωτικοπολιτικών συμμαχιών και την απόσυρση όλων των ξένων βάσεων σε όλο τον κόσμο».

Τέλος, στην Τελική Διακήρυξη εκφράζεται η δυναμική διεθνιστική αλληλεγγύη, δηλαδή ο αγώνας, προς τη δοκιμαζόμενη από το δολοφονικό εμπάργκο Κούβα. Προς το λαό του Πουέρτο Ρίκο που παλεύει για την ανεξαρτησία του από τις ΗΠΑ, προς: Κολομβία, Βενεζουέλα, ΛΔ Κορέας, Παλαιστίνη, Δυτική Σαχάρα και φυσικά τελευταίους αλλά όχι εξαιρετέους τους λαούς της βαλκανικής χερσονήσου και ειδικά τη Γιουγκοσλαβία που έχει ακόμη στο στόμα της πολύ πικρή και δολοφονική γεύση αυτού του άνανδρου πολέμου που εξαπέλυσε το ΝΑΤΟ. Για όλους τους άνω λόγους, «επαναβεβαιώνουμε την αποφασιστικότητά μας να διατηρήσουμε την παράδοση του Φεστιβάλ και να ισχυροποιήσουμε την ενότητα όλων των προοδευτικών δυνάμεων του νεολαιίστικου και φοιτητικού κινήματος στον αγώνα για όλες τις εναλλακτικές λύσεις προς όφελος των λαών και της νεολαίας κατά του ιμπεριαλισμού. Καλούμε όλες τις φοιτητικές και νεολαιίστικες οργανώσεις να ετοιμαστούν για ενεργή συμμετοχή στο 16ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών. Ο νέος αιώνας, θα φέρει νέες νίκες».

Πατριδογνωμόνιο
Ο Ροζ Πάνθηρας

(Φιλοθεάμων αριστερά 2ο)

Οχι! Δεν είναι ο λέων του καπιταλισμού. Δεν είναι η τίγρης του ιμπεριαλισμού. Δεν είναι καν η ύαινα της κεντροαριστεράς. Είναι ένας δυνατός και μορφωμένος, με καλούς τρόπους μάλιστα, εκπαιδευόμενος από τη μαμά του που ήταν κόκκινη και τον εραστή της που ήταν άσπρος σαν τις «φυσικές» και «τίμιες» προσωπικές φιλοδοξίες, πάνθηρας. Βγήκε και ροζ, τιμή του και καμάρι του.

Είναι η μιντιακή ιδεολογική πρωτοπορία ο Ροζ Πάνθηρας. Κάτι σαν τη Μαίρη Κουάντ της νέας εποχής. Προτείνει μίνι. Οχι φούστες για να φανούν τα ωραία μπούτια, αλλά μίνι ιδεολογίες και μίνι συμμετοχές σε μίνι εκρήξεις, ίσα για να μη σκουριάσει. Οπως ακριβώς και ο γκαφατζής γλυκούλης Ροζ Πάνθηρας των αενάως κινουμένων ως άμμος σχεδίων αλλοτρίωσης.

Ο Ροζ Πάνθηρας είναι το πολιτικό ιδεολόγημα της μιντιοκρατικής δημοκρατίας. Ο κυματοθραύστης της ορατής, ολοένα και περισσότερο, σύγκρουσης του κόκκινου με το μαύρο. Εχει υποστεί ταχύρυθμη εκπαίδευση, έτσι ώστε να επεμβαίνει παντού εξόδοις λαών και με γερή χρηματοδότηση και εθνική επιβράβευση από την κυρίαρχη αστική τάξη. Το Ροζ Πάνθηρα ή τον αμείβεις με μετοχές του χρηματιστηρίου και «επιτροπές», «χώρους», «φόρα», «φόρα παρτίδα» ή τον καλείς στα σαλόνια και στα γκαλά για να κουβαλάει κάτι από... άρωμα αριστεράς. Χαριτωμένος σαν κουνελάκι και μπιστικός του άγριου αγώνα της επικράτησης.

Σε κάθε περίπτωση όμως, ο Ροζ Πάνθηρας είναι γεννημένος ηθοποιός. Εκεί είναι το φόρτε του. Το πεδίο ιδεολογικής του δράσης. Βγαίνει και γράφει και μιλάει και κατατροπώνει τους αντιπάλους του. Τους καταβροχθίζει. Κι αν φάει και καμιά μπουνιά, τη γυρνάει στο αστείο και κερδίζει συμπαθούντες με τις στρεβλωτικές σικάτες γκριμάτσες του. Εχει τη μεγαλοφυΐα του Γούντι Αλεν, τη νευρασθένειά του και συνάμα χωρίζει πολιτισμένα τη σύντροφό του για να τα φτιάξει με την κόρη της.

Δεν υπάρχει ζήτημα που να μην καλύπτεται από τα ΜΜΕ και να μη θεωρείται φιλοθεάμων η παρουσία του Ροζ Πάνθηρα. Πουλάει ο άτιμος. Ακόμα κι ό,τι δεν έχει, δανείστηκε ή ξέχασε ή και απέκτησε εκ του περισσού. Εχει πάντα έναν πρωτοποριακό τρόπο να ισορροπεί και να γεφυρώνει τα χάσματα. Ζητάει τα καλά κι απ' τις δυο πλευρές να διατηρούνται. Για παράδειγμα: Είναι ο Ροζ Πάνθηρας εναντίον των άσκοπων κινητοποιήσεων, των μπρούτων αντιπολεμικών διαδηλώσεων και των παράνομων απεργιών. Είναι βεβαίως ταξικά με τους φτωχούς, αλλά δεν μπορεί ως εκ της φύσεως του πάνθηρα να συγχρωτίζεται, και να πρέπει να το φανερώνει κιόλας, με τα μυρμήγκια. Είναι υπέρ των ελεύθερων πουλιών, αλλά προτιμά να παίζει με έγκλειστα στο σύστημα καναρίνια. Γιατί είναι... φιλόμουσος.

Αν, λοιπόν, τεθεί ζήτημα στρατηγικής αντίστασης στη νέα τάξη, έχει ιδέες ο Ροζ Πάνθηρας. Συγκεραστικά δυναμικές. Π.χ. τι κάνουν οι καπιταλιστές όταν δουν τα σκούρα; Καταστέλλουν βιαίως και παράλληλα οργανώνουν φιλανθρωπίες και εράνους για τα θύματα της βίας. Οχι της δικής τους. Της βίας γενικώς και απροσδιορίστως. Ο Ροζ Πάνθηρας προτείνει η αριστερά να αποκηρύσσει κι αυτή την απροσδιόριστη, άδικη βία, την εξ ορισμού κάθε τσέπης αποκρουστική και να οργανωθεί. Να οργανώνει φιλανθρωπικές συμμετοχές σε μεγάλες διαδηλώσεις, σε πολύβουες πολύχρωμες συνάξεις. Εκεί το ροζ έχει μια κάποια επίδραση. Ο σοφός ροζ, που και μορφωμένος είναι, λέει πως ο καλός αριστερός έχει ατζέντα σινιέ, όπως κι ο αστός. Εκεί γράφει πως δυο φορές το μήνα συμμετέχει σε γκαλά και εκδηλώσεις διαλεκτικού χαρακτήρα στο κινηματοθέατρο της γειτονιάς του τη μία και σε μία ευπρεπή πορεία σε πεζοδρόμιο με τάξη και κατάλληλα παπούτσια την άλλη. Ειδοποιεί το γραφείο Τύπου της ένωσης ροζ, καπάτσων κι εμπριμέ πανθήρων εγκαίρως για τη συμμετοχή του κι οπωσδήποτε τους διευθυντές ειδήσεων των καναλιών όπου δε διοικούν ροζ πάνθηρες.

Ετσι τα ωραία και κομψά ζώα της εικονικής πραγματικότητας φαίνονται αποτελεσματικά στο τηλεοπτικό ποίμνιό τους εγγυώμενα ότι δε θα το φάνε και δε θα το εκθέσουν. Ετσι οι πολίτες - κοσμοπολίτες του σύγχρονου τούτου κόσμου, σιγά σιγά θα πειστούν ότι η απάντηση στη ζούγκλα της άγριας φύσης και ζωής, στον ωκεανό της ελπίδας της μαρξιστικής - λενινιστικής διαλεκτικής, δεν είναι ούτε βίαιη ούτε αναγκαστικά συγκρουσιακή. Με ροζ λογική κι ένα καρνέ διαδηλώσεων, η βίρτσουαλ εκδοχή θα καταπιεί τη ρεαλιστική κι όλοι θα χειροκροτήσουν το θεριό που 'χε την τόλμη να αντιγράψει το σύνθημα των «μαύρων πανθήρων» στις ΗΠΑ επί το ευρωπαϊκότερον και αντιρατσιστικότερον «Pink is beautiful god damn it». Το ροζ είναι ωραίο, ρε γαμώτο... Μπλιάχ ακούστηκε στη ζούγκλα...


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ
Εκδήλωση για τους πεσόντες μέχρι το 1949

Ο Δήμος Καρπενησίου σε συνεργασία με το Τοπικό Συμβούλιο του Δημοτικού Διαμερίσματος Αγίου Νικολάου και με τον Δημήτρη Γ. Σερέτη, δωρητή της μαρμάρινης πλάκας με τα ονόματα των πεσόντων κατά τα έτη 1912-1949, καθιερώνει από φέτος εορτασμό της μνήμης τους.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιείται κάθε χρόνο, την τελευταία Κυριακή του Αυγούστου, στη γενέτειρά τους, τον Αγιο Νικόλαο Ευρυτανίας. Φέτος η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 26 Αυγούστου στην πλατεία του Αγίου Νικολάου και θα ξεκινήσει στις 10 το πρωί. Μισή ώρα αργότερα θα γίνει επιμνημόσυνη δέηση, στις 10.45 π.μ. τα αποκαλυπτήρια της μαρμάρινης πλάκας, στις 11 π.μ. κατάθεση στεφανιών, στις 11.15 χαιρετισμός από τον πρόεδρο του Τοπικού Συμβουλίου Αγ. Νικολάου Ιωάννη Σερέτη και στις 11.25 π.μ. οι σύντομοι χαιρετισμοί από τους προσκεκλημένους. Αμέσως μετά θα ακολουθήσει γεύμα στην ίδια πλατεία.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ